12.6 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 171

Reconstructie: hoe er toch een azc in Dokkum komt

0

In het Friese Dokkum komt een azc. Een meerderheid in de gemeenteraad is voor, ondanks bezwaren van inwoners. ‘Er is een illusie van participatie geschapen.’

‘Zet maar bij de burgemeester in de tuin én waarom een onderzoek doen als het besluit al vast staat?’ Het is een kleine greep uit de honderden online reacties op een nieuwsbericht over de mogelijke komst van een azc in Dokkum. Ook in een draagvlakonderzoek sprak de meerderheid van de inwoners zich uit tegen een asielzoekerscentrum. Toch lijkt het een kwestie van tijd voordat er een azc in de Elfstedenstad verrijst. De gemeente wees al drie mogelijke locaties aan.

Hoe is dit zo gekomen? Een reconstructie.

Enquête

Het is enkele weken na 22 november, de dag waarop de PVV als winnaar van de Tweede Kamerverkiezingen wordt uitgeroepen, als bij 36.383 volwassenen in de Friese gemeente Noardeast-Fryslân een enquête op de mat valt. De onderliggende vraag luidt: Hoe denkt u over de vestiging van een azc, met maximaal 250 asielzoekers, in Dokkum?

Bij de presentatie van de resultaten, blijkt dat zes op de tien inwoners van de gemeente negatief tegenover de komst van een azc in Dokkum staat. Tenminste, van hen die gehoor gaven aan het draagvlakonderzoek. Uiteindelijk stuurt nog geen veertig procent van de geënquêteerden het antwoordformulier terug.

De mening van de inwoners strookt echter niet met de mening van de meerderheid van de gemeenteraad. Van de acht partijen zijn de lokale VVD en BVNL, samen goed voor drie zetels, vanaf het begin tegen. Gemeentebelangen en de Fryske Nasjonale Partij (FNP), een provinciale partij in Friesland, twijfelen openlijk. ChristenUnie, CDA, PvdA en Sociaal in Noardeast-Fryslân (S!N), een samenwerking tussen verschillende progressieve partijen, zijn echter voor. Zij vormen met zeventien zetels een raadsmeerderheid.

Hoe denkt u over de vestiging van een AZC, met maximaal 250 asielzoekers, in Dokkum?

Het politiek interessante in deze casus is echter de opstelling van Gemeentebelangen en FNP. Zij zitten samen met S!N in de coalitie. In het coalitieakkoord staat wel iets over ‘kleinschalige opvang’, maar dat akkoord geeft niet duidelijk aan wanneer opvang kleinschalig is.

Als het verzoek van het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) bij de gemeente binnenkomt zitten de drie partijen dan ook met de handen in het haar. Wat moeten ze nu? Gemeentebelangen, FNP en S!N komen tot een compromis, een draagvlakonderzoek onder de bevolking. De drie partijen kiezen ervoor om dit draagvlakonderzoek onder alle inwoners van de gemeente te verspreiden.

Representativiteit

In de raadszaal leidt dit tot vragen van oppositiepartij ChristenUnie over de representativiteit van het onderzoek. Die partij is vóór de komst van een azc, maar tegen een draagvlakonderzoek. De gemeente bestaat uit 52 dorpen en de stad Dokkum. Raadslid Lysbeth Vellinga van de ChristenUnie ziet niet zo goed in wat de mening van inwoners aan de randen van de uitgestrekte gemeente er toe doet. Zij ziet zich hierin gesteund door het CDA en de PvdA.

Uiteindelijk stemmen alleen de coalitiepartijen in met het draagvlakonderzoek. Als de resultaten van dit onderzoek binnen zijn leidt dit wederom tot hoofdbrekens bij de coalitie. 60 procent van alle inwoners is negatief tot zeer negatief over de komst van een azc. 16 procent staat er neutraal in en slechts 23 procent van de ondervraagden is positief tot zeer positief.

De progressieve partij S!N ziet kans om schoon schip te maken. Die partij vindt dat ze met het draagvlakonderzoek genoeg water bij de wijn gedaan hebben. Uit naam van raadslid Sjoerd Keizer bieden ze excuses aan voor het onderzoek, dat naar verluidt meer dan 50.000 euro heeft gekost. ‘We hadden naar de oppositie moeten luisteren,’ verklaart S!N-raadslid Sjoerd Keizer.

Coalitiegenoten FNP en Gemeentebelangen twijfelden lang over de komst van een azc. Naar aanleiding van het draagvlakonderzoek verklaren zij tegen te zullen stemmen. Saillant detail: het is burgemeester Johannes Kramer (FNP) die met dit onderwerp in zijn portefeuille behept is en vóór de komst van een azc is.

Nu de meerderheid van de gemeenteraad voor de komst van een azc is gooit ChristenUnie-politica Vellinga nog wat extra olie op het vuur. ‘Wat willen jullie nou eigenlijk?’, vraagt ze aan de coalitiepartijen. ‘Onze burgers zijn nu dat laatste beetje vertrouwen in de politiek kwijt. Daarnaast is er een illusie van participatie geschapen en dat vind ik een kwalijke zaak.’

