De Egyptisch-Amerikaanse seculiere feminist Mona Eltahawy is niet optimistisch over de situatie in Syrië. In een opiniestuk voor The Guardian zegt ze dat vrijheid, vooral voor vrouwen, meer vereist dan alleen de val van een dictator.
Eltahawy heeft geen hoge pet op van de jihadistische rebellen die een einde hebben gemaakt aan het Assad-regime, dat meer dan vijftig jaar heer en meester was in het land en verantwoordelijk is voor honderdduizenden doden in de Syrische burgeroorlog.
‘Ik denk aan Razan Zaitouneh, een Syrische revolutionaire, die samen met haar drie kameraden in rebellengebied verdween in 2013′, zegt Eltahawy. Ze citeert haar uit 2013: ‘We hebben geen revolutie ontketend en duizenden verloren, zodat monsters dezelfde onjuiste geschiedenis kunnen herhalen.’ Zaitouneh vond dat misdaden van de rebellen, net als die van het regime, berecht moesten worden.
Uit Syrië stromen nu dagelijks beelden binnen van wraakacties door rebellen, bijvoorbeeld in Latakia, waar veel alawitische Syriërs (de religieuze stroming waartoe de gevluchte Assad-familie behoort) wonen. Vermoedelijke daders van martelingen worden zonder enig proces gelyncht en opgehangen in ‘bevrijd Syrië’.
Eltahawy verwijst in haar opiniestuk naar alle vrouwen die ze in de landen van de Arabische Lente heeft geïnterviewd. ‘Voor vrouwen zijn er altijd twee revoluties die moeten plaatsvinden. Eén samen met mannen tegen regimes die iedereen onderdrukken, en een tweede revolutie tegen regimes op straathoeken en in slaapkamers die ook iedereen onderdrukken die niet cisgender of heteroseksueel is.’ Voor Eltahawy is de verwijdering van Assad niet voldoende; ook ‘de regimes’ in de straathoeken en slaapkamers moeten aangepakt worden. Pas dan kan de ‘anti-patriarchale revolutie’ tot wasdom komen.
