D66-politica Anouschka Biekman hoopt na de verkiezingen van 29 oktober de sprong te maken van wethouder naar Tweede Kamerlid. Haar missie? Niet een symbool te zijn voor verandering, maar voor echte change te zorgen.

Op 29 oktober gaat Nederland weer naar de stembus. Voor D66 staat Anouschka Biekman op plek 16 van de kandidatenlijst. Sinds 2022 is ze wethouder in Schiedam, waar ze onder meer de festiviteiten rondom 750 jaar Schiedam en werk en inkomen in haar portefeuille heeft. Nu hoopt ze de stap naar Den Haag te maken. ‘Ik kan niet tegen mijn dochter zeggen dat mijn aanwezigheid in de politiek alleen maar symboliek is. Ik wil laten zien dat je ook echt aan de knoppen kunt zitten en verandering kunt brengen.’

Politiek zat bij Biekman al vroeg in de familie. Haar tante is dr. Barryl Biekman, mensenrechtenactivist en oprichter van het Landelijk Platform Slavernijverleden. Zij heeft in de jaren negentig in de Provinciale Staten van Zuid-Holland gezeten, ook voor D66. ‘In mijn familie stemden mensen PvdA of D66’, vertelt Biekman. ‘Ik voelde me uiteindelijk meer thuis bij D66 – vanwege de sociaal-liberale richtingwijzers die de partij hanteert.’

‘Oude witte mannenclub’

Het was echter pas in 2017 dat Biekman zich daadwerkelijk aansloot. ‘Ik kwam Joan Nunnely tegen, die bestuurslid talentontwikkeling was en zich in de partij inzette voor meer diversiteit. In het gesprek met haar stelde zij mij een cruciale vraag: ‘Wil je aan de zijlijn blijven roepen of ook meedoen?’ Zij heeft me over de streep getrokken om lid te worden. Kort daarna werd ik actief bij de afdeling Schiedam. In het begin was het wel even wennen. Ik kwam terecht in een ‘oude witte mannenclub’. Inmiddels is D66 ook in Schiedam gelukkig veranderd. We hebben nu een diverse en betrokken club mensen.’

Daarna ging het snel. ‘Ik zat nog maar net bij de partij toen de voorzitter zei: jij wilt meer representatie in de politiek, je hebt veel ideeën – vooral over jongeren – ik verwacht dat je je kandidaat stelt. Dat was even een schrikmoment. Maar ik dacht ook: waarom niet?’

School van dochter

De aanleiding om zich verkiesbaar te stellen was persoonlijk. ‘Op de school van mijn dochter was er discussie over het Sinterklaasfeest. De directeur had alweer een excuus om niets te veranderen. Toen dacht ik: dit moet anders. Ik wil dat mijn dochter opgroeit in een stad waar het een inclusief feest is, voor alle kinderen. Een stad waar zij zich thuis voelt. Dat was voor mij het kantelpunt om de politiek in te gaan.’

Ze zat vier jaar in de gemeenteraad van Schiedam, naast haar werk als zzp’er. ‘Het was best pittig om te combineren, maar ook ontzettend leerzaam. En het smaakte naar meer. Toen ik werd herkozen, heb ik gezegd: nu wil ik besturen. Want dan kun je zelf aan het stuur zitten, in plaats van te controleren. En dat gebeurde. Sinds 2022 ben ik wethouder.’

Nu waagt Biekman de stap naar Den Haag. ‘Het is een andere rol: je zit niet zelf aan het stuur zoals in een college van B&W, maar je kunt landelijk veel voor elkaar krijgen. De keuzes die in Den Haag worden gemaakt, bijvoorbeeld over bezuinigingen, hebben directe gevolgen voor mensen in hun dagelijks leven in Schiedam en andere steden. En ook vind ik het belangrijk dat er meer mensen met een migratieachtergrond en meer vrouwen in de Tweede Kamer zitten. De afgelopen periode hadden die groepen nauwelijks een stem, zeker niet tijdens het rechtse kabinet van Dick Schoof.’

‘Vaak gebruiken politieke partijen mensen van kleur als uithangbord’

Wel wil ze waken voor tokenisme. ‘Vaak gebruiken politieke partijen mensen van kleur als uithangbord om stemmen binnen te halen. Daar heb ik geen zin in. Ik doe niet mee voor de symboliek. Ik heb de juiste papieren, genoeg politieke ervaring én een inhoudelijk verhaal te vertellen. Daarom wil ik meepraten en meebeslissen.’

Meer geld naar het gemeentefonds

Mocht ze in de Tweede Kamer worden verkozen, dan ziet Biekman meerdere thema’s waarop ze zich wil inzetten, als ze die portefeuilles krijgt. ‘Emancipatie is een belangrijk onderwerp voor mij, en de vraag hoe we verdergaan met het koloniale en slavernijverleden. Het moet niet alleen over excuses gaan, maar over perspectief en toekomst. Ook lijkt het mij mooi om mij in te zetten voor werk en inkomen, daar heb ik als wethouder veel ervaring mee opgedaan. Verder vind ik Caribisch Nederland een belangrijke portefeuille. Jongeren daar hebben vaak weinig perspectief. Dat moet echt beter. Ten slotte vind ik dat er structureel meer geld vanuit Den Haag naar het gemeentefonds moet gaan. Gemeenten moeten hun taken namelijk goed kunnen uitvoeren.’

Op de vraag of ze zichzelf ooit als staatssecretaris of minister ziet – waar ze weer achter het stuur mag zitten – moet ze lachen. ‘Ik ben iemand van persoonlijke ontwikkeling, dus ik zal zeker geen nee zeggen als zoiets op mijn pad komt, haha. Het is misschien atypisch om dat hardop te zeggen, maar ik ben ook een atypische politica. Want je hoeft niet van je normen af te wijken om politiek actief te zijn. Ik vind dus dat je best ambitieus mag zijn. Toch is het voor nu vooral toekomstmuziek.’

‘Ik vind dus dat je best ambitieus mag zijn’

De verkiezingen worden spannend, erkent Biekman. ‘We hebben een ijzersterk programma, daar ligt het niet aan. Als alles meezit en de debatten goed gaan, zie ik ons groeien naar vijftien zetels. Ik sta op zestien, maar ik heb er vertrouwen in.’

Mocht het toch niet lukken om de Kamer in te komen, blijft ze gewoon wethouder. ‘Ik heb het ontzettend naar mijn zin in Schiedam. Dit jaar vieren we 750 jaar stadsrechten. Dat was heel bijzonder om mee te maken met een stabiel college waarin Denk, VVD, PvdA en een lokale partij samenwerken. We kunnen echt door één deur. Dat is voor mij een belangrijke les. We moeten bruggen bouwen en dicht bij de mensen staan. Dat is niet alleen lokaal belangrijk, maar ook in Den Haag. Het zou de verhouding tussen burger en politiek goed doen als we meer oog krijgen voor wat ons bindt.’