Participatie

Een illusie van participatie dus volgens Vellinga. Op 18 maart, lang nadat de resultaten van het draagvlakonderzoek gepresenteerd zijn, kunnen raadsleden van Noardeast-Fryslân meedoen aan een webinar van de Relevant Gesprek Academie. Dit Enschedese opleidingscentrum geeft presentaties en trainingen over burgerparticipatie. In maart staat ‘Participeren als raadslid’ op de rol.

Raadsleden die online aanschuiven krijgen verschillende valkuilen voorgeschoteld. Zo stelt de Academie dat participatie geen doel op zich moet zijn, zeker niet als oplossing voor politieke onenigheid. Als tweede valkuil noemen ze de wens om ‘iedereen’ te laten participeren. Daarnaast is een te krappe planning van het participatieproces funest.

In deze drie valkuilen lijkt Noardeast-Fryslân te zijn getrapt. De coalitie werd het niet eens over de komst van een azc, dus zagen ze een draagvlakonderzoek als oplossing. Iedere volwassen burger werd vervolgens om zijn of haar mening gevraagd, waardoor het voor de meeste inwoners van de gemeente niet relevant is om aan het draagvlakonderzoek deel te nemen.

Dat zie je ook terug aan de ingevulde enquêtes. Die komen voornamelijk uit Dokkum en niet uit de dorpen van de gemeente. Dat kan een teken zijn dat het verspreidingsgebied te groot is geweest. Uit het rapport is niet te herleiden of tegenstanders uit de dorpen oververtegenwoordigd zijn ten aanzien van het algehele gemiddelde.

Daarnaast speelt de planning een rol. Eind juli stemde de gemeenteraad voor het draagvlakonderzoek en begin januari waren de resultaten al binnen. Relevant Gesprek noemt draagvlak een effect van het goed doorlopen proces. Zij geven aan dat je door ondeugdelijke participatie juist meer tegenstand kán oproepen.

Wil je de burgers informeren? Organiseer een inloopavond

Hoe moet het dan wel? Daar geeft de Academie in haar webinar een antwoord op. Geef duidelijk aan wát je van de burger verwacht. Mogen ze meebeslissen of vraag je om advies? Zorg ook voor een heldere vraagstelling. Niet: ‘Wat vindt u van een azc in Dokkum’, máár: ‘Welke criteria bepalen de beste locatie voor een azc in Dokkum.’ Het is aan de raad om het college hiervoor een duidelijke opdracht mee te geven.

De gespreksvorm is hierin belangrijk. Wil je de burgers informeren? Organiseer een inloopavond. Wil je ze raadplegen, doe dan een wijkschouw. Coproduceren? Beleg een burgertop. Voor het meebeslissen door burgers geeft Relevant Gesprek aan dat daar al een vorm voor is. Namelijk de verkiezingsavond. Hierin geven de burgers het mandaat aan de raadsleden voor beïnvloeding van beleid.

Voor Noardeast-Fryslân komt het webinar te laat. Het participatieproces is al min of meer doorlopen. Inmiddels zijn er drie mogelijke locaties voor een azc aangewezen waaruit de raad straks kiest. Gezien de politieke consensus duurt het niet lang meer voor er definitief een azc in Dokkum verrijst.

In Gaza gelden onze universele waarden niet

0

Het waren wederom ambtenaren die sluipweggetjes van het kabinet onthulden om onder het gerechtelijk verbod uit te komen op het leveren van wapenonderdelen van F-35 vliegtuigen aan Israël. Het nieuws verhinderde minister van Defensie Kajsa Ollongren en Geoffrey van Leeuwen van Buitenlandse Handel niet rustig door te gaan op de ingeslagen weg. Nederland faciliteert nu slechts door ‘de leverantie door andere landen op te laten vangen’, aldus dagblad Trouw. Het kabinet handelt hiermee mogelijk in strijd met het internationaal recht, maar vindt het belangrijker om zich te laten gelden op het woelige wereldtoneel.

De Franse Nobelprijswinnaar en pacifist Romain Rolland schreef in 1915, na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, een manifest tegen dit alles verslindende monster in Europa; het vergeten Au-dessus de la Mêlée (Boven de Aanval). Rolland verwerpt de nog altijd populaire mantra ‘noodzakelijkheid kent geen wet’. Hij laat zien dat oorlog aangevuurd wordt door een kleine groep: de regeringsleiders en politici en de elite, bestaand uit religieuze leiders, schrijvers, journalisten en kunstenaars. Hun oorlogsdrang komt voort uit verlangen naar uitoefening van macht om het eigenbelang veilig te stellen, gekoppeld aan een totaal gebrek aan twijfel over eigen motieven. Onder het mom van verdediging van de eigen, altijd superieure, waarden. Maar wie die tot het hoogste goed uitroept, ondermijnt niet alleen het recht, maar ook de menselijkheid.

Met soortgelijke leugens verdedigde het Duitse Rijk de aanval op het neutrale België

In een brief aan Duitse intellectuelen weidt Rolland uit over de bombardementen van het Duitse keizerrijk, zoals op de kathedraal in Reims. Nog voordat ik zijn werk bestudeerde, voor de weerzinwekkende aanval van Hamas tegen Israëlische burgers en de allesvernietigende inval van Israël in Gaza, had ik die kathedraal bezocht. De immense torens, die tot diep in de hemel reiken, zijn prachtig herbouwd. Alleen foto’s herinneren nog aan hun vernederende onttopping.

