Een klap voor Marokko: Algerije is opnieuw op de bres gesprongen voor een onafhankelijke Westelijke Sahara.
Abdelmadjid Tebboune, de kersverse president van Algerije, heeft het Marokkaanse ‘dialoog-initiatief’ openlijk veroordeeld. Vorige zomer riep de Marokkaanse koning Mohammed VI zijn buurland op tot het herstellen van de gespannen diplomatieke betrekkingen en het heropenen van de grenzen tussen beide landen.
Maar Algerije wil hier dus niets van weten. Het land is tegen de Marokkaanse aanwezigheid in de Westelijke Sahara en steunt Polisario, de onafhankelijkheidsbeweging aldaar.
Eergisteren feliciteerde premier Tebboune zelfs de leider van de Arabische Democratische Republiek Sahara (ADRS), Ibrahim Ghali, met zijn herverkiezing. ADRS is een klein gebied in de Westelijke Sahara waar Marokko geen grip op heeft en waar separatisten de scepter zwaaien.
Dit is slecht nieuws voor Marokko. Het koninkrijk soevereiniteit claimt nog altijd de soevereiniteit over de Westelijke Sahara. Volgens Marokko representeert de Arabische Democratische Republiek Sahara niet de Sahrawis, de oorspronkelijke bewoners van het gebied.
Algerije beschuldigt Marokko van kolonialisme. Maar volgens Marokko weigert een vijandig Algerije de dialoog, waardoor de kwestie zich maar blijft voortslepen. Het feit dat veel Sahrawis in een vluchtelingenkamp zitten, vaak onder barre omstandigheden, is volgens Marokko de schuld van Polisario en van Algerije.
In december vorig jaar dreigde Polisario nog met oorlog tegen Marokko. In het Spaanse blad El Salto Diario stelde Polisario-voorman Mohamad el-Ouali Akeik dat ‘de gewapende strijd niet is uitgesloten’.
Van 1884 tot 1975 was de Westelijke Sahara een Spaanse kolonie. Na de dood van de Spaanse dictator Franco werd het gebied door de Marokkaanse koning Hassan II ingelijfd, een jaar later riep Polisario de onafhankelijkheid uit. Tot 1991 is er om de Westelijke Sahara gevochten. Sindsdien heerst er een wapenstilstand.
