De Britse monarchie is populair, maar niet bij iedereen. Onder etnische minderheden zijn de meningen verdeeld. Sommigen beschouwen de monarchie als een bron van trots en traditie, terwijl anderen er onverschillig tegenover staan, of zelfs kritisch zijn op het instituut. Hoe moet Charles III een goede koning worden voor iedereen?

Op zaterdag 6 mei is Charles III gekroond tot koning. Binnen het Verenigd Koninkrijk is de monarchie populairder onder de Engelsen dan onder de Schotten, Welshmen en Noord-Ieren. Die laatsten zien de monarchie vaker als een Engels instituut, dat hen al eeuwen overheerst. Onder biculturele Britten, in het bijzonder mensen uit de voormalige Britse koloniën, wordt het Britse koningshuis dikwijls met de geschiedenis van imperialisme en kolonialisme geassocieerd.

Hoewel de monarchie niet als enige schuldig is aan de erfenis van imperialisme, is dit instituut onlosmakelijk verbonden met de Britse geschiedenis van koloniale expansie en uitbuiting. Deze geschiedenis kan een bron van pijn en trauma zijn voor sommige biculturele Britten. Het feit dat de monarchie een prominente plek heeft in de Britse samenleving kan worden gezien als een herinnering aan deze geschiedenis. Daar komt bij dat bepaalde leden van de koninklijke familie zijn beschuldigd van racistisch gedrag of het maken van racistische opmerkingen. Dat kan de ervaren inclusiviteit en aantrekkelijkheid van deze instelling voor etnische minderheden aantasten.

‘De steun voor de monarchie is lager onder jongeren en onder etnische minderheden’

Daarnaast is de monarchie in essentie een wit instituut, dat zeer exclusief is. Bovendien kun je – als je kritisch bent – de nadruk van de Britse monarchie op traditie en hiërarchie zien als een manier om bestaande machtsstructuren te versterken – structuren die etnische minderheden benadelen.

Volgens een recente opiniepeiling van YouGov, die op 3 mei werd gepubliceerd, zijn de meeste biculturele Britten matig enthousiast over de monarchie, maar is een minderheid onder hen an sich niet negatief. Wel vinden ze dat de monarchie de diverse bevolking van het land beter moet representeren.

Leeftijd is een belangrijke verschilmaker, zo blijkt uit dit onderzoek. Jongeren zijn kritischer over de monarchie dan ouderen. Daarnaast is er de factor van etniciteit. Mensen die zich als zwart identificeren, hebben vaker een negatief beeld van de monarchie dan degenen die zichzelf als Aziatisch zien (31 procent tegen 21 procent). Ten slotte is klasse een verschilmaker. Respondenten die zich rekenen tot de arbeidersklasse zijn vaker negatief over de monarchie dan degenen die zich rekenen tot de middenklasse (30 procent tegen 22 procent).

Eerder verscheen het onderzoek van Focaldata Research, in opdracht van de denktank British Future. Uit deze studie blijkt dat de steun voor de monarchie lager is onder jongeren tussen 18 en 24 jaar en onder etnische minderheden. Ongeveer zes op de tien Britten is voorstander van een monarchie, een vijfde is tegen en een op de tien ondervraagden is ‘sterk’ tegen. Deze peiling onder 1.104 personen in het VK, versterkt door een steekproef onder 1.026 mensen met een biculturele achtergrond, wijst uit dat 47 procent van de biculturele Britten achter de monarchie staat, 17 procent tegen is en 31 procent geen mening heeft. De steun voor de monarchie is lager onder biculturele jongeren, namelijk 37 procent, tegenover 50 procent onder vijfenzestigplussers.

Sunder Katwala, directeur van British Future, zegt dat koning Charles naam heeft gemaakt als multiculturele koning, die traditie wil verzoenen met een veranderend land. Charles wil dat de monarchie een schakel wordt tussen alle Britten, wit en zwart, christen en moslim, enzovoort. Maar de tijd zal uitwijzen of de koning er daadwerkelijk ook in slaagt de verschillende burgers van het Verenigd Koninkrijk met elkaar te verbinden.