19 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 31

GroenLinks-PvdA-motie over Iron Dome maakt heftige reacties los

Sommigen noemen het politieke zelfmoord, zelf noemden ze het bittere noodzaak. Een motie van GroenLinks-PvdA om over te gaan tot een volledig wapenembargo voor Israël, inclusief de levering van onderdelen voor de luchtverdediging, maakte heftige emoties los over het gehele politieke spectrum.

Kati Piri (GroenLinks-PvdA) pleitte al eerder voor een tijdelijk wapenverbod, maar toen maakte ze nog een uitzondering voor de Iron Dome, het luchtafweersysteem waarmee Israël het overgrote deel van de raketten die worden afgevuurd onderschept. Van deze uitzondering was geen sprake meer toen het Tweede Kamerlid gisteren uitlegde waarom er een volledig wapenembargo moest komen.

Israël gebruikt het systeem ‘als een onderdeel van de aanvalsstrategie’. Israël waant zich, dankzij de Iron Dome, onaantastbaar en daarom valt het landen om zich heen aan. ‘Het hele Midden-Oosten gaat in de fik door een gek die aan het hoofd staat van de Israëlische regering. Ik zie geen andere optie dan om nu alle drukmiddelen in te zetten om dit te stoppen’, klonk haar argument.

Israël waant zich, dankzij de Iron Dome, onaantastbaar

De partij had misschien op meer steun gehoopt. Alleen de SP, Denk en de Partij voor de Dieren steunden de motie, wat neerkwam op 35 stemmen voor. Dat rechtse partijen niet met de motie zouden instemmen, was te verwachten. Maar ook oppositiepartijen als D66, CDA en Volt stemden tegen de motie, omdat het wegnemen van de bescherming van burgers in Israël wat hen betreft een stap te ver gaat.

Het duurde niet lang of rechtse media hadden de partij geframed als antisemitisch, waarmee partijleider Timmermans zich bovendien had beroofd van een potentieel premierschap. De kwestie ligt zelfs zo gevoelig dat een telefonische rondgang van de Kanttekening langs doorgaans Israël-kritische lieden weinig oplevert.

Nuance

Toch zijn er ook mensen die genuanceerder naar het voorstel kijken, zoals Berber van der Woude van The Rights Forum. ‘Ik denk dat het een hele verstandige motie was. De afgelopen maanden zijn er honderdduizenden mensen de straat opgegaan om een andere opstelling te eisen van de Nederlandse regering ten opzichte van Israël. Een volledige wapenembargo is echt het enige middel dat impact kan maken.’

Michiel Servaes, directeur van Oxfam Novib en organisator van de Rode Lijn-demonstratie, was voorzichtiger. ‘Gisteren zag het er nog veelbelovend uit. Een coalitie van GL-PvdA, D66, CDA, SP, Denk, PvdD en Volt presenteerde één gezamenlijke ‘Rode Lijn-motie’, die het kabinet oproept tot opschorting van het associatieakkoord, sancties tegen ministers en militairen, steun aan de internationale hoven en een verbod op handel met nederzettingen. Maar niemand die het daar nu nog over heeft’, schrijft hij op LinkedIn.

Toch heeft hij ook begrip voor de nieuwste motie van GroenLinks-PvdA. ‘Als we altijd de bescherming van burgers los zien van – ik noem maar wat – het plegen van oorlogsmisdaden, gaan we dan ook defensieve goederen leveren aan Rusland om aanvallen op civiele doelen in Moskou af te slaan?’

Dat een gedeeltelijke wapenstop, waarbij defensieve wapens wel geleverd worden en offensieve wapens niet, onhaalbaar is schreef ook Marijn Lems in Trouw op de dag dat de motie wordt ingediend. Lems is lid van LinksBoven, de linkervleugel van GroenLinks-PvdA.

‘In het internationaal recht bestaat er echter niet zoiets als het onderscheid tussen ‘defensieve’ en ‘offensieve’ wapens. Daar is een goede reden voor: afgezien van het feit dat het onderscheid in de praktijk lastig te maken is, zijn ook defensieve wapens onderdeel van de totale militaire slagkracht van een land. De defensiecapaciteit stelt een agressor in staat om aanvallen uit te voeren zonder zich al te veel zorgen te hoeven maken over de onvermijdelijke tegenaanval.’

