15.5 C
Amsterdam
Home Blog

‘Medemenselijkheid is nooit strafbaar’

De Asielnoodmaatregelenwet, waar de Tweede Kamer morgen over stemt, maakt ongedocumenteerden tot zondebok, bedreigt hulpverleners en vrijwilligers met opsluiting en mag niet worden geaccepteerd, stelt Martijn van Leerdam, predikant-directeur van de Rotterdamse Pauluskerk.

Op 1 juli stemde de Tweede Kamer voor een amendement op de Asielnoodmaatregelenwet, waardoor het verblijf van ongedocumenteerde mensen in Nederland – en zelfs het bieden van hulp aan hen – strafbaar wordt. Dit betekent zes maanden celstraf voor vrijwilligers en organisaties die deze mensen ondersteunen. Partijen die nu nog met deze wet instemmen, zetten een gevaarlijke stap richting de afbraak van de medemenselijkheid en de democratische waarden waarop Nederland gebouwd is.

Illegalen of ongedocumenteerden?

Ondanks de ferme terminologie zijn de zogenaamde ‘illegalen’ die in deze wet worden genoemd niet echt illegaal in Nederland. Een verblijf in Nederland zonder de juiste papieren (‘ongedocumenteerd’) is nooit eerder een strafbaar feit geweest.

Daar zijn goede redenen voor. Veel mensen zonder papieren kunnen geen kant op. Ze kunnen geen verblijfsvergunning krijgen, maar kunnen vaak ook niet terug naar hun land van herkomst. Bijvoorbeeld omdat ze als politieke dissident of als minderheid daar niet veilig zijn.

Ongedocumenteerde mensen hebben in Nederland nauwelijks toegang tot zorg, huisvesting en andere vormen van hulp. Ze worden eerder ziek, komen jonger te overlijden, en zijn makkelijke doelwitten voor uitbuiting en criminaliteit. Ze zullen immers niet snel naar de politie of de overheid stappen. Voor hulp zijn ze grotendeels afhankelijk van kerken, hulporganisaties en solidaire burgers. Organisaties als de Pauluskerk, het Rotterdams Ongedocumenteerden Steunpunt en de Amsterdamse Diaconie drijven op de inzet van honderden vrijwilligers.

Een straf op medemenselijkheid

Nu dreigt er een celstraf voor het bieden van deze hulp. Als de Asielnoodmaatregelenwet wordt aangenomen, wordt het werk van Michelle van Tongerloo, als straatarts werkzaam in de Pauluskerk, strafbaar. Artsen, verpleegkundigen, medewerkers van het Rode Kruis, de Voedselbank en de daklozenopvang: ze bieden allemaal hulp aan mensen zonder verblijfspapieren. Ook voor de honderden vrijwilligers van het Kerkasiel in Kampen geldt de dreiging van een gevangenisstraf. Deze wet is een straf op medemenselijkheid.

Zo worden de meest kwetsbare mensen in ons land stap voor stap steeds meer tot zondebok gemaakt

In de Pauluskerk ontvangen we elke dag ongedocumenteerden. Zij kloppen bij ons aan omdat ze ziek of dakloos geworden zijn. Nu komen zij nog verder in de knel. Afgelopen winter schafte de regering al de bed-bad-broodregeling af. Zo worden de meest kwetsbare mensen in ons land stap voor stap steeds meer tot zondebok gemaakt.

Afbreuk van de rechtsstaat

In On Tyranny legt Timothy Snyder uit dat het beschermen van maatschappelijke instellingen essentieel is voor het behouden van een fatsoenlijke samenleving. De Asielnoodmaatregelenwet criminaliseert het bieden van de meest essentiële zorg aan kwetsbare mensen. Die wordt door kerken en burgerinitiatieven geleverd. Dit is hoe populistische bewegingen te werk gaan: ze zetten welwillende burgers en instellingen tegen elkaar op, en mikken doelbewust op chaos en misstanden. De ophef daarover maakt hen groot.

Het CDA begint te begrijpen hoe dit werkt, en trekt de steun voor de nieuwe wet in

Middenpartijen voelen zich nogal eens genoodzaakt om met extreemrechtse partijen mee te stemmen, uit angst om door de kiezer verantwoordelijk te worden gehouden voor het falende beleid. Zo verloochenen zij hun identiteit en verkopen ze hun ziel. Ook werken zij zo mee aan het afbrokkelen van de rechtsstaat, de sociale cohesie en de democratie.

