8.6 C
Amsterdam

Juich jij voor Oranje? Dit zegt ons panel

Tayfun Balcik
Tayfun Balcik
Journalist en historicus.

Lees meer

Het dK-panel volgt net als de rest van de wereld het EK voetbal. Maar juichen zij ook voor Oranje? Oftewel: is het Nederlands elftal ook jouw team? 

Ahmed Abdillahi, postbezorger

Natuurlijk is Oranje ook mijn team. Dat heb ik ook altijd gezegd, sinds ik hier ben. Als je kijkt naar het huidige team dan zijn daar ook jongens bij met wie ik me kan identificeren. Het is dus een redelijke afspiegeling van de Nederlandse maatschappij. Ik moet ook zeggen dat het dit jaar wel meevalt met de negatieve bejegening van zwarte spelers. In voorgaande jaren viel het nog op dat Surinaamse spelers discriminerende opmerkingen naar het hoofd geslingerd kregen, omdat ze bijvoorbeeld een penalty misten. Nu lijkt dat veel minder het geval.

‘Verder zijn er tijdens dit EK twee andere landen die ik een warm hart toedraag. Engeland, omdat ik daar een connectie mee heb als Somalische Nederlander. Ik ben er ook vaak geweest. Maar ook een underdog als Turkije. Rotterdam kent een grote Turks-Nederlandse gemeenschap. Het is fijn om te zien hoezeer het voetbal onder hen leeft.’

‘Er zijn jongens bij met wie ik mij kan identificeren’

Anushka Soekhradj, sociaal werker

‘Kijkend naar het feestgedruis denk ik aan de Romeinse woorden Panem et circenses van Juvenalis: geef het volk brood en spelen. Zelf doe ik aan een entertainment-dieet en gebruik ik deze periode juist voor inkeer. Daar speelt ongetwijfeld in mee dat mijn relatie tot Nederland een kritieke fase doormaakt: ik identificeer me niet meer met Oranje. Het EK leidt het volk tijdelijk af, zodat het verval van het rijk zich zonder al te veel onrust kan voltrekken. Van bovenaf gezien is het oppervlakkig vermaak, vanuit de perceptie van voetbalfanaten is het een beleving vol emotie, gezelligheid en samenzijn. En dat gun ik ze.’

Ruben Arnhem, docent

‘Ondanks het feit dat ik geen voetbalfan ben, juich ik altijd voor Oranje tijdens EK’s en WK’s. Dat hoort nu eenmaal bij het nationalistisch zijn. Ik vind het zo mooi dat wij ondanks onze bubbels opeens allemaal één zijn, want ‘we’ moeten immers winnen. De voormalige koloniën in de West, en dan met name Suriname, blijven hofleverancier van goede Oranjespelers. Ongetwijfeld hebben we in Nederland genoeg andere spelers met een migratieachtergrond die ook konden meedoen. Dit is echter de selectie geworden, met op dit moment de beste spelers voor Oranje. Sowieso kijk ik nooit naar kleur. Het belangrijkste is dat de beste spelers uit ons land op het veld staan, zodat ‘we’ gaan winnen.’

‘Sowieso kijk ik nooit naar kleur’

Jakob de Jonge, kunstenaar

‘Ik sta soms echt te kijken van die hordes supporters die staan te juichen voor Oranje en de straat opgaan. Dan denk ik: dit is wat Nederlanders blijkbaar beweegt. Zijn er dan geen andere belangrijke dingen waarvoor mensen de straat willen opgaan? Het maakt op mij een surrealistische indruk. Alles in Europa lijkt normaal, terwijl de wereld in brand staat. Alsof we met zulke toernooien de schijn hoog  houden. Aan de andere kant heeft het hele theater ook wel iets ludieks. Het is gewoon volksvermaak. Ik doe er soms ook aan mee met een Nederlands shirt. Maar eigenlijk boeit het EK me minder dan ooit. Van mij mag ieder ander team ook winnen.’

