Diversiteit en inclusie zijn tegenwoordig hot, maar veel organisaties gaan nog uit van het top-down model. Ze leggen diversiteit van bovenaf op. Het nieuwe platform UDU Media wil het helemaal anders doen.
UDU Media is het initiatief van drie zwarte zzp’ers uit Rotterdam: Demis Rolador (LottacamStudio), Darren Garner (Garden of Creation) en Sigmar Vriesde (Monsigneur L’Afrique). Ze werkten eerder met elkaar samen in enkele projecten. ‘Het klikte zo goed tussen ons dat we besloten de handen ineen te slaan’, vertelt Vriesde.
Op vrijdag 18 augustus vond de lancering van UDU Media plaats in Rotterdam-Alexander, tijdens de AfriQUE MagiQUE Art Fair, die zo’n tachtig bezoekers trok. We spraken daar, en daarna via de telefoon, met de heren van UDU Media, die de fair organiseerden, en ook met enkele makers die met hun kraampje hun werk tentoonstelden.
UDU Media maakt een oude droom van Vriesde waar: een plek creëren voor zwarte makers waar ze aan de slag kunnen, van elkaar kunnen leren, elkaar kunnen inspireren en helpen met commerciële en andere projecten voor verschillende opdrachtgevers, en groeien. Ook is UDU Media een erkend leerbedrijf , vertelt zijn collega Demis. ‘Je kunt ook stage bij ons lopen.’
Het platform is idealistisch, maar realistisch tegelijkertijd. ‘Er moet geld worden verdiend, we moeten commerciële opdrachten binnenhalen’, zegt Vriesde, ‘maar tegelijkertijd vinden we het sociale aspect van ondernemen heel belangrijk en willen we wat terugdoen voor de gemeenschap.’ De 55-jarige Vriesde, heeft het cultureel ondernemerschap geleerd van een mentor. ‘Ik wil de kennis die ik heb overdragen aan jongeren, zodat zij ook de slag kunnen maken naar professionalisering en goede ondernemers worden’, vertelt hij.
‘We vinden het sociale aspect van ondernemen heel belangrijk en willen wat terugdoen voor de gemeenschap.’
Als voorbeeld noemt Vriesde de 21-jarige Antilliaanse muzikant Reydian Rafaela. ‘Hij maakt echt hele goede beats, maar mist de schakel tot de financiering voor een album. Hoe moet je dat doen? Wie moet je aanspreken? Hij is kritisch over de gevestigde organisaties. Ik help hem drempels te verlagen. Maar ik leer hem ook de regels, handigheden en trucs die nodig zijn om in deze business te overleven, zodat hij alles straks zelf kan doen in de toekomst, en deze kennis later weer kan doorgeven.’ Vriesde benadrukt dat hij mensen wil helpen die bereid zijn om hun beroep te maken van hun creatieve werk. ‘Ik doe niet aan bezigheidstherapie voor hobbyisten.’
Darren Garner (35) ziet UDU Media als een gemeenschap. ‘Het is een plek waar gelijkgestemde individuen kunnen samenkomen en samenwerken. Ik geloof echt dat we een nieuw tijdperk inluiden, waarin we de jeugd helpen en bouwstenen geven voor een betere toekomst.’ Hij hoopt dat UDU Media een centraal punt voor creatievelingen wordt, ‘een hub waar mensen kunnen samenkomen om hun ideeën en doelen te delen, een plek waar samenwerkingen plaatsvinden, creativiteit wordt aangewakkerd en talent wordt gestimuleerd.’
De naam UDU is bedacht door de 46-jarige Demis Rolador. ‘we waren een tijdje aan het sparren over een mooie naam. En toen luisterde ik naar het nummer Finally van muzikant Joyner Lucas. Het refrein bleef hangen.
‘Finally, I can fly and be free and be me
You do you, I’ll do me
I don’t mind it (no, no)
Finally, I can fly and be free and be me
And I like it.’
‘Wat Lucas zingt is eigenlijk precies wat we wilden doen’, vervolgt Demis. ‘Als makers – van muziek, video’s en kunst, als dichter of schrijver – wil je gewoon in alle vrijheid je ding doen, zonder dat je creativiteit wordt gesmoord. ‘You do you, I’ll do me.’ You do you. UDU.‘ Daarnaast, ook heel aardig, betekent udu hout in het Surinaams. En het is het bovendien een Nigeriaans muziekinstrument. Het is kortom de perfecte naam voor onze organisatie.’
UDU heeft sinds vrijdag een grote kantoorruimte in een pand in het winkelcentrum Alexandrium, vlakbij Station Rotterdam-Alexander. ‘Doel is om een creatieve community op te bouwen waarbij zwart-zijn het uitgangspunt is’, zegt Vriesde. ‘Maar dit betekent niet dat we witte mensen en niet-zwarte mensen van kleur uitsluiten. Want zij kunnen zich natuurlijk ook met zwarte cultuur en zwarte thema’s bezighouden.’