Nu zocht ik in het archief op wat er precies in Reims was gebeurd: in het Algemeen Handelsblad van 23 september 1914 verklaart het Duitse consulaat dat het land er alles aan heeft gedaan de kathedraal te sparen. Maar de aanval ‘op de stelling was helaas noodzakelijk’ omdat de Fransen deze gebruikten als ‘dekking’ voor opslag van militair materieel. Met soortgelijke leugens verdedigde het Duitse Rijk een maand eerder de aanval op het neutrale België.

Noodzaak boven wet. Israël gebruikt tegen de Palestijnen dezelfde false flag-tactieken als in 1914 voor bombardementen. Met als collaborateurs de westerse regeringen, die weigeren de oorlogsmisdaden van de Israëlische bondgenoot af te keuren en het land carte blanche geven met de levering van oorlogsmaterieel. Alsof er in de tussentijd geen ontwikkeling van internationaal recht heeft plaatsgevonden; er geen Verenigde Naties, geen Verklaring van de Rechten van de Mens en geen Internationaal Gerechtshof in het leven zijn geroepen.

Wat ons verschilt van de dieren is onze geest. Onze gezamenlijke menselijke wortels die kennis, kunst en rechtvaardigheid voortbrachten, van alle continenten. Hoe cultureel eigendom ons met elkaar verbindt bleek wel uit de internationale rouw om de bijna verloren Parijse kathedraal Notre Dame. Maar we hebben onze regering niet gehoord over de verwoesting van de stokoude kerken in Gaza. Over de moord op dichter Rifat Alarier. Over de stelselmatige vernietiging van alle Palestijnse universiteiten in de Gazastrook. Ziet zij niet dat de aanval ook onze kennis treft en uiteindelijk de gezamenlijk geschapen cultuur van de mensheid een dolkstoot toebrengt?

De door de VVD geleide opvolgende kabinetten hebben zich in de binnenlandse politiek vijftien jaar lang bediend van leugens, of het nu ging om Groningen, de Toeslagenaffaire, stikstof of mestderogaties, om het vege lijf te redden. Dat was beschamend en rampzalig. De gevolgen zijn dat het vertrouwen in de overheid zo gedaald is dat extreemrechts het landsbestuur gaat overnemen. Ook internationaal geeft Nederland door zijn halsstarrige houding over de wapenleverantie te kennen dat niemand ons serieus kan nemen als het om recht, rechtvaardigheid en menselijkheid gaat.

Maar Rollands oproep uit het verleden aan burgers en intellectuelen om hun geest te gebruiken om misdaden tegen de menselijkheid te ontmaskeren en een voorhoede van verzet te vormen, vindt gehoor. Het is een aanzwellend koor ‘tegen het vieren van macht en het minachten van de zwakken voor de soevereiniteit van de geest en de heilige rechten van het recht’.

Weinig mensen op de been tegen racisme dit weekend

0

De Dam was zaterdag het toneel van de grote antiracisme-demonstratie die elk jaar wordt georganiseerd door actiegroep Comité 21 Maart. Maar het protest lijkt ieder jaar minder bezoekers te trekken. Hebben activisten het massaal laten afweten door de regen of is er meer aan de hand?

Klokslag 13.00u op de Dam. Vanaf het podium klinkt er rapmuziek, ertegenover groepjes mensen van in totaal niet meer dan honderd zielen die hier en daar en onder paraplu’s schutting zoeken voor de regen. Een van de demonstranten, Jamie, vindt het ‘een slecht teken’ voor de samenleving dat de PVV de grootste partij is geworden. ‘Het laat zien dat de arbeidersklasse een uitgang zoekt voor de vele problemen die het heeft. Ze worden misleid door de propaganda van de burgerlijke klasse en vallen voor hun leugens’, zegt hij overtuigd.

Rechtse partijen zullen volgens hem ‘nooit’ de problemen van arbeiders oplossen. Hij maakt een foto van zijn kameraden die een spandoek vasthouden. ‘Eenheid van alle werkers. Tegen racisme en fascisme’, staat er op.

Demonstratie op de Dam. Foto: Tayfun Balcik

Jamie wijst op de Palestina-demonstraties, die bijna wekelijks overal ‘veel meer’ bezoekers trekken. ‘In Amsterdam had je vorig jaar nog 30.000 mensen op de been. Dus het is niet dat de solidariteit dood is’, zegt hij. ‘Antiracisme is nog steeds belangrijk voor mensen. We moeten alleen uitvinden hoe we ze kunnen mobiliseren.’

Freek uit Zaandam is minder optimistisch en noemt de opkomst bedroevend. ‘Dit is tekenend voor Nederland. De totale apathie, ik heb er geen woorden voor.’ Hij maakt een vergelijking met Duitsland, waar tienduizenden mensen de straat zijn opgegaan om te protesteren tegen extreemrechts. ‘Maar extremisme is hier totaal genormaliseerd. Ook door de VVD, die nu een extreemrechts kabinet mogelijk wil maken’, zegt hij. Freek heeft de handen in zijn zakken en is goed gekleed tegen de regen.