Het CDA begint te begrijpen hoe dit werkt, en trekt de steun voor de nieuwe wet in. Het is te hopen dat Nieuw Sociaal Contract dezelfde keuze maakt. Daarnaast is het tijd dat alle politici die voor de strafbaarheid van illegaliteit hebben gepleit eens goed in de spiegel kijken. Zij zijn van harte welkom om een dagje mee te komen lopen in de Pauluskerk, waar we met vele vrijwilligers elke dag brood uitdelen aan dakloze ongedocumenteerden en andere mensen die gretig door politici als zondebok worden gebruikt.

Tweede Kamer: help je een vreemdeling onderduiken? Half jaar cel

0

Een meerderheid van de Tweede Kamer stemde gisteren voor een amendement van de PVV-fractie om illegaliteit strafbaar te stellen. Ook mensen en organisaties die illegaal in Nederland verblijvende mensen helpen moeten worden bestraft.

Aanvankelijk liep de stemming over het strafbaar maken van illegaliteit uit op een gelijkspel, bericht NOS. Maar na een hoofdelijke stemming trok de PVV toch aan het langste eind: enkele linkse politici waren naar de Keti Koti-herdenking in Amsterdam gegaan.

Hoewel het amendement is aangenomen is het nog geen wet. Hiervoor moet het PVV-voorstel als wetsvoorstel eerst langs de Tweede en Eerste Kamer. Ook kunnen rechters, met beroep op het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mensen en andere internationale verdragen, de PVV-wetten in de toekomst onschadelijk maken, zodat ze dankzij jurisprudentie dode letters worden.

Wie wordt straks de opvolger van de Dalai Lama?

0

De Dalai Lama zal straks worden opgevolgd door een nieuwe Dalai Lama. Dit zei de geestelijk leider van de Tibetaanse boeddhisten vandaag vanuit zijn ballingschapsoord Dharamsala in India, waar hij sinds 1959 woont.

De opvolger zal worden gekozen door de Gaden Phodrang-stichting in het Zwitserse Zürich, die door de Dalai Lama zelf is opgericht. Deze stichting heeft de autoriteit gekregen om de nieuwe Dalai Lama straks aan te wijzen.

Lang geleden leefden de Tibetanen in vrede samen. Maar alles veranderde in 1950 toen communistisch China aanviel. Alleen de Dalai Lama, hun geestelijk leider, was een sta-in-de-weg. Maar toen de Tibetanen hem het meest nodig hadden, verdween hij naar India waar hij sinds 1959 in ballingschap woont.

Jarenlang leefden Tibetaanse boeddhisten in onzekerheid over de vraag of er straks wel een nieuwe Dalai Lama zou komen. De communistische leiders wilden namelijk een marionet als nieuwe Dalai Lama, iemand die ze gemakkelijk konden beïnvloeden. Daar heeft de huidige Dalai Lama, Tenzin Gyatso (1935), geen zin in. Sommigen meenden daarom dat hij de laatste Dalai Lama zou zijn en niet wilde reïncarneren. Maar vanochtend maakte de woordvoerder van de Gaden Phodrang-stichting bekend dat er straks dus toch een nieuwe Dalai Lama komt, de vijftiende in de serie. En China heeft geen invloed op wie de nieuwe Dalai Lama wordt.

Misschien wordt de nieuwe Dalai Lama een vrouw. ‘De tijdsgeest vraagt om een vrouw, dus waarom zou mijn opvolger dit dan niet zijn?’, zei Tenzin Gyatso in een interview in 2013. ‘Vrouwen hebben meer gevoel voor andermans welzijn.’

Het proces om een nieuwe Dalai Lama aan te wijzen, na het overlijden van de oude, duurt minimaal negen maanden. Dat komt omdat de volgende geestelijk leider nog geboren moet worden.

Erdogan haalt uit naar satirisch blad om Mohammed-cartoon

0

De islamistische president Recep Tayyip Erdogan heeft zich met een felle veroordeling van het satirische blad LeMan gemengd in de discussie over de Mohammed-cartoon. LeMan zou zich volgens de president hebben bezondigd aan ‘verachtelijke provocatie’ en ‘opruiing’, ‘vermomd als humor’. Zo meldt de nieuwssite Turkish Minute.

