Het Verenigd Koninkrijk heeft Israël gewaarschuwd dat het in september mogelijk de Palestijnse staat zal erkennen, tenzij er ingrijpende veranderingen plaatsvinden in het Israëlische beleid. Dit bericht de BBC.
De Britse Labour-regering eist onder andere concessies op het gebied van humanitaire hulp aan Gaza en dat Israël stopt met het annexeren van nog meer land op de Westbank. Ook moet Israël een geloofwaardig vredesproces starten, dat uiteindelijk als doel heeft een tweestatenoplossing.
De dreiging komt op een moment dat de internationale spanningen rondom Gaza oplopen. De Britse minister van Buitenlandse Zaken David Lammy leverde niet zo lang geleden scherpe kritiek op de situatie in de Gazastrook, waar het Palestijnse volk lijdt onder ernstige tekorten aan voedsel en medische zorg. Volgens Londen is de Israël verantwoordelijk voor deze humanitaire crisis.
De opstelling van het Verenigd Koninkrijk sluit aan bij het groeiende internationale momentum om Palestina als onafhankelijke staat te erkennen. Tijdens de aankomende Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, later dit jaar in New York, hebben landen zoals Frankrijk al aangegeven een dergelijk besluit te overwegen. Voor de Britten speelt ook iets anders mee: in de periode tussen het einde van de Eerste Wereldoorlog en 1948 was Palestina een Brits Mandaat. De Britten zijn historisch mede verantwoordelijk voor de situatie nu.
Israël is uiteraard not amused. De regering van premier Benjamin Netanyahu is fel tegen de internationale erkenning van de Palestijnse staat en meent dat dit de positie van Hamas zal versterken.
Nederland heeft nog niet aangegeven Palestina te zullen erkennen, hoewel onder meer D66 hier nu op aandringt. Wel heeft Nederland twee extreemrechtse Israëlische ministers een inreisverbod opgelegd: Itamir Ben-Gvir en Bezalel Smotrich. Gideon Sa’ar, de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken, reageerde woedend op dit besluit en riep de Nederlandse ambassadeur in Israël op het matje. Nederland zou de decennialange vriendschap met Israël op het spel zetten met deze ‘openlijke vijandelijkheid.’