Hij zegt er dagelijks mee bezig te zijn. Hij verklaart de apathie met de gedachte dat veel witte mensen nog genieten van hun privileges omdat racisme hen niet treft. 

‘We demonstreren zolang het nog kan’

‘We demonstreren zolang het nog kan’, voegt hij daar onheilspellend aan toe, doelend op een mogelijk verbod op dit soort demonstraties in de toekomst. Freek is ook kritisch op de linkse partijen. Ze waren direct na de verkiezingen vooral bezig om excuses te verzinnen voor mensen die op de PVV hebben gestemd, vertelt hij. Dat zou liggen aan de buslijnen in de provincie die kwamen te vervallen, of dat Den Haag de gewone burgers niet meer serieus nam. ‘Maar uit onderzoek blijkt dat mensen wel degelijk uit racistische en xenofobe motieven PVV hebben gestemd.’  

Verderop staat een Syrische jongen met een Palestijnse vlag te zwaaien, omdat er tegelijk ook een Palestina-protest gaande is. Ook met weinig bezoekers overigens. Hij is pas zeven jaar in Nederland en heeft het vooral over de Israëlische gruweldaden in Gaza. ‘Wat betreft Israël is er geen verschil tussen Mark Rutte en Geert Wilders, ze staan allebei 100 procent achter Israël.’

Hij woont in Amsterdam-West en werkt als receptionist in een hotel. Hij heeft nooit racistische ervaringen gehad, zegt hij. ‘Misschien komt het omdat ik in Amsterdam woon. Ik werk ook niet zoveel met Nederlanders. Kijk, ik ben een buitenlander. Ik heb zoiets van: dit is jullie land, jullie mogen zelf beslissen wat jullie met dit land doen.’ 

Demonstratie op de Dam. Foto: Tayfun Balcik

Hij hoopt weer terug te keren naar Syrië als het er veiliger is.

De vakbond is ondanks het weer wel van de partij. Althans een enkeling binnen de vakbond, zoals Bas Weegberg. Hij is lid van het dagelijks bestuur van de FNV en maakt zich zorgen over de richting die Nederland opgaat.

‘Het lukt de PVV om mensen tegen elkaar uit te spelen’, zegt hij en meent dat andere ‘rechtse partijen en de media’ Geert Wilders daarbij helpen. Ondanks de tegenvallende opkomst vandaag denkt Weegberg toch dat ‘veel mensen’ in Nederland tegen racisme zijn. ‘Het was inderdaad wel fijner geweest als er nog meer mensen hier gestaan hadden’, geeft hij toe.

‘Nederland is racistisch’ wordt er ondertussen vanuit de speakers geschreeuwd. Ook wordt Wilders, ironisch genoeg, een ‘bounty-indo’ genoemd.

De Surinaams-Nederlandse Harry Balgobind, ook van de FNV, ziet het met lede ogen aan. ‘Dat vind ik niet verbindend’, reageert hij.

De Federatie van Democratische Verenigingen van Arbeiders uit Turkije in Nederland (DIDF) op de Dam. Foto: Tayfun Balcik

Desondanks vindt hij het goed dat er geprotesteerd wordt. ‘Je moet altijd blijven roepen in de woestijn, want het gaat de andere kant op. De PVV is misschien de grootste partij geworden, maar de partij vormt nog steeds niet de meerderheid. Elk klein beetje helpt.’

Precies in het midden van het plein zit een oudere man, Rob genaamd, in een rolstoel te luisteren naar de sprekers. Hij is vaste gast bij Palestina-demonstraties op de Dam. Er hangt een Palestina-vlag aan een stok die op zijn elektrische rolstoel is gemonteerd.

‘Acht jaar geleden ben ik begonnen met protesteren. In die tijd is het allemaal achteruit gegaan hier. Als je From the river to the sea, Palestine will be free roept, dan word je meteen voor antisemiet uitgemaakt. Op sommige plekken mag je het niet eens meer zeggen.’

Vandaag vieren hindoes Holi

0

Vandaag vieren hindoes overal ter wereld het Holifestival. Hindoes en andere festivalgangers bekogelen elkaar met gekleurd poeder, maar Holi gaat om veel meer.

Tijdens Holi Phagwa wordt de overwinning van de lente op de winter gevierd. Het is tevens een nieuwjaarsfeest. In de avond met een volle maan worden brandstapels aangestoken, met huisvuil en oude spullen. Hindoes herdenken dan de dood van de gemene heks Holika, die levend verbrandde op de brandstapel.

De dag na de brand smeert de pandit op de voorhoofden van iedereen een beetje as. Mensen wensen elkaar een gelukkig nieuwjaar, gaan naar huis, trekken witte kleren aan en bekogelen elkaar daarna elkaar met gekleurd poeder. De kleur rood symboliseert liefde, geel wijsheid en oranje geduld.

In Den Haag, waar een grote hindoegemeenschap leeft, vindt vandaag om 13:00 uur een groot festival plaats in Wijkpark Transvaal.

