De Turks-Amerikaanse politicoloog Ahmet Kuru heeft een kritisch boek over de islamitische wereld geschreven. Hij betoogt dat het ‘verval’ van de islamitische wereld en gewelddadige islam-interpretaties niet de schuld zijn van kolonialisme of de islam, maar van de vroege machthebbers en moslimgeleerden in de islamitische wereld.
Kuru’s boek heet Islam, Authoritarianism, and underdevelopment: A global and historical comparison. Hierin buigt Kuru zich over de vraag waarom islamitische samenlevingen economisch gezien achterlopen op het Westen en politiek en intellectueel minder vrij zijn.
Kuru is het niet eens met wetenschappers die de islam de schuld geven en de islam voorstellen als een statische religie. Tot de twaalfde eeuw ging het heel goed met islamitische wetenschap, zegt Kuru: de politieke machthebbers gaven wetenschappers toen de vrije hand.
Volgens Kuru ging het daarna mis. De machthebbers, te beginnen met de Turkse Seltsjoeken, plaatsten het religieuze establishment onder staatscontrole. Hierdoor werd het uitoefenen van vrije wetenschap steeds moeilijker. Ook werden islamitische geleerden steeds conservatiever omdat ze de bestaande orde moesten verdedigen.
Kuru is het ook oneens met wetenschappers die het Westerse kolonialisme de schuld van geven. Hoewel Kuru de negatieve impact van het kolonialisme niet ontkent, is het volgens hem dus al veel eerder fundamenteel misgegaan met de islamitische wereld.
