Ook op Bali worden kinderen uitgezet. Beelden van een zevenjarig blond Oekraïens jongetje met de bijnaam Kocong, puppy, gingen deze maand viraal.

Bali is in veel opzichten een paradijs. De gamelanmuziek die je hoort als je aankomt op het vliegveld in Denpasar, de mysterieuze maskers, de vele vele tempels, de stranden, het lekkere eten, de musea, de stranden en de vriendelijkheid van de locals. Geen wonder dat mensen uit alle delen van de wereld graag Bali bezoeken – van dikke gepensioneerde Australiërs tot luidruchtige Nederlanders en van rijke Indiërs die selfies maken bij bekende hindoetempels tot Javanen die even willen uitwaaien op het gezellige eiland vlak naast de deur.

Maar er is ook een andere kant. Armoede. Toenemende luchtvervuiling. Draconische anti-drugswetten. En last but not least het strenge immigratiebeleid. Bali is nu vooral beducht voor mensen uit Rusland en Oekraïne, die naar het paradijselijke eiland trekken om aan de oorlog te ontsnappen. Maar niet iedereen weet zich te gedragen. Eerder dit jaar werd een Oekraïense vrouw gearresteerd, die samen met haar negenjarige dochter een winkel had overvallen. Bovendien rolde de Balinese politie een drugslab op. Een Rus, twee Oekraïners en een Indonesiër die tijdens deze operatie gearresteerd zijn, krijgen mogelijk de doodstraf. De Indonesische minister van Toerisme, Sandiaga Uno, deed daarom in mei een oproep aan de Russische en Oekraïense toeristen: respecteer onze wetten, regels en onze cultuur. Hij instrueerde de politie extra te letten op Russen en Oekraïners.

Begin augustus was Bali in de ban van dit zevenjarige blonde jongetje uit Oekraïne

Misschien is dit ook wel de reden waarom Kocong is gedeporteerd. Begin augustus was Bali in de ban van dit zevenjarige blonde jongetje uit Oekraïne. Op 8 augustus werden hij en zijn moeder op het vliegtuig gezet naar Qatar. Hun toeristenvisum was op 21 januari dit jaar verlopen. Ze verbleven meer dan 190 dagen illegaal op het eiland.

Het verhaal van Kocong doet erg denken aan dat van Mikael, het elfjarige Armeense Amsterdammertje dat naar Armenië dreigt te worden teruggestuurd. Marjolein Faber kan Mikael helpen als ze dat wil, maar dat wil de PVV-minister natuurlijk niet. Ook Kocong moest het zonder hulp van de autoriteiten doen. Regels zijn regels. Zijn moeder had niet geprobeerd het visum van haar en haar zoon te verlengen. Ze waren daarom illegaal op het eiland. En moesten daarom uitgezet worden.

De menselijkheid kwam van de Balinezen en andere Indonesiërs. Kocong was de bijnaam die de Balinezen aan het Oekraïense jongetje gaven. Het betekent puppy. Hij werd zo genoemd omdat hij alleen door de straten zwierf, slechts gekleed in een korte broek, zonder shirt en zonder schoenen, en soms ook op de daken klom. Kocongs echte naam blijft geheim, de politie noemde hem bij zijn initialen BS en zijn moeder bij haar initialen SB. Een tijdlang waren BS en SB onvindbaar, omdat ze waren ondergedoken bij Balinezen die medelijden met hen hadden gekregen. Maar op 1 augustus werden Kocong en zijn moeder eindelijk gevonden, en een week later werden ze gedeporteerd. Efficiency waar de PVV alleen maar van kan dromen.

De beelden die viral gingen op Indonesische sociale media toonden een drama. Kocong kreeg een warme knuffel van een dame met hoofddoek. Ze was van de immigratiedienst en moest haar werk doen, maar vond dit op dat moment toch erg lastig. Kocong werd emotioneel en wilde haar niet loslaten. Maar het moest. En een dag later doken nieuwe beelden op van Kocong en zijn moeder in Doha. Zullen ze naar Noorwegen gaan, waar Kocongs vader woont? Of worden ze naar Oekraïne gedeporteerd, een land waar het oorlog is?

Het interessante van het drama rond Kocong is dat de rollen hier zijn omgedraaid. Hier worden geen niet-witte mensen gedeporteerd door een Europees land, maar worden Europeanen een niet-westers land uitgezet. Misschien helpt dit de Fabers en Uno’s van deze wereld om zich te realiseren dat vluchtelingen van elke kleur, religie en nationaliteit kunnen zijn, en dat medemenselijkheid een universele deugd is.