Eén van de twintig partijen die meedoen aan de Rotterdamse raadsverkiezingen is de Politieke Beweging Armoedebestrijding van Rotterdam (PBAR). Hoewel het hier een hele zwarte lijst betreft, is de prioriteit niet racisme maar, jawel, armoedebestrijding, vertelt lijsttrekker John Silvano Roseval (63).
‘Als je kijkt naar onze lijst, dan zie je dat die heel multicultureel is’, vertelt domineeszoon Roseval. ‘We zijn er niet alleen voor de donkere mensen, maar voor iedereen, ongeacht kleur, geloof of geaardheid.’
De partij had graag ook witte mensen op de lijst gehad. ‘We moeten een lijst inleveren en daar is haast bij. We hebben wel witte mensen benaderd, maar die hadden geen tijd. Dus daarom is onze lijst uiteindelijk heel zwart geworden. Maar, en dat wil ik graag benadrukken, we zijn er dus ook voor witte mensen.’
Roseval vertelt dat hij zich al meer dan twintig jaar inzet voor arme mensen in Rotterdam. ‘De beweging bestond eerst onder de naam Denktank Multiculturele Samenleving Rotterdam. Ik was toen lid van de Partij van de Arbeid. Maar die partij schoof te veel naar rechts op, richting de VVD. Daarom heb ik in de zomer van 2017 mijn PvdA-lidmaatschap opgezegd en ben ik in december dat jaar met Politieke Beweging Armoedebestrijding van Rotterdam begonnen.’
Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 haalde PBAR 1.400 stemmen, en 2.200 stemmen voor de gebiedscommissies. Te weinig voor een zetel. Toch proberen Roseval en de zijnen het dit jaar weer, hoewel het dit jaar ook concurrentie krijgt van een aantal nieuwe radicaal-linkse partijen.
‘Ondanks de concurrentie is onze partij niet kansloos. Ik zie BIJ1 Rotterdam niet als serieuze tegenstander, en Socialisten 010 (de uiterst linkse afsplitsing van de SP in Rotterdam, red.) ook niet. We zijn al langer bezig als beweging. We helpen mensen in de armoede, met schulden. We flyeren in de buurten. Dat deden we al tijdens de lockdown, uiteraard alleen op plekken waar het mocht.’
Roseval hoopt er vurig op dit jaar wel in de gemeenteraad te belanden. ‘Als we één zetel halen zijn we blij, als we drie halen zijn we heel gelukkig.’
Ongeacht hoeveel zetels er worden behaald, PBAR blijft doorgaan met haar werk. ‘Onze beweging is niet het doel maar een middel. Het gaat ons om verandering. We blijven doorgaan. Als God niet wil dat we in maart in de raad komen, dan proberen we het over vier jaar gewoon weer.’
