‘Mezelf verliezen in de muziek en mensen inspireren, daar doe ik het voor.’

Alles wat met muziek, acteren of dansen te maken heeft trekt Aswintha Vermeulen (33) uit Den Bosch aan. Ze was negen jaar toen ze begon met zingen bij het kerkkoor Schola Cantorum. Na verschillende theaterproducties, zangoptredens en cruises speelt Aswintha nu de rol van Nala in Festival of the lion king in Disneyland Hong Kong. Uw reporter sprak de musicalster over haar carrière en toekomstdromen.

Hoe gaat het in Hong Kong?
‘Het gaat heel goed, maar het is wel erg intens. Ik ben van ‘s ochtends tot middernacht bezig, al komt dat ook doordat ik tijdens mijn repetities voor The lion king door Disney ben gecast voor een nieuwe show tijdens Kerst. Dat betekent dat ik dubbel werk heb, maar wat ontzettend gaaf!’

Wat doe je daar precies?
‘Ik zing, dans en speel de rol van Nala, zij is de geliefde van de leeuwenkoning Simba. Nala is vrolijk, speels en erg fel als het gaat om het beschermen van Simba en iedereen van wie ze houdt.’

Hoe zien jouw dagen eruit?
‘Ik sta elke ochtend rond zeven uur op en maak me klaar voor de dag. Dat betekent dat ik ademhalingsoefeningen doe, mijn stem opwarm, mediteer, lichte stretchoefeningen doe en mijn buikspieren train. Daarna neem ik de shuttlebus naar Disneyland, waarbij ik mooi alles nog één keer kan doornemen. Als ik in het theater ben, doen we een korte warming-up en repeteren we de rest van de dag. We oefenen van alles. Zang, dans, spel, maar ook hoe we moeten omgaan met de rijdende wagens, de decorstukken en het draaiende podium. Wanneer we shows hebben, spelen we meerdere voorstellingen op een dag. Ik ben niet de enige Nala, in totaal zijn we met z’n drieën. We wisselen elkaar af en er staat altijd iemand stand-by voor het geval er iets misgaat. Nu ik ook gecast ben voor die andere show zijn mijn dagen extra lang geworden. Ik repeteer ook al voor die nieuwe show. Daardoor maak ik nu wel dagen van ‘s ochtends tot middernacht. Dat is soms best wel veel, maar ik heb de leukste baan ter wereld. Ik geniet er enorm van.’

Hoe is het om hieraan mee te doen?
‘Het is een heel bijzondere, waardevolle en superleuke ervaring. Festival of the lion king is een verkorte versie van de Broadway-voorstelling, daardoor is het wel pittig. Je hebt nauwelijks rust tussen de nummers en als Nala sta je bijna constant op het podium. Maar de muziek is fantastisch en de mensen met wie ik mag werken hebben zoveel ervaring en komen vanuit de hele wereld. In een korte tijd heb ik al zoveel geleerd. De show is echt ontzettend gaaf. Het podium dat alle kanten op kan draaien, de special effects en het feit dat we elke show voor bijna tweeduizend mensen mogen spelen. Wauw!’

Hoe is jouw liefde voor muziek, dansen en acteren ontstaan?
‘Dat heeft meerdere oorzaken denk ik. Eén daarvan is dat het in de familie zit. Mijn moeder was danseres en mijn broer heeft dat van haar overgenomen. Hij is danser, choreograaf en master of ceremonies. Vroeger stond bij ons thuis altijd muziek aan en mijn moeder liet mij op vroege leeftijd al kennismaken met verschillende voorstellingen. Hoewel er in mijn familie veel dansers zitten, werd ik zelf meer aangetrokken door de muziek. Ik weet nog goed dat mijn broertje de balletdanspassen van mijn moeder probeerde na te doen en ik op een krukje de muziek aan het dirigeren was.’

Hoe ging het toen verder?
‘Op negenjarige leeftijd begon ik met zingen bij de Schola Cantorum in Den Bosch en zong ik voor het Brabants Orkest. Tijdens mijn schoolperiode raakte ik betrokken bij Stichting Theaterplan. Toen ik vijftien jaar was mocht ik zingen in de musical Hair. Na mijn opleiding ben ik naar het conservatorium gegaan om de opleiding muziektheater te volgen. Ik kwam erachter dat het niet helemaal mijn ding was en besloot om eerst werkervaring op te doen. Bij Euro Park in Duitsland zochten ze iemand voor een aantal producties. Dat heb ik toen gedaan. Na een aantal jaar gewerkt te hebben besloot ik toch om weer te gaan studeren. Ik ben toen naar het conservatorium in Utrecht gegaan, waar ik de richting klassieke muziek koos. In 2011 studeerde ik cum laude af en daarna ben ik meegegaan met AIDA Cruises waar ik in zeventien shows zong. Door al mijn werk heb ik een netwerk opgebouwd en zo werd ik elke keer weer voor nieuwe dingen gevraagd. Ondertussen deed ik regelmatig audities en kreeg ik weer nieuwe mogelijkheden. Op een gegeven moment gaat het balletje dan rollen.’

Wist je altijd al dat je die kant op wilde gaan?
‘Ja, op mijn negende besloot ik al dat ik voor de rest van mijn leven professioneel wilde zingen. Ik wist nog niet in welke stijl, maar dat ik wilde zingen was een feit. Daar heb ik nooit aan getwijfeld.’