‘Doel is om een creatieve community op te bouwen waarbij zwart-zijn het uitgangspunt is’
Tegelijk met de lancering van UDU Media vond de AfriQUE MagiQUE Art Fair plaats, waarbij verschillende makers hun werk, dat een link heeft met Afrika, tentoonstelden. Sommige makers hebben van hun passie hun beroep kunnen maken, anderen zijn (nog) niet zover. ‘Sommige verkopers hebben op één avond hier meer verdiend dan ooit tevoren’, vertelt Darren. ‘Het was mooi om te zien dat iedereen aan het netwerken was en goed met elkaar overweg kon. Er zijn nieuwe relaties ontstaan, die zeker zullen uitgroeien tot vruchtbare samenwerkingen.’
West Givner (54) maakt strips en komt uit Cleveland, in de staat Ohio in de Verenigde Staten. Hij woont sinds de jaren negentig in Rotterdam en werkt fulltime als stripmaker. Hij is blij met het platform dat UDU Media biedt. ‘Ik vind het leuk om met andere kunstenaars in contact te komen. En ik wil graag schilderijen gaan maken, zo ontdekte ik vrijdag, maar daar had ik nooit tijd voor.’ West geeft het Nederlandstalige stripblad Hollandsch Metaal uit, waarin hij veel doet met science fiction. ‘Ik kijk echt naar wat de markt belangrijk vind, wat lezers graag lezen’, vertelt hij. ‘Activisme is mooi, maar de schoorsteen moet ook roken.’
Tess Hofstede (32), haar artiestennaam is Unami, van Rhythmic Core (Visual Art & Poetry) timmert hard aan de weg als kunstenares en dichteres. Doel is om van haar roeping een beroep te maken. ‘Ik wil mezelf zoveel mogelijk creatief uitdrukken omdat het leven zo meer betekenis krijgt. Om mijn droom waar te maken geef ik kunstlessen aan leerlingen in het basisonderwijs’, vertelt ze. ‘Bovendien vertrek ik later dit jaar voor vier jaar naar Mexico met mijn vriend, die daar een baan heeft gekregen. Ik zal deze nieuwe uitdaging gebruiken om mijn transculturele wortels op artistieke wijze te verdiepen. Ik verheug me op een nieuw netwerk van kunstenaars en schrijvers.’
Lizita Semedo (37) heeft een baan in de kinderopvang. Ze is auteur van het kinderboek Oh oh Djannah, dat ze in eigen beheer heeft uitgegeven. Het boek gaat over de avonturen van haar vierjarige dochter Djannah. ‘Als kind groeide ik op met Pipi Langkous. Mijn dochter lijkt een beetje op haar. Ze is ook ondeugend. Daarom besloot ik een verhaal te schrijven over een meisje, dat gebaseerd is op wat mijn dochtertje allemaal beleeft.’ Aan haar boek, dat voor 35 euro in de winkel te koop is, heeft Lizita niet zo veel verdiend, vertelt ze. ‘Daarom zeiden de jongens van UDU Media ook dat ik het anders moet aanpakken, en ook mijn eerste boek opnieuw moet uitgegeven. Voor de website Voor de kunst gaan we een promotiefilmpje voor mijn boek maken, we maken een nieuwe titel voor mijn boek en gaan er meer van drukken zodat de kostprijs een stuk lager komt te liggen. Ze geven mij precies die adviezen die ik nodig heb om van mijn verhaal een succes te maken.’
Shawn York (36) studeerde aan het Grafisch Lyceum in Rotterdam. Hij is de bedenker van Framing Culture. Hij komt uit Sint Maarten en woont sinds 2008 in Nederland. ‘Het concept van Framing Culture bedacht ik tijdens mijn studie in Nederland. Ik wilde een stukje van mijn thuis meenemen naar mijn nieuwe huis. Het eiland Sint Maarten, het Nederlandse en Franse deel, is 37 vierkante kilometer. Daar wilde ik iets mee doen. Vrienden en familie zagen mijn kunstwerk over Sint Maarten aan de muur hangen en waren nieuwsgierig. Ze wilden iets soortgelijks aan hun muur. Ik dacht toen: laat ik mijn concept uitbreiden voor andere producten, en ook mijn idee toepassen op andere landen en eilanden.’ Shawn heeft op dit moment een fulltime baan en heeft maar weinig tijd voor freelance kunstopdrachten. Hij hoopt dat hij – mede dankzij de hulp van de jongens van UDU Media – de kneepjes van het ondernemen verder ontwikkelen kan, zodat hij de naamsbekendheid van zijn bedrijf kan vergroten, en ook dat het verkoopproces makkelijker verloopt.
Nu u hier toch bent...
Goede journalistiek kost geld. Leden en donaties maken onze gebalanceerde berichtgeving over biculturaliteit, zingeving en vrijheid mogelijk. Steun ons daarom als u ons werk belangrijk vindt.
Vertel mij meer!