19 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 57

Erdogan: Europese veiligheid niet denkbaar zonder Turkije (en EU-lidmaatschap)

0

‘Het wordt voor Europa steeds onmogelijker om een globale actor te zijn zonder Turkije’, verklaarde de Turkse president Erdogan tijdens een iftarmaaltijd met ambassadeurs in Ankara. Zo meldt de krant Türkiye Today.

De woorden van de Turkse president komen op een hachelijk moment in Europa. De Verenigde Staten willen dat er snel een deal komt tussen Oekraïne en Rusland en hebben zelfs alle wapenleveranties aan Oekraïne gepauzeerd. Europese leiders voelen de druk om nu zelf een vuist te maken voor de veiligheid op het continent.

Werpt de Turkse president zich nu als redder in nood voor Europa, of zit er meer achter de woorden van de politicus?

Erdogan noemde de Oekraïne-crisis niet expliciet, toen hij stelde dat ‘Europa’s veiligheid’ onmogelijk zou zijn zonder Turkije. Hij had het wel uitvoerig over de ‘strategische prioriteit’ van Turks EU-lidmaatschap, oftewel de hoogste prijs voor een eventuele Turkse bijdrage aan de Europese veiligheid.

Sinds de Oekraïne-oorlog uitbrak, speelt Turkije een dubbelrol. Zo heeft het uit economische belangen nooit meegedaan met de westerse sancties tegen Rusland, maar tegelijk heeft het Turkse drones geleverd aan Oekraïne en is het voor de territoriale integriteit van het land.

Nieuwe aanslag in Duitsland: politie ziet geen aanwijzingen voor extremistisch motief

0

In Duitsland is opnieuw een auto ingereden op een mensenmenigte, met minstens twee doden en vijf gewonden tot gevolg. De dader, een veertigjarige Duitse man, is opgepakt door de politie. Er zou geen sprake zijn van ‘terroristische motieven’, meldt Deutsche Welle.

Op camerabeelden is te zien dat een terreinwagen met hoge snelheid afrijdt op een groep mensen die voor carnaval bijeen waren.

Volgens de Duitse autoriteiten is de man doelbewust op de mensenmassa ingereden en zou hij ‘psychische problemen’ hebben. Er is geen bewijs voor een ‘religieus’ of ‘extremistisch’ motief, aldus deelstaatminister Thomas Strobl.

Toch meldt Der Spiegel dat de man in 2018 is veroordeeld voor extreemrechtse haatzaaierij op Facebook.

Het komt vaker voor dat aanslagen door autochtone individuen worden gerelateerd aan psychische factoren. Na de aanslag in Örebro waren Zweedse autoriteiten er ook snel bij om te verklaren dat het niet om ‘terrorisme’ ging. Wanneer de dader een (islamitische) migratieachtergrond heeft, spreken westerse media daarentegen eerder van terreur.

Ook in de berichtgeving over de aanslag in Mannheim vallen deze patronen op. De politie en het Openbaar Ministerie melden dat de aanval ‘intentioneel’ was, maar toch niet ‘politiek gemotiveerd’. Er wordt gezocht naar ‘de psychische aard’ van de aanval, aldus Deutsche Welle.

Zelensky lucht zijn hart, Europa ontwaakt

0

Tegen een lantaarnpaal liep ik, in trance. Toen ik klaar was met de paal uitvloeken zag ik het antwoord op de vraag waarin ik verzonken was geweest. Wanneer begon het tijdperk dat nu door Trump uitgeblazen wordt?

Ongeveer een jaar voor mijn geboorte, een paar dagen na de Japanse aanval op hun marinehaven Pearl Harbour, door die nog minuscule dubbeldekkervliegtuigjes. 7 december 1941. De Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt verklaarde de oorlog aan Duitsland en Japan, na lange aarzelingen waarin het land door zijn isolationisme werd vastgehouden. Mijn allereerste herinnering is van mei 1945, toen ik blij zwaaiend de legers van de andere kant van de oceaan in Den Haag een overwinningsparade zag houden. Het was dankzij Roosevelts besluit dat we de dictatuur de baas werden en dat het trans-Atlantisch verbond van Amerika en Europa ontstond, dat ons tot op gisteren beschermde tegen de tirannen in het Oosten.

In de lieve straatjes van Zutphen hoor ik die knal niet, maar des te luider zodra ik de computer of de tv aanzet. Europese leiders die in paniek bij Donald Trump op de stoep staan en daar afgepoeierd worden. Of zelfs helemaal niet ontvangen worden, zoals onze goeie eurocommissaris voor het Buitenland Kaja Kallas overkwam, die in Washington had afgesproken om haar Amerikaanse collega Rubio te ontmoeten, maar daar te horen kreeg dat hij even geen tijd had. Het doet me denken aan de dagen die voorafgingen aan de Russische invasie in Oekraïne, toen repten de Europese leiders zich de een na de ander naar Poetin. Met diezelfde vergeefse bezweringsgebaren om toch alsjeblieft weer normaal te worden. In dat spiegelbeeld paste tenminste nog de oude vertrouwde vijand in Moskou, maar nu bedelen wij, Europeanen, op diezelfde manier bij onze vriend. Nachtmerrie!

