20.9 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 124

Kunnen we slimmer zijn dan ‘slimme IT-technologie’?

Yavuz Baydar
-
0
Kunnen we slimmer zijn dan ‘slimme IT-technologie’?

Zijn we nu allemaal potentiële slachtoffers van IT-gebaseerde terreur? De technologie die ooit nieuwe kansen bood, staat nu aan onze drempels, zichtbaar op onze schermen en mobiele apparaten.

Israëls recente aanval op piepers en walkietalkies van Hezbollah-medewerkers in Libanon, waarbij vele doden vielen en duizenden gewonden, benadrukt dit gevaar.

Toen het World Wide Web werd geïntroduceerd, genoten we van de enorme mogelijkheden. Maar met de voordelen kwam ook duisternis. De link tussen technologie en terrorisme – of georganiseerde misdaad – werd pijnlijk duidelijk naarmate IT-technologie zich razendsnel ontwikkelde en sociale media nieuwe kansen boden voor misbruik en vernietiging.

De gruwel van 9/11 was een verontrustende combinatie van conventionele en digitale technologieën. De daders gebruikten e-mailaccounts om ontdekking te voorkomen, terwijl vliegtuigen als wapens dienden.

Staten reageerden hierop – sommigen met even sinistere bedoelingen. In 1996 werd Dzokhar Dudayev, een Tsjetsjeense separatistenleider, vermoord via zijn satelliettelefoon. Vergeleken met de hedendaagse technologische oorlogsvoering lijken deze methoden primitief. Ook de moord op een Hamas-bomexpert door een explosie in zijn mobiele telefoon, veroorzaakt door Israël, voelt verouderd in contrast met de huidige middelen.

Tegenwoordig zijn piepers en massacommunicatieapparaten veranderd in dodelijke wapens, klaar om op afstand geactiveerd te worden.

Wat komt hierna in deze nachtmerrie van verborgen oorlogsvoering?

Israël heeft duidelijk gemaakt dat het IT-technologie kan gebruiken én misbruiken voor zijn eigen belangen. Veel van deze acties gebeuren achter gesloten deuren, uitgevoerd door militaire en inlichtingeneenheden zoals Unit 8200, het Israëlische equivalent van de NSA. Deze eenheid is een broedplaats voor technologische innovatie en specialiseert zich in cyberoperaties, signaalintelligentie en beveiliging.

Veteranen van Unit 8200 verlaten het leger niet alleen met technische vaardigheden, maar ook met een scherp probleemoplossend vermogen. Zij staan achter de meest geheime IT-projecten van Israël en zijn drijvende krachten achter innovaties in AI-gestuurde defensiesystemen, encryptie en datamining.

Veel Israëlische IT-bedrijven, nauw verbonden met de overheid, ontwikkelen technologieën voor zowel civiel als militair gebruik. Hierdoor kunnen ze de aard van hun werk gedeeltelijk verhullen.

Daarnaast is er de betrokkenheid van andere landen, die als facilitators optreden. Dov Zakheim, een voormalig Pentagon-topambtenaar, wijst erop dat Hezbollah-leider Hassan Nasrallah zijn volgelingen opdroeg over te stappen op piepers om Israëlische hacking te voorkomen. Israël zou via een dekmantelbedrijf explosieven in de pagers hebben geplaatst, met fatale gevolgen.

De VN ziet deze Israëlische aanvallen als terroristische daden. Als deze visie juridische grond vindt, zou de EU Hongarije’s vermeende medeplichtigheid moeten onderzoeken.

Hoe kwetsbaar zijn we? Hebben we wapens in onze zakken en tassen? Het lijkt erop dat we steeds minder bescherming hebben in een wereld waarin verantwoording vaak ontbreekt. Terwijl AI ons naar een dystopische toekomst drijft, blijft de vraag: wat komt hierna in deze nachtmerrie van verborgen oorlogsvoering? Zoals het gezegde luidt: ‘Als olifanten vechten, sterven de mieren.’

Amsterdam: moslimvrouwen voeren campagne tegen discriminatie

de Kanttekening
-
0
Amsterdam: moslimvrouwen voeren campagne tegen discriminatie

Op billboards in Amsterdam zijn sinds zaterdag acht moslima’s te zien zijn als protest tegen islamofobie. De moslimvrouwenorganisatie SPEAK, die deze actie heeft georganiseerd, stelt dat veel moslims in Europa gediscrimineerd worden vanwege hun geloof.

