Dus hoe waait de wind sinds 17 maart? Mark Rutte bleef overeind, Wopke Hoekstra schaatste in een wak, Sigrid Kaag swingde richting de winst. De D66-voorvrouw snoepte zoveel stemmen van het linkse blok af, dat enkel nog kruimeltjes resten. En die laten elkaar graag uit elkaar spelen, lazen we op het blaadje van Kajsa Ollongren.

Tegelijkertijd was radicaal-rechts nog nooit zo groot. Wie puur naar de stoeltjes kijkt, ziet een ruk naar rechts. Voor veel biculturele Nederlanders die ik spreek, voelt die nieuwe wind guur aan.

Ik zeg dan: laat je niet gek maken. Radicaal-rechts wordt zo groot door proteststemmen, niet alleen door extreemrechtse kiezers. De groei van Forum voor Democratie is voor een groot deel te danken aan het coronastandpunt van Thierry Baudet, dat bovendien populair bleek onder biculturele stemmers. En dat Nederland een land van minderheden is, bleek deze verkiezingen als nooit tevoren.

Het Binnenhof telt nu zeventien fracties. Met extra partijen voor het platteland, Europa, afvallige FvD’ers en tegen racisme. Ook multicultureel Nederland komt nu beter tot uiting. Zo kent Nederland door Sylvana Simons (BIJ1), Haptamu de Hoop (PvdA), Raoul Boucke en Jorien Wuite (D66) nu eindelijk weer een set Afro-Nederlandse Kamerleden.

En dan is daar de Marokkaans-Nederlandse Kauthar Bouchallikht (GroenLinks). We mogen de symbolische waarde van dit eerste hijabi-Kamerlid niet onderschatten.

Na ruim vijftig jaar aanwezigheid van moslims in Nederland zien we een groeiende islamitische middenklasse. Kinderen van de tweede generatie zullen vaker leerkracht, academicus, dokter, advocaat en, jawel, Kamerlid worden. Iemand als Bouchallikht, door haar hijab zichtbaarder moslim dan we tot nu toe in de Kamer zagen, hoort ook in dat veranderende Nederland thuis.

De islamitische vrouw krijgt zo een herkenbare plek in het hart van de democratie. Voor veel moslims betekent dit een stukje erkenning en acceptatie. Moslimjongeren, zoekend naar hun positie in de samenleving, trekken zich op aan Bouchallikht. Kanttekening-journalist Fitria Jelyta schreef: ‘Kauthar is mijn Kamala Harris’, naar de eerste Amerikaanse vrouw van kleur die vicepresident werd.

We mogen de symbolische waarde van dit eerste hijabi-Kamerlid niet onderschatten

Ook belangrijk: Kauthar is niet van Denk of Nida. Een argument minder voor die flank om het debat over de islam en moslimhaat te kunnen kapen. En moslims krijgen er een argument bij om radicale islamisten te bestrijden en lange armen vanuit Ankara en de Golfstaten te negeren, wat de ontwikkeling van een Nederlandse islam zal bevorderen. ‘Zie je wel: Nederland haat moslims niet. Wij horen erbij. Je kunt prima met een hoofddoek op de Kamer in.’

Sterker nog: je kunt er dan gewoon met 27.000 voorkeursstemmen inkomen. Een teken dat veel mensen voor Bouchallikht opkwamen. Haar moslimidentiteit is al maanden onderwerp van debat. Banden met de Moslimbroederschap, wordt dan gezegd. Dit, vanwege haar werkzaamheden voor de Europese moslimjongerenorganisatie FEMYSO.

Zijzelf en GroenLinks reageerden, voor zover ze dat al deden, wat krampachtig op vragen hierover. Dat blies de zaak alleen maar verder op. Zoals journalist Chris Aalberts in een recente column zei: ‘Bouchallikht heeft betere adviseurs nodig.’ Ze kan alvast haar borst natmaken voor wat Wilders vier jaar lang over haar zal zeggen. Dat zal niet mals zijn.

Zelf zegt Bouchallikht dat ze bij FEMYSO niets van de Moslimbroederschap merkte. Laat staan dat ze iets van die club moet hebben. Is ze dan een liegende ‘wolf in schaapskleren’ die stiekem klaar staat om Nederland te islamiseren, zoals de Telegraaf schreef? Waarschijnlijker is die bewering een teken dat Bouchallikht niet door de smalle hoepel van de Telegraaf past.

Laten wij nuchtere Nederlanders haar gewoon een kans geven. Zoals dat bij iemand als Rutte steeds opnieuw gebeurt. Beoordeel haar, net als al die andere Kamerleden, op haar daden.

Die daden komen straks. Voor nu kunnen we het nog even doen met wat deze jonge vrouw ons wil zeggen: ‘Word niet bang van mij, ik hou evenveel van Nederland als jullie – omarm mij.’