Respectloos

Doet dat iets met mij? Ik eet idioot veel speculaasjes, zelfs bij het tikken van mijn stukjes. Als ik Trump hoor zeggen dat Zelensky een dictator is, voel ik me persoonlijk beledigd. Lees ik dat diezelfde hufter het uitgemergelde Oekraïne zijn zeldzame metalen afperst, spring ik uit mijn vel. Ik zie hoe onbeschaamd Trump en Vance proberen om Zelensky voor de camera af te maken. Terwijl hij hen de meest elementaire feiten probeert bij te brengen. Rusland is de oorlog begonnen, Rusland is ondanks alle pogingen van Oekraïne niet vatbaar voor diplomatie. Jij speelt met de derde Wereldoorlog, schreeuwt Trump, die dat zelf doet omdat hij Poetin zijn gang laat gaan. Respectloos, zo proberen Trump en Vance hem in de ogen van het publiek voor te stellen, maar zij missen zelf elk respect tegenover een man die al zes jaar zijn volk moet zien te redden uit de klauwen van een oppermachtige en wrede vijand.

Europa is zijn vijand, Rusland zijn vriend. Samen vallen ze Europa aan

Op een rustiger moment, draait mijn hoofd rond de vraag hoe Europa nu nog beschermd kan worden tegen Poetins terugkerende hebbelijkheid om met zijn 6000 atoomraketten ons te chanteren, of er als voorproefje eens een werkelijk op Rotterdam te gooien. Met een middellange afstandsraket, type Orazjnik, de ‘hazelnoot’, die hij al eerder op Zaporizja heeft laten vallen, voor de grap nog zonder kernkop.

Kunnen we dan terugslaan met een vergelijkbare middellange afstandsraket? Die zou dit jaar door de Amerikanen in Duitsland gestationeerd worden. Dat was het plan van Biden, maar Trump zie ik dat niet doen: dat hadden die Europese parasieten zelf al lang maar moeten doen. Trump zal zeggen dat wij door onze lage defensie-uitgaven zelf om zo’n Russisch geschenk gevraagd hebben en ervan genieten. Zullen Frankrijk of Engeland als vergelding een kernbom op Sint-Petersburg laten ontploffen? Die denken liever even na.

Onderhandelen dan maar? Ja, dat zou Poetin dan best vinden, maar wel graag op zijn voorwaarden, zoals hij dat ook nu met Oekraïne wel wil. Handen omhoog, decadente arrogante Europeanen! Ophouden met steun aan Oekraïne, krimp je legers in, laat ons verkiezingen voor jullie organiseren zodat jullie constructieve regeringen krijgen, anders zul je nóg wat beleven.

Weimargroep

Dus hoe zorgen we dat wij Poetin genoeg angst inboezemen voor het Europese antwoord?

Eindelijk, eindelijk gebeurt er nu in Europa iets dat lijkt op wat al zo lang nodig was geweest. Macron heeft snel na de Amerikaanse oorlogsverklaring aan Europa – dat was het voor wie goed geluisterd heeft – op de Veiligheidsconferentie in München een aantal Europese partners samengeroepen. Daar is een vechtlustig verbond gesmeed. Frankrijk, Duitsland, Polen, Italië doen mee, maar ook de Scandinavische en Baltische landen. In een prominente rol ook Engeland, dat dankzij Starmer weer dicht tegen Europa aan zit. Zelfs onze eigen super-rechtse regering voelt zich gedwongen schoorvoetend aan te schuiven.

Ik ontdek nu ook dat er al sinds 2013 een gezamenlijk legertje van Polen, Duitsland en Frankrijk bestaat, dat de ‘Weimar Battle Group’ heet, met een kazerne in Polen. Sympathiek dat dit verbond toevallig genoemd is naar de Duitse stad waar voor het eerst in de geschiedenis van Europa een echt democratische grondwet is aangenomen, tot en met vrouwenkiesrecht toe. De groep is ontstaan uit een verbond van Duitsland, Frankrijk en Polen, een driehoek die Weimar als middelpunt koos.

Hoe sneller die Europese atoombom er is hoe liever

Weliswaar werd al in het Verdrag van Maastricht in 1992 opgenomen dat de Europese legers zich zouden integreren, maar dat vorderde in slakkentempo. Die Weimar Group is zich nu verrassend aan het uitbreiden. Het is een verband van Europese landen buiten de EU om, Hongarije zit er gelukkig niet in. De Weimar Group is niet van de EU, maar zit er wel bij. Annalena Baerbock, de Duitse buitenlandminister, is al met een plan gekomen is om Europa 700 miljard euro in dit nieuwe Europese militaire verband te laten steken. Een ongekend bedrag.