Een van de vrouwen die is gefotografeerd is Manon Moussa. ‘Ongeveer dertig jaar geleden bekeerde ik me tot de islam. Toen werden moslims al gediscrimineerd, en dat is niet veel veranderd; ik denk dat het zelfs erger is geworden’, vertelt Manon Moussa vrijdag op NPO Radio 1. ‘Er heerst zondebokpolitiek. Moslims liggen bij elke gelegenheid onder vuur. Daarom moeten we zichtbaarheid creëren. Het is helaas nodig om onze stem te laten horen.’

Het is niet alleen haar stem die ze laat horen; het levensgrote billboard presenteert haar hele wezen aan de stad. ‘Spannend vind ik het, vooral gezien het huidige politieke klimaat.’

Recentelijk is ze oma geworden, wat haar een nieuw besef heeft gegeven: de oudere generatie draagt verantwoordelijkheid voor de volgende. ‘Wij ouderen houden onze mond niet.’

‘Ik heb niet de illusie dat mensen opeens minder islamofoob zullen worden door de billboards. Er zullen vast mensen zijn die not amused zijn,” zegt ze. Maar ze wil vooral een signaal afgeven en heeft vertrouwen in haar stadsgenoten: ‘Hier is toch ook verdraagzaamheid en verbroedering.’

Lees ook:

Jonge moslima’s hebben onze solidariteit nodig

Een op tien reacties op RTL’s sociale media bevat haat

de Kanttekening
-
0
Een op tien reacties op RTL’s sociale media bevat haat

Bijna tien procent van de reacties op de sociale mediakanalen van RTL is haatdragend, zo blijkt uit intern onderzoek van de zender. Vooral mensen van kleur en de lhbti-gemeenschap zijn doelwit.

RTL onderzocht reacties op de Instagramkanalen van Videoland, RTL Nieuws, RTL Boulevard en RTL in de periode van 1 januari tot en met 30 juni 2024. Van de ruim 210.000 reacties bleek bijna één op de tien haatdragend te zijn.

Mensen van kleur ontvangen anderhalf keer zoveel haatreacties als witte mensen. Queer vrouwen zijn ook veelvuldig doelwit, met 49 procent meer haat per bericht dan niet-queer personen. RTL merkt op dat vrouwen over het algemeen iets meer negatieve reacties krijgen dan mannen, hoewel het verschil klein is.

Opvallend is dat een kleine minderheid verantwoordelijk is voor een groot deel van de haatdragende berichten. Een derde van deze reacties komt van slechts één procent van de haatreactie-schrijvers.

Haat wordt door RTL gedefinieerd als opmerkingen die gericht zijn tegen een individu of een groep op basis van identiteit. Voorbeelden van deze haatberichten zijn: ‘Wegwezen met dat buitenlands opvreettuig’, ‘Jullie soort mensen moet aan het gas’, en ‘Super lelijk wijf’.

De RTL Nieuwsredactie modereert waar mogelijk reacties en schakelt bij sommige berichten vooraf de mogelijkheid tot reageren uit om ‘bashen’ te voorkomen. Daarnaast worden gebruikers die herhaaldelijk haatdragende berichten plaatsen, geblokkeerd.

Om het probleem aan te pakken, begint RTL maandag een campagne op sociale media. Bekende gezichten als Humberto Tan, Nicolette Kluijver, Loiza Lamers en Envy Peru delen hun ervaringen met online haat om bewustwording te creëren.

Pulitzerprijswinnaar schrijft brief aan soldaat die Aysenur Ezgi doodschoot

de Kanttekening
-
0
Pulitzerprijswinnaar schrijft brief aan soldaat die Aysenur Ezgi doodschoot

Pulitzerprijswinnaar Chris Hedges heeft een brief op X gedeeld met de titel ‘Aan de Israëlische soldaat die Aysenur Ezgi vermoordde’. De brief van de journalist is een reactie op de dood van de Turks-Amerikaanse activist Aysenur Ezgi Eygi, die werd doodgeschoten door een Israëlische soldaat.

