Rechts Vlaanderen kijkt vol verwachting naar het nieuwe Nederlandse kabinet van PVV, VVD, NSC en BBB. Dit schrijft Karel Verhoeven, hoofdredacteur van de Vlaamse krant De Standaard. ‘Kiezers rekenen er misschien op dat een stem voor Vlaams Belang nu wél zinvol is.’
Het nieuwe Nederlandse kabinet heeft zich nog niet gepresenteerd op het bordes, maar er ligt al wel een regeerakkoord. En dat akkoord bezorgt rechtse Vlamingen rode wangen, aldus Verhoeven. ‘Nederlands meest rechtse regeerakkoord ooit is een grabbelton van maatregelen waar de meeste N-VA’ers, alle Vlaams Belangers, veel nieuwe conservatieven van CD&V en sommigen donkerblauwe liberalen in hun stoute momenten graag van durven te dagdromen’, schrijft hij.
Het valt de hoofdredacteur op hoe zeer de politieke agenda’s van Rechts Vlaanderen en Rechts Nederland op elkaar lijken. ‘Koopkracht op één, asiel op twee, en platteland, landbouw en natuur op drie.’
Net als in Nederland is Vlaanderen flink naar rechts opgeschoven en presenteren de rechtse partijen zich als rebellen. ‘Het Nederlandse akkoord presenteert zich als uitdagend. ‘Lef’, staat in de titel. De rechtse opstandigheid profileert zich ook hier als protest tegen de status quo van de natuurminnende, stedelijke opengrenzen-elite, al is ze, zoals in de boerenkrijg van CD&V, vooral een poging tot behoud van decennia eigen beleid’, gaat de hoofdredacteur verder.
‘Vooral om asiel en migratie te beteugelen stapt de nieuwe Nederlandse regering met grote passen door ruig terrein. Met radicale inperkingen van rechten, die tot voor kort onvoorstelbaar waren voor een keurig Europees land. Taboe ook. En die wettelijk als onhaalbaar gelden.’
Nog een les voor België
In België wordt Vlaams Belang, de zusterpartij van de PVV, uitgesloten van deelname aan coalities: het zogenoemde cordon sanitaire. Verhoeven vreest dat Vlaams Belang misschien alsnog gaat regeren. Tegelijkertijd heeft hij hoop, omdat VVD en NSC van Pieter Omtzigt het nu slecht doen in de opiniepeilingen. Dit is misschien een les voor de conservatief-liberale N-VA en de christendemocratische CD&V, om uit lijfsbehoud niet samen te werken met de partij van Filip Dewinter en Tom Van Grieken.
Maar de belangrijkste les uit Nederland is volgens Verhoeven dat je helemaal geen extreemrechtse partij als de PVV of Vlaams Belang nodig hebt om zeer rechts beleid te ontwikkelen. ‘Zoals Theo Francken (een uiterst rechtse politicus van N-VA, red.) dat inschat: dat regeerakkoord is wat in het partijprogramma van N-VA staat. Noem het ‘centrum-rechts’, en je kunt er zo mee aan de slag.’
