Ik vond het een leuk idee: een interviewserie met biculturele kandidaten voor de Tweede Kamerverkiezingen. We horen tegenwoordig vaak dat kandidatenlijsten divers moeten zijn. Met name de PvdA heeft er dit keer erg haar best op gedaan: alle minderheidsgroepen die je in Nederland tegen kunt komen, staan op de lijst. En nog hoog ook. Bij andere partijen is de diversiteit echter dun bezaaid: bij het CDA moet je goed zoeken om überhaupt enige niet-witte kandidaten tegen te komen. Maar diversiteit is voor sommige partijen nu eenmaal belangrijker dan voor andere, nietwaar?
Zo komen we bij GroenLinks. De partij van Jesse Klaver hecht veel waarde aan diversiteit en dan verwacht je dat dat ook op de kandidatenlijst terugkomt. Hier wreekt zich de barre werkelijkheid: GroenLinks is een hele witte partij waar intern nauwelijks culturele diversiteit te vinden is, in tegenstelling tot bijvoorbeeld BIJ1 en de PvdA. GroenLinks moet daarom meer dan anderen energie steken in een diverse lijst, simpelweg omdat die anders hagelwit blijft. Het resultaat is dit keer halfslachtig: echt overtuigend kun je de diversiteit van de eerste twaalf kandidaten niet noemen. Een ruime meerderheid is wit, LHBT’ers zijn totaal afwezig.
Inmiddels weet GroenLinks dat ruimschoots te compenseren door een diverse kandidaat die meteen beeldbepalend is en voor landelijk debat zorgt. Het is Kauthar Bouchallikht, de vrouw die naar verwachting de eerste Nederlandse parlementariër met een hoofddoek zal zijn. Een interessante vrouw, om al die redenen die iedereen wel kan raden: een moslima met een groen profiel, bij een progressieve, vrijzinnige en seculiere partij. Ze raakte in opspraak door haar activiteiten bij de Europese organisatie voor moslimstudenten FEMYSO. Openlijk wordt betwijfeld of ze wel progressief is.
Het heeft er alle schijn van dat GroenLinks heel graag een vrouw met een hoofddoek op de lijst wilde en geen goed beeld had waar Bouchallikht allemaal actief is geweest
Velen vinden dat laatste infaam: waarom zou men twijfelen aan Bouchallikht, die heeft ingestemd met het verkiezingsprogramma, dat een heel progressief karakter heeft? Nou: GroenLinks moest uitgebreid zoeken naar voldoende kleur op de kandidatenlijst en kwam bij een kandidaat uit die intern voor velen een totale onbekende was. Het heeft er alle schijn van dat GroenLinks heel graag een vrouw met een hoofddoek op de lijst wilde en geen goed beeld had waar Bouchallikht allemaal actief is geweest. FEMYSO stond immers niet in haar CV op de GroenLinks-website.
In coronatijd zijn er nauwelijks politieke bijeenkomsten. Zonder corona had Jesse Klaver vele meet-ups in grote zalen gehad, en dan had de GroenLinks-aanhang vragen kunnen stellen over van alles en nog wat. Het is uitgesloten dat er dan geen vragen over Bouchallikht waren gesteld. Hetzelfde geldt voor de debatten die her en der in het land gevoerd worden en waar Bouchallikht soms acte de présence geeft. Normaliter zouden de zalen afgeladen vol zitten en zouden allerlei mensen haar in het echt kunnen bevragen op de ontstane ophef. Er zouden gesprekken en discussies ontstaan. Nu zit men veilig op afstand naar de stream te kijken.
Bouchallikht kreeg een uitnodiging voor mijn interviewserie. Ze sloeg die af. Dat doet ze vaker. Natuurlijk moet ze dat zelf weten. Het is alleszins redelijk bepaalde journalisten niet te woord te staan, maar vooralsnog zijn haar grote publieke optredens op één hand te tellen. De belangrijkste vond plaats in de talkshow van Margriet van der Linden, een presentatrice waarvan bekend is dat ze haar gasten spaart. Nog steeds weten we niet wat Bouchallikht drijft. Dat is raar, want als de kandidatencommissie van GroenLinks haar werk goed heeft gedaan, heeft ze een sterk verhaal wat alle twijfels over haar achtergrond doet verdwijnen.
Zou men bij GroenLinks nou echt denken dat deze zaak is afgedaan? Als Bouchallikht straks in de Tweede Kamer zit, zal de PVV tot vervelens toe vragen hoe het met de Moslimbroeders zit. Pijnlijk voor iedereen die diversiteit op een kandidatenlijst belangrijk vindt: goede rolmodellen zijn voor alle minderheden van groot belang. Zal Bouchallikht ooit kunnen stralen? Iedereen weet het antwoord al. Tijd dat Bouchallikht adviseurs inhuurt die haar dat eens gaan uitleggen.
Nu u hier toch bent...
Goede journalistiek kost geld. Leden en donaties maken onze gebalanceerde berichtgeving over biculturaliteit, zingeving en vrijheid mogelijk. Steun ons daarom als u ons werk belangrijk vindt.
Vertel mij meer!