Hedges begint de brief met herinneringen aan verschillende conflicten, zoals in El Salvador, Irak en Bosnië, waar hij als journalist verslag van deed. Hij stelt een morele vraag over soldaten en samenlevingen die betrokken zijn bij het doden van ongewapende burgers. De toon van de brief is persoonlijk. Hij spreekt de soldaat direct aan. ‘Je richtte ook op mij. Je raakte collega’s en vrienden’, schrijft Hedges, die daarna ingaat op het gedrag van soldaten die deelnemen aan dergelijke daden.

In een scherpe passage beschrijft Hedges de mentale toestand van de soldaat: ‘Je koestert je wapen alsof het een verlengstuk van je lichaam is. Dit is wie je bent. Een moordenaar.’ Vervolgens hekelt hij de samenleving waarin dergelijke soldaten worden gerespecteerd en beloond, terwijl ze ongevoelig zijn voor het leed dat ze veroorzaken.

Wanneer Hedges het over Aysenur heeft, wordt de toon nog directer: ‘Jij was de laatste die haar levend zag. Jij was de eerste die haar dood zag. Dit ben jij nu. Niemand kan je bereiken.’ Hij voorspelt een toekomst waarin de soldaat langzaam zal lijden onder het gewicht van zijn daden, vervreemd raakt van zijn omgeving, en mogelijk ten onder gaat aan zelfdestructie.

In de laatste alinea’s van de brief richt Hedges zich specifiek op het schuldgevoel dat de soldaat in de toekomst zal achtervolgen. ‘De volle kracht van wat je hebt gedaan, wie je was, wie je bent, zal je als een lawine overvallen’, schrijft Hedges.

De brief eindigt met de conclusie dat, hoe hard de soldaat ook probeert om goed te doen, ‘niets de smet van moord kan wegwassen’.

PVV bekritiseert Aboutalebs reactie op mesaanval

de Kanttekening
-
0
PVV bekritiseert Aboutalebs reactie op mesaanval

Het optreden van burgemeester Ahmed Aboutaleb na de mesaanval donderdagavond in Rotterdam heeft tot teleurstelling geleid bij Leefbaar Rotterdam en PVV-kiezers, meldt de Telegraaf.

Critici verwijten Aboutaleb dat hij te weinig aandacht heeft gegeven aan de aanval in Rotterdam, waar hij nog maar een week burgemeester is. Ook zou hij de door getuigen genoemde uitroep Allah-u Akbar door de dader hebben gebagatelliseerd.

De burgemeester benadrukte echter dat het enkel uitspreken van die woorden geen terreurdaad impliceert. ‘Ik roep zelf Allah-u Akbar tientallen keren per dag’, zei hij tegen RTV Rijnmond.

Geert Wilders vindt Aboutalebs reactie ongepast. Wilders noemde het op X ‘burgemeester onwaardig’ en verwees naar de dader als ‘moslimterrorist’, hoewel nog niet is vastgesteld of de aanval islamistisch gemotiveerd was. De verdachte, Ayoub M., is een 22-jarige man uit Amersfoort.

Lees ook:

Verdachte steekpartij Erasmusbrug is bekende van de politie

Jonge moslima’s hebben onze solidariteit nodig

Saida Derrazi
-
0
Jonge moslima’s hebben onze solidariteit nodig

Moslimvrouwenorganisatie S.P.E.A.K. startte een campagne tegen moslimhaat. Op billboards in Amsterdam staan foto’s en verhalen van vrouwen die islamofobie hebben meegemaakt. Dit is het verhaal van Saïda Derrazi.

De lucht boven de stad is grijs, alsof zelfs de wolken het verdriet van generaties met zich meedragen. Mijn gedachten dwalen af naar vroeger, naar de verhalen die ik keer op keer heb gehoord van mijn moeder. Terwijl ik de djellaba over mijn schouder draag, denk ik aan haar: een vrouw van staal, verweven met de tijd, die haar eigen strijd voerde in een land dat ze niet kende, met een taal die haar vreemd was.

Mijn moeder was de sterkste vrouw die ik ooit heb gekend. Een Marokkaanse vrouw die met niets meer dan haar dromen en doorzettingsvermogen eind jaren 60 samen met mijn vader naar dit land kwam. De taal van dit land was haar vreemd, maar ze leerde het. De cultuur voelde koud, maar ze doorstond het. Ze bouwde, werkte en vocht – niet met wapens, maar met geduld en volharding. “Sterk blijven,” zei ze altijd, “want de wereld buigt niet voor zwakte.”

