Shantie Singh is schrijver, theatermaker en bestuurskundige. Voor de Kanttekening zal zij een maandelijkse column schrijven.
Ze werd geboren in Almelo, groeide op in Alphen aan den Rijn en studeerde in Rotterdam. Daar werkt Singh voor de gemeente als bestuurskundige, waar ze zich inzet voor vrouwenrechten, het recht van meisjes en vrouwen op zelfbeschikking, keuzevrijheid, gelijkwaardigheid en een veilig thuis.
Haar debuutroman Vervoering (2015, De Geus) is gebaseerd op haar eigen familiegeschiedenis, met ouders uit Suriname en grootouders uit India. Haar tweede roman De Kier kwam recentelijk uit. Daarin krijgt de Hindoestaanse Uma, rijzende ster in het ambtenarenapparaat, de opdracht om tot thuis weggestopte, ‘verborgen’ vrouwen door te dringen.
‘Mijn vader gaf mij altijd mee dat ik van alles kan worden in het leven. Politicus, schrijfster, ondernemer, niets was te gek’, aldus Singh. ‘Nooit werd gesproken over de noodzaak van een huwelijk. Het ging om zelfontplooiing en op je eigen benen kunnen staan. Voor mij was dit lange tijd normaal, totdat ik de wereld leerde kennen. In mijn familie zijn er ook vrouwen voor wie het niet vanzelfsprekend was dat zij zelf hun huwelijkspartner konden kiezen. In mijn basisschoolomgeving had je de zwartekousenkerk, de meisjes liepen alleen in lange rokken en hadden geen vrijheid. Ook in Nederland komt dat voor.’
Singhs eerste column verscheen vandaag. Daarin schrijft zij dat we huiselijk geweld bij de bron moeten aanpakken: giftige mannelijkheid. ‘De samenleving is de optelsom van hoe wij denken, onze ideeën over mannelijkheid en vrouwelijkheid en hoe we daarnaar handelen. Dat maakt ons allen medeverantwoordelijk.’
