Van carnaval tot Pinksteren beleven gelovige christenen een waterval aan momenten om stil te staan bij de nadagen van het leven van Christus. In de loop der eeuwen hebben de gelovigen discussies gehad over aspecten van deze herdenkingen en vieringen.

Protestanten doen niets met carnaval. De katholieken in bijvoorbeeld mijn hometown Den Bosch maken er een gezellig verkleedfeest van. Onder de rivieren ontkom je niet aan carnaval. Of ze met zoveel bier op kunnen stilstaan bij het bijbelse aspect van dit feest valt te betwijfelen.

De Koran noemt de apostelen in een vers

Met Hemelvaart wordt herdacht dat Jezus Christus tot de hemel reist en de aarde overlaat aan zijn apostelen. Zij moeten het geloof verspreiden. De heren apostelen maken daar geen half werk van. Met passie zeggen ze het woord voort. Het christendom is overal op aarde bekend. Jezus Christus mag met recht trots zijn op zijn apostelen. Zijn nalatenschap hebben ze verheven.

De Koran noemt de apostelen in een vers: Jezus vraagt wie hem zal helpen in de weg naar God. De apostelen antwoorden dat zij de helpers van God zijn.

In het dagelijks leven worden christelijke dagen onvoldoende gekend. Bij Pasen denkt het volk vooral aan woonboulevards die open zijn. Woonboulevards zijn tegenwoordig bijna dag en nacht open. Maar de connotatie van Pasen en woonboulevard krijg ik niet meer uit mijn geheugen gegrift. 

Hemelvaart gaat het volk veelal als vrije dag voorbij. Er gaan dan stemmen op deze feestdag in te wisselen voor het Offerfeest, Chanoeka of Diwali. Ik zou het wel fijn vinden als het Offerfeest een officiële feestdag zou worden, maar om er nou een christelijke feestdag voor in te ruilen is erg kort door de bocht.