Natascha van Weezel, auteur op de Kanttekening

Columns

Niets uitstellen

Natascha van Weezel

Vanaf de eerste verdieping hoor ik muziek. Het klinkt uitnodigend. Toch aarzel ik even voordat ik de trap opga. Boven zit V., de beste vriendin van mijn moeder, achter haar computer alsof er niets aan de hand is. Alsof...

Columns

Mijn opa

Natascha van Weezel

Precies een eeuw geleden werd in de kleine Poolse stad Bochnia een jongetje geboren met de naam Hirsch Melech Bleich. Zijn vader Arjeh was ritueel slachter, zijn moeder Bertha huisvrouw. Omdat er tijdens de Eerste Wereldoorlog in Polen werd...

Columns

We kunnen Piet toch ook gewoon groen schilderen?

Natascha van Weezel

Het is niet bijzonder origineel om over Zwarte Piet te schrijven. Wat is er immers nog niet over gezegd? Je kunt geen krant openslaan of geen televisieprogramma bekijken zonder dat de argumenten voor of tegen je om de oren...

Columns

Vla

Natascha van Weezel

Mijn vader en ik staan voor het Joodse bejaardentehuis in de Amsterdamse wijk Buitenveldert. De schuifdeuren gaan traag open. Naast ons schuifelt een oude man voetje voor voetje naar binnen. Hij klemt zich vast aan zijn rollator en doet...

Columns

Ahmad

Natascha van Weezel

De telefoon gaat drie keer over. Er klinkt wat gerommel, gevold door een verlegen mannenstem. Hello? Het is Ahmad. Ik weet niet veel meer over hem dan de paar gegevens op het formulier dat ik in mijn hand houd....

Columns

#MeToo

Natascha van Weezel

‘Als alle vrouwen die ooit zijn aangerand of op een andere manier seksueel zijn geïntimideerd me too aan hun status toevoegen op social media, wordt de schaal van dit probleem misschien eindelijk duidelijk. #MeToo.’ Al dagen zag ik deze...

Columns

Canada: het Beloofde Land

Natascha van Weezel

Wanneer ik vroeger aan Canada dacht zag ik voornamelijk bossen voor me vol wilde elanden en grommende beren. Of ik mijmerde over besneeuwde heuvellandschappen, stomende watervallen, smeulende kampvuren, ijzige gletsjers en geurende naaldbomen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik...

Columns

‘En nu gaan we Dachautje spelen’

Natascha van Weezel

Ik herinner het me nog als de dag van gisteren. Het was een koude nacht in september en ik droeg een t-shirt waar roze en paarse bolletjes aan bungelden. Terwijl de regendruppels over mijn gezicht gutsten sprong ik als...

Columns

Een relaxte vakantie

Natascha van Weezel

De zomervakantie is een periode waarin ik mezelf opnieuw probeer uit te vinden. Ik evalueer het voorgaande jaar altijd kritisch. Wat ging goed? Wat kan beter? Waar werd ik gelukkig van? Wat leverde me te veel stress op? In augustus...

Columns

Nouri versus Auschwitz

Natascha van Weezel

Deze zomer was ik in Polen om een groep islamitische tieners uit Amsterdam-West te begeleiden tijdens een bezoek aan Auschwitz. De pubers reisden met de bus naar Polen, een trip van ruim twintig uur, maar aangezien ik geen zestien meer...

Natascha van Weezel

Biografie

Over ons

Over menu