Eén leger heb ik daarbij nog niet vermeld en dat is het Oekraïense. Momenteel het sterkste leger van ons continent en dat springt er natuurlijk ook graag in. Europa ontwaakt uit een nachtmerrie.

Europese atoombom

Het spant erom of deze ‘Euro-NAVO’, zonder de VS, snel krachtig genoeg is om de Russen te weerstaan. Want eerlijk gezegd zie ik voorlopig geen vrede in Oekraïne in het vooruitzicht. Rusland zal niet aanvaarden dat er een sterke Europees militaire macht in Oekraïne verschijnt. En zonder zo’n vredesgarantie gaat Oekraïne niet akkoord, het is wel wijzer. Dus blijft de oorlog voortdenderen.

Trump roept dat hij vrede wil, maar dat dat woord komt uit zijn masker, ook hij weet natuurlijk dat Rusland blijft donderjagen als het geen sterk leger tegenover zich voelt. Maar dat vindt Trump al lang best, Europa is zijn vijand, Rusland zijn vriend. Samen vallen ze Europa aan.

Het is goed dat ik van de militaire ontwikkeling die zich nu in een noodtempo in Europa voltrekt niet alles weet, want veel moet in het geheim gebeuren. Bijvoorbeeld de ontwikkeling van de Europese atoombom, onder Europees commando, buiten bereik van het aasgieren-duo Trump-Poetin. Hoe sneller die Europese atoombom er is hoe liever. Waarschijnlijk werkt Oekraïne eraan. Zonder kunnen we niet meer. Een zelfstandig, tot de tanden bewapend Europa buiten de nu onbetrouwbare NAVO. Ik althans heb mijn lidmaatschap opgezegd.

Zo gaan we de nieuwe tijd in. Ik maak het nog mee, het post-Atlantische tijdperk van Europa.

Wanneer hijst Brussel de vlag van het Europese commando over de Verenigde Europese legers officieel? Doet Canada mee?

Roel van Duijn nieuwe columnist bij De Kanttekening

0

Roel van Duijn (1943), bekend van de Provobeweging en de Kabouterpartij, is toegetreden als columnist bij de Kanttekening.

Van Duijn schreef begin 2021 zijn eerste artikel voor ons het medium: een essay over de genocide op de Oeigoeren in China, waarin hij de rol van de Chinese partijfunctionaris Chen Quanguo fileerde. In zijn bijdragen aan de Kanttekening zal hij zich blijven richten op thema’s als mensenrechten, democratie en internationale politiek.

Als tiener voelde Roel van Duijn al betrokken bij de internationale politiek. Hij raakte geïnspireerd door de stokoude Britse filosoof Bertrand Russell (1872-1970), die tegen de atoombewapening demonstreerde. ‘Ik sympathiseerde natuurlijk ook met de Algerijnse onafhankelijkheidsstrijd tegen Frankrijk, maar mijn brandpunt was de atoombom’, vertelde hij aan Kanttekening-redacteur Ewout Klei. ‘Ik ging met vrienden op een kruispunt staan om tegen de atoombom te protesteren, dat was het begin van mijn politieke werk. De schoolleiding kon mijn actie niet zo waarderen. Vlak voor mijn eindexamen werd ik van school gestuurd.’

Beroemd werd Van Duijn dankzij Provo, de rebelse studenten die in de jaren 1965-1967 Amsterdam op stelten zetten. ‘Ik werd fulltime Provo en schreef als oprichter ervan ook voor het gelijknamige blad. We maakten plannen over hoe het ook anders kon, onder andere met gratis gemeentelijke fietsen: het beroemde Witte Fietsenplan. Ook heb ik, vanwege mijn activisme, meerdere malen boetes gekregen en ben ik enkele keren in de cel beland. Maar ik geloofde dat ik de goede strijd voerde.’ Daarna volgde de Kabouterpartij, die in 1970 met maar liefst vijf zetels in de Amsterdamse gemeenteraad debuteerde. ‘De Kabouters kwamen met alternatieven. Biologische landbouw, windenergie, antiautoritair socialisme.’

De afgelopen jaren heeft Van Duijn zich ook kritisch uitgelaten over het Rusland van Vladimir Poetin. De Russische agressie tegen Georgië en Oekraïne en het autoritaire beleid van Poetin hebben ertoe geleid dat Van Duijn zijn oude pacifistische idealen heeft herijkt. Waar hij ooit streefde naar absolute geweldloosheid, erkent hij nu dat in sommige gevallen verzet noodzakelijk is en de NAVO eigenlijk zo slecht nog niet is.

Van Duijns nieuwe rol als columnist bij de Kanttekening past in zijn lange traditie van activisme en politieke betrokkenheid. Met zijn brede historische kennis en scherpe pen zal hij ongetwijfeld originele bijdragen leveren aan het maatschappelijk debat.