Maar ondanks alles bleef de wereld haar duwen. Racisme en discriminatie waren nooit ver weg. Of het nu in de fabriek was, waar ze lange dagen maakte, op straat, of toen ze haar laatste adem uitblies, het leek alsof haar waarde als mens steeds weer werd betwist. Niet omdat ze iets verkeerd deed, maar omdat ze er simpelweg was.

Nu, decennia later, sta ik in dezelfde schoenen als mijn moeder. Hetzelfde land, dezelfde vooroordelen. Ik heb mijn diploma’s, mijn kennis, mijn talent. Maar in plaats van open deuren zie ik sloten en muren. Het is alsof er in al die jaren niets veranderd is. Dezelfde pijn die mijn moeder ooit heeft gevoeld, snijdt nu door mijn eigen hart.

Toch voel ik ook hoop. Waar mijn moeder ooit alleen stond, staan we nu samen. Moslimvrouwen zoals ik, met dromen, ambities en een niet-aflatend verlangen naar een samenleving die ons accepteert zoals we zijn. Ik zie jonge meisjes die dezelfde obstakels trotseren, maar die sterker zijn dan ooit. Zij verdienen meer. Zij verdienen beter.

We zijn sterke, intelligente vrouwen, met wortels die diep in deze samenleving liggen

Als ik aan de toekomst denk, sluit ik mijn ogen. Mijn wens is eenvoudig: een samenleving waarin de dochters van morgen niet dezelfde strijd hoeven te voeren als ik en mijn moeder. Een plek waar ze niet langer de muren van vooroordelen hoeven af te breken, maar waar ze vrij kunnen bloeien. Ik verlang naar solidariteit, naar acceptatie, naar kansen en gelijkwaardigheid.

Wat hebben we daarvoor nodig? Het antwoord is eenvoudig, maar zwaar: solidariteit. Niet alleen van onze eigen gemeenschappen, maar van iedereen. We moeten samen bouwen aan iets groters. Fatima, Leila, Khadija – namen die ooit gefluisterd werden in de schaduw – moeten naar voren stappen in het licht. Want wij, moslimvrouwen, zijn meer dan de hijab. We zijn deel van het weefsel van deze samenleving, van Nederland. Wie weet wat we kunnen bijdragen als we de kans krijgen? Misschien zullen we wel de toekomst veranderen, oplossingen vinden voor problemen die nu onoplosbaar lijken. Misschien zullen we zelfs ziektes genezen, zoals iemand ooit een medicijn tegen aids vond. Maar dan moet de samenleving ons die ruimte geven.

Ik denk aan de dochters en de jonge vrouwen van de toekomst. Wat geef ik hen mee? Hun eigen kracht. Ik wil dat ze zich bewust zijn van hun potentie, van hun waarde. Wat ze ook tegenkomen, ze moeten hun dromen vasthouden. De obstakels zullen blijven komen, maar met volharding en zelfvertrouwen kunnen ze elke drempel overwinnen. Niet alleen voor zichzelf, maar voor ons allemaal.

Ik weet dat de strijd voor gelijkwaardigheid nooit eenvoudig zal zijn. Er zullen altijd mensen zijn die ons blijven veroordelen, die zich vastklampen aan oude vooroordelen en angsten. En hoewel ik hoop dat islamofobie ooit zal verdwijnen, weet ik dat het waarschijnlijk een lange weg zal zijn. Misschien, over eeuwen, zal de samenleving begrijpen dat de islam in zijn kern vreedzaam is, dat het niemand uitsluit, maar iedereen omarmt.

Toch geef ik de strijd niet op. Voor mezelf, voor de kinderen, voor de gemeenschap, voor Amsterdam, voor heel Nederland. Ik hoop dat de boodschap die ik uitdraag tijdens deze campagne een verschil kan maken. Dat het de ogen van mensen zal openen voor onze waarde. Moslimvrouwen zijn zoveel meer dan alleen een hoofddoek of de religie die we volgen. We zijn sterke, intelligente vrouwen, met wortels die diep in deze samenleving liggen. We zijn hier om bij te dragen, om samen een betere toekomst te creëren.

Met een laatste blik op de grijze lucht adem ik diep in. De strijd is nog lang niet voorbij. Maar met elke stap die ik zet, wordt de toekomst een klein stukje helderder.

