‘Spreek vrijmoedig over G’d. Maar misbruik Zijn naam niet.’ Bus- en treinreizigers kregen lang geleden deze boodschap op de reclameborden op stations mee. Iedereen mag met een gerust hart onbeschroomd en ongegeneerd over het Allerhoogste gezag spreken, maar we moeten wel oppassen niet te lichtzinnig met Hem om te gaan – en Zijn naam zeker niet voor eigen gewin erbij halen.
De nieuwe president van de VS, Donald Trump, liet ons in zijn toespraak tijdens de beëdiging vorige maand weten dat hij deze vrijmoedigheid om over het G’ddelijk Gezag te spreken dubbel en dwars hanteert: ‘Veel mensen hebben mij verteld dat G’d mijn leven gespaard heeft zodat ik ons land kan redden. Daardoor ben ik diegene die Amerika weer groot kan maken.’ Letterlijk de reddende engel, door de Eeuwige gezonden. ‘Ik voelde de hand van een liefhebbende G’d’, verklaarde hij.
De beëdiging van deze 47ste president van de VS bracht mij in gedachten terug naar een bezoek, enige jaren geleden, aan de Nationale Beelden Hal in het Capitool in Washington DC, het regeringscentrum van de Verenigde Staten.
Presidenten George Washington, Dwight Eisenhower, Ronald Reagan en veel anderen waarvan wordt verteld dat zijn Amerika groot hebben gemaakt, zijn daar in marmer vereeuwigd. Tussen al die beelden van staande mannen is er één van een zittende vrouw. Nadrukkelijk staat over haar vermeld dat zij, anders dan de overigen, geen gekozen vertegenwoordiger is van de Verenigde Staten. Zij is geen hoogwaardigheidsbekleder, maar een naaister in een confectiefabriek. Haar naam is Rosa Parks. Rosa weigerde zeventig jaar geleden in de bus haar plaats af te staan aan een witte man. Uit principe. Onder de toen geldende segregatiewetgeving van de staat Alabama waren Afro-Amerikanen verplicht dit wel te doen. Ook de haar opgelegde boete van tien dollar weigerde ze te betalen. Haar protest leidde uiteindelijk tot het afschaffen van deze afschuwelijke segregatie met alles wat daar bij hoorde. Onmiddellijk vond zij steun bij Dr. Martin Luther King, die actief was in de Afro-Amerikaanse burgerrechtenbeweging. Met deze daad van verzet verkreeg deze dame de eer om in het Capitool voor altijd vereeuwigd te worden tussen al die andere ‘groten’ van Amerika.
‘Ik moest bij het horen van de woorden van bisschop Mariann Budde meteen denken aan die dappere bescheiden Rosa Parks’
Waarom bracht de beëdiging van president Trump mij in gedachten terug naar die dappere Rosa Parks in het ooit door rassenhaat vergiftigde Alabama? De ceremonie rond de installatie van president Trump eindigde vorige maand in de Nationale Kathedraal van de hoofdstad van de Verenigde Staten. Daar zat de nieuwe president te midden van familie en veel hoogwaardigheidsbekleders te luisteren naar de preek van bisschop Mariann Edgar Budde. Zij richtte zich rechtstreeks tot de president. ‘U zei eerder vandaag in uw beëdigingsspeech dat u de hand van een liefhebbende G’d voelde. U hield het Amerikaanse volk voor dat u door G’d bent gered bij de recente moordaanslag op u om zo ons land weer groots te maken.’ De president beaamde dit.
Maar toen liet de bisschop andere woorden van de kansel horen, met een verwijzing naar plannen van de nieuwe president zoals het intrekken van het diversiteitsbeleid van de vorige regering en nog heel veel meer zaken. Zoals ook hoe om te gaan met migranten of met leden van de lhbtq-gemeenschappen. ‘U spreekt over G’d? In de naam van Hem vraag ik u of u zich kunt ontfermen over de mensen in ons land die bang zijn. Ook in Republikeinse gezinnen leven kinderen met een eigen genderdiversiteit. In naam van Hem vraag ik u om zich te ontfermen over migranten. Zij zijn het die onze gewassen oogsten, kantoren schoonmaken of nachtdiensten in ziekenhuizen werken. Zij zijn misschien geen Amerikaanse staatsburgers, of hebben misschien niet de juiste papieren, maar de overgrote meerderheid is niet crimineel.’
Oog in oog stond deze eerste vrouwelijke bisschop van Washington met een van de machtigste presidenten op aarde. En dat tijdens zijn finest hour. Althans, dat had het moeten zijn. Na deze vlijmscherpe terechtwijzing door de bisschop was daar niet zo veel van over. Eén boodschap kon Trump in ieder geval in zijn zak steken. ‘Spreek vrijmoedig over G’d. Maar misbruik Zijn naam niet.’
Ik moest bij het horen van de woorden van bisschop Mariann Budde meteen denken aan die dappere bescheiden Rosa Parks die zichzelf een standbeeld verwierf in het Capitool. Wat de toekomst de komende vier jaren in Amerika gaat brengen, we weten het niet. Wat mij betreft mag er al wel een plekje worden ingeruimd voor een volgend sculptuur naast die van Rosa Parks. Een plekje voor het standbeeld van deze Mariann Edgar Budde. De bisschop die haar president recht in zijn gezicht vertelt hoe hij zich moet gedragen tegenover het Allerhoogste gezag. En tegenover al zijn medeburgers, die hem allemaal even dierbaar zouden moeten zijn.
Nu u hier toch bent...
Goede journalistiek kost geld. Leden en donaties maken onze gebalanceerde berichtgeving over biculturaliteit, zingeving en vrijheid mogelijk. Steun ons daarom als u ons werk belangrijk vindt.
Vertel mij meer!