Volgens VluchtelingenWerk raakt de menselijke maat steeds verder uit beeld in het Nederlandse asiel- en integratiebeleid. ‘Vluchtelingen raken verstrikt in een web van wantrouwen’, stelt de organisatie in een nieuw rapport.
Vluchtelingen zijn slachtoffer van achterdocht en rigide procedures bij de verschillende instanties, waardoor ze onterecht geen asielstatus krijgen en worden uitgezet, stelt Vluchtelingenwerk. De organisatie vergelijkt deze situatie met de toeslagenaffaire, waar de menselijke maat ook zoek was.
Er worden grove fouten gemaakt, blijkt uit het rapport. Zo baseert de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) zich bij asielaanvragen soms ook op verouderde informatie.
Een voorbeeld: Amir, die uit Marokko vluchtte vanwege de Rif-protesten, kreeg in 2019 geen asielstatus, omdat Marokko volgens IND een veilig land was. IND baseerde zich op de gegevens van 2016, twee jaar voordat de protesten waren begonnen.
IND negeerde volgens Vluchtelingenwerk bovendien DNA-bewijs in de zaak van een Eritrese vluchteling, die al zes jaar probeerde zijn gezin naar Nederland over te brengen.
Daarnaast raken asielzoekers verstrikt in een web van regels, aldus Vluchtelingenwerk. Zo bestaan er steeds meer verschillen tussen de inburgeringseisen van de verschillende ministeries, waardoor vluchtelingen in kafkaëske situaties terecht kunnen komen. Daarbij stelt de overheid zich rigide op. Een vluchteling die een week te laat zijn inburgeringsexamen haalde kreeg een boete en moest 8.500 euro terugbetalen.
Om het lot van vluchtelingen te verbeteren, doet Vluchtelingenwerk een reeks aanbevelingen. De organisatie pleit onder andere voor het gebruik van actuele informatie, kijken naar de menselijke maat en het houden van een parlementaire enquête, net als bij de toeslagenaffaire.