En ergens, ver aan de horizon, zie ik de schim van mijn moeder. Nog steeds sterk, nog steeds vol hoop. Ik glimlach, en weet dat ik haar erfenis van kracht met trots zal voortzetten.

Lees ook:

Amsterdam: moslimvrouwen voeren campagne tegen discriminatie

Ben jij klaar voor een oorlog met Rusland?

Gert Jan Geling
-
0
Ben jij klaar voor een oorlog met Rusland?

‘Russische drones neergestort in Roemenië en Letland’ – zomaar een bericht dat op een zondagavond het nieuws passeert. Alsof er ergens in de wereld een ongeluk is gebeurd. Alleen is dat ongeluk niet zonder gevolgen voor ons – het luchtruim van NAVO-bondgenoten wordt immers geschonden – en ook zeker niet per ongeluk. Sommige experts stellen dat Rusland de verdediging van bepaalde landen aan het uittesten is met deze drones. En vooralsnog lijken we niet geslaagd voor de test om deze dreiging voldoende te kunnen afweren.

Ben jij voorbereid op een oorlog? Dat is de vraag die ik deze week aan mijn studenten stelde tijdens een college over het conflict in Oekraïne. Met deze vraag wilde ik duidelijk maken dat dit conflict niet alleen een ver-wegshow is, maar zich heel dichtbij afspeelt. Op dit moment bereidt Defensie zich namelijk voor op een oorlog met Rusland. Niet indirect, zoals we nu Oekraïne helpen, maar op een directe confrontatie met de Russen. De vraag is: hoe goed zijn we op een dergelijke confrontatie voorbereid?

Analisten op het gebied van internationale veiligheid zijn pessimistisch. Voor velen is het niet de vraag of, maar wanneer een directe confrontatie tussen de NAVO-lidstaten en Rusland plaatsvindt. In dat geval zullen we allemaal in een dergelijke oorlog worden meegezogen. Volgens sommigen leven we in de nieuwe jaren dertig, en dienen we ons maximaal voor te bereiden op wat er komen gaat: een tijd van oorlog.

Thuis een noodvoorraad aanleggen lijkt me iets kleins

De geschiedenis laat zich natuurlijk nooit voorspellen – velen zagen bijvoorbeeld de Russische inval in Oekraïne niet aankomen – maar het getuigt van wijsheid dat we ons als Nederland nu op het meest pessimistische scenario instellen. Dit gebeurt bijvoorbeeld al door onze krijgsmacht te herbewapenen. Daarnaast komt er een nieuw operationeel hoofdkwartier dat gericht is op de verdediging van het eigen grondgebied. Oorlogsvoering vindt niet langer plaats tijdens missies ver weg van huis, maar mogelijk binnenkort op ons eigen grondgebied of dat van een directe bondgenoot. Hier dienen we dan ook op voorbereid te zijn.

En deze voorbereidingen betreffen niet alleen militaire opbouw of strategie, verdedigingslinies en afschrikking. Het gaat ook om onze collectieve mentaliteit als samenleving, en die van verschillende individuen binnen die samenleving. Zijn wij voldoende klaar voor een oorlog? Wat als die plotseling uitbreekt? Hebben we dan voorraden tot onze beschikking? Een veilige plek om te schuilen? Wie heeft er thuis een noodvoorraad aangelegd?

Vaak maken we grappen over preppers – mensen die zich voorbereiden op een noodsituatie – maar het is niet zo gek gedacht dat iedereen thuis een eigen voorraadje met bijvoorbeeld water, houdbaar voedsel, medicijnen, batterijen en zaklampen aanlegt voor het geval dat. En dan gaat het niet alleen over de kans op een conflict, maar ook over bijvoorbeeld een situatie waarbij voor langere tijd de stroom uitvalt als gevolg van sabotage, of de drinkwatervoorziening besmet raakt. Ook dit zijn scenario’s die onderdeel kunnen zijn van (hybride) oorlogsvoering.

Ben ik zelf voorbereid op een oorlog? Eigenlijk amper. Ik denk er wel over na omdat ik me op professioneel vlak bezighoud met dit onderwerp. Maar mentaal voorbereid zijn op een oorlog lijkt me heel lastig. Je kunt simpelweg niet je leven leiden terwijl je in je achterhoofd continu nadenkt over ‘wat als’. Maar thuis een noodvoorraadje aanleggen lijkt me iets kleins wat uiteindelijk misschien wel een grote impact kan hebben. Misschien toch de moeite waard om eens te overwegen. Je kunt je nooit helemaal goed voorbereiden op een oorlog, maar wel klaar zijn voor het geval dat plotseling de zekerheden die we om ons heen kennen wegvallen.

