Waarom haat je mij? Is het omdat ik moslim ben?
Ik ben moslim. Maar ik ben ook echtgenote, moeder, fervente (halal) vleeseter, chocoladeliefhebber, Netflix bingewatcher, breister, lezer en schrijver.
Ik ben moslim. Ik geloof in God, en doe mij best om mijn leven zodanig te leiden zoals God dat van mij vraagt in de Koran, een van Zijn Heilige Boeken. Dat gaat mij soms gemakkelijk af, maar soms ook niet.
Ik ben moslim. Ik leg niemand iets op. En als ik iets vind van hoe iemand zijn leven leidt, dan doet het er niet toe. Ook niet omdat ik moslim ben. Ik houd mijn (voor)oordelen voor mijzelf, gebruik ze als voer voor reflectie om meer te weten te komen over mijn eigen denk- en gedragspatronen, en wat ik daaraan kan verbeteren. Mijn vooroordelen, en ja, die heb ik, gebruik ik vervolgens niet als munitie om in een verrekte Facebook-comment mijn gal te spuien, zodat ik mensen kan kwetsen en bevestiging kan vinden.
Hoi. Dit ben ik, en ik ben moslim.
Wat is er mis met mij? Ik zal je vertellen wat er mis is.
Ik ben moslim. Moslims geloven in de Koran. En die staat vol met vrouwonvriendelijke, homohatende, en ondemocratische passages die niet passen bij hoe het leven geleid wordt in de eenentwintigste eeuw. Het doet er niet toe wie bepaalt hoe het leven in de eenentwintigste eeuw wordt geleid, welke normen en waarden daarbij horen, en of ze überhaupt bij het leven horen. Dat levens nog steeds kapot worden gemaakt door wandaden die precies niets met het geloof te maken hebben, maar alles met waarom geloof juist hoognodig is. Nee, dat maakt helemaal niets uit.
De islam is de bron van al het kwaad. Moslims haten homo’s, slaan vrouwen, onthoofden leraren, bombarderen alles aan gort en willen ook nog eens slachtoffertje spelen. Moslims hebben geen recht van spreken, want de islam, dat is het probleem. Alles wat ze verkeerd doen, in de Koran staat dat ze dit kunnen of moeten doen. Dus als je moslim bent, kun je maar beter verklaren waarom je dat bent. En goed verklaren ook.
Nu kan je me vertellen dat ik gek ben. Dat de meeste mensen niet zo denken. En dat de mensen die wel zo denken vaak jarenlang op een uitkering leven, een kort pittig kapsel hebben, pindasaus op hun patat kwakken, op Geert Wilders of zelfs Thierry Baudet stemmen, en totaal geen macht of invloed kunnen uitoefenen op alles wat er wel toe doet. Maar is dat wel zo?
Hoe zit het dan met die zogenaamde onderbuikgevoelens die moslims dwingt om numero uno expert te zijn op het gebied van hun geloof? De onderbuikgevoelens die moslims dwingt om subiet in standje verdediging te schieten wanneer we worden bevraagd waarom we in een God geloven die van alles verbiedt?
We noemen ze onderbuikgevoelens, maar ik kan ze zo door vele haattirades, ‘intelligente’ gesprekken, en zelfs overheidsbeleid – denk aan het boerkaverbod – heen prikken. Die onderbuikgevoelens komen steeds meer naar boven drijven.
Het zijn dezelfde onderbuikgevoelens die Kauthar Bouchallikht, een intelligente, welbespraakte en damn capable vrouw en moslim, willen zwartmaken, omdat zij in de Tweede Kamer wel het verschil wil en kan maken. Zo prijkt haar naam op nummer 9 van de kandidatenlijst van GroenLinks. Een geweldige prestatie.
Als een Kamala Harris wordt geroemd als vice president-elect, omdat voor het eerst in de Amerikaanse geschiedenis niet een witte man, maar een vrouw van kleur de lakens gaat uitdelen en daarmee een boegbeeld mag zijn voor andere vrouwen van kleur, dan is Kauthar verdorie mijn Kamala Harris. Mijn boegbeeld. Mijn rolmodel.
Kauthar Bouchallikht, een intelligente, welbespraakte en damn capable vrouw en moslim
En je kunt proberen dat van me af te pakken, door te zeggen dat Kauthar vicevoorzitter is van een moslimjongerenorganisatie waarvan je associaties met de Moslimbroederschap hebt ontdekt, en dat met haar als kandidaat bij GroenLinks de democratie in het geding komt, omdat zij moslim is, in de Koran gelooft, en daarom homo’s haat en vrouwen slaat, maar dan blijven toch die twee vragen in mijn hoofd rondspoken.
Waarom haat je mij? Is het omdat ik moslim ben?
Nu u hier toch bent...
Goede journalistiek kost geld. Leden en donaties maken onze gebalanceerde berichtgeving over biculturaliteit, zingeving en vrijheid mogelijk. Steun ons daarom als u ons werk belangrijk vindt.
Vertel mij meer!