‘Europese ChristenUnie’ steunde radicaal-rechtse lobbygroep

0

De aan de ChristenUnie gelieerde European Christian Political Movement (ECPM) zocht samenwerking met homohaters, aanhangers van Vladimir Poetin en een groep die verbonden is aan de Ku Klux Klan. Dit bericht het journalistieke platform Investico.

Op de activiteiten van de ECPM is in het verleden al eerder kritiek geweest. Zo besteedde onderzoeksjournalist Sander Rietveld uitgebreid aandacht aan de in 2002 opgerichte Europese politieke beweging in zijn boek Nieuwe Kruisvaarders.

‘De ECPM is een soort Europese politieke partij waarin nationale partijen participeren’, vertelde Rietveld in 2021 aan de Kanttekening. ‘De ChristenUnie is de oprichter van deze beweging, die haar hoofdkantoor in Amersfoort heeft staan. Maar de SGP is eveneens lid, net als veel Oost-Europese partijen. In Nederland heeft de ChristenUnie een gematigd imago, maar in Europa ligt dit toch heel anders. De ECPM herbergt allerlei ultraconservatieve individuen en organisaties, die extreme opvattingen hebben over abortus, homorechten en vrouwenrechten.’

Ku Klux Klan

‘Daarnaast zijn er allerlei lijntjes met radicaal rechts,’ aldus Rietveld. ‘Zo was een van de ECPM-parlementariërs in Brussel een radicaal-rechtse politica van Alternative für Deutschland. Ook was er een Poolse politicus die zich had afgesplitst van de (ultraconservatieve regeringspartij, red.) PiS, omdat hij deze partij te links vond. Het meest opmerkelijke voorbeeld vind ik een Roemeense activist, die is aangesloten bij de denktank van de ECPM. Hij is niet alleen fel tegen abortus, maar was ook woordvoerder van een fascistische beweging die tegen de Roma is. Daarnaast was hij eindredacteur van een neonazi-website die is opgezet door David Duke, oud-leider van de Ku Klux Klan. ECPM neemt officieel afstand van elke vorm van extremisme en racisme en zegt niets te maken willen hebben met radicaal-rechts. Maar het is opvallend dat deze connecties telkens weer opduiken. En pas als er ophef is stapt ECPM eruit. Zoals in 2019 bij het Dignitatis Humanae Instituut in Rome, toen Steve Bannon er een school voor populisten van wilde maken. Maar Bannon was in 2014 al keynote speaker op een congres van dit instituut en werd in de jaren daarna steeds belangrijker.’

Christenen als slachtoffer

Onderzoeksjournalisten Romy van der Burgh, Marieke Rotman en Allart van der Woude van Investico bevestigen Rietvelds observaties. Uit gelekte e-mails uit de jaren 2013-2019 van de extreemconservatieve lobbygroep ‘Agenda Europe’ blijkt dat de ECPM samenwerking zocht met ‘hate groups, Poetinisten en Ku Klux Klan-geaffilieerden’, aldus de Investico-journalisten. Met deze extremistische groepen belegde ECPM besloten vergaderingen, waarin ze met elkaar discussieerden over de beste strategieën om Europa conservatiever te maken. Een van die strategieën is om christenen als slachtoffer te presenteren en het progressieve discours – de taal van de vijand – over te nemen om op die manier Europese subsidies los te peuteren.

‘In Nederland heeft de ChristenUnie een gematigd imago, maar in Europa ligt dit toch heel anders’

Op de ledenlijst van de besloten groep staan juristen en lobbyisten, maar ook de Romeense extremist die Rietveld ook noemde. Bogdan Stanciu heet hij. Hij beheerde begin deze eeuw de Romeense tak van Altermedia, de neonaziwebsite die door voormalig KKK-leider David Duke is opgezet.

In de mailgroep speelt de ECPM een belangrijke rol. Onder andere ChristenUnie-lid Leo van Doesburg, toenmalig directeur van ‘Europese Zaken’. Hij mengt zich ook in veel discussies van de groep. Pikant is verder dat ChristenUnie-Kamerlid Don Ceder ook op de lijst staat van Agenda Europe. Hij is echter niet actief in de groep.

De ChristenUnie en de ECPM zeggen tegen Investico dat ze zich distantiëren van de racistische, homofobe en xenofobe uitingen in de Agenda Europe-groep. Dat ECPM events van Agenda Europe in het verleden heeft gesubsidieerd ‘betreurt de ECPM’ nu. Ceder laat Investico weten dat zijn mailadres in de mailinggroep van Agenda Europe terecht is gekomen, mogelijk omdat hij zijn afstudeerscriptie schreef over het abortusvraagstuk. Over de inhoud van de mails en vragen over leden van de groep zegt hij echter niets tegen Investico.

Pro-Russisch

De online groep is ook een plek waar pro-Russische standpunten en Russisch nepnieuws verspreid wordt. Als een deelnemer hiertegen protesteert sust Leo van Doesburg de gemoederen, aldus Investico. Van Doesburg vraagt of ze het weer over de gezamenlijke onderwerpen gaan hebben, zoals abortus en lhbtqia+.

