Sinds de uitbraak van het coronavirus voel ik me nog meer met Nederland verbonden. Ik voel de saamhorigheid, de broederschap en de passie. Maar ik heb ook negatieve gevoelens. Ik sta er ambivalent in.

Allereerst die negatieve gevoelens. In deze tijden voel ik mij bedreigd en kwetsbaar. Ik voel mij medeverantwoordelijk voor het indammen van dit virus en het beperken van een crisis. Het is om die redenen dat ik zoveel mogelijk thuis blijf. Dat is ook mijn burgerplicht. Hoewel ik ze mis, bezoek ik zelfs mijn ouders en schoonouders niet meer. Dat doet pijn. Dit doe ik echter doe ik niet voor mijzelf maar voor de ander, de kwetsbare groepen.

Dan die andere kant. Ik voel ik mij in deze tijd dus echt gesteund en verbonden. Een vorm van verbondenheid die ik niet eerder heb gevoeld of ervaren.

Ik ervaar saamhorigheid en verbinding met alle mensen in het algemeen en met mijn landgenoten in het bijzonder. We zijn allemaal Nederlanders die door een virus getroffen zijn. Ik voel mij verbonden, omdat wij als collectief één vijand hebben die we allen willen bestrijden: het corona-virus.  Ik voel mij verbonden, omdat duizenden mensen met vitale beroepen de samenleving waarin ik leef proberen te redden. Ik voel mij verbonden, omdat de regels en maatregelen voor iederéén gelden, ongeacht geloof, uiterlijk of huidskleur. Dat voelt goed.

Toch is het triest hoe sommige mensen, zoals PVV-leider Geert Wilder zelfs in deze roerige tijden wanhopig over de rug van moslims proberen te scoren. In een twitterbericht roept hij op om moskeeën te sluiten en massale iftars te verbieden.

Alsof iemand ooit van plan was om het anders aan te pakken. De moskeeën sloten uit voorzorg de deuren al voordat het kabinet met extra maatregelen kwam. Alle iftars zijn geannuleerd en iedereen houdt zich netjes aan de regels.

Wanneer gaat Wilders beseffen dat liefde, vrede en tolerantie de weg zijn naar elk succes?

Wilders bedrijft gevaarlijke, giftige en valse propaganda en verspreidt nepnieuws. Dit zijn we van hem gewend, maar het is opvallend dat hij juist in deze tijden van crisis – terwijl de samenleving snakt naar saamhorigheid en eenheid – voor haat en verdeeldheid blijft zorgen. Want zowel moslims en niet-moslims verliezen dierbaren aan COVID-19 en verkeren in tijden van angst en onzekerheid. Maar Wilders voelt ook nu nog de noodzaak om verdeeldheid te zaaien onder de mensen.

In zijn tweet roept Wilders de moslims ook op zich te bezinnen op de vraag ‘of dit geen mooi moment zou zijn voor vrijheid te kiezen en de verderfelijke islam te verlaten’. Maar wanneer gaat Wilders zich bezinnen als dat ook in deze moeilijke tijden niet lukt, dat mensen nu geen behoefte hebben aan haat en verdeeldheid? Wanneer komt hij tot het besef dat het verspreiden van haat niets oplevert, ook geen zetels meer.

Wanneer gaat Wilders beseffen dat liefde, vrede en tolerantie de weg zijn naar elk succes? Een succes waar we als samenleving samen voordeel aan hebben. Succes dat geluk en harmonie brengt. Een succes dat Nederland vooruit helpt, ook in deze moeilijke tijden. Wanneer ga ik mij ook met Wilders verbonden voelen?

De handschoen die Wilders naar mij heeft gegooid raap ik op en gooi ik naar hem terug: beste Wilders, toon leiderschap, toon inzicht en kom tot bezinning. Sluit vrede met ons moslims, maar sluit ook vrede met jezelf. Reinig je hart van vooroordelen, van haat en van intolerantie. Lach en het leven zal je toelachen. Verspreid de vrede en je zult innerlijke vrede ervaren.

Moge Allah ons allen behoeden tegen elke vorm van kwaad, haat en verderf.