Israël blokkeert alle humanitaire hulp aan Gaza

0

Israël heeft zondag een totale blokkade voor hulp in Gaza opgelegd, wat een belangrijke voorwaarde van het staakt-het-vuren schendt. De tweede fase van de overeenkomst zou dit weekend beginnen, maar lijkt nu onrealistisch.

De afgelopen 42 dagen kon er mondjesmaat humanitaire hulp geleverd worden. Hoewel het minimale aantal trucks dat zou worden toegelaten bijna op geen enkele dag werd gehaald, was elke hulp erg welkom. Het gebied werd sinds het begin van de oorlog in Gaza hermetisch afgesloten door het Israëlische leger en er is sprake van hongersnood.

De angst dat honger opnieuw wordt ingezet als wapen was dan ook weer snel aanwezig onder de bewoners. Maar ook fysieke aanvallen worden gevreesd, nu er van het staakt-het-vuren weinig over lijkt te zijn. Op zondag voerde Israël op verschillende plekken luchtaanvallen uit, waarbij vier doden en vijf gewonden vielen.

Geen tweede fase

Op 1 maart zou de tweede fase van het staakt-het-vuren ingaan. In deze fase zou het Israëlische leger zich volledig uit Gaza terugtrekken. Onderhandelingen over de details vonden echter niet plaats. In de plaats daarvan kwam Israël samen met de VS met een ander plan: een verlenging van de eerste fase om meer gegijzelden vrij te krijgen. Israël legt de schuld bij Hamas, dat dit plan niet accepteert.

Egypte en Saoedi-Arabië hebben de acties van Israël sterk veroordeeld. Morgen ontmoeten Arabische leiders elkaar in Caïro om met een alternatief plan te komen. De rol van Saoedi-Arabië is cruciaal; Trump hoopt namelijk op een akkoord tussen de VS, Israël en Saoedi-Arabië, een economisch handelsblok dat hij al tijdens zijn eerste termijn nastreefde.

Palestijns-Israëlische docu ‘No Other Land’ wint Oscar

0

De film No Other Land, waarin Palestijnse en Israëlische filmmakers samenwerken om te laten zien hoe bezetting er uitziet, heeft gisteren een Oscar gewonnen in de categorie beste documentaire. 

In de film zie je het leven van Basel Adra uit het dorpje Masafer Yatta in de Westelijke Jordaanoever. Jarenlang filmt hij de acties van het Israëlische leger, dat van het gebied een militair oefenterrein wil maken. Daarvoor komt het regelmatig langs met bulldozers om de vluchtig opgezette woningen weer met de grond gelijk te maken. Op een gegeven moment raakt hij bevriend met de Israëlische journalist Yuval Abraham, die zich hard maakt voor de Palestijnse zaak.

De regisseurs van de film zijn eveneens van zowel Palestijnse als Israëlische afkomst, en hebben met de film willen laten zien dat er alleen een einde aan het conflict kan komen door samen te werken.

Geëmotioneerd vertelde Adra bij de ontvangst van de Oscar over zijn dochter, die twee maanden geleden geboren is. Hij hoopt dat zij niet net als hij te maken zal krijgen met geweld, verwoesting en gedwongen verplaatsing, waarop hij een daverend applaus krijgt.

Bezetting gaat door

Ondanks de aandacht en erkenning voor de film, gaan deze praktijken gewoon door in de Westelijke Jordaanoever. Twee weken geleden schreef Adra op zijn Instagram: de bezetters hebben twee uur geleden Masafer Yatta bestormd. Vier huizen zijn tot dusver verwoest en ze zijn nog steeds bezig.’

‘Iedereen die om deze film gaf, moet eigenlijk ook geven om wat er vandaag de dag gebeurt. Masafer Yatta verdwijnt voor mijn ogen. Er is maar één woord voor deze acties: etnische zuivering’, schreef hij twee dagen eerder.

Amnesty International waarschuwde vorige week ook voor het toenemende geweld in Masafer Yatta, waar in totaal twaalf gemeenschappen wonen. De ngo benadrukte in het bijzonder de situatie in het dorp Shi’b Al-Butum. ‘Al tientallen jaren is deze gemeenschap het slachtoffer van toenemende door de staat gesteunde aanvallen van kolonisten en onderdrukkende maatregelen van de Israëlische autoriteiten.’

‘Sinds 7 oktober 2023 is de situatie aanzienlijk verslechterd. Deze gemeenschap – net als andere in het gebied – zal daardoor met geweld worden verdreven. Tenzij er onmiddellijk maatregelen worden genomen om gewelddadige kolonisten ter verantwoording te roepen en een einde te maken aan de sloop van huizen en de uitbreiding van nabijgelegen nederzettingen’, aldus de ngo.