Utrechtse Jaarbeurs neemt asielzoekers over uit Ter Apel

de Kanttekening
-
0
Utrechtse Jaarbeurs neemt asielzoekers over uit Ter Apel
Vorige maand sloot de Jaarbeurs Utrecht haar deuren voor Oekraïense vluchtelingen, omdat het niet bedoeld was voor langdurig verblijf. Nu is er opnieuw een hal klaargemaakt voor noodopvang, dit keer voor asielzoekers die niet in Ter Apel terecht kunnen.

Wat is er gebeurd dat het nu wel kan? was de terechte vraag van de Gelderlander. ‘Nood breekt wet’ lijkt het antwoord in het kort, want in Ter Apel dreigen mensen buiten te moeten slapen. ‘We schieten Ter Apel te hulp’, aldus een woordvoerder van de gemeente Utrecht in het dagblad.

Op 19 augustus sloot de enige Nederlandse aanmeldlocatie voor Oekraïners in de Jaarbeurs in Utrecht. Meer dan honderd Oekraïense vluchtelingen gebruikten deze aanmeldplek ook als opvang, terwijl dat niet de bedoeling was. Het is een locatie waar mensen niet langer dan een of twee nachten kunnen verblijven. Daarom moesten de Oekraïners op zoek naar een ander verblijf.

Maar de grote druk in Ter Apel, waar deze week opnieuw te weinig capaciteit was om iedereen een slaapplaats te bieden, zorgde ervoor dat de gemeente Utrecht deze beslissing herzag. Dit geldt alleen voor de mensen die in Ter Apel op straat zouden belanden, legt de woordvoerder uit. Het gaat hierbij om alleenstaande mannen die door het Centraal Orgaan opvang (COA) aan de deur van het Groningse azc werden geweigerd.

De mannen kunnen vijf weken blijven; daarna moet er een doorstroomplek zijn. Utrecht is niet de enige gemeente die de hand uitsteekt naar Westerwolde, waar Ter Apel onderdeel van is. Eerder deze week bood Stadskanaal onderdak aan alleenstaande mannen die anders op het gras zouden moeten slapen.

De spreidingswet verplicht een gelijke verdeling van asielzoekers over alle gemeenten in Nederland, maar deze wet staat momenteel ter discussie. Hoewel de wet sinds februari van dit jaar van kracht is, nemen sommige gemeenten nog geen maatregelen om opvang te bieden, omdat de wet mogelijk binnenkort weer wordt ingetrokken.

Oxfam: VN-leden misbruiken veto voor eigen belangen

de Kanttekening
-
0
Oxfam: VN-leden misbruiken veto voor eigen belangen

De vijf permanente leden van de VN-Veiligheidsraad misbruiken hun vetorecht om hun eigen geopolitieke belangen te dienen. Vooral Rusland en de Verenigde Staten zijn hier verantwoordelijk voor; zij waren gezamenlijk goed voor 75 procent van de 88 veto’s die de VN-Veiligheidsraad sinds 1989 heeft uitgesproken.

Dit schrijft mensenrechtenorganisatie Oxfam in een rapport Vetoing Humanity, dat werd uitgebracht op de vooravond van de VN-top deze week. De organisatie stelt een grootschalige hervorming van de VN-Veiligheidsraad voor, inclusief de afschaffing van het vetorecht van de permanente leden.

Sinds de oprichting van de Verenigde Naties (VN) bestaat de Veiligheidsraad uit vijf permanente leden: de VS, Rusland, China, het VK en Frankrijk, die hun veto mogen uitspreken tegen ingediende resoluties. Deze leden hebben bovendien het penhouderschap over bepaalde conflicten, wat hen in staat stelt om de onderhandelingen te leiden en te bepalen hoe resoluties worden opgesteld, ingediend of genegeerd. Hierdoor hebben deze vijf landen meer macht in de VN dan andere landen.