ChristenUnie en SGP zetten rond 2013 ook de conservatieve, eurosceptische opiniewebsite Novini op. Voormalig ChristenUnie-leider Gert-Jan Segers was van 2013 tot 2015 columnist voor deze site, die in 2019 offline is gegaan. Jarenlang was Jonathan van Tongeren eindredacteur van Novini. Van Tongeren was in 2006 bestuurdslid Internationaal van PerspectieF, de jongerenorganisatie van de ChristenUnie. Ook was hij secretaris van de European Christian Political Youth Network (ECPYN), de jongerenorganisatie van de ECPN.

Van Tongeren heeft ultrarechtse sympathieën. Zo heeft hij geschreven voor de extremistische opiniesite Open Orthodoxie/Bitter Lemon van Erik van Goor en Tom Zwitser. Deze twee aartsconservatieve katholieken kregen in 2011 het beruchte manifest 2083 van de zelfbenoemde kruisvaarder Anders Breivik opgestuurd. De Noorse vermoordde 77 mensen. Later belandde Van Tongeren bij Zwitsers beruchte uitgeverij De Blauwe Tijger, die nepnieuws over de coronapandemie en de oorlog in Oekraïne verspreidt. De Blauwe Tijger is volgens de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid ‘een doorgeefluik van anti-overheidspropaganda, nepnieuws en complottheorieën’. In 2017 schreef Jonathan van Tongeren in een opinieartikel in het christelijke Nederlands Dagblad dat Forum voor Democratie een verademing was.

In 2019 werd de content van de website Novini tijdelijk ondergebracht op de website van De Blauwe Tijger. Twee jaar later maakte de site een herstart, als pro-Russisch propagandakanaal. Er is nu ook een Russischtalige Noviniwebsite. De link met de ChristenUnie en de SGP is verdwenen. Na 2022 publiceert de site geen nieuwe artikelen. De Facebookpagina van Novini is nog wel actief. De pro-Russische nepnieuwsverspreider Eric van de Beek heeft ook voor Novini geschreven.

Israël blokkeert VN-voedselkonvooien naar Gaza

0

Israël staat niet toe dat voedselkonvooien van de VN (UNRWA) bij hongerlijdende Palestijnen in Gaza aankomen. Het land wordt er al langer van beschuldigd honger als ‘oorlogswapen’ in te zetten. Zo meldt de Arabische nieuwssite Middle East Eye.

Phillippe Lazzarini, die leiding geeft aan UNRWA, vindt het ‘godgeklaagd’ dat Israël de voedselhulp aan de burgerbevolking blokkeert.

‘Ondanks de tragedie die voor onze ogen plaatsvindt, kregen we van Israël te horen dat de voedselkonvooien geen toestemming krijgen om binnen te rijden’, zegt hij op social media. ‘Dit is een verschrikkelijke hongersnood die door mensen bewust is gecreëerd.’

Op sociale media verschijnen intussen beelden van Gazanan die gras eten voor de iftar. Er zouden tot nu al meer dan 27 Palestijnse kinderen zijn gestorven door ondervoeding, meldt Middle East Eye.

Koerdische Nowruz-viering in België loopt uit de hand

0

In de Belgische gemeente Heusden-Zolder is een Koerdische Nowruz-viering gisteren uitgelopen in gewelddadigheden voor de woning van een Koerdisch gezin. Aan Turkse zijde klaagt men over feestvierende Koerden, die met PKK-vlaggen de plaatselijke Turkse inwoners zouden hebben geprovoceerd. Zo meldt de Turkse regeringsgezinde Ensonhaber

Heftige beelden stromen binnen uit België. Turkse sympathisanten van de Grijze Wolven slaan twee Koerdische mannen neer, terwijl een doodsbenauwd Koerdisch gezin de scheldende en dreigende Turkse mannen op hun stoep filmt vanuit hun woning. Even later wordt een Koerdische vlag uit de auto gehaald en voor het huis van de Koerdische familie in brand gestoken.

Aan Turkse zijde klinkt een ander verhaal, dat onder meer wordt vertolkt door Yasin Gül, de viceburgemeester van Heusden-Zolder. Hij spreekt op de Turkse tv over ‘Koerdische provocateurs’ en bekritiseert zijn gemeente Heusden-Zolder omdat er tijdens de ramadan toestemming is gegeven aan een optocht met ‘terroristenvlaggen’ door een wijk met veel Turkse inwoners.

Het lentefeest Nowruz is lange tijd verboden geweest in Turkije, omdat de autoriteiten er een ‘terroristenfeest’ in zag. In Den Haag verliep het feest gemoedelijker.

2 rakaat

0

Na de iftarmaaltijd benen vele gelovigen naar de moskee voor het taraweeh-gebed. Het taraweeh is niet verplicht maar vrij populair. De meeste gelovigen doen het in de moskee, maar dat hoeft het niet. Het kan het ook thuis en ook alleen. Maar het is een intensief en best lang durend gebed. Samen gaat het dan makkelijker.

De Turkse gelovige is gewend te bidden volgens de voorschriften van de Turkse staatsgodsdienstafdeling. Daar zijn ze helder in hun boodschap. De richtlijnen van de Hanafi-school worden gevolgd. Deze worden op een manier geïnterpreteerd. Geen poespas. Het volk kan niets met multi-interpretabele vage boodschappen.