VN-hulporganisatie OCHA houdt sinds 20 jaar het kolonistengeweld bij op de hele bezette Westelijke Jordaanoever, inclusief Oost-Jeruzalem. Volgens de organisatie laat 2024 de hoogste cijfers ooit zien, schreef Amnesty International bovendien.

Lees ook:

‘Steeds meer Palestijnen worden van hun land verdreven’

Amerikaanse orthodox-christelijke lobby’s sturen 60 miljoen dollar om Europa te beïnvloeden

0

Amerikaanse conservatieve lobbygroepen hebben in zeven jaar 60 miljoen dollar naar Europa gestuurd om anti-lhbti en vrouwonvriendelijke standpunten te steunen. Volgens Zembla speelt Henk Jan van Schothorst (57), ex-SGP-medewerker, een rol in dit door de VS gesteunde netwerk.

Van Schothorst is met zijn stichting Christian Council International (CCI) zo machtig geworden dat hij zelfs bij de inauguratie van Donald Trump aanwezig mocht zijn, schrijft de Volkskrant. Hij is vooral actief in Afrika, waar hij bijeenkomsten organiseert om de rechten van lhbti-minderheden, die daar vaak niet bestaan, in te perken.

‘Jullie moeten je niet laten koloniseren door de EU en traditionele familiewaarden overboord gooien’, zegt hij in een audiofragment bij een bijeenkomst in Oeganda. ‘Dat is niet alleen van belang voor jullie, maar ook voor de arme kinderen van Europa. Blijf sterk.’

Na deze bijeenkomst heeft de Oegandese overheid in een persverklaring gezegd zich te zullen inzetten tegen homopropaganda.

Tegen de Volkskrant is Van Schothorst milder en zegt hij dat hij voor een ‘beperkte overheid, vrije markt en individuele vrijheid’ is. Bij de oprichting van zijn stichting in 2013 waren wijlen Frits Bolkestein en ook Thierry Baudet aanwezig. Met hem zou hij een aversie tegen ‘woke’, ‘genderideologie’, abortus en rechten voor lhbti’ers delen.

Uiteindelijk zou het doel zijn om ivf, sterilisatie en abortus te verbieden en om wetten die echtscheiding, het homohuwelijk en adoptie door homostellen mogelijk maken, in te trekken.

Onderzoeksjournalist Sander Rietveld vertelt dat Van Schothorst een eigen lobbykantoor heeft. Ondanks een beperkt budget slaagt hij erin medewerkers op strategische plekken te plaatsen, zoals bij de VN in Genève en New York, en in Ethiopië.

Commotie over CAK-iftar: PVV en VVD tegen gescheiden gebedsruimtes

0

Een iftar van overheidsinstelling CAK, bedoeld om diversiteit te vieren, zorgt voor discussie. De PVV en VVD zijn tegen de gescheiden gebedsruimtes die avond. Na de ophef besluit het CAK geen extra voorzieningen meer te treffen. Bidden zou een privéaangelegenheid zijn, meldt de NOS.

De iftar staat gepland voor donderdag en is speciaal georganiseerd voor medewerkers die meedoen aan de ramadan. De discussie over gescheiden bidruimtes begon na een artikel in HP/De Tijd, waarin het CAK werd beschuldigd van het ‘afschaffen’ van de traditionele kerstborrel.

Volgens het CAK klopt dat niet. De naamswijziging van ‘kerstborrel’ naar ‘Winterglow’ betekende niet dat er geen kerstontbijt of kerstlunch was. Het afsluitende eindejaarsfeest zou vanwege ‘het winterse thema’ zijn omgedoopt tot Winterglow, aldus het CAK.

Toch was dit voor Kamerleden van de PVV en VVD genoeg reden om felle uitspraken te doen over de iftar op 6 maart. ‘Aandacht voor culturele feestdagen op de werkvloer is op zich geen probleem. Maar als je eerst Kerst afschaft en vervolgens mannen en vrouwen gaat scheiden voor een iftar? Dan ben je geen neutrale organisatie’, schreef Bente Becker op X.

PVV-Kamerlid René Claassen wil helemaal niets weten van een iftar op de werkvloer. ‘Stop deze gekkigheid direct! Stap voor stap worden onze waarden ingeruild, hoezo islamisering?’ foetert hij.

Minister Agema van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) laat weten dat zij gescheiden bidruimtes zowel op het ministerie als bij het CAK ‘niet accepteert’. Het is onduidelijk of de iftar na de ophef nog doorgaat.

Maar alles is toch vegan?

0

Samen reden we over de snelweg, dwars door het Nederlandse polderlandschap. Zowel rechts als links, zover het oog reikt, strekken de weilanden zich uit, slechts hier en daar onderbroken door een rijtje wilgenbomen of wat koeien.

‘Nederland is wel heel erg plat. Uw land moet vast het gemakkelijkste deel van de schepping van de wereld zijn geweest’, grapt mijn reisgenoot.