Toch was het niet makkelijk, aangezien je vroeger ook gepest werd om je huidskleur en je voorkeur voor klassieke muziek.
‘Dat klopt. Ik ben alleen opgevoed door mijn Nederlandse moeder. Mijn vader komt uit Aruba, maar ik ken hem niet goed. Hij is nooit in the picture geweest. Ondanks mijn afrohaar en kleurtje heb ik me altijd Nederlands gevoeld. Al heb ik weleens te maken gehad met discriminatie, vooral op de basisschool en in de wijk waar wij woonden. Daardoor was ik een tijd lang erg verlegen en wist ik niet goed hoe ik mezelf moest uitdrukken, omdat ik bang was voor de reacties. Daardoor trok ik mezelf terug. Toen ik begon met zingen in de Schola Cantorum ontdekte ik dat ik positieve aandacht kreeg met mijn stem. Toen veranderde alles. Zingen gaf mij positieve aandacht, maar nog belangrijker was dat ik er mensen mee wist te raken en te inspireren. Toch word ik elke keer weer verlegen wanneer ik buiten mijn comfort zone treed. Een wijze les voor mij was dat die verlegenheid en angst voor het onbekende helemaal oké zijn, dat je dat het beste kunt omarmen en je er vooral niet door moet laten tegenhouden. De repetities voor The lion king vond ik hartstikke eng. Bij elke doorloop ervoer ik angst en spookte de vraag door mijn hoofd of ik wel net zo getalenteerd was als de mensen rond mij heen. Maar ik laat me daar niet door tegenhouden. Deze mensen kunnen mij juist heel veel leren. Voordat ik het podium oploop, haal ik een paar keer diep adem, concentreer ik me op mijn liefde voor muziek, denk aan de mensen van wie ik hou en ga ik er voor tweehonderd procent voor. Soms gaat dat meteen goed, soms niet. Maar het is altijd beter dan het helemaal niet proberen. Ik krijg een enorme kans bij Disney, één waarvoor ik hard heb gewerkt en die ik verdien. Er niet voor gaan is geen optie!’

Hoe bereid je je voor op een show?
‘Ik neem zoveel mogelijk de teksten en de muziek door, het liefst met een vocal coach. Daarnaast zorg ik dat ik sport en fit ben. Sinds een paar jaar mediteer ik ook. Ik dat dat helpt om mijn focus en mijn vertrouwen te ondersteunen. Daarnaast probeer ik mijn rol in de aankomende shows en een succesvol repetitieproces te visualiseren. Ik heb geen gekke dingen die ik doe voordat ik het podium op ga. Voor een rol ga ik altijd erg op mijn gevoel af. Ik geloof dat als een rol niet goed voelt, die dan ook niet juist voor je is. Zelfs niet als de hele wereld om je heen denkt dat het een droomrol is die je moet grijpen. Als je een slecht gevoel in je maag hebt, dat het je niet lekker zit, dan heeft dat meestal een reden.’

Wat zijn hoogtepunten uit je carrière?
‘Ik ben gek op fantasie en droom ervan om bij Cirque du Soleil te werken. De hoogtepunten in mijn carrière komen allemaal dicht in de buurt van die show. Zo heb ik in de show Mysteria in Duitsland gespeeld. Dat was één groot multimediaal spektakel. Ik was de ‘koningin der oceanen’ en had onder mijn kostuum een wetsuit aan. In de voorstelling mocht ik door drie waterwanden van negen bij negen meter lopen. Het was heel groots opgezet en een one of a kind-show die je niet snel ergens anders tegenkomt. Dat was echt heel tof om te doen. Het was niet de enige spectaculaire show waar ik voor mocht werken. Ook Globe, The world technology days en Imperio waren heel gaaf om te doen. Ik heb veel verschillende dingen mogen doen: onder een hijskraan doorvliegen, op een heel grote machine afsluiten met vuurwerk, vechtscènes doen… Je kunt het zo gek niet bedenken.’

Je gaf het net al aan, het is een droom om voor Cirque du Soleil te spelen. Waarom?
‘De eerste keer dat ik de shows zag was op televisie. Mijn moeder zette het altijd op met Kerst, want dan werd het uitgezonden. Ik weet nog dat ik het zag en erdoor betoverd werd. Dat is nooit meer weggegaan. Toen ik de shows live zag, werd de liefde alleen maar groter. Ik kan het niet goed in woorden uitleggen. Wanneer ik de shows zie of beleef, heb ik het idee dat ik thuis ben. Cirque du Soleil is het complete plaatje. Ik ben gek op de fantasieën, de originele muziekstijl – alle stijlen die je maar kunt bedenken, integreren ze in de shows – en alle verschillende kunstvormen die bij elkaar komen. Ik ben er verliefd op, ik kan het niet anders zeggen.’

Heb je nog andere dromen?
‘Ik wil heel graag een reis naar Nieuw-Zeeland maken. Ik ben fan van The lord of the rings. Ik heb alle boeken gelezen en alle films gezien. Dat is een belangrijke reden waarom ik graag die reis wil maken. Als ik erheen ga, dan wil ik alle eilanden afreizen waar ze voor de films opnames hebben gemaakt. Daarnaast is het echt een prachtig land, de natuur spreekt me enorm aan. Een vriendin en een oud-zangdocente van mij zijn naar Nieuw-Zeeland geëmigreerd. Als ik erheen ga, kan ik ze meteen een bezoekje brengen.’

Stel, er gebeurt iets waardoor je nooit meer kunt zingen of optreden. Wat wil je dan graag doen?
‘Dat gaat niet gebeuren. Ik zal altijd een manier vinden om op te treden of in de entertainment business te werken. Er is namelijk niets mooiers dan dat. Mezelf verliezen in de muziek en mensen inspireren, daar doe ik het voor.’