De staatsgodsdienstafdeling interpreteert dat het taraweeh 20 rakaat is. Een rakaat is het verschijnsel dat je staand met Allahuakbar start met het gebed, gebeden en koranverzen leest of van de imam beluistert, buigt en bidt, staat en bidt, het voorhoofd op de grond legt en bidt, dat nog een keer doet dan weer gaat staan. Dat is een rakaat. De duur van een rakaat kan variëren. Het is afhankelijk van hoe lang de imam of de gelovige verzen reciteert en in welk tempo. Turkse staatsgodsdienstafdeling-imams reciteren veelal kort zodat de duur van het gebed behapbaar is.

De imams moeten ook met time management rekening houden

Nu is het publiek van moskeeën verbonden aan de Turkse staatsgodsdienstafdeling in Nederland in de afgelopen jaren fors veranderd. Gelovigen met allerlei etnische achtergronden komen er voor de taraweeh. Zij gaan voor de interpretatie dat het taraweeh 8 rakaat is. Met de snelheid van de Turkse imams is dat dan zo gedaan. Maar gelukkig heeft de staatsgodsdienstafdeling enige tijd geleden de imams gemaand om rustiger te reciteren. Dan zijn beide varianten in de Turkse moskee best plezant om uit te voeren.

Mijn vader heeft een eigen onderwerp dat hij belangrijk vindt. Hij hangt de Shafi-school aan. Imam Shafi heeft in Gaza geleefd en zijn religieuze werken daar geschreven. Volgens deze lezing moet je niet per 4 rakaat maar per 2 rakaat uit het gebed stappen en dan weer met een Allahuakbar beginnen. Technisch heeft hij helemaal gelijk. Niet verplichte gebeden gaan altijd in 2 rakaat. Maar de imams moeten ook met time management rekening houden. Daar heeft mijn vader weer geen boodschap aan.

Elke ramadan besteden we veel tijd aan het taraweeh en discussiëren we over vorm van dit gebed.

Nowruz in Den Haag: grassprieten, zoetigheid en een dans

0

Overal ter wereld vierden Iraniërs, Koerden en Azeri’s gisteren Nowruz, het lente- of nieuwjaarsfeest dat ‘nieuwe dag’ betekent. Ook in hofstad Den Haag was het gisteren feest, nadat de zon onder was.

Het is 21 maart en naar goed Azeri-gebruik staan op tafel in huize Bulaz een bord met rood gekleurde eieren, ontkiemende grassprieten met daaromheen een rood lintje en wat lekkernijen. Ook branden er twee kaarsen. De familie is in de jaren zeventig uit het oosten van Turkije naar de volkswijk Transvaal geëmigreerd. Het is mijn schoonfamilie.

Familieleden uit Turkije bellen af en aan en wensen elkaar een fijn Nowruz. Het aanbreken van de lente wordt in volle glorie gevierd in dit Haagse gezin.

‘In Igdir deed het hele dorp mee’

‘In Igdir deed het hele dorp mee’, vertelt meneer Bulaz. ‘Er werd met Nowruz zoveel suikergoed verzameld dat je daar wel maanden zoet mee was.’ Hij zapt naar Azerbeidzjaanse zenders op televisie. Daarop is iedereen uitgedost in klederdracht en worden volksliederen gezongen.

Mevrouw Bulaz staat in de keuken en maakt eten klaar voor de iftar. De zeventigers, die meer dan vijftig jaar samen zijn, doen allebei nog mee aan de ramadan, die dit jaar toevallig samenvalt met Nowruz. Dubbel feest. Meneer Bulaz helpt zijn vrouw in de keuken en dekt de tafel.

Rijst met kip, chilli con carne, tarwesoep en veel zoetigheden. Te veel voor ondergetekende, die zijn maag vol eet en dan met dochter Fatma Bulaz vertrekt naar een Nowruz-evenement in Den Haag, het interviewprogramma Xizir door journalist Hizir Melik Cengiz.

Het gaat in deze periode om de verbinding met de natuur waar alles groeit en bloeit

Het is een volle bak in Zaal 3, waar de avond begint met muziek en een Iraans gedicht van een meester in de rechten die anoniem wil blijven. Bij Nowruz moet ze aan haar opa in Iran denken, het land dat zij met haar ouders op vroege leeftijd heeft verlaten. Ze memoreert ook de ‘Haft Sin’ (de zeven s’en) in Iran: de feestelijke tafels met zeven attributen die in het Perzisch met de letter ‘s’ beginnen, zoals kaarsjes, grassprietjes en lekkernijen, zoals bij huize Bulaz.

‘Het gaat in deze periode om de verbinding met de natuur waar alles groeit en bloeit. Ook worden de doden en al het leed op de wereld herdacht’, zegt ze.

Ze heeft een boek van haar opa meegenomen, dat ze elk jaar tijdens Nowruz openslaat en leest. ‘Een klein beetje maar, omdat zijn bewogen leven te zwaar op mijn hart drukt’. Ze roemt vervolgens haar opa’s liefde voor het onderwijs en deelt zijn visie voor vrede op de wereld met het publiek. ‘Als iedereen op de wereld zou kunnen lezen en schrijven, dan zouden we elkaar beter kunnen begrijpen’.