We betreden het gebouw waar we die avond zijn uitgenodigd om vanachter de microfoon onze stem te laten horen. Het gesprek zal gaan over hoe we omgaan met verschillen in onze samenleving – over diversiteit, integratie en inclusiviteit. In het bijzonder over hoe we dit alles hanteren met wederzijds respect, in een maatschappij waar dat respect vaak ontbreekt.

‘Heren, hartelijk welkom. In ons restaurant kunt u aanschuiven om, voordat de avond begint, nog een hapje met ons te eten.’
‘Dank, maar bij uw uitnodiging hadden wij aangegeven dat we koosjer eten.’
‘Ja, ja, dat klopt. Maar we vonden dat wat lastig. Sowieso, alles is vegan, dus iedereen mag dit eten.’

Ik nodig onze gastvrouw uit om even bij ons te komen zitten.

‘Mevrouw, u heeft ons uitgenodigd om te komen eten. Op uw verzoek hebben we daarbij aangegeven wat onze religieuze eetwensen zijn. En nu vertelt u ons dat dat ‘wat lastig’ is? Maar we zitten hier toch niet ergens midden in het weiland? We zitten midden in de grote stad, waar op nog geen tien minuten fietsen volop koosjer eten te verkrijgen is.’

De dame zit met een mond vol tanden. Om te voorkomen dat we met een lege maag blijven zitten, haal ik voor ieder van ons een eigen koosjere krentenbol tevoorschijn.

Mevrouw doet een nieuwe poging. ‘Maar alles is vegan, dat mag toch iedereen eten?’

‘Hier heb je hondenbrokjes, daar moeten jullie het maar mee doen’

We laten het erbij. Over tien minuten worden we op het podium verwacht.

Mijn reisgenoot stoot me lachend aan. ‘Lody, op weg hier naartoe merkte ik op dat Nederland wel erg plat is. Maar ook plat kent zijn dimensies. Deze organisatie nodigt mensen uit, haalt iets in huis om te eten. Het is vegan, dus dat mogen ‘ze’ allemaal eten. Maar wie zijn ‘ze’? Wie zijn ‘we’? Het is alsof ze zeggen: ‘Hier heb je hondenbrokjes, daar moeten jullie het maar mee doen.’’

Het publiek loopt de zaal binnen. Mijn vriend deelt nog een korte anekdote.

‘De Joodse apotheker bij ons in de straat had een feestje te vieren. Hij organiseerde een keurige koosjere receptie. Op een van de tafels stonden doosjes met halal lekkernijen opgestapeld. Een gast vroeg voor wie die waren. ‘Moslims mogen toch ook koosjer eten?’ ‘Ja, dat mag,’ antwoordde de Joodse gastheer. ‘Maar ik wil dat mijn islamitische medewerkers zich óók thuis voelen, met een eigen lekkernij op mijn feestje.’’

De avond over diversiteitsthema’s verloopt zoals de meeste van deze avonden. Buiten is het inmiddels donker.

Op weg naar huis is het platte Nederland opgeslokt door de duisternis.

‘Lody, geen illusies. In deze samenleving, waar iedere verwijzing naar geloof en religie achter de voordeur is verdwenen, rest slechts leegte en een gebrek aan respect. Een plat Nederland.’

Ik knik. ‘Maar weet je, voor de komende maand heb ik alweer meerdere uitnodigingen staan om aan te schuiven bij iftars tijdens de ramadan. En daar weet ik dat mijn koosjere maaltijd tot in de puntjes volgens de Joodse regels is verzorgd door mijn islamitische medeburger. Daar krijg je geen bakje ‘hondenbrokjes’ voorgeschoteld. Daar word je met respect behandeld, zoals dat ooit ook elders in de samenleving gebruikelijk was.’

Voor honderdduizenden van onze medelanders zijn de weken van verdieping en geloofsbeleving weer begonnen. Dit te midden van een maatschappij waar ieder spoor van geloofstradities al lang is vermorzeld onder de wielen van de alsmaar voortrazende 24/7-economie. Dag in, dag uit.

Geloof? Daar doen we allang niet meer aan. En dus, voortvloeiend daaruit, ook niet aan respect voor degenen die dat nog wél hebben.

Lieve mensen, een Ramadan Mubarak. Een gezegende ramadan met veel wederzijds respect.

Bezoek Israëlische minister zorgt voor protesten in Marokko

0

Het bezoek van de Israëlische minister van Transport aan Marokko heeft tot grote pro-Palestijnse protesten in Marrakech geleid. Terwijl Marokko steeds nauwer samenwerkt met Israël, neemt de onvrede onder de bevolking toe.