‘Moreel verwerpelijk’

Toch blijft het recht op zelfverdediging van Israël voor veel mensen in het Westen overeind staan en daar ligt ook de gevoeligheid van de discussie. PvdA’er en politiek commentator Rob Oudkerk noemde de motie bij Nieuws van de Dag een blamage, en moreel verwerpelijk. Israëlische burgers, die in meerderheid tegen premier Netanyahu zijn, moeten zich beschermd kunnen voelen als ze worden aangevallen, zegt hij.

Oud-PvdA’ers die  al geen voorstander waren van de fusie met GroenLinks benadrukken nu het radicale van de partij. Zo schreef Ronald Plasterk op X: ‘Het zou heel wijs zijn als de PvdA dit zou terugnemen. Er loopt weleens wat mis in een partij, er wordt weleens een fout gemaakt. Dan kun je, en moet je, corrigeren.’

‘Ik denk dat dit een begin van een gesprek is’

Maar dat radicale is al lang niet meer iets van de flanken, zegt Van der Woude. ‘Met deze motie heeft de partij juist laten zien dat het heeft geluisterd. Mensen willen dat er iets gebeurt, dat Nederland iets doet, en dat moet iets groots zijn anders maakt het geen impact. Ik denk dat een groot deel van het electoraat hier wel klaar voor is.’

Taboes doorbreken

Inmiddels heeft de meerderheid van de bevolking een negatieve mening over Israël, zo bleek eerder uit onderzoeken. GroenLinks-PvdA hoopte hier wellicht op in te spelen. Maar het recht op zelfverdediging was misschien nog niet toe aan deze kritische benadering. Volgens critici was te motie een te grote stap en bovendien slecht getimed.

‘Misschien heeft deze discussie tijd nodig’, zegt Van der Woude. ‘Ik vermoed dat Groenlinks-PvdA ook niet had verwacht dat deze motie nu zou worden aangenomen. Het is natuurlijk lastig om te zeggen, maar ik denk dat dit een begin van een gesprek is. Er zijn zoveel taboes rondom dit onderwerp en die worden doorbroken door het gesprek aan te gaan. Door deze discussie wordt de hypocrisie van het Westen blootgelegd.’

Oud-lijsttrekker Edson Olf: ‘Het gaat niet om mij, maar om het BIJ1-geluid’

0

De draaiboeken voor de Tweede Kamerverkiezingen zijn klaar. Of BIJ1 meedoet, is aan de leden. ‘Als er een beroep op mij wordt gedaan, overweeg ik het,’ zegt voormalig lijsttrekker Edson Olf.

Op 29 oktober vinden er weer Tweede Kamerverkiezingen plaats. Alle aandacht gaat nu naar de grote partijen, PVV, VVD en GroenLinks-PvdA, waardoor de kleintjes ondersneeuwen. Een van deze kleine partijen is BIJ1. De partij zit sinds november 2023 niet meer in de Tweede Kamer, maar gaat dit jaar mogelijk weer meedoen aan de verkiezingen.

‘We hebben de draaiboeken al klaar. Het bestuur staat klaar om deel te nemen aan de komende verkiezingen, maar de definitieve beslissing ligt bij de leden’, vertelt partijvoorzitter Edson Olf, die in 2023 de lijst trok. ‘De komende weken zal een online raadpleging plaatsvinden, waarin leden hun stem kunnen uitbrengen over de deelname van BIJ1.’

Mocht de partij besluiten mee te doen, dan zal het congres de kandidatenlijst goedkeuren. ‘We organiseren geen aparte lijsttrekkersverkiezingen. Een kiescommissie schuift een lijst met geschikte kandidaten naar voren, maar de leden moet zich vervolgens nog wel over deze lijst uitspreken.’

Wordt Olf weer lijstrekker, net als de vorige keer? ‘Daar gaan de leden over, maar als er een beroep op mij gedaan wordt zal ik het overwegen. Het gaat echter niet om mij, het gaat om het BIJ1-geluid. Dit geluid kan ook door iemand anders van onze partij worden vertolkt. Onze focus ligt op het uitdragen van het systeemkritische geluid, ongeacht welke persoon de lijst trekt.’

Geen zetel in de Tweede Kamer

Na de vorige verkiezingen bleef BIJ1 zonder zetel in de Tweede Kamer. Voor sommige partijen zou dit een reden zijn om zichzelf op te heffen, maar Olf benadrukt dat BIJ1 een andere strategie heeft. ‘BIJ1 beperkt zich niet tot parlementaire politiek. Het parlement is voor ons een middel, niet het doel. Onze strijd vindt ook plaats op straat, in gemeenteraden, en in de bredere beweging tegen kapitalisme, imperialisme en racisme.’

