Ze strijdt tegen onrecht, taalschoolcowboys en politieke stilstand, maar ook tegen hardnekkige vooroordelen over haar wijk. Tweede Kamerlid Mikal Tseggai (GroenLinks-PvdA) is klaar met de clichés over de Schilderswijk en wil Nederland rechtvaardiger maken.

Mikal Tseggai (30) is Tweede Kamerlid voor GroenLinks-PvdA en staat op plek 25 van de gezamenlijke lijst. Ze groeide op in Haarlem, woont al jaren in de Haagse Schilderswijk en houdt zich in de Kamer bezig met thema’s als mbo-onderwijs, kansspelen, sekswerk, mensenhandel, integratie en inburgering, en de strijd tegen racisme, discriminatie en antisemitisme.

In november 2023 maakte je de overstap van Den Haag naar Den Haag, van de gemeenteraad naar de Tweede Kamer. Hoe was dat?

‘Het was een rare tijd om Kamerlid te worden. De afgelopen twee jaar waren heel intens. Vanuit de gemeenteraad stap je in Den Haag letterlijk een paar straten verder, maar inhoudelijk is het een wereld van verschil. Door het constante geruzie in het kabinet is er op veel dossiers niks gebeurd, alleen maar stilstand en achteruitgang. Dat is frustrerend. Je zet je ergens voor in, maar krijgt het niet voor elkaar omdat het kabinet er gewoon niets mee doet.’

Kun je een voorbeeld noemen van zo’n dossier?

‘Neem mijn werk voor mbo-studenten. Ik ben bezig met een verplichte stagevergoeding. Voor veel jongeren is een stage zonder vergoeding simpelweg niet te betalen. Toch ligt dat politiek heel gevoelig, omdat het kabinet vooral de belangen van het bedrijfsleven centraal zet. Inmiddels lijkt er gelukkig een meerderheid te zijn voor mijn voorstel: een verbod op onbetaalde stages. Daar ben ik trots op. Maar het gaat veel te langzaam. En op het terrein van racisme en discriminatie is er nog helemaal niets gebeurd. We voeren stevige debatten, maar daarna gebeurt er niets. Dat is pijnlijk.’

Je komt uit de PvdA en zit nu in de gezamenlijke GroenLinks-PvdA-fractie. Hoe ervaar je de samenwerking met GroenLinks?

‘Eerlijk gezegd ben ik daar positief door verrast. Vier, vijf jaar geleden dacht ik: dit voelt alsof je jezelf opheft als PvdA. Het duurde bij mij een tijdje voordat ik ervan overtuigd raakte dat samengaan met GroenLinks een goed idee was. Ik zie nu dat we elkaar versterken. In onze Tweede Kamerfractie is het geen issue meer. Ik weet soms niet eens of een fractiemedewerker van GroenLinks of van de PvdA komt. Bijna iedereen is inmiddels dubbel lid. Het is een gezellige, diverse fractie en dat voelt heel natuurlijk.’

Maar zijn er ook fricties in de fractie?

‘Dat heb ik nog niet gemerkt. Integendeel: we hebben een fractie waarin jong en oud, mensen uit bijna alle provincies – helaas hebben we niemand uit Flevoland – en met verschillende achtergronden samenwerken. Dat maakt ons juist sterker. Het is geen bubbel. Mijn collega Jimme Nordkamp komt bijvoorbeeld uit de grensstreek. Onze gesprekken verrijken mij juist.’

Wat heb je tot nu toe bereikt en waar wil je de komende tijd voor vechten?

‘Naast de stagevergoeding ben ik bezig geweest met een belangrijke motie die onlangs is aangenomen: de erkenning van Roma en Sinti als nationale minderheid. Brussel riep Nederland daar al in 2008 toe op, maar we hebben het nog steeds niet gedaan. Het gaat niet alleen om juridische erkenning, maar ook om maatschappelijke.

‘Ik ben helemaal klaar met die clichés, dat de Schilderswijk zogenaamd een aparte wereld zou zijn’

‘Verder wil ik dat discriminatie, antisemitisme en moslimhaat eindelijk serieus worden genomen, en dat er een fatsoenlijk inburgeringsstelsel komt, met goede docenten in plaats van commerciële taalschoolcowboys die weliswaar goedkope cursussen aanbieden, maar van erbarmelijke kwaliteit.’

Je houdt je ook bezig met gokbeleid. De liberalisering van de gokmarkt heeft veel maatschappelijke problemen veroorzaakt, zoals gokverslaving en indirect ook huiselijk geweld. Moet je de legalisering van gokken niet gewoon terugdraaien?

‘Het idee achter de liberalisering was dat je online gokken beter kon reguleren, omdat er veel op de zwarte markt gebeurde. In theorie was dit een goed plan. Maar in de praktijk zijn de kaders niet goed en werkt het systeem niet. Jongeren omzeilen leeftijdsgrenzen, speellimieten zijn makkelijk te ontwijken en overal zie je advertenties die mensen naar illegale goksites trekken. Want hoewel deze sites illegaal zijn, is het adverteren voor deze sites legaal. Hierdoor worden mensen een wereld ingezogen waar schulden, verslaving en soms ook huiselijk geweld of criminaliteit op de loer liggen. Dat kan zo niet.’

Een ander lastig thema in jouw portefeuille is sekswerk. Hoe kijk jij daartegenaan?