‘Als iedereen op de wereld zou kunnen lezen en schrijven, dan zouden we elkaar beter kunnen begrijpen’

Maar het is niet alleen kommer en kwel. ‘Men bereidt zich ook voor op het nieuwe jaar, door het verleden na de herdenkingen los te laten’, voegt ze toe. 

De zaal wordt daarna getrakteerd op een schimmenspel en een interview met sterrenkundige Vincent Icke, die het voor elkaar kreeg om onze kennis van het heelal op te krikken.

‘Alles verandert, mensen worden oud en gaan dood, het heelal en de sterren blijven hetzelfde’

‘Alles verandert, mensen worden oud en gaan dood, het heelal en de sterren blijven hetzelfde. Een mensenleven van tachtig tot honderd jaar is niet genoeg om de verandering van de sterrenhemel te registreren. Daar heb je minstens een paar miljoen jaar voor nodig’, zegt hij zuchtend, na elke simpele, doch lastig te beantwoorden vraag van Cengiz.

Ook wijst Icke op het verschil tussen kennis en begrip. ‘Iedere wetenschapper kan kennis vergaren, maar de kunst van wetenschap is te achterhalen hoe alles in elkaar zit’, zegt hij. ‘Zo heeft het meer dan 2500 jaar geduurd voordat de mensheid erachter kwam dat de zon nooit ondergaat, dat is slechts een beschrijving van wat mensen met hun zintuigen kunnen zien op een draaiende bol.’

Cengiz bedankt Icke en de andere sprekers, maar wil nog een laatste ‘ding’ doen om de zevende editie van Xizir in de Newroz-spirit af te sluiten. Namelijk: de halay dansen, waar hij Fatma Bulaz voor uitnodigt.

‘Het is niet zo moeilijk, fake it, until you make it’

Als cultureel programmamaker kent ze Cengiz goed. Ze loopt meteen naar beneden met halaydoekjes, plaatst een fez op het hoofd van Cengiz en maakt wereldkundig dat de interviewer jarig is en vijfentwintig is geworden. ‘Hieperdepiep hoera’, joelt de zaal.

Na een korte etymologische uitleg van het begrip halay kan de minicursus beginnen. ‘Vier stappen naar voren, vier stappen naar achteren’, zegt Bulaz en herinnert Cengiz herhaaldelijk eraan dat je elkaar bij de pink moet vasthouden. ‘Het is niet zo moeilijk, fake it, until you make it’, spoort ze het publiek aan, die dan in grote getallen het podium bestormt en opgezweept door Koerdische muziek rondjes begint te dansen. Fijn Nowroz allemaal!

Eenzame ouderen, vluchtelingen en daklozen krijgen iftar-maaltijd

0

Sinds de start van de ramadan heeft Time to Help veertienhonderd voedselpakketten uitgedeeld. ‘Namens de stichting zetten we ons deze maand in voor de meest kwetsbare mensen’, vertelt projectcoördinator Fatma Öz. 

Denk aan eenzame ouderen, vluchtelingen en daklozen. Öz steunt samen met haar team hulpbehoevende mensen door het delen van voedselpakketten en het organiseren van gezamenlijke iftar-maaltijden.

‘Het organiseren van iftars vind ik persoonlijk heel belangrijk, want ik houd van de saamhorigheid. Ramadan is een maand van bezinning. Het is een periode waarin je extra aandacht geeft aan saamhorigheid, liefdadigheid en vrijgevigheid’, vertelt ze.

Maar Time to Help is ook actief in het buitenland. ‘Volgende week gaan we naar Bosnië, om mensen in de dorpen te helpen, zoals weduwen en weeskinderen. We doen elk jaar zulke projecten. Afgelopen jaar ben ik in Kenia, Tanzania en Oeganda geweest om daar de meest kwetsbare mensen te helpen. Het gaat dan om de wederopbouw van weeshuizen om kinderen een basis te kunnen geven.

© Time to Help

‘Ook organiseren we medische missies. Vrijwillige artsen behandelen dan kosteloos mensen met acute problemen. Eerder bezochten we andere landen in Afrika en Pakistan, om waterputten te slaan. En uiteraard zetten we ons ook in voor onderwijs voor kinderen en noodhulp voor gebieden getroffenen door natuurrampen, voedselrampen, oorlogen en extreme droogte.’

Öz voelt een sterke verbinding met andere mensen in de wereld. ‘De wereld is van ons samen, we zijn met elkaar verbonden en we hebben elkaar nodig om te leven.’ Om die reden is ze voor Time to Help gaan werken, waar ze eerst alleen vrijwilligerswerk deed. ‘Ik heb een achtergrond in marketing. Maar mijn werk voor commerciële bedrijven gaf mij geen voldoening. Ik wil echt wat voor mijn medemens betekenen. En het mooie van Time to Help is dat het om een hele diverse organisatie gaat, waar mensen van verschillende etnische en culturele achtergronden elkaar leren kennen en hun horizon verbreden.’

Dit jaar organiseert Time to Help tot de laatste dag van de ramadan iftar-maaltijden en voedselhulp aan de meest kwetsbare mensen in verschillende landen in Afrika, Jemen, Bosnië, Libanon, Turkije, Griekenland en Pakistan.