‘Het parlement is voor ons een middel, niet het doel’

De komende gemeenteraadsverkiezingen, die in 2026 weer zullen plaatsvinden, ziet Olf als een belangrijke kans voor de partij om haar stem weer te laten horen. ‘Veel meer dan parlementaire politiek is gemeenteraadspolitiek politiek van de straat. Hier kunnen we ons direct inzetten voor de gemeenschappen die het hardst worden geraakt door het huidige rechtse beleid.’

Interne problemen 

Zoals veel nieuwe partijen heeft BIJ1 te maken gehad met interne problemen. In Amsterdam liepen uiteindelijk de drie fractieleden weg, in Rotterdam is de tweepersoonsfractie nu een eenpersoonsfractie na het vertrek van Michantely de Jong. Is Olf niet bang dat deze ruzies te veel aan BIJ1 zijn gaan kleven, waardoor de partij minder aantrekkelijk is geworden om op te stemmen? Olf ziet het toch anders, zegt hij. ‘Deze problemen zijn niet uniek. Elke partij heeft opstartproblemen en conflicten. Kijk naar Nieuw Sociaal Contract, die partij is compleet geïmplodeerd. Zelfs gevestigde partijen zoals de Partij voor de Dieren hebben interne ruzies.’

Het feit dat BIJ1 niet meer in de Tweede Kamer zit ziet Olf ook als een blessing in disguise, want hierdoor zijn diegenen weg die over de rug van BIJ1 carrière wilden maken, en zijn de mensen die echt geloven in het BIJ1-geluid gebleven. ‘We hebben nu ongeveer zo’n 4000 leden’, vertelt hij. ‘Daarom heeft BIJ1 ook toekomst.’

‘We willen mensen met een goed hart aantrekken’

Hoewel BIJ1 blijft groeien en haar organisatie blijft versterken, erkent Olf dat risico’s op ruzies en op raadsleden die hun werk niet doen altijd zullen bestaan. ‘We gaan strikter zijn in onze selectie. We willen mensen met een goed hart aantrekken en lessen trekken uit het verleden. Maar helemaal voorkomen kun je dit natuurlijk nooit.’

De afgelopen jaren is er veel gesproken over het professionaliseren van BIJ1. Volgens Olf is dat een belangrijk proces, maar hij waarschuwt dat de partij zich niet blind moet staren op structuren en regels. ‘We zijn bezig met professionalisering, maar we blijven een partij met activistische wortels. We willen geen bureaucratische machine worden die haar ideologische vuur verliest.’

Financieel staat BIJ1 er goed voor, dankzij een sterke ledenbasis. ‘Als antikapitalistische partij ontvangen wij geen grote giften uit het bedrijfsleven. Die ook op die manier mogelijk hun invloed willen inkopen binnen de partij. Onze kracht komt van onze leden, en dat willen we zo houden’, zegt hij. ‘Ondanks enige uitstroom van leden na de verkiezingsnederlaag van 2023 blijft het ledenaantal nu stabiel en is er zelfs weer sprake van groei. Onze financiële positie is hierdoor sterk. Ook omdat we zorgvuldig omgaan met onze middelen.’

BIJ1 ziet zichzelf als een revolutionaire partij die verder kijkt dan de gangbare politieke structuren. ‘We denken buiten de systemen’, zegt Olf. ‘We willen het kapitalisme afbreken en zijn pacifistisch. We strijden tegen de NAVO en willen een nieuw economisch stelsel.’ De vraag of radicale verandering haalbaar is vindt hij irrelevant. ‘Als je genoegen neemt met de status quo verandert er niets. Er moet iets veranderen, dat is duidelijk.’ Vasthouden aan een radicale koers is voor BIJ1 dan ook essentieel. ‘We willen een andere wereld voor ogen houden, zonder compromissen.’

Frans Timmermans

De strijd tegen racisme is een belangrijk thema voor BIJ1, maar natuurlijk staat de partij ook voor 100 procent achter Palestina. Op 7 oktober 2023 sprak Olf meteen zijn steun uit aan een Vrij Palestina, wat hem op dat moment niet in dank werd afgenomen veel mensen, ook aan de linkerzijde van het politieke spectrum. ‘Ik werd geframed als nationale Jodenhater. Inmiddels staan er meer dan 100.000 mensen op het Malieveld tegen Israël te protesteren. Zelfs GroenLinks-PvdA-leider Frans Timmermans probeert zich nu als pro-Palestina te positioneren, terwijl hij eerst sprak over een ‘cultuur van de dood’.’

