De voetbalwedstrijd tussen Ajax en Maccabi Tel Aviv had nooit plaats mogen vinden. Onder normale omstandigheden is zo’n wedstrijd tussen een Nederlandse en een Israëlische club natuurlijk geen punt. Maar de heftige bombardementen van Israël op Gaza kun je geen normale omstandigheden noemen.

Je kunt zeggen dat je sport niet moet verwarren met politiek. Maar in Amsterdam wonen veel mensen die fel gekant zijn tegen de oorlog in Gaza en de aanvallen op de Palestijnse bevolking op de Westelijke Jordaanoever.

Rusland mocht niet deelnemen aan de kwalificaties voor het EK van 2024. Waarom heeft Femke Halsema wel toestemming gegeven voor de wedstrijd Ajax-Maccabi? Als burgemeester kent ze haar stad en weet ze dat deze ontmoeting neer zou komen op het ontsteken van een lont in een kruitvat. Het is onbegrijpelijk dat ze besloten heeft de wedstrijd door te laten gaan.

Wat er vervolgens gebeurde is een vergaand uit de hand gelopen voetbalrel met een sterk politiek tintje. Voetbalfans van Maccabi haalden een grote Palestijnse vlag van de muur op een pand op het Rokin, onder het roepen van kreten als ‘Fuck de Arabieren’ en erger. Een politieauto reed langs, maar stopte niet. Ook drijft de politie de groepen Maccabi-supporters niet uit elkaar. Terwijl het neerhalen van een Palestijnse vlag een grove schending van het recht op vrije meningsuiting is. Kortom: die Maccabi-supporters waren ook geen lieverdjes. In de loop van de avond sloegen Israëlische supporters en pro-Palestijnse Amsterdammers elkaar over en weer in elkaar.

Ik keur het in elkaar slaan van mensen omdat ze Israëlisch zijn natuurlijk pertinent af

Toch viel de hele wereld over Amsterdam heen: pogroms in Nederland! Burgemeesters en andere politici volgen de hetze en noemen de vechtende Amsterdammers antisemieten. De Nationaal Coördinator Antisemitismebestrijding deed in Nieuwsuur datzelfde. Dat ook de Maccabi-supporters activisten in elkaar hebben geslagen, wordt verder niet meer genoemd.

Het is goed te letten op de definities van diverse woorden die vaak zijn gebruikt in de afgelopen week, zoals pogrom. Dit is een Russisch woord dat onder andere vernietiging betekent en dat vooral gebruikt werd in de tijden van Jodenvervolging, voorafgaand aan en tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Het gaat te kort door de bocht om wat er op 7 november is gebeurd een pogrom te noemen. Dat de hele internationale wereld, inclusief Nederland, spreekt van een pogrom is walgelijk. En zeer eenzijdig.

Ik sprak met jonge activisten die uitgerekend door agenten van het Vredescorps extreem hardhandig waren aangepakt

Ik keur het in elkaar slaan van mensen omdat ze Israëlisch zijn natuurlijk pertinent af. Ook het vernielen van winkels van Israëlische mensen kan niet door de beugel. Door deze voetbalrellen te typeren als antisemitisme, speelt men in op een sentiment en dat is niet op zijn plaats. Het is helemaal buiten proportie, dat pro-Palestina activisten sindsdien geen recht meer hebben om te demonstreren. Dit besluit laat de haat en het geweld alleen maar escaleren.

Op zondag 10 november was ik getuige van een grote politiemacht die een kleine groep activisten arresteerden en afvoerden, omdat zij toch de moed hadden om te gaan demonstreren. Zij werden afgevoerd in bussen. Ik kwam in gesprek met een politieagent die op zijn borst een insigne van het Vredescorps van Politieagenten had. Dit corps is een groep van vijftig politieagenten in Amsterdam, die zich al lange tijd inzetten om met demonstranten en actievoerders in gesprek te gaan. Ze willen hun beweegredenen leren begrijpen door met hen in dialoog te gaan. Ik had daar wel bewondering voor.

Later sprak ik met een aantal jongeren even verderop, die me vertelden dat ze uitgerekend door agenten van dit corps extreem hardhandig waren aangepakt. Ze drukten me op het hart dat geen enkele politieagent te vertrouwen is. Deze demonstranten voelen zich in een hoek gedrukt door het establishment.

Femke Halsema heeft een grove inschattingsfout gemaakt – en met haar ook de rechters die dit weekend het demonstratieverbod handhaafden. In plaats daarvan hadden ze juist een pro-Palestijnse demonstratie op de Dam moeten toestaan, met als doel de gemoederen te sussen. Met een cordon van politiebusjes eromheen ter beveiliging.

Toen ik zondag diezelfde politiebusjes om mensen met Palestijnse vlaggen heen zag staan, ging ik er met mijn goede bedoelingen vanuit dat die er waren om de demonstranten te beschermen. Ik wilde me bij de demonstranten aansluiten, maar toen bleek al snel dat zij gearresteerd waren. Een gemiste kans! Hierdoor verliezen jonge mensen het vertrouwen in onze rechtsstaat en in het politieapparaat, die deze dient te beschermen. Dat moeten we niet willen.

Niemand grijpt in. Geen boycot, niets

Dus roep ik iedereen op om zich te verdiepen in de geschiedenis van Israël en de Palestijnen. Probeer met elkaar in gesprek te blijven en waar mogelijk het recht om te demonstreren en de pro-Palestijnse beweging te ondersteunen.

Want wat de situatie nog schrijnender maakt: naast de genocide op de Gazanen, maken Israëlische kolonisten op de Westelijke Jordaanoever jacht op de Palestijnen die daar wonen. Zij steken olijfbomen in brand, waarmee deze Palestijnen voorzien in hun levensonderhoud, en ze belagen hun huizen. Dit alles onder toeziend oog van Israëlische militairen die daar rondlopen en die – nog erger – geweren uitdelen aan de kolonisten.

De wereld is het er wel over eens dat dit veel te ver uit de hand is gelopen. Toch grijpt niemand in. Geen boycot, niets. In het Westen spreekt vrijwel niemand over het vermoorden van Palestijnen door de kolonisten op de Westelijke Jordaanoever. En al helemaal niemand denkt eraan om in dit geval hoogst verontwaardigd de pogrom-kaart te spelen.

Ook Arabieren zijn een ‘Semitisch’ volk. Laten we ervoor waken dat niet ook zij te lijden krijgen onder antisemitisme, hier in Nederland en Europa. Dat dit al in Israël gebeurt is al erg genoeg.