Vier medewerkers van het blad zitten vast op verdenking van het ‘publiekelijk beledigen van religieuze waarden’. De hoofdredacteur betwist dat. De cartoon zou niet over de profeet gaan, maar over één van de vele Mohammeds die zijn gestorven in Gaza.

Er is een juridische procedure gestart en het gewraakte nummer is op verzoek van de autoriteiten uit distributie gehaald en uit de winkels verwijderd.

Intussen roeren mensenrechtengroepen zich over de hardhandige wijze waarop de politie cartoonist Dogan Pehlevan arresteerde. Hij werd plat op de grond gelegd en van achteren geboeid. Dat de minister van Binnenlandse Zaken Yerlikaya dit trots deelde op sociale media, zien zij als legitimering van het politiegeweld tegen een man die zich overduidelijk niet verzette.

De Turkse censuurdienst (RTÜK) onderzoekt verder een uitspraak op het oppositiekanaal Sözcü TV naar aanleiding van de cartoondiscussie. ‘De islam is onderdeel van de Turkse cultuur, maar Turkije is geen moslimland. Geloof is een persoonlijke zaak,’ stelde econoom Murat Kubilay.

Vorige week werden Sözcü TV en andere oppositiekanalen door RTÜK beboet vanwege uitzendingen over de seculiere CHP, die sinds maart wordt vervolgd.

Lees verder:

Turkse cartoonist en redacteuren opgepakt om Mohammed-cartoon

Wilders bij AZC-protest in Helmond: ‘Jullie zijn de baas, niet de burgemeester’

0

‘Jullie zijn de baas in deze stad. Niet de burgemeester, maar jullie zijn de baas’, zegt Geert Wilders onder luid gejuich van Helmonders die tegen de komst van een asielzoekerscentrum zijn. Hij roept de menigte op in ‘verzet’ te komen tegen het stadsbestuur. ‘Accepteer niet dat de burgemeester en het college van wethouders een ander besluit nemen’, aldus Wilders.

Ook Thierry Baudet van Forum voor Democratie liet van zich horen. ‘AZC’s leiden overal tot dezelfde problemen. Onveiligheid, sociale spanningen en dat mensen zich niet meer herkennen in het straatbeeld’, vertelt hij tegen BN DeStem.

Burgemeester Sjoerd Potters (VVD) meldt tegen nieuwssite NU.nl dat er juist geen ‘noemenswaardige overlast’ is in Helmond. Maar dat lijkt aan dovemansoren gericht bij Wilders en Baudet, die weer in campagnestand staan.

‘Eigen volk eerst’, valt te lezen op spandoeken. En dat is het nationalistische gevoel waar Wilders expliciet op inspeelt. ‘Willen jullie dat de Nederlanders weer op één staan?’ vraagt hij retorisch. Nog meer gejuich.

Volgens extreemrechts-watcher dr. Marina riekt dit naar opruiing. Opvallend is dat Wilders zijn woorden in vragende vorm heeft gegoten, net als de ‘minder Marokkanen’-uitspraak uit 2014. Hij zei toen wel dat te zullen ‘regelen’. Nu maakt hij van Helmonders die tegen AZC’s en buitenlanders zijn ‘de baas’ van Helmond.

Het OM ging over de ‘minder Marokkanen’-deportatiewens van Wilders niet verder dan groepsbelediging. De vraag is of er nu überhaupt een rechtszaak komt.

Vrouwen (van kleur) krijgen niet altijd goede zorg

De Nederlandse zorg sluit niet goed aan op het vrouwenlichaam, vinden experts. Vrouwen met een niet-westerse achtergrond krijgen daarbovenop te maken met racisme en vooroordelen.

Dat het zorgsysteem zich zo heeft ontwikkeld, vindt zijn oorsprong in de geschiedenis.
‘De geneeskunde is lange tijd gedomineerd door witte mannen’, vertelt Petra Verdonk, eigenaar van bureau Beyond Boundary, dat zich bezighoudt met de raakvlakken tussen gender, intersectionaliteit en gezondheid in de klimaatcrisis. Vooral vrouwen van reproductieve leeftijd werden uitgesloten van medische experimenten. ‘Omdat dat de reproductieve gezondheid van vrouwen en hun nageslacht kan schaden’, aldus Verdonk. Bovendien, zo geeft ze aan, wordt van vrouwen die (nog) niet zwanger zijn of dat niet willen, vaak gedacht dat het alsnog zal gebeuren. Vrouwen worden binnen de farmaceutische industrie daarom vaak gezien als ‘moeders in de wacht’.