‘Mensen missen ons geluid’

Hoewel BIJ1 zich vooral richt op Nederland en het Caribische deel van het koninkrijk onderhoudt de partij ook contacten met gelijkgestemde organisaties in het buitenland. ‘We hebben een overeenkomst met de PVDA België (een socialistische partij, red.) en contact met Die Linke in Duitsland’, zegt Olf. Lachend voegt hij eraan toe: ‘Mocht Vlaanderen ooit besluiten zich bij Nederland aan te sluiten, dan kunnen we samen met PVDA een sterke vuist maken tegen fascisme.’

Met duizenden leden en een sterke ideologische basis ziet Olf de toekomst van BIJ1 zonnig tegemoet. ‘Mensen missen ons geluid. Het gaat niet om poppetjes, maar om het systeemkritische geluid. En dat zullen we blijven laten horen.’

Columnist Theodor Holman tegen zijn zin weg bij het Parool

0

Theodor Holman heeft vandaag zijn laatste Parool-column geschreven. De tegendraadse historicus en schrijver was meer dan drie decennia columnist bij de Amsterdamse krant.

Het Parool noemt Holman een ‘gewaardeerde en uitgesproken columnist met een groot Paroolhart’. Toch was het afscheid van niet van harte. Op X bekent Holman dat hij moest stoppen tegen zijn zin.

De in 1953 geboren Holman groeide op in Amsterdam en studeerde Nederlands en geschiedenis. Hij schreef voor het satirische studentenblad Propria Cures, de Volkskrant, Nieuwe Revu en De Groene Amsterdammer. De meeste mensen kennen hem echter van Het Parool, waar hij jarenlang journalist was en meer dan dertig jaar een column had.

Holman was een vriend van de op 2 november 2004 vermoorde filmregisseur Theo van Gogh en beschouwde zich als een van zijn intellectuele erfgenamen. Voor Holman is de vrijheid van meningsuiting heilig en dienen heilige huisjes omver geschopt te worden. Holman keerde zich in zijn columns regelmatig tegen de islam, wat hem niet in dank werd afgenomen door veel lezers.

Na 7 oktober 2023 sprong Holman, nog meer dan eerst, in de bres voor Israëls ‘recht op zelfverdediging’. Hij verdedigde ook de vele Palestijnse burgerdoden, met het argument dat het nu eenmaal oorlog was en oorlogen niet netjes worden gevoerd. Vooral dit standpunt riep veel weerstand op. De Paroolredactie plaatste kritische ingezonden brieven over zijn columns, inclusief een opinieartikel van Groene-journalist Lotfi El Hamidi die Holmans cynische stijl parodieerde.

Het ontslag van Holman als columnist wordt op BlueSky met leedvermaak begroet. ‘Holman is de deur uit gewerkt bij Parool. Lachen’, schrijft BNNVARA-journalist Tim Hofman verheugd. ‘Holman werd te gevaarlijk en gaat nu ondergronds’, reageert vluchtelingenadvocaat Wil Eikelboom sarcastisch. Ook de Leidse historica Nadia Bouras vindt het een goede zaak dat Holman is vertrokken. ‘Good riddance’, post ze. Joop-columnist Mihai Martoiu Ticu ten slotte heeft Het Parool regelmatig gevraagd om Holman te cancellen, vertelt hij. Hij gelooft dat zijn mails, en die van anderen, misschien eindelijk effect hebben gesorteerd.

Ingrid Coenradie sluit zich aan bij JA21

0

Voormalig PVV-staatssecretaris van Justitie en Veiligheid Ingrid Coenradie heeft besloten om zich aan te sluiten bij JA21. Eerder had ze al aangegeven niet nog een keer actief te worden voor de PVV.

Als staatssecretaris botste Coenradie met PVV-Kamerlid Emiel van Dijk, die acht gevangenen in een cel wilde, en met Geert Wilders die niets zag in haar plan om gevangenen eerder vrij te laten in verband met personeelstekorten. Na haar meningsverschil met Wilders had ze geen contact meer met de PVV-leider en was ze helemaal klaar met hem, vanwege diens ‘volstrekt onhaalbare plannen’.

