De bloedige oorlog is het zoveelste hoofdstuk van het nu meer dan honderdjarige Israëlisch-Palestijnse conflict dat een lange lijdensweg kent, voornamelijk voor de Palestijnen. Er zijn in Gaza al duizenden slachtoffers gevallen, waaronder veel kinderen. Het is belangrijk om te kijken naar de achterliggende oorzaak van dit lijden: een geleidelijke en voortdurende genocide op de Palestijnen, die begon met de oprichting van een koloniale nederzetting gestoeld op de principes van het zionisme.
Het zionisme is ideologisch gefundeerd in het Europese imperialisme van het midden van de negentiende eeuw, wetenschappelijk racisme en kolonialisme. Vroege zionistische leiders, zoals Theodor Herzl (1860-1904), waren heel open over hun doel om een Joods thuisland in Palestina te vestigen via koloniale vestiging. Zo was er een officieel Zionistisch Koloniaal Ministerie, en spraken zionisten openlijk over Joodse kolonisten versus de inheemse Arabische bevolking in Palestina.
Tijdens de naoorlogse periode hebben tal van westerse landen, met name de Verenigde Staten, langdurige allianties met Israël opgebouwd en onderhouden. De vorming van deze bondgenootschappen heeft aanzienlijke gevolgen gehad voor de dynamiek van het conflict. Volgens critici kan Israël nu ongestraft optreden tegen de Palestijnen, omdat het land van het Westen rugdekking krijgt.
Over het Israëlisch-Palestijnse conflict wordt in het Westen verschillend gedacht. Hoewel sommige individuen mogelijk bevooroordeelde of discriminerende perspectieven hebben, pleit een aanzienlijk aantal mensen actief voor een geweldloze oplossing en respect voor de rechten van zowel Israëliërs als Palestijnen. Toch is het duidelijk dat de westerse media bevooroordeeld zijn. Veel westerse landen, vooral de Verenigde Staten, hebben sterke historische, economische en politieke banden met Israël.
Veel commentatoren zijn er vast van overtuigd dat de staat Israël consequent agressief tegen de Palestijnen heeft opgetreden en dat nog steeds doet. We kunnen de verantwoordelijkheid voor het oplossen van het conflict echter niet uitsluitend bij één kant of bij een specifieke groep landen leggen. De internationale gemeenschap, die landen omvat met een aanzienlijke moslimbevolking, speelt een cruciale rol. De complexe dynamiek van de internationale diplomatie, geopolitieke belangen en regionale politiek beïnvloeden het handelen van deze landen. Desondanks blijven de meeste landen in de praktijk inactief. Alleen demonstranten, activisten en groepen, die vaak onder onderdrukking en zelfs vervolging lijden vanwege het uiten van de slogan ‘free, free Palestine‘ komen in beweging. Moedige en onafhankelijke onderzoeksjournalisten zijn tegenwoordig uiterst zeldzaam.
‘Het is overduidelijk dat Israël een racistisch koloniaal beleid voert’
In plaats van de andere kant te bashen, is het essentieel om de dialoog te bevorderen en te pleiten voor een tweestatenoplossing. De vereiste voor duurzame transformatie ligt in het bevorderen van vrede, begrip en samenwerking tussen het Israëlische en Palestijnse volk. Voor veel mensen overal ter wereld tonen de huidige en in toenemende mate rechtse Israëlische regeringen echter een totaal gebrek aan inzet voor het bereiken van vrede, aangezien hun belangrijkste doel de verdrijving van de Palestijnen met alle beschikbare middelen is. Voor velen heeft het Israëlisch-Palestijnse conflict rassendiscriminatie als een diepere oorzaak. Hoewel het een uiterst gevoelige kwestie is en sommige mensen er de voorkeur aan geven onpartijdig te blijven, is het overduidelijk dat Israël een racistisch koloniaal beleid voert, hoewel slechts een minderheid ervoor kiest dit te erkennen.
In de jaren tachtig ging ik de straat op in Londen en demonstreerde ik voor de bevrijding van de Al Aqsa-moskee van Israëlische bezetting. Maar sindsdien is het voor de Palestijnen alleen maar moeilijker geworden. Het is daarom van cruciaal belang dat er politieke en juridische sancties aan Israël worden opgelegd. Want als er geen sancties zijn, zal er geen einde komen aan het lijden van de Palestijnen. Wanneer de Palestijnen in Gaza – die door sommige fervente zionisten nauwelijks als menselijke wezens worden gezien – zoveel doden en bloedvergieten meemaken, is het voor een buitenstaander onmogelijk om onpartijdig te blijven.
Het zionisme is een krachtige kracht in de wereld. Veel mensen in het Westen durven Israël niet te bekritiseren omdat ze dan als antisemiet worden bestempeld. Maar het huidige antisemitisme is net zo belangrijk als de vernietiging die de Palestijnen nu ervaren, omdat ze geen stem, geen macht en geen invloed hebben op het internationale toneel. Daarom moeten we de straat opgaan en de machthebbers ter verantwoording roepen. Het is nu of nooit.