Woensdagavond 19 februari stroomt de hippe wijk Gueliz in Marrakech vol met duizenden pro-Palestijnse demonstranten. ‘De normalisatie is een verschrikking, het moment van vrijheid voor de Palestijnen is nu aangebroken!’ wordt er gescandeerd. Aanleiding is de komst van de Israëlische minister van Transport naar Marokko. Minister Miri Regev woont in Marrakech op uitnodiging van de Marokkaanse regering het internationaal congres voor verkeersveiligheid bij.

Diplomatieke banden

In december 2020 haalde Marokko in navolging van Bahrein en de Verenigde Arabische Emiraten de diplomatieke banden met Israël aan. Sindsdien werken de twee landen steeds nauwer samen. Tegelijkertijd groeit de onvrede onder de Marokkaanse bevolking over de normalisatie. Sinds het begin van de oorlog in Gaza zijn de activistische bewegingen omvangrijker geworden. Afgelopen jaar waren er in het hele land meerdere demonstraties waar tienduizenden mensen op afkwamen.

‘Ons land hoort geen toevluchtsoord voor terroristen te zijn’

Tijdens de demonstratie in Marrakech dragen de demonstranten borden met de tekst ‘We eisen de arrestatie en berechting van de zionistische crimineel Miri Regev.’ Aan de demonstratie ging een online mediacampagne vooraf van islamitische en linkse partijen. Ze eisten een inreisverbod en de arrestatie van de minister ‘omdat ze medeverantwoordelijk is voor de genocidale oorlog in Gaza.’ De Nationale Actiegroep voor Palestina heeft een paar dagen eerder formeel verzocht de minister toegang tot Marokkaans grondgebied te ontzeggen. Tientallen lokale advocaten en de voorzitters van de verschillende orden van advocaten ondersteunden het verzoek, dat door de rechtbank van Rabat is afgewezen.

‘Ons land hoort geen toevluchtsoord voor terroristen te zijn’, lichtte advocaat Khalid Sefiani toe. ‘Daarom zullen we in dit stadium niet stoppen, of het nu om deze zaak gaat of om welke andere maatschappelijke zaak dan ook. We zullen zo snel mogelijk in beroep gaan om onze plicht te vervullen en ervoor te zorgen dat iedereen verantwoordelijkheid neemt voor zijn daden.’

Gevangenisstraf voor activisten

Sommige pro-Palestijnse activisten worden vervolgd voor hun acties. Zo werd Saïd Boukioud, een 48-jarige Marokkaan woonachtig in Qatar, in juli 2023 gearresteerd tijdens zijn vakantie in Marokko. Hij werd vervolgd voor majesteitsschennis. Het ging om sociale media posts waarin Boukioud de koning zou hebben bekritiseerd voor de normalisatie met Israël. Volgens zijn advocaat wilde hij slechts ‘de aandacht vestigen op het feit dat normalisatie noch Marokkanen, noch de Palestijnse zaak ten goede komt’. Hij werd in hoger beroep veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf. Afgelopen zomer kreeg Boukioud gratie van de koning ter gelegenheid van het nationale Troonfeest.

Demonstranten verbranden de Israëlische vlag in de Marokkaanse stad Rabat, 16 januari. Beeld: Abdel Majid Bziouat/AFP

Ook de prominente activist Ismaïl Lghazaoui werd recentelijk vervroegd vrijgelaten. De 34-jarige landbouwkundig ingenieur is onderdeel van de geweldloze Palestijnse beweging BDS die oproept tot het boycotten van Israël. De beweging is wereldwijd actief en probeert in Marokko met name de handel tussen Israël en Marokko te verhinderen. Lghazaoui werd in november vorig jaar gearresteerd nadat hij in de haven van Tanger een protest had georganiseerd. Daarbij filmde hij de schepen van het Deense transportbedrijf Maersk die volgens BDS militair materieel uit de Verenigde Staten via de haven van Tanger naar Israël verscheepten.

Volgens het lokale BDS Marokko wordt er geregeld militair materieel via de haven van Tanger naar Israël verscheept. BDS Marokko spreekt van ‘directe steun aan de Israëlische oorlogsmachine’. De beweging roept vakbonden en havenarbeiders op te weigeren de schepen te lossen.

‘Je kunt zeker vraagtekens zetten bij de veroordelingen’

Volgens Saadia Elouallous, voorzitter van de Marokkaanse Federatie voor de Mensenrechten, spelen de handelsbelangen van het Koninkrijk een rol bij de recente veroordelingen. ‘Dit onderwerp is gevoelig voor de autoriteiten, omdat ze rustig hun zaken willen doen. Door een jonge man als Ismaïl te arresteren, wil de staat een voorbeeld stellen.’ Lghazaoui werd in december 2024 veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf. Zijn straf werd in hoger beroep bijgesteld waarna hij vorige maand werd vrijgelaten.