In de media gonsden even de geruchten dat Coenradie mogelijk de nieuwe lijsttrekker van NSC zou worden, na het afscheid van Pieter Omtzigt. Maar het is JA21 geworden, de partij van Joost Eerdmans en Annabel Nanninga. ‘De ideeën van JA21 sluiten aan bij mijn eigen overtuigingen − niet alleen inhoudelijk, maar ook qua stijl: zeggen waar het op staat, maar altijd met respect voor anderen’, zegt Coenradie tegen AD‘In een coalitieland als het onze bereik je alleen iets als je ook je politieke tegenstanders serieus neemt.’

JA21 zou bovendien een realistische partij zijn in tegenstelling tot de PVV. Toch wil Coenradie – in tegenstelling tot de VVD nu – de PVV niet op voorhand uitsluiten als coalitiepartner. ‘Ik wil niets meer mét of vóór Wilders doen. Maar JA21 sluit geen enkele partij bij voorbaat uit.’

Het is nog niet duidelijk op welke plek Coenradie zal komen te staan op de nieuwe JA21-lijst, maar Joost Eerdmans zal net als in 2023 deze lijst weer trekken.

Ze komen onze kant op. Waar moeten ze anders naartoe?

0

Teheran staat in brand. Tel Aviv staat in brand. Wat vorige week nog onwaarschijnlijk leek, is deze week de normaalste zaak van de wereld geworden. Ik lig gekluisterd aan de telefoon, waar ik een schier eindeloze stroom van nieuwsberichten scroll. Wat kan ik anders op dit moment doen? Met elke bom die valt, zie ik de hoop wegglippen. De hoop voor ons wereldbewoners om ooit nog een keer mee te maken dat er een stabiel Midden-Oosten komt.

De oorlogshandelingen roepen een bitterzoete herinnering op. Op de dag dat Amerika Irak binnenviel, zat ik in de trein naar de boekenbeurs van Parijs, voorjaar 2004. Nederland was gastland, de Thalys zat vol Nederlandse schrijvers. Frankrijk wenste onder leiding van Jacques Chirac geen onderdeel uit te maken van de inval. De Amerikaanse neocons zouden de vrijheid brengen. Een standbeeld van Saddam Hoessein werd omvergetrokken, omstanders koelden hun woede op het regime op de gevallen moloch.

De propaganda waarmee het Westen verleid wordt de bommen op Teheran te rechtvaardigen, is copy-paste van wat er toen ook werd gezegd: jullie zullen ons dankbaar zijn, er liggen massavernietigingswapens. Uur U is aangebroken, ook toen de clichévergelijkingen met Hitler en de Tweede Wereldoorlog. Irak wordt een baken van mensenrechten, alles komt goed. Je kon argumenteren wat je wilde in die dagen, de idee dat dit de mogelijkheid was om werkelijke verandering in het Midden-Oosten te bewerkstelligen, mocht niet verloren gaan.

We zitten gevangen in een cyclus van haat en vergelding

En net als de ayatollah nu, werd Saddam Hoessein ook in de gematigde media als een nietsontziende dictator neergezet, en net als nu gelooft men dat het elimineren van leiders zal leiden tot duurzame verandering. Irak veranderde in chaos. Er kwam een vluchtelingenstroom op gang en het leidde ertoe dat dictators in de regio hun bevolking nog meer gingen onderdrukken. Het creëerde een machtsvacuüm waaruit ISIS kon ontstaan, met als gevolg miljoenen vluchtelingen. En waar gingen die vluchtelingen heen? Naar Europa. Niet naar Amerika. Ze stapten op bootjes. Maakten dat ze wegkwamen om aan te spoelen in het dichtstbijzijnde continent. Vluchtelingen die opgevangen moesten worden, die een dak boven hun hoofd nodig hebben, die een nieuw bestaan moeten opbouwen.

Ik heb geen glazen bol. Wel ben ik bang dat de oorlog met Iran zal leiden tot chaos die opnieuw miljoenen zal doen besluiten de tas te pakken. En ze zullen onze kant op komen. Waar moeten ze anders naartoe? De uitval van de oorlog met Iran kan Irak op scherp zetten. Zijn wij als Europa klaar om de komende 25 jaar de prijs te betalen voor wat er op dit moment in het Midden-Oosten gebeurt?

