Home Samenleving Aan de iftar-tafel verdwijnen vooroordelen

Aan de iftar-tafel verdwijnen vooroordelen

Turkse manti met yoghurt van Rabiye. Beeld: Marieke Lucas

Via platform Kunst van het Samenleven kun je een iftar bijwonen bij een moslimfamilie. Marieke schoof voor de Kanttekening aan bij Rabiye Guzel en haar gezin in Zaandam. ‘We willen een groot divers netwerk opbouwen in de buurt.’

Rabiye: ‘We stellen ons huis al een paar jaar open tijdens de ramadan. We hebben heel veel gasten mogen ontvangen. De meeste bezoekers kwamen voor het eerst bij moslims thuis. Je woont al zo lang in Nederland. Ik vind het eigenlijk bizar dat zo weinig mensen bij elkaar op bezoek komen. Vorige week bijvoorbeeld hadden we een leerkracht op bezoek van vierentwintig jaar. Ze had tijdens haar hbo-studie wel klasgenoten met een Marokkaanse of Turkse achtergrond, maar ze was niet eerder uitgenodigd voor een iftar-maaltijd. Door met ons in gesprek te gaan en samen te eten, leren we elkaar beter kennen. Als we ons meer in elkaars cultuur verdiepen, verdwijnen de vooroordelen over mensen met een ander geloof of van een andere cultuur. Wij willen graag een groot divers netwerk opbouwen in de buurt. Aan dit initiatief doen we graag aan mee. Zo kun je meer én beter samenleven met elkaar.´

‘We stellen ons huis al een paar jaar open tijdens de ramadan’

‘Mijn man en ik zijn ook de initiatiefnemers van een leesprogramma bij ons in het buurthuis. We komen ongeveer een keer in de twee maanden bij elkaar. Laatst hebben we daar een iftar gehouden. Het is een diverse groep met mensen uit verschillende culturen. Ieder neemt zijn of haar eigen boek mee vanuit huis. In de leesgroep vertel je wat je gelezen hebt en kun je tips uitwisselen. We lenen de boeken ook aan elkaar uit. Na het lezen eten we gezamenlijk. Met kerst hebben we een kerstdiner georganiseerd. We hadden een leuke flyer gemaakt en verstuurd naar de mensen. Heel veel deelnemers werden er emotioneel van. Voor het eerst geeft een moslimgemeenschap ons een kerstdiner, was de reactie. Jullie vieren zelf geen kerst, zeiden ze, maar hebben het wel speciaal voor ons georganiseerd. Dat vonden ze geweldig.´

En hoe verging het mij, Marieke?

Om zeven uur ’s avonds word ik met open armen ontvangen door een gezin dat heel duidelijk de kunst van het samenleven heeft omarmd. Zodra de voordeur is geopend staat er een stralende familie mij op te wachten in het kleine halletje. Ik krijg een vriendelijke hand toegestoken en word hartelijk welkom geheten. Elk gezinslid heeft een warme lach.

Voordat we gaan eten wordt er gebeden. De tafel is prachtig gedekt. Verschillende gerechten worden opgediend.

Turkse thee

Rabiye: ‘Mijn oma komt uit het dorp Kaman. Dat ligt in de mooie provincie Kirsehir in Turkije. Elk jaar komt mijn oma op bezoek in Nederland. Ze vertelt ons dan haar verhaal over de Turkse thee.

‘Mijn oma is van mening dat we tegenwoordig te veel verwend zijn en weinig dankbaar in het leven staan. We hebben veel meer dan zij vroeger ooit heeft gehad. Maar beseffen we dat wel? Toen ze net getrouwd was, woonde ze bij haar schoonfamilie in huis. In die tijd waren thee en suiker schaars en daarom heel duur. De schoonmoeder van mijn oma had een speciale kist waarin de thee en de suiker werden bewaard. Die kist ging op slot en de sleutel bewaarde ze goed. Mijn oma had in die tijd geen toegang tot die kist en dat vond ze niet leuk. Zo heeft ze jaren geleefd. Op een dag ging mijn opa in Nederland werken en kregen ze het een beetje beter. Ondanks dat het gezin erop vooruitging had mijn oma nog steeds geen toegang tot de kostbare kist met Turkse thee en suiker. Haar schoonmoeder was bang voor slechtere tijden.’

‘Als je tijdens ramadan thee drinkt, is dat extra speciaal. Het is goed voor je lichaam als je daarnaast bijvoorbeeld veel (vlees) eet. Turkse thee moet zeker twintig minuten trekken, zodat de juiste smaak naar boven komt. Als je samen met anderen thee drinkt dan smaakt het nog beter.’

Zade kebab, klaargemaakt door Rabiye. Beeld: Marieke Lucas

Zade kebab van Rabiye

Met genoegen aten we de zade kebab van Rabiye. ‘In de Ottomaanse tijd gebruikten ze veel vlees en aubergines. In Turkije zijn er veel verschillende gerechten met kebab. Eigenlijk houd ik niet zo van aubergines, maar met gehakt vind ik het heerlijk. Lekker, met aardappelen erbij. De aubergines moeten niet te droog worden.’

Hieronder de ingrediënten van de zade kebab, zoals Rabiye het heeft gemaakt.

Ingrediënten:
600 gram gehakt
5 eetlepels olijfolie
1 ui
2 groene paprika’s
1 rode paprika
3 teentjes knoflook
1 tomaat
1 eetlepel zout
1 theelepel zwarte peper
1 theelepel rode peper
4 grote aubergines
geraspte kaas

 

Bechamelsaus:
1 eetlepel boter
1 eetlepel bloem
1 beker melk

Afiyet olsun, eet smakelijk!