Toch is er in het verleden wél veel geëxperimenteerd op vrouwen, gevangenen en mensen van kleur, vertelt Verdonk. In de Verenigde Staten zijn bijvoorbeeld gruwelijke experimenten uitgevoerd op zwarte Amerikanen, waaronder het beruchte Tuskegee-syfilisonderzoek. ‘Medisch racisme in zijn puurste vorm’, aldus Verdonk. Volgens haar is het dan ook verklaarbaar dat dit soort misstanden en uitsluitingen mede hebben geleid tot wantrouwen jegens de medische sector bij bepaalde groepen. ‘Dat is niet gek als je niet zeker weet of jij wel dezelfde, gelijke behandeling krijgt.’ Tegelijkertijd is er in Nederland weinig onderzoek gedaan naar de rol van racisme in de gezondheidszorg. ‘Het is eigenlijk pas kort geleden dat het woord ‘racisme’ überhaupt in relatie tot gezondheidsonderzoek genoemd kon worden’, aldus Verdonk.

De harde realiteit

De Nederlandse gezondheidszorg houdt onvoldoende rekening met de behoeften van vrouwen met een niet-westerse achtergrond, vindt Verdonk. Uiteraard geldt dit niet voor elke vrouw, maar dat neemt niet weg dat er veel ruimte voor verbetering is. Uit onderzoek van Voices for Women blijkt dat ongeveer één op de vijf vrouwen in Nederland zich regelmatig niet serieus genomen voelt door de zorg. Meer dan 60 procent van de vrouwen heeft te maken gehad met ‘onverklaarbare’ klachten. De vraag is hoe onverklaarbaar deze klachten werkelijk zijn, als de zorg zou worden benaderd vanuit een gendersensitief perspectief.

Hogere pijngrens 

Voor vrouwen met een niet-westerse achtergrond komt daar vaak nog een extra laag van discriminatie bij. ‘Uit studies blijkt dat er lang gedacht is dat vrouwen van kleur een hogere pijngrens hebben. Ook leeft het idee dat mensen uit niet-westerse culturen hun pijn ‘theatraler’ presenteren’, vertelt Verdonk. Voor de duidelijkheid: dat is een racistisch vooroordeel. Maar ook een gebrek aan kennis leidt tot slechtere zorg.

Beeld: Pixabay

Een concreet voorbeeld van dit kennishiaat staat beschreven in de publicatie Ervaringsverhalen discriminatie in de zorg. Een respondent vertelt hoe haar huid verbrandde door chemotherapie. ‘Haar arts stelde voor de behandeling te staken. Pas toen ze in contact kwam met een Indonesische arts, ontdekte ze dat dit een normale reactie was voor haar huidtype. Die ervaring, die niet op zichzelf stond, maakte haar extra alert op de zorg die ze daarna kreeg’, vertelt Karima Bazi, adviseur bij Pharos, het landelijke expertisecentrum dat zich inzet voor het terugdringen van gezondheidsverschillen.

‘Tegelijkertijd moeten we wel oog houden voor ongelijkheden’

Vooroordelen kunnen zowel in de spreekkamer als op institutioneel niveau leiden tot slechtere zorg. ‘We moeten af van het traditionele, raciale denken over verschillen tussen mensen in de zorg. Mensen passen niet in vaste hokjes, en ook de taal die we gebruiken is niet altijd inclusief. Tegelijkertijd moeten we wel oog houden voor ongelijkheden. Die balans vinden, aandacht voor verschillen zonder te stigmatiseren, is soms een spanningsveld’, zegt Judith Venderbos, adviseur bij Pharos.

‘We hebben een studie gedaan naar de ervaringen van vrouwen van middelbare leeftijd met racisme in de zorg. Zij geven vaak aan dat ze ontzettend hard moeten werken om serieus genomen te worden’, vertelt Verdonk. Volgens Bazi zorgt dat er ook voor dat de drempel om discriminatie te melden hoog is. ‘Waarschijnlijk zijn de cijfers die we nu hebben slechts het topje van de ijsberg’, zegt ze. Patiënten zijn immers afhankelijk van zorgverleners – wat vragen oproept als: krijg ik nog wel goede zorg als ik een melding maak?