Europa worstelt al met het vraagstuk van de migratie; en die vluchtelingenstromen kunnen alleen maar negatief uitpakken voor de migranten die proberen in Europa hun weg te vinden. Uiteindelijk zijn het de rechts-populistische partijen die garen spinnen bij de inval in Iran. In die zin heeft Israël een heel bataljon aan toekomstige Wilders en Orbáns gecreëerd die op de haatdragende trom van xenofobie zullen slaan. Extremistische partijen die de wanhopige Europese bevolking voeden met angst voor moslims, waarvan de meesten moslims zullen zijn.

We zitten gevangen in een cyclus van haat en vergelding. Het drijft ons nog verder uit elkaar. We mogen geen rust kennen. We moeten altijd op onze hoede zijn. De sociale vrede is aan stukken. We moeten geloven dat het altijd oorlog is.

De hoop die aan de horizon gloort, is dat de miljoenen vluchtelingen misschien meer dan wij in de pacifistische kracht van democratie geloven. Omdat ze hebben gezien waartoe de giftige cocktail van militaire macht en eigenrichting toe kan leiden.

Kabinet bespreekt asielnoodmaatregelen toch nog voor het zomerreces

0

De asielnoodmaatregelenwet, die al maanden op tafel ligt vanwege het grote aantal kritische vragen en reacties, zal nu binnen twee weken worden behandeld door het demissionaire kabinet.

VVD-Kamerlid Queeny Rajkowski had eerder verzocht om de ‘asielnoodmaatregelenwet’ nog vóór het zomerreces te behandelen. Een Kamermeerderheid stemde dinsdag met dit verzoek in.

Of dit ook betekent dat de wet wordt aangenomen, is nog maar de vraag. Vanuit de oppositie is er nog steeds veel weerstand. CDA en D66 hebben laten weten amendementen te zullen indienen om delen van de wet alsnog aan te passen. Hoewel voormalig PVV-minister Marjolein Faber hiertoe weinig bereid was, is de VVD, die nu over de asielinstroom gaat, mogelijk wel bereidwilliger, gezien de ambitie om PVV-stemmers voor zich te winnen bij de komende verkiezingen.

Het verzoek om de wet zo spoedig mogelijk te behandelen is dan ook vooral een politieke zet, zegt SP-Kamerlid Michiel van Nispen volgens NRC.

Opnieuw doden bij hulppunten in Gaza

0

Bij Israëlische aanvallen in Centraal-Gaza zijn vanmorgen zeker 18 mensen omgekomen, melden de Palestijnse autoriteiten. Onder hen zijn 15 mensen die zich bij hulppunten hadden verzameld. Drie anderen kwamen om bij beschietingen in Gaza-Stad, aldus persbureau AFP.

Het past in een terugkerend patroon. Woensdag zouden in Centraal-Gaza volgens dezelfde autoriteiten 33 mensen zijn gedood door Israëlisch vuur, onder wie 11 mensen die wachtten op voedsel. Bij die aanval raakten meer dan 100 mensen gewond.

Het Israëlische leger liet aan AFP weten woensdag ‘waarschuwingsschoten’ te hebben gelost op een groep ‘verdachte personen’ bij een voedselpunt, die volgens het leger ‘mogelijk een bedreiging vormden’. Het is niet de eerste keer dat voedseldistributiepunten in Gaza eindigen in geweld. Sinds de voedseluitgifte is overgenomen door de Amerikaans-Israëlische organisatie GHF, zijn er vaker schietpartijen geweest. Volgens de NOS zijn daarbij inmiddels meer dan 300 mensen om het leven gekomen.

Navi Pillay, voorzitter van de onafhankelijke VN-adviescommissie, noemt de gang van zaken ‘onacceptabel’. Over GHF zegt ze: ‘Deze stichting zou voedsel moeten verstrekken, maar mensen worden vermoord terwijl ze wachten op hulp voor hun kinderen.’ De Verenigde Naties en andere hulporganisaties weigeren samen te werken met GHF vanwege twijfels over de neutraliteit en werkwijze van de organisatie.

Vaccinatiegraad daalt bij kinderen van Turkse en Marokkaanse afkomst

0

Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) maakt zich zorgen over de snelle daling in de vaccinatiegraad onder kinderen met een Turkse en Marokkaanse achtergrond. Er is echt iets veranderd, zegt programmamanager Jeanne-Marie Hament in een artikel van NRC.

