‘Mensen in mijn omgeving hadden waarschuwende woorden voor mij.’

Nederlandse mannen die een Thaise of Russische vrouw trouwen, vaak levert het gefronste wenkbrauwen op. Sommigen denken dat deze vrouwen vaak alleen uit zijn op geld of een verblijfsvergunning. Klopt dat? Eef Peerdeman en Roel van Duijn zijn getrouwd met ‘postorderbruiden’ en vertellen hun kant van het verhaal aan de Kanttekening.

‘Mensen in mijn omgeving vonden het niet erg dat ze Thai was, ze vonden het wel erg dat ik nog niet gescheiden was.’ Aan het woord is Eef Peerdeman. De 52-jarige Assendelfter viel altijd al op exotische vrouwen. Ze staan voor hem voor avontuur, tropische stranden en onbekende landen. Zijn ex-partner was van Javaans-Surinaamse komaf. ‘Bij specifiek Aziatische vrouwen bewonder ik hun zachte lijnen en houd ik van de verlegen, innemende glimlach.’

Toen hij zijn partner verliet ging hij reizen. ‘Ik had in een jaar zeker vijftien landen bezocht. Op een gegeven moment wilde ik een villa huren in Thailand, van waaruit ik door Zuidoost-Azië zou rondtrekken.’ In de zoektocht naar een woning op internet, stuitte hij regelmatig op banners, met advertenties over Thaise vrouwen die een partner zoeken. ‘Aanvankelijk negeerde ik ze, maar wat later klikte ik er toch op en kwam ik terecht bij een datingwebsite voor Thaise vrouwen.’ Hij viel als een blok voor Atsada. ‘Ik vond haar leuk, omdat ze uit de toon viel. Ze was niet zoals anderen overdreven opgemaakt en ze poseerde niet op haar foto.’ Toen hij haar aanschreef, zei de in Bangkok opgegroeide vrouw dat ze helemaal niet op zoek was naar een buitenlandse man. ‘Ze vertelde dat ze voor een familielid aan het experimenteren was met de website. Iets wat ik nog steeds niet geloof.’ Uiteindelijk gingen ze toch daten.‘Zwaar’, noemt Peerdeman de ‘verkeringstijd’ die aanbrak. ‘Je merkte een gebrek aan communicatie. Onze gesprekken waren altijd oppervlakkig en moeizaam door de taalbarrière.’ Het stel was ook zelden alleen. ‘Als we uitgingen, was haar familie er altijd bij.’ Verder droeg zijn vriendin ook de zorg voor een dochter die ze al had en een nichtje. ‘Elke dag moesten we hen van school afhalen. Dat beviel me niet.’ Binnen korte tijd raakte zijn vriendin ook zwanger. ‘Ik heb toen die gebeurtenis aangegrepen om naar Nederland te vertrekken en daar voorbereidingen voor de baby te treffen.’

Peerdeman is nu negen jaar getrouwd. ‘Het is een bewogen huwelijk. We halen beiden er niet uit wat we willen.’ Volgens eigen zeggen lopen ze constant tegen dingen aan. ‘We praten Engels en dat is niet onze moedertaal. Er zijn dus vaak misverstanden en daar komen ruzies van.’ Ook de cultuurverschillen komen om de hoek kijken. ‘Wij Nederlanders zijn georiënteerd op vrienden, terwijl de Thai een familiemens is. Ik leen geld aan vrienden, maar niet aan familie. Bij Atsada is dat omgekeerd.’ Hij kan zich ook niet vinden in de gebiedende wijs die in de Thaise taal gewoon is. ‘Doe dat’ klinkt voor mij als een bevel, ik prefereer ’wil je dat doen?’ De cultuurverschillen tekenen zich ook af bij de opvoeding van hun dochter. ‘Zij moet naar Thais gebruik blindelings luisteren naar haar ouders en hen met respect aanspreken.’

Politicus Roel van Duijn (74), onder andere bekend als de oprichter van de Provo- en Kabouter-beweging, is elf jaar gelukkig getrouwd met Marina, die hij op een Russische website was tegengekomen. ‘Ik wilde al een tijd de Russische taal leren. Ik heb me in het verleden bezig gehouden met ontwikkelingen op de Balkan. Ik had dus ook wel iets met Rusland.’ Verder herstelde hij ook van liefdesverdriet. ‘Ik vond dat er veel zorg aan deze website was besteed, dus besloot ik het er op te wagen. Het was een tweede poging. Bij een eerdere ontmoeting met een Russische, was de vonk niet overgeslagen. Ik vernam dat ze drie kinderen had. Ikzelf heb er twee. We maakten een afspraakje.’

Voordat ze in de echt verbonden werden, had Van Duijn ‘grondig onderzoek naar haar gedaan’. ‘Mensen in mijn omgeving hadden waarschuwende woorden voor mij. ‘Waar begin je aan?’, vroegen kennissen. ‘Die vrouwen doen het uit eigen winstbejag en daarna beëindigen ze de relatie.’ Het was een slecht idee. Maar ikzelf was me ook maar al te goed bewust van bedrog. Ik ben naar haar woonplaats Nizjni Novgorod geweest en heb daar ettelijke weken verbleven. Ik keek met wie ze omging, hoe haar karakter was.’ Van Duijn heeft een halfjaar met haar gedate en toen nam hij zijn zeventien jaar jongere ‘verloofde’ mee naar Nederland.

Hij vindt de cultuurverschillen tussen Nederland en het land van zijn vrouw wel meevallen. ‘Voor haar speelt familie een grotere rol dan voor mij, maar dat is het eigenlijk wel. Verder gaat het uitmuntend, zegt hij. ‘In de ochtend praten we Russisch en ’s middags Nederlands’, grapt hij. ‘Ik spreek Russisch en zij kan vloeiend, bijna accentloos Nederlands.’ Desgevraagd vertelt hij dat zijn vrouw Nederland leuk vindt. ‘Ze houdt van de vrijheid. Ze vindt het hier niet zo corrupt en zaken zijn goed geregeld. En ze fietst erg veel.’