Vrouw met hoofddoek die moeilijk doet over anticonceptie

Slechte zorg voor vrouwen met een niet-westerse achtergrond is geen op zichzelf staand probleem; het weerspiegelt bredere systematische, racistische vooroordelen en patriarchale structuren in de samenleving, stelt Verdonk. ‘Er wordt te weinig druk gezet vanuit de samenleving op politiek, beleidsmakers en subsidiegevers. Het gevoel van urgentie ontbreekt bij degenen die daadwerkelijk iets zouden kunnen veranderen. Het blijft te veel een ‘vrouwenprobleem’.’ Om de zorg gelijker te maken, is moed en een kritische blik vereist. Onderzoekers en artsen die jarenlang bepaalde denkpatronen hebben gehanteerd, moeten leren die te herkennen. ‘Dat vraagt om een denkomslag’, zegt Verdonk. En die is niet van vandaag op morgen gerealiseerd, beaamt ook Bazi. ‘Een neutrale arts bestaat niet. Iedereen heeft vooroordelen. Het begint bij bewustwording. Anders ontstaat er ruimte voor discriminatie.’

Een deel van de oplossing begint dan ook op de plek waar toekomstige artsen en onderzoekers worden opgeleid: de medische faculteit. ‘Als je als student steeds een stereotype voorbeeld krijgt van een vrouw met een hoofddoek die moeilijk doet over anticonceptie, dan is dat jouw enige referentiekader’, zegt Venderbos. ‘Daarom is het belangrijk dat aankomende professionals ook leren over de patriarchale en raciale oorsprong van veel wetenschappen, en over hoe je daar in het contact met de patiënt bewust en zorgvuldig mee omgaat.’ Volgens Bazi moet er daarom meer aandacht komen voor deze thema’s binnen het medische curriculum.

Onderzoek naar het vrouwenlichaam

Een ander belangrijk onderdeel van de oplossing is onderzoek. Er valt namelijk een enorme inhaalslag te maken als het gaat om kennis over het vrouwenlichaam.

Toch gebeurt er wel degelijk iets. De Nationale Strategie Vrouwengezondheid, die momenteel wordt ontwikkeld, is daar een voorbeeld van. Deze strategie houdt in dat er meer onderzoek moet komen naar onderwerpen als endometriose, maar ook naar hoe hart- en vaatziekten zich bij vrouwen manifesteren. ‘Tegelijkertijd weten we al dat de minister heeft gezegd: er komt niet veel geld beschikbaar voor de uitvoering van deze strategie’, vertelt Verdonk. En dat is het wrange: onderzoek kost tijd, en tijd kost geld.’

Wie in slechte gezondheid verkeert, is minder ‘productief’

Uit onderzoek van het McKinsey Health Institute blijkt dat het verkleinen van de gezondheidskloof tussen mannen en vrouwen de wereldeconomie jaarlijks ongeveer één biljoen euro kan opleveren. Vrouwen verkeren gemiddeld negen jaar van hun leven in slechtere gezondheid dan mannen, vaak vanwege uitblijvende diagnoses of verkeerde behandeling. En wie in slechte gezondheid verkeert, is minder ‘productief’: thuis, maar ook op het werk. Of dat een moreel juist uitgangspunt is voor beleid, valt te bediscussiëren. Maar het laat wél zien dat investeren in gendersensitieve zorg loont. Onderzoek van WOMEN Inc. toont bijvoorbeeld aan dat betere zorg voor vrouwen en lagere zorgkosten Nederland jaarlijks zo’n 7,6 miljard euro kunnen opleveren.

Ondanks deze overtuigende cijfers blijft serieuze actie echter uit. Volgens Verdonk ligt dat niet zozeer aan een gebrek aan middelen, maar vooral aan een gebrek aan politieke wil. ‘Dan gaat het dus eigenlijk niet om geld, maar om ideologie.’ Het uitblijven van een structurele aanpak ziet ze als een duidelijk signaal daarvan. Gendersensitief onderzoek is volgens haar geen rocket science. De weg ernaartoe, blijkbaar wel.

Wat leren ongeïnformeerde Nederlanders van de slavernijherdenking? 

0

Een paar weken geleden was ik in Suriname om de parlementsverkiezingen te verslaan. Op een vrije dag gingen we per boot naar het district Commewijne en bezochten onder andere Frederiksdorp. Deze voormalige plantage is tegenwoordig een vakantieresort, maar de huizen ademen nog steeds de koloniale tijd. Een gids leidde ons rond en vertelde over de suikerplantages, het werk wat tot slaaf gemaakten moesten uitvoeren en hoe onmenselijk dat was.