De keuze voor deze landen was begrijpelijk bij de oprichting. De meest machtige landen in de wereld namen de verantwoordelijkheid voor wereldwijde veiligheid. Maar met de huidige conflicten zorgt dit voor tegenstrijdigheden, zegt Oxfam. ‘De tegenstrijdigheden van hun optreden als rechter en jury van hun eigen militaire allianties en belangen zijn onverenigbaar met een wereld die streeft naar vrede en rechtvaardigheid voor iedereen’, zegt Amitabh Behar, directeur van Oxfam International.

De kritiek op het vetorecht is niet nieuw. Al sinds de oprichting wordt de samenstelling van de Veiligheidsraad bediscussieerd, maar de huidige geopolitieke verhoudingen zijn zo anders dan dertig jaar geleden dat de permanente leden de effectiviteit van de Raad ondermijnen, aldus Oxfam.

Om dit aan te tonen heeft Oxfam 23 van ’s werelds meest langdurige conflicten in de afgelopen tien jaar onderzocht. Daaruit blijkt dat 27 van de 30 veto’s die de VN-Veiligheidsraad uitsprak, betrekking hadden op de bezette Palestijnse gebieden, Syrië en Oekraïne, waar de belangen van de VS en Rusland groot zijn.

‘In 2023 sprak Rusland bijvoorbeeld zijn veto uit over een verlenging van negen maanden van hulp aan Noord-Syrië, waardoor 4,1 miljoen mensen weinig of geen toegang hadden tot voedsel, water en medicijnen. Rusland heeft ook vier keer zijn veto uitgesproken over Oekraïne, terwijl het volgens VN-regels als agressor niet zou mogen stemmen’, aldus Oxfam.

Ondertussen heeft de Algemene Vergadering van de VN in de afgelopen tien jaar minstens 77 resoluties aangenomen die steun betuigen aan Palestijnse zelfbeschikking en mensenrechten, en die oproepen tot het beëindigen van de illegale bezetting door Israël. De VS hebben echter zes keer hun vetorecht gebruikt om resoluties te blokkeren die ongunstig waren voor hun bondgenoot Israël. Behar: ‘De veto’s van de VS hebben ervoor gezorgd dat Israël ongestraft illegale nederzettingen in de Palestijnse gebieden kan uitbreiden.’

‘Soevereine terroristen’ hadden burgemeester als doelwit

de Kanttekening
-
0
‘Soevereine terroristen’ hadden burgemeester als doelwit

Burgemeester Ron König van Deventer was het doelwit van een geplande aanslag door zogenaamde ‘soevereine terroristen’. Dit maakte het Openbaar Ministerie bekend tijdens een rechtszitting in Rotterdam, aldus de Volkskrant.

De soevereinen vormen een groep van ‘autonome mensen’ die zich hebben afgekeerd van de overheid en volledig onafhankelijk willen leven. Ze zien de overheid en andere instanties als belemmeringen voor de vrijheid van burgers. Dit is de eerste keer dat de groep in verband wordt gebracht met terrorisme.

Het Nederlands Genootschap van Burgemeesters heeft al langer zorgen over toenemend geweld tegen burgemeesters en andere bestuurders. In juli werd een man veroordeeld voor het bedreigen van de burgemeester van Tubbergen, en in augustus werd de auto van Sybrand Buma, burgemeester van Leeuwarden, in brand gestoken.

De zaak in Deventer kwam aan het licht toen twee mannen (25 en 45 jaar) in april werden aangehouden voor wapenhandel op een parkeerplaats in Heeten. Bij huiszoekingen werden later elf vuurwapens gevonden, en vier andere verdachten werden opgepakt.

Afgelopen woensdag werd een 66-jarige vrouw als zevende verdachte aangehouden. Zij zou betrokken zijn bij Common Law Nederland Earth, later omgedoopt tot Volksraad.

Het OM beschouwt de groep als staatsgevaarlijk en terroristisch, omdat ze streven naar de omverwerping van de overheid en niet terugschrikken voor geweld. Hun doel is gewelddadige confrontaties met lokale bestuurders en het ‘berechten’ van hen in volkstribunalen.

1...123124125...928Pagina 124 van 928

Over ons

de Kanttekening is een onafhankelijke en emancipatoire mediaorganisatie. Onze kernwaarden zijn: vrij, moedig en inclusief.

Over menu

© 2017 de Kanttekening B.V. Alle rechten voorbehouden.

Gebruiksvoorwaarden | Privacy statement | Adverteren & contact