Aanleiding is het nieuwe jaarrapport van het RIVM, waarin de bereidheid om te vaccineren tegen besmettelijke ziektes in kaart wordt gebracht. Bij zuigelingen en kleuters is de vaccinatiegraad iets afgenomen ten opzichte van het jaar ervoor. Het gaat hierbij om de BMR-prik (bof, mazelen en rodehond) en de DKTP-prik (waaronder kinkhoest). De HPV-vaccinatie onder tienjarige kinderen nam juist toe.

De vaccinatiegraad daalt al enkele jaren. Waar het RIVM zich echter zorgen over maakt, is dat er een nieuwe groep is bijgekomen van mensen die hun kinderen niet laten vaccineren. Naast de bekende groepen met religieuze en antroposofische vaccinatiebezwaren, is er nu ook een lage vaccinatiegraad van de BMR-prik onder Nederlandse kinderen van Marokkaanse of Turkse herkomst. Deze nam in de periode 2008–2020 sterker af dan gemiddeld, aldus het instituut.

‘Dit hangt waarschijnlijk deels samen met de lagere vaccinatiegraad in de grote steden. Ook onder kinderen die niet naar de kinderopvang gaan en kinderen uit relatief grote gezinnen was de afname sterker.’

Daarnaast keek het RIVM naar de vaccinatiegraad op verschillende soorten basisscholen. Hoewel deze al langere tijd relatief laag is op orthodox-protestantse en antroposofische scholen, is nu ook het aantal gevaccineerden op islamitische scholen gedaald.

In 2008 werden kinderen met een migratieachtergrond nog vaker gevaccineerd dan gemiddeld. De relatief sterke daling is voor het RIVM aanleiding om deze groep nadrukkelijker aan te spreken. ‘Inmiddels zijn er gesprekken gevoerd met mensen uit de doelgroep. Daaruit komt naar voren dat het niet alleen ontbreekt aan kennis, maar ook aan vertrouwen in de overheid’, zegt Hament in NRC.

Wat gebeurde er met de beelden van Maccabi-hooligans?

0

Het verhaal over de verdwenen beelden van Maccabi-hooligans, die door het Amsterdamse vervoersbedrijf GVB zouden zijn gewist, deed me denken aan het weggemoffelde filmrolletje uit Srebrenica, de gewiste sms’jes van Mark Ruttes Nokia en de zoekgeraakte Hawaija-video. Die sluiten natuurlijk ook weer aan bij de oudere Hollandse tradities van het in een diepe lade met veel stof schuiven van de Excessennota, de oorlogsmisdaden tijdens de zogenaamde ‘Politionele Acties’, en de ontkenning van de feiten van ons slavernijverleden.

Volgens de NOS zou het GVB ‘de beelden eerder [hebben] gewist dan gebruikelijk door het vervangen van opnameapparatuur.’ Ik vroeg zowel het GVB als het OM om nadere uitleg. Alleen spreken de antwoorden elkaar tegen. En het OM en het GVB wijzen naar elkaar.

Voor de achtergrond: de rellen begonnen op 7 november, toen Israëlische hooligans van Maccabi Tel Aviv in Amsterdam Palestijnse vlaggen van gevels haalden, mensen lastigvielen op straat, een taxichauffeur en zijn wagen aanvielen en racistische leuzen over Gaza scandeerden. De nachtelijke tegenaanval die werd ingezet door jongeren liet een lelijke klopjacht zien, met hier en daar antisemitische beweegredenen, die Amsterdam de hele week bezighield en tot ver over de grenzen tot verontwaardiging leidde – ook in Israël, uiteraard.

Volgens een woordvoerder van het OM ontving het op 14 november aangiften van twee vrouwen over ‘molest’, fysiek geweld en bedreiging, door de hooligans. Maar het OM kon niet tot vordering van de beelden overgaan, omdat het GVB deze beelden al had gewist op 12 november. Dat wil dus zeggen: binnen vijf dagen nadat de rellen plaatsvonden.

Op mijn vragen legt het GVB mij het protocol uit van dataopslag: ‘GVB bewaart camerabeelden van vaar- en voertuigen als er geen incident is geweest, minimaal 24 uur en maximaal 7 dagen. Beelden van gebouwen, terreinen, metrostations en haltes worden maximaal 28 dagen bewaard.’ Daarmee zijn de beelden dus wél degelijk te vroeg gewist,  ook al omdat er wél een ‘incident’ is geweest, en handelt het GVB dus in strijd met het eigen protocol.

