12.6 C
Amsterdam

Hoe Adnan in korte tijd drie afhaalrestaurants opende

Lees meer

In Nieuwe Pioniers spreekt de Kanttekening migranten met een eigen onderneming. De 43-jarige Adnan Mehboob uit Kasjmir kwam in 2016 naar Nederland en bouwde in no-time drie takeawayrestaurants in Utrecht op, met inmiddels 24 medewerkers.

Aan de Adelaarstraat te Utrecht vind je Kashmir Kitchen. Zo’n twee- tot driehonderd maaltijden per dag worden hier bereid. Eigenaar Adnan spreekt deze maandag rond lunchtijd gedreven over zijn werk. Over zijn maaltijden uit de Pakistaanse, Indiase en Kasjmierse keuken. Over ondernemen. Hoewel er aardig wat Nederlandse woorden zoals ‘werkvergunning’ en ‘bezwaar’ in zijn verhaal doorklinken, geeft hij de voorkeur aan het gesprek in het Engels te doen.

Gekleed in een paarse traditionele tuniek, de kameez, toont hij trots de keuken waar de eerste currygerechten, naans en paneerpakora’s door kok Manzoor Hussain worden bereid. ‘Alleen verse producten. Geen magnetron’, prijst Adnan zijn waar aan. Op een plateau staan vele bakjes waar vandaag al die maaltijden zoals butter chicken, Kasjmiri Rajma curry en verschillende tandoorigerechten ingaan. Bij de ingang wachten twee koeriers om de bestelde maaltijden naar klanten te brengen. Een paar panden verderop zit Adnans nieuwste onderneming: de Roti Kitchen, een Surinaamse takeaway. Adnan wil een voorbeeld voor migranten zijn. ‘Mijn verhaal is een succesvol verhaal.’

‘Geen magnetron’

Adnan is in 2012 in Pakistan getrouwd met vredes- en vrouwenrechtenactivist Shumaila Anwar. Zij kwam in 2014 als vluchteling naar Nederland. Haar echtgenoot had vanaf 2005, aanvankelijk als vluchteling, door Europa gereisd. Hij begon in Brighton en kwam later in Italië en België terecht. Adnan kookte overal. Zelfs in een Argentijns steakhouse, en hij leerde op zijn Europese reizen de fijne kneepjes van de Mexicaanse en Italiaanse keuken. Wanneer hij weer wat verdiend had, keerde hij kort terug naar Pakistan. Vanuit Italië kwam hij in 2016 eveneens naar Nederland om hier samen met zijn vrouw te blijven. Twee zonen hebben ze inmiddels.

Jonge jaren

Eerst terug naar Adnans jonge jaren in Kashmir. Naar het dorp Bhagiana, in de Jammu & Kashmir regio, nabij de stad Rawalakot. Zijn vader, ‘een succesvolle ondernemer’, heeft hij niet bewust meegemaakt. Hij kwam om het leven bij een verkeersongeluk. Ook zijn moeder overleed een paar jaar later en Adnan werd grootgebracht door zijn grootouders. Hij spreekt liefdevol over de Kasjmierse cultuur met hechte familiebanden. ‘Ik had nooit het gevoel dat ik alleen was maar uiteraard miste ik mijn ouders.’

Hij groeide op nabij de grens met India. Adnan spreekt niet over ‘border’ maar over ‘the line of control.’ Hoe twee landen het gebied verdelen en daarover strijden. ‘Beide partijen vermoorden onze mensen.’ Hij hoopt dat door de naam Kashmir Kitchen Nederlanders meer interesse hebben voor het ingewikkelde conflict dat daar al zolang speelt. Korte versie: India, Pakistan bezetten deze regio al ruim driekwart eeuw lang. Ook China bezet een deel. Terwijl Kasjmiri’s zoals Adnan gewoon onafhankelijk willen zijn.

Toen Adnan door de vlucht van zijn vrouw toevallig ook in Nederland kwam, had hij al een idee voor een onderneming in zijn hoofd. Om succesvol te zijn, legt hij uit, moet je ‘een routekaart hebben.’ Je focussen op wat je kán en waar je hart ligt. ‘Ik houd van eten, ik houd van koken.’  Een vriend wees hem op een speciaal project van de gemeente Utrecht waar asielzoekers samen met buurtbewoners aan ondernemersprojecten sleutelen. ‘Er was een project Start your own business van dezelfde mensen die nu met Plan Einstein actief zijn, dat heeft me zo enorm geholpen. Mijn leraren Marcellien en Oscar, wat hebben die veel voor me gedaan. Heel belangrijk dát dat gezegd wordt, dat ik hun hulp kreeg.’

