Riffijns-Nederlandse activisten zijn boos op Marokkaans-Nederlandse antiracisten, die nu fel ageren tegen racisme in Amerika en Nederland. Zij zouden tegelijkertijd stelselmatig hun ogen sluiten voor onderdrukking van de Riffijnen in Marokko.
Zo schrijft activist Samir Bejariti op Facebook dat ze het meeste moeite heeft met Marokkaans-Nederlandse BN’ers ‘die nu over elkaar heen vallen om zich te profileren als anti-racistisch, links en progressief. De ironie is dat ze vaak onverbiddelijk zijn tegen de meest kleine gevallen (vaak) vermeend racisme maar wel het Marokkaanse regime in Nederland steunen tegen demonstranten.’
Bejariti richt zijn pijlen op de Leidse historica Nadia Bouras. Die zou veel twitteren over etnisch profileren door de Nederlandse politie, maar tegelijkertijd de misdaden van het Marokkaanse regime goedpraten. Bouras, voormalig lid van de adviesraad van de Marokkaanse koning voor ‘Marokkanen in het buitenland’, wordt door Rif-activisten beschouwd als onderdeel van ‘de lange arm van Rabat’.
Facebookpagina BladRif neemt vlogger Salaheddine Benchikhi (foto) op de korrel. ‘In 3 jaar tijd heeft hij geen woord maar ook geen woord gezegd of geschreven over het onrecht en racisme dat er plaatsvond en plaatsvindt in zijn eigen “vaderland”. Nu zien we hem voor de zoveelste keer de hypocriet uithangen op sociale media in verband met het onrecht dat er plaatsvindt in Amerika.’
In 2016 brak in de Rif, in het noorden van Marokko, de Hirak-opstand uit. De leiders van de Hirak-beweging kregen gevangenisstraffen tot twintig jaar opgelegd. De Nederlandse Rif-activisten voelen zich met de Hirak-beweging verbonden.
Onlangs maakte Rif-activist Laila Ezzeroili bij de talkshow Op1 bekend dat ze, mede vanwege de situatie in de Rif, van haar Marokkaanse nationaliteit af wil. Dat kan alleen niet, want het koninkrijk Marokko beschouwt Marokkaanse Nederlanders als zijn eigen onderdanen.
