De Kanttekening spreekt ‘nieuwe’ Nederlanders die op weg zijn naar de top. Deze week: Afghaanse Nederlander Maya Aumaj (31).
Wat doe je?
‘Ik ben nu voornamelijk druk met het schrijven van een boek over de spierziekte die ik heb gehad. Hoe en wanneer ik het ga uitbrengen is nog niet duidelijk. Daarnaast ben ik secretaris van de organisatie Kinderrechten Nu, die zich hard maakt voor de implementatie van kinderrechten in het primair onderwijs. Als secretaris notuleer je en stel je agenda’s op natuurlijk, maar ik denk ook inhoudelijk mee. Het moet vanuit de kinderen komen, dus die laten we meedenken over wat ze willen. Verder ben ik ambassadeur van het Prinses Beatrix Spierfonds. Ik heb erg veel gehad aan het onderzoek dat door het Spierfonds wordt gestimuleerd. In 2012 kreeg ik de diagnose dat ik een spierziekte had. Momenteel gaat het goed, ik heb nu een medicijnvrije periode.’
Waar wil je heen?
‘Om eerlijk te zijn heb ik niets uitgestippeld wat betreft mijn toekomst. Los daarvan, ben ik nu zeer gefocust op het boek over mijn spierziekte. Wel vind ik het belangrijk om iets te doen wat maatschappelijk van betekenis is. Door mijn studies Literatuurwetenschappen en Antropologie heb ik wel bepaalde denkkaders meegekregen waar ik nu al iets aan heb, merk ik bijvoorbeeld bij het schrijven van mijn boek. Als ik toch iets zou moeten noemen wat ik ooit zou willen doen: Nederland heeft onlangs het verdrag van de Verenigde Naties voor gehandicapten geratificeerd. Ik zou graag een bijdrage leveren aan het implementeren daarvan, zodat het ook écht wordt nageleefd.’
Heb je een kruiwagen?
‘Ik heb het geluk dat ik goede mensen om me heen heb. Dan bedoel ik in de eerste plaats mijn ouders. Mijn vader is microbioloog, mijn moeder apotheker. Tijdens de Russische bezetting van Afghanistan zijn ze naar Nederland gekomen. Overigens zijn ze nu allebei ondernemer, ze hebben samen een bedrijf opgericht in telefoonaccessoires. Van jongs af aan kom ik in China, om mijn ouders daar producten inkopen voor hun bedrijf. Ook mijn vrienden en verdere familie inspireren mij. Als ik buiten mijn eigen kring kijk, heb ik veel gehad aan Willemijn Dupuis. Zij is directeur van Kinderrechten Nu. Toen ik ziek was, ben ik me juist meer in gaan zetten voor de organisatie en zij heeft mij de kansen gegeven daarin te groeien. Ik heb veel van haar geleerd. Geluk krijg je niet vanzelf, je moet er naar op zoek, je moet er voor gaan.’
Zijn er beren op de weg?
‘Tegenslag zal je altijd tegenkomen in je leven, dat is een gegeven. De vraag is hoe je ermee omgaat. Ik probeer tegenslag te zien als iets positiefs waar je van kan leren. Ik ben zelf gegroeid door tegenslag. Zo heeft zelfs iets heel negatiefs als de spierziekte die ik had, geleid tot positieve dingen. Zo heb ik door de ziekte mijn passie ontdekt en leuke mensen ontmoet.’
Heb je tips?
‘Met de term ambitie heb ik eerlijk gezegd niet veel. Het gaat erom dat je in het leven voldoening haalt uit datgene wat je doet. Blijf daarom dicht bij jezelf, dan komt er vanzelf iets voorbij wat bij je past.’