We stonden bij een pers waarmee vroeger suikerbieten werden vermalen. Het kwam weleens voor dat er een hand klem kwam te zitten. Het was dan heel gewoon om de arm van de tot slaaf gemaakte af te hakken. Het was niet de bedoeling dat de productie werd vertraagd. Als er niet hard genoeg werd gewerkt, konden tot slaaf gemaakten ook in een ketel kokende suiker worden gegooid. Het zijn maar twee kleine voorbeelden van de ellende die Nederland hier heeft aangericht.

Na zo’n rondleiding kijk je toch anders naar de Nationale herdenking van het slavernijverleden op 1 juli. Partijen als GroenLinks-PvdA en D66 vinden dat dit een vrije dag moet worden, maar deze herdenking betekent voor veel Nederlanders maar weinig. Deze gaat niet over hun voorouders en hoeveel weten we nou eigenlijk van wat de slavernij precies inhield en aanrichtte? Dit is waar de herdenking op dinsdagmiddag voor een groot deel om draait: bewustwording en erkenning.

Terecht doel

Een mooi en terecht doel, maar voelt iedereen mee? De meeste twijfel zie je bij de toespraak van premier Schoof, die vertelt over Sint Eustatius, waar hij een bezoek bracht aan het Slavenpad, een weg die tot slaaf gemaakten dagelijks in de brandende zon moesten afleggen. Slavernij, zo zegt Schoof, is een geschiedenis die we gezamenlijk onder ogen moeten zien. We gaan samen op weg naar heling, erkenning en herstel. Er klinkt wat boe-geroep: hoe oprecht is de premier van wat tot voor kort een PVV-kabinet was?

De meeste twijfel zie je bij de toespraak van premier Schoof

We horen burgemeester Halsema zeggen dat er stappen vooruit worden gezet, maar dat het soms ook de verkeerde kant op gaat. Je zou bijna denken dat ze de opkomst van de PVV bedoelt. Racisme is er nog steeds, aldus Halsema, die spreekt over de nog altijd aanwezige gevoelens van witte superioriteit en het racisme dat nog steeds in instituties aanwezig is. Historisch leed wordt niet opgelost, niet iedereen wordt hier in gelijke mate door geraakt, maar erkenning is wel een gezamenlijke opgave.

Dat schuurt. Door mijn bezoek aan Suriname weet ik hoe weinig ik van het slavernijverleden wist en weet. Een vertegenwoordiger van de marron-gemeenschap in Nederland vertelt in het Oosterpark over de marrons die in Suriname zijn gevlucht: een daad van verzet en hoop. In Suriname heb ik over de marrons geleerd. Als ik er niet was geweest, gaat dit het ene oor in en het andere oor uit. Hier realiseer je je: zonder onderwijs wordt het niets met die bewustwording, laat staan met erkenning.

Meer dan erkenning

Wat zou een buitenstaander die zich nooit in het slavernijverleden heeft verdiept van deze herdenking leren? Het ongemakkelijke antwoord is: de pleidooien die het meest in het oog springen gaan verder dan herdenking en erkenning. Meerdere sprekers praten over de excuses van de Nederlandse regering en het belang daarvan, maar dat die excuses niet een punt zijn, maar een komma. Het echte werk begint nu pas: er moet recht worden gedaan aan historisch onrecht. Het woord herstelbetalingen valt.

Als mensen niets weten van het slavernijverleden, blijft alleen deze term hangen: een politieke discussie waarbij iedereen elkaar de tent kan uitvechten. Of die betalingen er moeten komen? Dat oordeel laat ik graag over aan anderen, maar zolang de kennis bij het grote publiek ontbreekt, zal deze roep om genoegdoening per definitie geen vruchtbare bodem vinden. Wat dat betreft zijn de excuses van de Nederlandse regering inderdaad geen punt, maar een komma.

Elon Musk dreigt met eigen politieke partij

0

Elon Musk dreigt met een nieuwe politieke partij als de Senaat de nieuwe begrotingswet van president Donald Trump aanneemt. Ook zal hij senatoren die voor stemmen, dwarsbomen bij de volgende verkiezingen.

