De verkiezingen van 2025 hebben D66 tot grote winnaar gemaakt. Zowel orthodoxe moslims als orthodoxe christenen voelen hierbij ongemak.
De IslamOmroep trok deze week een scherpe parallel tussen D66 en de PVV. Beide verschillen in toon, maar delen volgens de omroep een ongemak met religie in het publieke domein. Wilders wil moskeeën sluiten en ritueel slachten verbieden. D66 doet dat niet, maar schuift religie liever naar de privésfeer. De vrijheid die D66 verdedigt, is die van het individu—niet van gemeenschappen. Dat botst met religieuze tradities die juist collectief beleefd worden.
Bij orthodoxe christenen bestaat de afkeer van D66 al veel langer. In het verleden werd D66 door sommigen wel eens D666 genoemd, naar het getal van het Beest uit het Bijbelboek Openbaring. Steen des aanstoots was de inzet van D66 voor progressieve wetgeving op medisch-ethisch vlak, zoals abortus en euthanasie, en op het gebied van homorechten.
Op de conservatieve opiniewebsite CVandaag reageren prominente christenen bezorgd op de ‘monsterzege’ van D66 en op de vraag in hoeverre dit ‘slecht nieuws voor christelijk Nederland’ is. In het Reformatorisch Dagblad klinkt zelfs de term ‘oordeel’ over de verkiezingsuitslag. SGP-leider Chris Stoffer ten slotte noemde de overwinning van D66 een ‘naar randje’ van de verkiezingsuitslag.
De vrijzinnige dominee Joost Röselaers, zelf D66-lid, reageert op de kritiek uit orthodox-religieuze hoek. In het Nederlands Dagblad verdedigt hij zijn partij als voorvechter van vrijheid, maar erkent ook dat D66 religie vaak te veel als privézaak ziet. Hij pleit daarom voor meer openheid en nieuwsgierigheid naar geloof in het publieke debat.
