Dagblad Trouw gebruikt niet langer het woord ‘blank’. De krant vervangt het door ‘wit’ omdat die term inmiddels neutraler zou zijn. ‘Blank’ is verbonden aan ‘rechts-extremisme’, getuige de racistische leuzen die onlangs op de Erasmusbrug zijn geprojecteerd. Tijd dus om deze kwestie aan ons panel voor te leggen. Moet ‘blank’ in de ban?

Anushka Soekhradj (29), sociaal werker 

‘De discussie an sich is niet ethisch. Ik vind ‘blank’, ‘getint’ en ‘gekleurd’ eigenlijk passender, maar gezien de beladenheid doe je daar tegenwoordig mensen tekort mee.

Denk er eens over na: je identiteit ontlenen aan huidskleur – een onderdeel van jezelf waar je niks voor hebt hoeven doen maar dat je denkt te moeten verdedigen. Met formuleringen als black/ white lives matter smeek je eigenlijk dat de ander jouw waardigheid erkent.

Deze trieste verdeeldheid onder mensen heeft een toppunt bereikt. Tegenwoordig kun je niets meer zeggen zonder een ander te beledigen. Woordgebruik zou verraden wat we van iets vinden en hoe we over iets denken. Misschien moet de gekte eerst door het plafond voordat we tot een balans komen: eerst het andere uiterste en dan het midden opzoeken.’

Ibrahim Özgül (38), finance- en project professional

‘Bij deze discussie vraag ik me als Turkse Nederlander met donkere ogen altijd af, ben ik zelf ook ‘wit’ of ‘blank’? Het is overduidelijk dat ik niet zwart ben. Maar als voormalig zwartharige met een migratieachtergrond is de ‘correcte’ term voor mij tegenwoordig ‘Nederlander van kleur’, begreep ik. Of nee, ik ben een ‘niet-zwarte’ Nederlander van kleur. Tja, maar wit is toch ook een kleur? Als je er heel puristisch naar kijkt, kom je er nooit uit. Daarom: laat iedereen maar gebruiken wat hij zelf wil gebruiken.’

Dimple Sokartara (29), communicatieadviseur

‘Ik kan me er als Indonesische ontzettend aan storen als ik ‘Indisch’ wordt genoemd. In Nederland is het verschil tussen Indisch (deels nakomelingen van koloniale Nederlanders) en Indonesisch (oorspronkelijke bewoners van Indonesië) nooit echt duidelijk gemaakt.

Wat betreft blank en wit heb ik twijfels. Want wit heeft een duidelijke betekenis, net als een wit papiertje. Het is de kleur wit. En mensen die lichter van kleur zijn, zijn niet wit. Is wit dan het juiste woord, technisch gezien? En wat betekent blank dan? Neutraal? Afgeleid van ‘blanco’ of van het Franse blanc wat weer wit betekent? Het is een interessante discussie. Nederlanders heb je in allerlei kleuren en maten.’

Ahmed Abdillahi (42), postbezorger

‘Zelf gebruik ik, in gesprek met allochtonen of met Nederlanders, de term ‘Nederlanders’, ‘autochtonen’ of ‘blanken’. Op het gebruik van de term ‘witte’ Nederlander heb ik mezelf nog niet betrapt. En eerlijk gezegd heb ik hier nog niet een keuze over gemaakt, want ik heb me niet echt in de materie verdiept. Maar als Trouw, en ik neem aan dat zij zich als landelijk dagblad wel in de materie hebben verdiept, die stap maakt en vindt dat ‘blank’ een koloniale connotatie heeft, dan lijkt me dat gelijkwaardiger tegenover biculturele Nederlanders. Ik kan zo’n stap dan alleen maar toejuichen.’

Leontine Vreeke (45), salesmanager, wijkraadslid Katendrecht-Wilhelminapier Rotterdam (D66), zangeres

‘Dat Trouw heeft gekozen voor ‘witte mensen’ en niet ‘blanke mensen’, geeft aan dat ze weten dat de termen beladen zijn. De term ‘blank’ is gekaapt door extreemrechts.

Ik merk dat de term ‘wit’ irritatie kan oproepen. Net zoals het gebruik van ‘zwart’, om te verwijzen naar mensen met een donkere huidskleur. Overigens zie ik bij witte en zwarte mensen een afwijzende houding. ‘Ik ben niet zwart, ik ben bruin’, hoor ik van mensen van kleur. Echter, woorden kennen een lading en een betekenis. Door de tijd heen verandert de betekenis. Door de veranderingen in de maatschappij is het normaal om deze te gebruiken. En het gebruik van blank in relatie tot mensen geeft aan dat jij als spreker blind bent voor de veranderingen, of je tegen deze verzet.’

Mostafa Hilali (48), militair, actief in het maatschappelijk middenveld

‘Een lastige discussie. Kijk, ik ben niet wit en heb moeite om te begrijpen waar het knelpunt nou zit. Mensen die tegen de term ‘wit’ in verzet komen, prefereren blank, omdat ze zeggen niet wit te zijn. Maar goed, strikt genomen zijn ze dus roze of beige. Maar ik hoor ze ook niet termen zoals roze mensen of beige Nederlanders omarmen. Ze zijn strijdbaar blank. Terwijl blank toch een positieve connotatie van ‘schitterend’, ‘rein’ of ‘puur’ heeft.

Het is fascinerend. Eerlijk gezegd mag iedereen gebruiken wat hij wil gebruiken. Belangrijker is hoe we mensen behandelen. En als het gebruik van die termen met een negatieve behandeling komt, dan is dat problematisch. We moeten af van woorden gebruiken die negatieve labels op andere mensen plakken.’