Nida stopt ermee. Misschien heeft u nog nooit van de partij gehoord. Dat zou niet zo gek zijn, want Nida is ronduit mislukt. De op de islam geïnspireerde partij van Nourdin el Ouali kwam in 2014 in de Rotterdamse gemeenteraad en zit er sindsdien met twee zetels. In 2018 kwam er nog een zeteltje in Den Haag bij. In deze steden zit een enorme islamitische doelgroep, maar Nida wist deze nooit te bereiken of aan te spreken. En dus gooit Nida nu de handdoek in de ring: de leden hebben besloten dat de partij niet meer meedoet aan de gemeenteraadsverkiezingen. Nida wordt een belangenvereniging.

De grote vraag is wie daar iets aan mist. De doelgroep in ieder geval niet: Nida haalde geen enkele zetel bij de Provinciale Statenverkiezingen in 2019 en ook niet bij de Tweede Kamerverkiezingen van maart. De partij groeide alleen door partijhoppers: recent stapte een Amsterdams Denk-raadslid over en eerder deed een Almeerse PvdA’er hetzelfde. Zo kon Nida wel groeien, maar nooit omdat kiezers massaal voor de partij kozen. Je zou kunnen denken dat de partij de bui al ziet hangen: waarom zou Nida in maart 2022 opeens wel een electoraal succes zijn? Niemand weet het.

Lees het programma van Nida en je vraagt je af waarom deze partij überhaupt ooit heeft bestaan. Voorman Nourdin el Ouali was ooit actief voor GroenLinks en dat zien we bij Nida terug. In het programma lezen we over eerlijk delen, diversiteit, inclusiviteit, duurzaamheid en oog voor ieders talent. Dit is allemaal tevens verkrijgbaar bij GroenLinks, met uitzondering van de islamitische Nida-saus die El Ouali – die eerder dit jaar vertrok – erover heen schonk. Niet zo gek dat Nida in 2018 kortstondig in Rotterdam in een links verbond zat: onderscheidend was de partij – op een enkele controversiële tweet na – nooit.

Lees het programma van Nida en je vraagt je af waarom deze partij überhaupt ooit heeft bestaan

De positieve interpretatie van Nida is die van een emancipatiebeweging. De islam is pas een paar decennia in Nederland aanwezig en tijdens het integratieproces organiseren moslims zich op verschillende vlakken, waaronder de politiek. Een mooi idee dat moslims mee willen denken aan de richting van de Nederlandse samenleving en zich inzetten voor de Nederlandse democratie. De groep krijgt zo een expliciete stem, waar die bij andere partijen lange tijd ondergesneeuwd raakte. Moslims doen door partijen als Nida meer dan slechts de posters van bestaande partijen een divers tintje geven.

De negatieve interpretatie is echter sterker. Hebben de mensen achter Nida wel goed nagedacht over hoe de Nederlandse politiek werkt en hoe ze daarbinnen effectief kunnen zijn? Eigen partijen klinken nuttig, maar zijn in de praktijk klein en machteloos. Als u dat niet gelooft: kijk in de Haagse gemeenteraad, waar naast Nida nog twee andere islamitische partijen aanwezig zijn. Ze slaan allemaal geen deuk in een pakje boter. Als je als moslim de politiek in wilt, staan bijna alle partijen klaar om je met open armen te ontvangen, zeker die op links. Inhoudelijk levert een partij als Nida moslims nauwelijks iets extra’s op. Hooguit symboliek.

Je kunt je vooral afvragen of het Nida ooit om de politieke inhoud ging. Het mooiste voorbeeld zien we in Amsterdam, waar Denk-leider Mourad Taimounti onlangs nog de overstap naar Nida maakte. In Amsterdam is Denk een partij die vooral bezig is met parkeren. Plat gezegd zou je Denk een partij kunnen noemen voor autobezitters met een migratieachtergrond. Maar in Amsterdam gaat de fractieleider van die partij van de ene op de andere dag naar Nida, waar het programma een enorm groene en duurzame ondertoon heeft. Niemand die er een kritische vraag over stelt.

Zo zou je kunnen zeggen dat moslims met Nida misschien wel een emancipatiebeweging hadden, maar ook eentje die inhoudelijk nooit enige aandacht trok en op inhoud overbodig was. Zo blijft er ook van de symbolische functie van zo’n partij weinig over. Tijd dat groene en inclusieve moslims zich weer gewoon wenden tot GroenLinks of de PvdA.