Antropoloog Sinan Cankaya (1982) heeft met zijn boek Mijn ontelbare identiteiten de E. du Perronprijs gewonnen.
Het boek is een coming-of-age-verhaal van de schrijver als kind van arbeidsmigranten. ‘Ik ben een klassenmigrant’, zei hij eerder tegen Het Parool. ‘Ik voel me geen Turk, maar een jongen uit een achterstandswijk.’
In een interview met de Kanttekening zei hij dat identiteit een ‘proces’ is, ‘geen onveranderlijk ding’: ‘Een dubbele culturele achtergrond hoeft het vinden van je identiteit niet gecompliceerder te maken. Het identiteitsproces heeft ook te maken met andere factoren – zoals machtsverhoudingen, gender, leeftijd, klasse, opleidingsniveau en geografie, zoals stad en provincie.’
Kanttekening-columnist Tayfun Balcik prees in een column eveneens het boek, maar had ook kritiek op ‘de vermoeidheid’ die Cankaya ervoer bij discussies over Turkije, die hij ‘voorlopig weigert’. ‘Ze zullen komen met Koerden en Armenen’, zegt Cankaya in het boek.
De jury noemt Cankaya’s werk ‘een spiegel aan de lezers’, die uitnodigt tot zelfreflectie. ‘Het daagt ons uit na te denken over de verantwoordelijkheid voor het verbinden van verschillende culturen en het openstaan voor verandering.’
De E. du Perronprijs, een initiatief van de gemeente Tilburg en Tilburg University, is vernoemd naar de Nederlandse schrijver en dichter Charles Edgar du Perron (1899 – 1940). De prijs wordt elke twee jaar uitgereikt aan schrijvers, kunstenaars of publieke intellectuelen die volgens de jury ‘grenzen signaleren en doorbreken om wederzijds begrip tussen verschillende bevolkingsgroepen te stimuleren’.
De prijs van 10.000 euro zal op 19 mei worden uitgereikt.