‘Wat mij stoort, is dat veel partijen er maar vanuit één invalshoek naar kijken. Confessionele partijen zien sekswerk alleen als moreel slecht, anderen richten zich uitsluitend op mensenhandel en uitbuiting. Natuurlijk is er uitbuiting en dat moeten we keihard bestrijden, maar er zijn óók sekswerkers die hun beroep vanuit vrije keuze uitoefenen en die gewoon een verzekering willen afsluiten of pensioen willen opbouwen. Die erkenning krijgen ze niet. Voor mij geldt: elke vrouw die sekswerk wil doen, moet dat veilig en legaal kunnen doen. Maar elke vrouw die eruit wil stappen, moet daar ook de kans toe krijgen. En daar schort het aan. Er zijn te weinig opvangplekken en er wordt nu ook bezuinigd op de aanpak van mensenhandel. Zo maak je het beide groepen sekswerkers moeilijker.’

Ten slotte houd je je bezig met integratie en inburgering. Hoe kijk je naar het huidige beleid?

‘Eerlijk gezegd vind ik dit kabinetsbeleid heel slecht. Het kabinet-Schoof kijkt vooral vanuit de bril dat er een ‘integratiecrisis’ is en dat we asielzoekers vooral niet moeten pamperen. Er wordt zelfs bezuinigd op zwemlessen en integratiecursussen. Ik wil een goed inburgeringsstelsel, met serieuze docenten en degelijk onderwijs. Nu concurreren ROC’s (regionale mbo-scholen, red.) met goedkope taalscholen die slechte kwaliteit leveren. Daar schieten mensen die naar ons land komen niets mee op.’

‘Vijf ministeries bemoeien zich met discriminatie, maar niemand voelt zich verantwoordelijk’

‘In het integratiedebat praat ik liever niet over mijzelf, omdat die obsessie met identiteit niet helpt. Ik woon al jaren in de Schilderswijk in Den Haag, waar politici ter rechterzijde altijd heel negatief over zijn, laatst nog SGP-leider Chris Stoffer in gesprek met NRC. Hij herkende Nederland niet meer, vanwege alle buitenlandse winkels en het Arabisch en Turks op straat. Maar als ik daar loop, zie ik gewoon Nederlandse winkels en hoor ik mensen de Nederlandse taal spreken. Natuurlijk zijn er Turkse en Marokkaanse meisjes die bij de Albert Heijn werken, maar het gesprek bij de kassa gaat gewoon over de bonusaanbieding. Heel Nederlands dus. Ik ben helemaal klaar met die clichés, dat de Schilderswijk zogenaamd een aparte wereld zou zijn. De meeste ouders doen keihard hun best hun kinderen een goede toekomst te geven. Daar gaat het om. Al die negatieve verhalen worden enorm opgeklopt en geven een zwaar vertekend beeld.’

Ook het thema antisemitisme valt onder jouw portefeuille. Maar dit onderwerp is tegenwoordig zwaar gepolitiseerd, wat blijkt uit het gepolariseerde Israël-debat. Hoe ga jij daarmee om?

‘Het probleem is dat rechtse partijen antisemitisme vaak instrumentaliseren. Ze gebruiken het als stok om moslims en linkse activisten mee te slaan, maar stemmen vervolgens tegen voorstellen om discriminatie écht aan te pakken. Neem de Maccabi-rellen in 2024. Er was brede erkenning dat daar sprake was van antisemitisme, maar op mijn motie om extra rechercheurs aan te stellen die onderzoek moeten doen naar haatmisdrijven, stemden de rechtse partijen tegen. Willen ze wel echt antisemitisme aanpakken? Ook bezuinigt het kabinet op Holocausteducatie, zoals bij Stichting Na de Oorlog. Dat maakt Joodse Nederlanders terecht boos en wantrouwig tegenover dit kabinet.’

Er is sinds enkele jaren een aparte coördinator antisemitismebestrijding (NCAB). Critici vinden dat die functie moet verdwijnen, omdat er geen aparte coördinator is tegen islamofobie. Wat denk jij?

‘De NCAB moet blijven. Maar tegelijkertijd juich ik een aparte coördinator islamofobie toe. Het echte probleem is de versnippering. Vijf ministeries bemoeien zich met discriminatie, maar niemand voelt zich verantwoordelijk. Bij het ene debat wordt verwezen naar Binnenlandse Zaken, bij een ander naar Sociale Zaken en weer bij een ander debat naar het ministerie van Justitie en Veiligheid. Zo komt er niets van terecht. Een coördinator kan een brug slaan tussen ministeries en gemeenschappen. Dat is waardevol.’

Wat wil je de komende periode bereiken, als je wordt herkozen?

‘De stagevergoeding definitief regelen. Een sterker en eerlijker inburgeringsstelsel neerzetten. Serieuze stappen zetten om discriminatie en islamofobie te bestrijden. De erkenning van Roma en Sinti binnenhalen. En ervoor zorgen dat Nederland eindelijk een samenleving wordt waarin iedereen gelijke kansen krijgt, zonder clichés en zonder weg te kijken voor onrecht.’

Hoeveel zetels gaat GroenLinks-PvdA halen? En wordt Frans Timmermans de nieuwe premier?

‘(Lacht) Ik heb geleerd nooit te gokken op zetelaantallen. Maar ik hoop natuurlijk dat we de grootste worden en dat Frans premier wordt. Nederland kan wel een linksere koers gebruiken.’