Demonstratierecht

Politiek analist Mustafa Tosa schetst een genuanceerder beeld. ‘Je kunt zeker vraagtekens zetten bij de veroordelingen. Maar het is interessant om te zien dat wat betreft het demonstratierecht Marokko een andere strategie heeft dan buurland Algerije. Enerzijds is er de normalisatie met Israël. Anderzijds is er een vergaande vrijheid van meningsuiting die resulteert in massale en langdurige pro-Palestina demonstraties. In Algerije daarentegen, waar de Palestijnse kwestie een belangrijke rol speelt binnen de staatspropaganda, waren pro-Palestijnse demonstraties lange tijd verboden. Op sociale media zag je dat Algerijnen hun onvrede uitten over het demonstratieverbod en met verbazing en jaloezie spraken over Marokko waar men wel mocht demonstreren. Ook in Frankrijk heeft de minister van Binnenlandse Zaken op een gegeven moment de departementsbestuurders verzocht alle pro-Palestijnse demonstraties te verbieden. Een stap die sterk werd door bekritiseerd door Amnesty International.’

Israëlische minister van Marokkaanse afkomst

Binnen in het congrescentrum benadrukt een woordvoerder van de Israëlische delegatie hoe opgetogen de minister is om in Marokko te zijn. Daarbij benoemt hij de Marokkaanse afkomst van de minister. De woordvoerder spreekt ten overstaan van de Marokkaanse camera’s in gebroken Darija en is mogelijk net als de minister een Israëliër van Marokkaanse komaf. De minister, die niet ingaat op de controverse rondom haar bezoek, vult in het Engels aan: ‘Mijn vader komt uit Casablanca. Ik wil jullie bedanken en ik wens de Koning een goede gezondheid toe. We houden van de Koning en we hopen op wereldwijde vrede.’

Bij afloop van de demonstratie in Marrakech steekt een aantal demonstranten een Israëlische vlag en foto’s van de minister in brand. Vlagverbranding is geen ongebruikelijk fenomeen bij pro-Palestijnse demonstraties in Marokko. Een paar dagen voor de demonstratie in Marrakech roept de afzwaaiende Israëlische gezant in Rabat, David Govrin, de Marokkaanse autoriteiten op om het verbranden van Israëlische vlaggen te verbieden. De Marokkaanse wet stelt de ontheiliging van buitenlandse vlaggen niet expliciet strafbaar en vooralsnog wordt niet opgetreden tegen de vlagverbranding.

Wapendeal

Deze week onthulde Het Franse weekblad La Tribune dat Marokko, tegen alle verwachtingen in, zijn wapendeal met het Franse bedrijf KNDS niet verlengt maar in zee gaat met het Israëlische bedrijf Elbit Systems. Het zou gaan om de aanschaf van 36 artilleriesystemen. Het gaat niet om de eerste bestelling van Marokko van een in Israël gevestigde firma. Begin 2022 kocht het Marokkaanse leger lucht- en raketverdedigingssystemen van het bedrijf Israel Aerospace Industries. Met het contract was een bedrag van ruim 500 miljoen dollar gemoeid.

‘We willen een oprichting van een Palestijnse staat die vreedzaam samenleeft met Israël’

De toenadering tussen Marokko en Israël lijkt zich over verschillende terreinen uit te strekken. Hoewel er vooralsnog geen uitleveringsverdrag tussen beide landen bestaat, leverde Marokko afgelopen december voor het eerst in de geschiedenis een verdachte uit aan Israël. Het ging om terreurverdachte Nassim Kalibat, een Israëlische Arabier die was gevlucht naar Marokko. Ook de wens van de Israëlische autoriteiten om een ​​permanente diplomatieke vertegenwoordiging in de Marokkaanse hoofdstad op te richten, begint werkelijkheid te worden. Marokkaanse media meldden deze week dat na een periode van onderbreking de bouwwerkzaamheden van de ambassade in de chique wijk Soussi in Rabat zijn hervat. Tot nog toe opereert de Israëlische vertegenwoordiging in Marokko vanuit een tijdelijk diplomatiek verbindingsbureau.

Tweestatenoplossing

De politieke toenadering heeft de positie van Marokko ten aanzien van de Palestijnse kwestie echter niet gewijzigd. Deze maand wees minister van Buitenlandse Zaken Nacer Bourita het plan van Trump van de hand om de Gazanen te verplaatsen. Bourita herhaalde de Marokkaanse insteek. ‘Marokko verdedigt de tweestatenoplossing. We willen een oprichting van een Palestijnse staat die vreedzaam samenleeft met Israël. De Palestijnse staat moet worden gefundeerd op de grenzen van 1967 en met Oost-Jeruzalem als hoofdstad.’

Minister Regev keerde eerder dan gepland terug naar Israël vanwege een explosie in een bus nabij Tel Aviv. Maar niet voordat ze aankondigde samen met haar Marokkaanse evenknie te hebben besloten de commerciële vluchten tussen Marokko en Israël te hervatten. Terwijl de protesten in Marokko aanhouden, groeien Marokko en Israël op hoog politiek niveau steeds verder naar elkaar toe.