Ibrahim Özgül, ondernemer en bestuurder

‘Uiteraard juich ik voor Oranje. Ik vind dat ook een leuke benaming. Ik volg sowieso de wedstrijden van Nederland én, hoe kan het ook anders, van Turkije. Dus ik juich voor meerdere teams dit EK. In het huidige team van Oranje valt op dat er veel Surinaamse jongens spelen. Je mist een goede mix met Turkse en Marokkaanse spelers. Tien jaar geleden speelde er nog wel eens een Marokkaanse Nederlander mee. Ik houd in ieder geval voor beide landen mijn hart vast. Want de prestaties zijn echt beneden de maat. We zien wel hoe ver ze komen. Hup Holland, hup Turkije!’

‘Je mist een goede mix met Turkse en Marokkaanse spelers’

Leontine Vreeke, salesmanager

‘Ik kom uit een echte voetbalfamilie. Mijn moeder was de eerste zwarte scheidsrechter in Nederland, bij wedstrijden tussen mannenelftallen. Ik heb zelf ook gevoetbald, ik kan dus zeker genieten van het spel en niemand hoeft mij de regels van buitenspel uit te leggen.

‘Tijdens een EK is het helemaal afhankelijk van wie er tegen wie speelt, voor wie ik juich. Speelt Oranje, dan ben ik voor Oranje. Maar de wedstrijd Nederland-Polen vond ik wel lastig. Ik heb in Polen gestudeerd, ik heb Poolse vrienden en ik hou van de taal en de cultuur. Ik stond absoluut in dubio.

‘Is het België tegen Duitsland? Dan ben ik voor België. Maar is het Duitsland tegen Frankrijk, dan ben ik voor Duitsland. Voetbal is emotie, er is niets rationeels aan. En dat is goed. Ik vind het mooi hoe voetbal door rangen, standen en over culturele lijnen heen verbroedering weet te brengen. Je zou willen dat deze vorm van verbinding ook buiten het voetbal bestaat.’

Mostafa Hilali, militair

‘Ik kom uit een nest van voetbalfanaten, maar ben dat zelf absoluut niet. Natuurlijk voel ik ook wel de ambiance, de verbinding, maar ik zie ook gewoon 21 volwassen mannen achter een knikker aanrennen en duizenden mensen eromheen die doen alsof het einde van de wereld aanbreekt. Maar goed, zo zuur hoeven de druiven niet te zijn. Dat elftal representeert ons en is ook een manifestatie van wie zijn. Dat heb ik niet bij Ajax of Feyenoord, maar wel bij Oranje. Moet je nagaan, het Offerfeest hebben we zelfs twee uur lang stilgelegd om met de hele familie naar Oranje te kijken. Dat gevoel heb ik overigens ook voor de Atlas Leeuwen.

‘En dan zeuren mensen over dubbele loyaliteiten. Kijk, ik heb een vader en een moeder en ik hou van hen allebei, ze zijn me allebei even dierbaar. Trouwens, voetbal geeft me ook hoop. 17 miljoen mensen die juichen voor een kleurrijk, multicultureel Oranje. Voor hoe Nederland dus echt is. Dit is wie we zijn. Dit elftal representeert ons veel meer dan de top van corporate Nederland met allemaal witte mannen die sigaren roken en whisky sippen. Als het lukt om met z’n allen voor zo’n divers Oranje te juichen, dan kan dat wellicht op een gegeven moment ook voor je buurman. Verder heb ik geen favorieten. Ik ben supernationalistisch als het om Oranje of Marokko gaat. Dus sorry abi, als Oranje tegen Marokko speelt, heb ik een probleem. Maar bij Oranje tegen Turkije, is Türkiye altijd nummer twee.’

Nu u hier toch bent...

Goede journalistiek kost geld. Leden en donaties maken onze gebalanceerde berichtgeving over biculturaliteit, zingeving en vrijheid mogelijk. Steun ons daarom als u ons werk belangrijk vindt.

Vertel mij meer!
- Advertentie -