Lening van de gemeente

Het begon met een cateringopdracht voor de Universiteit Utrecht. Al gauw lag er een businessplan en dankzij een lening van 30.000 euro van de gemeente Utrecht opende hij zijn eerste zaak in het in de gemeente Utrecht gelegen dorp Vleuten. Al snel besefte hij dat dit niet de beste locatie was en koos voor het pand in de Adelaarstraat. Een slim besluit: in deze dicht bij het centrum gelegen wijk wonen veel studenten en jonge gezinnen. Daar bleek veel behoefte aan Adnans takeaway. ‘Na twee weken stopte ik met mijn uitkering.’ Het liep echt snel. ‘Ik moest na twee weken personeel aannemen, ook mensen die eveneens gelijk konden stoppen met hun uitkering.’

Toen Adnan begon waren er acht Indiase en Pakistaanse restaurants in Utrecht. Nu zesentwintig. En daar zitten ondernemingen bij van mensen die het vak bij hem leerden. ‘Ik geef nu ook les aan een van mijn vrienden, Sharif.’ En zo heeft hij tal van oud-werknemers met een eigen zaak. ‘Ik ben een inspiratie voor hen.’ Dat ze voor zichzelf beginnen. Prima. ‘Competitie geeft me meer kracht.’

‘We willen een onafhankelijk Kashmir’

Adnan vertelt over de ernst van de politieke situatie in Kashmir met aanhoudend protest voor vrijheid en basisrechten. Tijdens een bezoek ondervond het gezin door het beroep van zijn vrouw, die zich op Facebook uitspreekt, hinder. Hij benadrukt dankbaar te zijn dat de Nederlandse nationaliteit dan extra bescherming biedt. ‘We willen een onafhankelijk Kashmir. We willen Pakistan niet. We willen India niet.’

De spanning in zijn geboorteregio sijpelt soms door in zijn Utrechtse horecawerkzaamheden. ‘Dan schrijven ze een negatieve recensie, zo van: dit is geen Kashmir-ding, of: waarom moet deze man de Indiase en Pakistaanse keuken gebruiken?’ Deze pesterijtjes komen volgens Adnan vooral uit Indiase hoek.

In het algemeen voelt hij zich gesteund door zijn omgeving. Buurtbewoners en veel mensen met een Indiase en Pakistaanse achtergrond weten zijn takeaways te vinden. Racisme? Adnan zegt daar niet veel mee te maken te hebben. ‘Soms klagen mensen bij de gemeente over de geur uit de keuken. Klagers die alleen hun auto in de straat parkeren.’ Adnan benadrukt meermaals dat hij Nederlander is. ‘Ik behoor tot Kashmir, maar ik heb geen Pakistaanse nationaliteit. Inmiddels ben ik een Nederlander.’

‘Ik kan en wil alles aan iedereen leren’

Verschillende koeriers rijden met de maaltijden van Kashmir Kitchen. Jonge Utrechters, van wie sommigen met een Marokkaanse achtergrond. ‘Dat zijn geen migranten, gewoon Nederlanders, ze zijn net als onze twee kinderen hier geboren.’ Deze jongeren een kans geven zit in Adnans genen. ‘Ja, ik kan en wil alles aan iedereen leren. Ik ben niet zo moeilijk.’

Wokakkoord

Adnans chef-koks komen uit Pakistan. Het halen van gespecialiseerde koks is sinds vorig jaar moeilijker geworden. Voorheen met het zogeheten Wokakkoord konden Aziatische restaurants makkelijk visa krijgen voor personeel. Mede om problemen met slechte arbeidsomstandigheden te voorkomen is dat akkoord in 2024 afgeschaft.