De woordvoerder stelt ook dat het eerdere verhaal over de vernieuwde apparatuur niet klopt: ‘De recorders zijn vervangen, maar dat staat los van deze situatie.’

Het OM kon niet tot vordering van de beelden overgaan, omdat het GVB deze beelden al had gewist

En ten slotte geeft het GVB juist het OM de schuld, omdat het OM ‘de beelden niet heeft gevorderd en er is geen verzoek gekomen om ze veilig te stellen.’ Onder dat citaat staat een onderstreping: de verantwoordelijkheid, c.q. hete aardappel, wordt doorgeschoven naar het OM en de politie.

Er is dus, volgens haar, door niemand gewist: ‘computer said yes’ en haalde alles door de digitale shredder.

Dat het OM de beelden niet heeft gevorderd, komt niet omdat het dat niet heeft gevraagd, maar omdat het GVB ze niet meer had, stelt de OM-woordvoerder daar tegenover. Er was daarom ‘geen bewijsbare zaak’ meer. En daarom was het OM genoodzaakt de aangiftes van de twee vrouwen te seponeren, zoals het dit weekend bekendmaakte.

Maar hoe zit het dan met de andere overtredingen van de hooligans? Er circuleren genoeg video’s met beeld en geluid op sociale media. Ook de video van de NOS toont ze vol in beeld en geluid, waarop we duidelijk herkenbaar ‘fuck de Arabs’ horen schreeuwen en racistische leuzen over Gaza. Vinden we het oké dat dat gebeurt in onze hoofdstad? Waarom hebben politie en OM hierop niet snel actie ondernomen, terwijl ze de regels voor dataopslag kennen? Er loopt alleen nog de zaak van de gemolesteerde taxichauffeur.

Ik vind het uitermate onbevredigend dat de aanleiding tot de rellen, de zich misdragende Israëlische hooligans, vrijuit gaan. Het feit dat er verschillende verklaringen worden afgegeven over het wissen van beelden en dat het OM en het GVB elkaar de schuld geven, is genoeg reden tot achterdocht over de intenties van de autoriteiten. Vinden ze het nog steeds moeilijk om kritiek op Israëli’s te uiten? Hebben ze, onder druk van de Nederlandse politiek of uit Israël, de vervolging van racistische, agressieve burgers, slash Israëlische soldaten, laten versloffen?

Op de site van het OM lees ik dat het als belangrijke taak heeft, onder andere: ‘dat daders een passende straf krijgen, dat slachtoffers en nabestaanden het gevoel hebben dat er iemand naast hen staat en dat de samenleving voelt dat het recht bij het OM in goede handen is.’ Wie er ook eindverantwoordelijk is in dit geval, de Amsterdamse autoriteiten hebben de slachtoffers juist geen recht gedaan. Sommige mensen komen met wangedrag weg in onze hoofdstad.

Mensenrechtenorganisatie meldt minstens 585 doden in Iran

0

Volgens mensenrechtenorganisatie Human Rights Activists hebben de Israëlische aanvallen in Iran tot nu toe aan ten minste 585 mensen het leven gekost. Meer dan 1.300 mensen zijn gewond geraakt. Dit bericht Middle East Eye.

239 van de dodelijke slachtoffers zijn burgers, aldus de in Washington DC gevestigde mensenrechtenorganisatie. 126 doden behoorden tot de Iraanse veiligheidsdiensten.

De Iraanse autoriteiten hebben weinig updates verstrekt over het totale aantal slachtoffers. De laatste officiële cijfers, die maandag werden vrijgegeven, melden 224 doden en 1.277 gewonden. In Israël vielen minstens 24 doden en raakten 500 mensen gewond, schrijft website Investor’s Business Daily.

Human Rights Activists is niet een pro-Iraanse organisatie. De mensenrechtenorganisatie werd bekend vanwege haar rapporten over de massale protesten in 2022 na de dood van Mahsa Amini. De organisatie verzamelt en verifieert haar gegevens door lokale rapporten te controleren via haar netwerk van bronnen binnen Iran.

Iran bestookt ook Israël met raketten. Israëlische burgers vluchten naar schuilkelders, maar volgens de Arabische nieuwszender Al Jazeera zijn Palestijnse Israëliërs vaak niet welkom, omdat ze niet Joods zijn. Palestijnse Israëliërs, die zo’n twintig procent van de Israëlische bevolking uitmaken, zijn tweederangs burgers in de Joodse staat Israël.