Vasten in de laatste dagen van de ramadan moest ik op karakter doen. Je wordt zwakker. Het valt niet mee. Goed dat het nu feest is.

In een Hadith, die in de kernboeken Boechari en Muslim staat, vertelt Abdullah ibn Abbas: ‘Gabriël kwam elk jaar één keer naar de Profeet (vzmh) om samen de Koran te reciteren. In het jaar van zijn overlijden deed hij dit twee keer.’

Deze Hadith is de bron voor de mukabele. Gelovigen komen in de ramadan elke dag bij elkaar om samen uit de Koran te lezen. Om de beurt leest iemand een stuk voor. Elke dag worden er twintig bladzijden gelezen. Op de laatste dag wordt de Koran uitgelezen.

Als kind bracht mijn vader mij mee naar de moskee voor de mukabele. Later, na de kinderleeftijd, kreeg ik een drukker bestaan. Samen lezen lukte niet. Ik probeerde wel alleen de Koran uit te lezen.

Gelovigen komen in de ramadan elke dag bij elkaar om samen uit de Koran te lezen

Sinds een aantal jaren hebben we een vast mukabele-groepje. Terwijl we elkaar door het jaar heen niet vaak zien, zijn we in de ramadan dagelijks bij elkaar. Omdat de iftar nu vrij vroeg in de avond is, lukt het niet meer om voor de iftar samen te komen. Na de taraweeh, het lange gebed na de iftar, beginnen we. Tegen middernacht zijn we weer thuis. Het thuisfront klaagt weleens over de dagelijkse afwezigheid. Maar hoe kun je anders in hogere sferen komen? Dat is de bedoeling van de ramadan.

Omdat we een vast clubje zijn en er nauwelijks nieuwe aanwas is, stijgt onze gemiddelde leeftijd elk jaar met ongeveer een jaar.

Een lid van onze groep krijgt nu chemotherapie. Om de week drie dagen. Dan is hij nog enkele dagen uit de running vanwege de gemene bijwerkingen. Daarna meldt hij zich weer elke dag.

Zondag nam hij afscheid. Maandag zou de chemo weer beginnen. Dit stukje heb ik een paar dagen voor het Suikerfeest geschreven. Het was nog niet duidelijk of hij voor Eid al-Fitr voldoende hersteld zou zijn.

Als we je nog niet gezien hebben:

Eid Mubarak, abi.