‘Chinese, Thaise en Indiase restaurants, er zijn geen koks voor te vinden’

De gevolgen van dit strengere beleid rond verblijfsvergunningen zijn groot voor Kashmir Kitchen. Adnan heeft net weer vijf visa voor koks naar het UWV gestuurd en zit in spanning over een beslissing. Adnan vertelt hoe groot de gevolgen zijn voor de ‘Aziatische horeca.’ ‘Chinese, Thaise en Indiase restaurants, er zijn geen koks voor te vinden, laat staan ze te houden.’ De verontwaardiging is groot. ‘Niemand werkt zwart in mijn restaurants.’ Adnan haalt de uit Pakistan afkomstige Manzoor erbij die vandaag de kok van dienst is. ‘De afgelopen twee jaar, betaal ik zijn belastingen, pensioen, regel huisvesting, geef vakantiegeld, Alles! En nu maken ze het ons moeilijk om een nieuwe verblijfsvergunning te krijgen en moet Manzoor net als andere medewerkers weer weg.’

De onzekerheid over hoe lang hij nog in Nederland mag blijven werken drukt zwaar op Manzoor. Hij zegt het naar zijn zin te hebben bij Kashmir Kitchen. ‘Ik weet alleen niet hoe ik mijn toekomst nu moet plannen.’ Manzoor heeft een vrouw en kinderen in Pakistan. Hij vertelt hoe het UWV bij twee andere restaurants werkvergunningen weigerde. Het waarom is hem onduidelijk. ‘Ze zeiden dat migranten niet gewenst zijn’, zegt Manzoor zachtjes in het Engels.

Adnan met Mansoor

De eigenaar van Kashmir Kitchen vindt het pijnlijk hoe er momenteel in Nederland naar migratie wordt gekeken. Wat het voor hem persoonlijk extra zuur maakt, is dat hij bewees hoe positief het werk van een migrant kan zijn. ‘Waarom stoppen ze ons? Ze gebruikten mijn verhaal als succesverhaal in Utrecht.’

‘De Surinaamse keuken is ook fusion’

Er zijn meer oorzaken waarom Adnan zijn ambities wat bijstelt. Hij had vergevorderde plannen voor een filiaal in Rotterdam. ‘Het gebouw was geregeld.’ Het speelde twee jaar geleden op het moment dat hij bij een ernstig ongeluk werd aangereden. Het herstel vroeg om een pas op de plaats. Recent stopte hij met een initiatief voor een filiaal van Kashmir Kitchen in Maarssen. Even focussen op wat goed gaat: Kashmir Kitchen in de Adelaarstraat. En nu dus ook sinds maart de Roti Kitchen. Een vriend uit Amsterdam leerde hem de geheimen van de Surinaamse keuken. Vanuit de Surinaamse gemeenschap kwamen geen klachten dat een man uit Kashmir zich op dit culinaire terrein begeeft. Logisch vindt Adnan: ‘De Surinaamse keuken is ook fusion.’

Enkel verse producten

Adnan is nu behoedzaam voor grote investeringen. Hij verhaalt over collega’s die in zwaar weer zitten, salarissen niet kunnen betalen. De hogere brandstofprijzen zorgen voor minder winstmarges, ook bij Kashmir Kitchen. De inkoopkosten van kip-, lamsvlees en al die andere ingrediënten zijn omhoog gegaan. Je zou zeggen: reken dat door aan de klant. Maar, legt Adnan uit, omdat hij enkel verse producten in zijn maaltijden verwerkt, is hij als takeaway relatief aan de dure kant waardoor hij uit concurrentiebelang de prijzen niet te veel omhoog kan doen.

Bij de bestel- en afhaalbalie hangt een wat verouderd T-shirt met daarop een afbeelding van Adnan en de tekst Man o Salwa, de bedrijfsnaam die hij voerde vóór Kashmir Kitchen. Man o Salwa verwijst naar het hemelse voedsel dat volgens de Koran aan de kinderen van Israël werd gegeven. Voedsel verbindt onder meer moslims, joden, christenen, stelt Adnan. Daar staat hij ondanks de naamswijziging nog voor. Marketingtechnisch is Kashmir Kitchen handiger én het verwijst naar de eigenaars geboortestreek en de beladen geschiedenis van Kashmir.

Nu u hier toch bent...

Goede journalistiek kost geld. Leden en donaties maken onze gebalanceerde berichtgeving over biculturaliteit, zingeving en vrijheid mogelijk. Steun ons daarom als u ons werk belangrijk vindt.

Vertel mij meer!
- Advertentie -