Het zijn de meest concrete politieke bedreigingen van de Tesla-eigenaar sinds hij zijn functie als adviseur van het Witte Huis heeft neergelegd, schrijft CNN. Musk dreigde vorige maand al eens eerder een politieke partij op te richten die de belangen van alle Amerikanen behartigt. Nu de begrotingswet wordt behandeld in de Senaat, heeft hij de druk opgevoerd.

De ‘big, beautiful bill’ van Trump zal leiden tot ongekende staatsschuld, is zijn voornaamste bezwaar. Het wetsvoorstel zou het tekort de komende tien jaar inderdaad met bijna 3,3 miljard dollar verhogen. Dit is meer dan was afgesproken in het Huis van Afgevaardigden, dat akkoord ging met een verhoging van 2,4 miljard dollar.

Senatoren die zich achter de begrotingswet scharen, zullen hun voorverkiezingen volgend jaar verliezen, schreef Musk gisteravond op X. ‘Al is dit het laatste wat ik op aarde doe.’ Even later schreef hij dat, mocht de begroting worden aangenomen, hij de volgende dag de American Partij zou oprichten. ‘Tijd voor een nieuwe politieke partij die zich daadwerkelijk om het volk bekommert.’

Trump reageerde op zijn medium Truth Social door te wijzen op de hoge subsidies die Musk kreeg voor zijn bedrijven. Zonder subsidies zou Elon waarschijnlijk zijn winkel moeten sluiten en terug naar huis moeten gaan, naar Zuid-Afrika. Hiermee zouden de VS veel geld kunnen besparen, aldus de president.

Aannemers ontvangen 5.000 shekel voor ieder huis dat ze in Gaza slopen

0

Particuliere aannemers verdienen 5.000 shekel, omgerekend zo’n 1.250 euro, voor elk huis dat ze in Gaza vernietigen. Dit blijkt uit een artikel in de Israëlische krant Haaretz.

Het is hetzelfde artikel waarin Israëlische soldaten opbiechten dat er wordt geschoten op ongewapende Palestijnse burgers bij voedseldistributiepunten. De krant, doorgaans zeer kritisch tegenover de Israëlische regering, sprak met meerdere soldaten die bereid waren te getuigen over de inhumane werkwijze binnen het Israëlische leger.

Het artikel legde niet alleen deze beschietingen bloot, merkt de nieuwssite Middle East Monitor op. Aannemers verdienen op dit moment veel geld met de vernietiging van huizen in Gaza, vertelt een soldaat die daar momenteel is gestationeerd aan de Israëlische krant.

Maar ook deze sloopwerkzaamheden gaan gepaard met beschietingen op Palestijnen. De aannemers komen namelijk in de buurt van de voedseldistributiepunten. Omdat ze zich daar niet veilig voelen, lokken ze veiligheidsincidenten uit, waardoor ze extra militaire bescherming krijgen. Dit leidt er vaak toe dat Israëlische soldaten het vuur openen op Palestijnen die zich bij deze hulpposten verzamelen, aldus het artikel.

Turkse politie arresteert 120 ambtenaren in oppositiestad Izmir

0

Turkije begint de nieuwe maand met een nieuwe vervolging van de seculiere oppositie. Dit keer niet in Istanbul, maar in Izmir, de derde stad van het land, die eveneens in handen is van de seculiere partij CHP. Dat meldt persbureau AFP.

Meer dan 120 medewerkers van de gemeente Izmir zijn in de eerste golf opgepakt, terwijl er 157 arrestatiebevelen zijn uitgevaardigd. Het ligt in de lijn der verwachting dat er nog meer arrestatiegolven zullen volgen, zoals in Istanbul, waar de burgemeester en zijn netwerk sinds maart vastzitten.

‘We worden geconfronteerd met een vervolging die te vergelijken is met die in Istanbul’, schrijft Murat Bakan, de vicevoorzitter van de CHP in Izmir. Hij stelt dat er ‘geen enkele wettelijke basis’ is voor de arrestaties en spreekt van ‘politiek gemotiveerde acties’.

In maart braken, ter ondersteuning van de gevangen burgemeester Imamoglu, straatprotesten uit in Istanbul. Ook werden boycots op poten gezet tegen staatsgelieerde bedrijven. De protesten lijken inmiddels uitgedoofd, ook in het buitenland (waaronder Nederland).

Het is de vraag of de burgerbevolking in Izmir zal opkomen voor de seculiere oppositie, die al decennialang het stadsbestuur domineert en waar onder de bevolking ook onvrede over bestaat.