Minister van Binnenlandse Zaken, Judith Uitermark (NSC), is tegen een lobbyregister dat de invloed van lobbygroepen zichtbaar zou maken. Hiermee wijkt ze af van het advies dat ze zelf had gevraagd voor meer transparantie en van een belangrijk verkiezingspunt van de NSC, meldt Binnenlands Bestuur.
Volgens het kabinet zou de invoering van een lobbyregister op dit moment ‘niet proportioneel’ zijn. Uitermark stelt dat de inbreng van externe partijen ook via andere bronnen achterhaald kan worden.
Hiermee levert de NSC, na de rechtsstaat en ‘een nieuwe bestuurscultuur’, nog een belangrijk programmapunt in. Op de website van de partij staat nog steeds: ‘We voeren wettelijke integriteitsregels voor politici in, zoals een draaideurverbod, een afkoelperiode en een wettelijk lobbyregister.’
Ook werd de partij door Transparency International verkozen tot de partij met de ‘meeste ambities’ om corruptie te bestrijden en voor transparantie en integriteit. Uitermark wil nu eerst de ontwikkelingen in Europa afwachten. Daar zou worden onderhandeld over een richtlijn. ‘Het kabinet acht het niet raadzaam om vooruitlopend op het Europese traject stappen te ondernemen die gericht zijn op de ontwikkeling van een nationaal transparantieregister.’
De Amerikaanse krant LA Times, de grootste in de staat Californië, gaat AI gebruiken om de opiniepagina aan te vullen met alternatieve standpunten. Dit is in lijn met de wens van eigenaar Patrick Soon-Shiong om een meer conservatieve stem te laten doorklinken.
Opinieartikelen in de LA Times zullen vanaf heden voorzien zijn van een lijstje met meningen die je ook kunt hebben over hetzelfde onderwerp. Bovendien wordt de desbetreffende opinie geduid naar politieke ideologie: links, rechts, of ergens in het midden. Deze input wordt gegenereerd door AI en zonder tussenkomst van een medewerker gepubliceerd, beschrijft dagblad Trouw, dat een uitgebreid artikel wijdt aan de nieuwe methode.
Het gebruik van AI om meningen te duiden heeft al geleid tot duiding van de Ku Klux Klan (KKK) als ‘bijproduct van de witte protestantse cultuur’, of de aanvulling ’transgender identiteit zou niet stroken met militaire waarden zoals nederigheid, integriteit en discipline, bij een stuk over het ontslag van transgender militairen door Trump.
Eigenaar Soon-Shiong liet na de verkiezing van Trump als president weten te willen inzetten op AI om te opiniepagina ‘conservatiever’ te maken. Hij beschrijft dit nu als ‘inclusiever’. Daarmee maakt hij een duidelijke knieval voor Trump, die verschillende media-eigenaren in zijn zak heeft. Dit bleek ook toen hij de aanbeveling van de redactie voor Kamala Harris blokkeerde, en een negatief stuk over Trump weigerde te publiceren ten tijde van de verkiezingsrace.
De beslissingen zijn hem niet in dank afgenomen. Meerdere columnisten zijn inmiddels vertrokken en talloze abonnees zegden hun abonnement op.
LA Times is niet de eerste krant waar de verkiezing van president Trump heeft geleid tot ongewenste inmenging van de eigenaar. Jeff Bezos, eigenaar van The Washington Post, wil geen opiniestukken meer die niet overeenkomen met zijn visie op persoonlijke vrijheden en de vrije markteconomie, bleek enkele weken geleden.
Het idee dat een goed salaris alleen is weggelegd voor advocaten, huis- en tandartsen klopt allang niet meer. Jongeren kunnen goed geld verdienen als loodgieter en kiezen massaal voor het vak.
Dit schrijftde Gelderlander. Volgens de krant kwamen er in de laatste tien jaar duizenden loodgieters bij en vragen ze steeds hogere uurtarieven.
Als je niet zo handig bent in huis en een kapotte pijpleiding hebt, betaal je al snel meer dan honderd euro voor een snelle oplossing. Dat is flink balen voor de klant, maar een kans voor de loodgieter. Het gemiddelde uurtarief van deze handwerker ligt tussen de 40 en 70 euro, maar spoedklussen kunnen oplopen tot 130 euro per uur, exclusief voorrijkosten, aldus de krant.
Daarbij komt dat veel loodgieters nu met pensioen gaan. Jonge loodgieters treffen een gunstige arbeidsmarkt aan, waar ze hun diensten tegen een mooi tarief kunnen aanbieden op platforms als Zoofy en Werkspot.
Dat handwerkers zich geen zorgen hoeven te maken over hun inkomen wordt al langer opgemerkt. Tv-programma Tegenlicht merkte een aantal jaar geleden op dat hoogopgeleiden niet langer de elite zijn. ‘De toekomst ligt in handen van handwerkers. De broodnodige verandering, als het gaat om de energietransitie, gaat van de werkvloer komen’, schreef het programma naar aanleiding van een aflevering over het vak.
In een jaar tijd hebben de twee grootste islamitische scholen van Frankrijk hun staatssteun verloren, waarmee hun voortbestaan ernstig in gevaar komt. Vorig jaar verbrak de overheid de banden met het Lycée Averroès in Lille. Sindsdien verkeert de school financieel in zwaar weer en vertrekken er steeds meer leerlingen naar andere scholen. Op 10 januari verloor ook scholengroep Al-Kindi in de banlieue van Lyon zijn overheidssteun.
De beslissing is genomen naar aanleiding van een inspectierapport dat in december werd gepresenteerd. Daarin wordt melding gemaakt van boeken in de bibliotheek van de school die niet stroken met de waarden van de Republiek. Deze boeken zouden ‘bekend staan om hun radicalisme’ of zelfs ronduit ‘fundamentalistisch’ zijn, en ‘meisjes discrimineren’. Ook zou een leraar in een video op YouTube ontoelaatbare opmerkingen hebben gemaakt.
De advocaat van de school, Sefen Guez Guez, noemt de opschorting van het contract ‘een politieke keuze, ingepakt in valse pedagogische argumenten.’ Hij heeft inzage in het inspectierapport en vertelt in een post op X dat zelfs de wenskaarten die de kinderen hadden gemaakt om hun families een fijne ramadan te wensen, werden omschreven als ‘strijdig met de seculiere waarden van de Republiek.’
Guez Guez benadrukt dat de school direct na de inspecties heeft gehandeld. ‘De leraar die was te zien in de video werd snel daarna ontslagen en de interne regelgeving werd aangepast. Daarnaast heeft de school de boeken die voor opschudding hebben gezorgd meteen uit de bibliotheek verwijderd. Het ging om slechts vier boeken die overigens ook zijn te vinden in de lokale boekhandel en in de openbare bibliotheek van Lyon.’
Topschool
Al Kindi heeft 621 leerlingen en bestaat uit een basisschool, een collège (11 tot 15 jaar) en een lycée (15 tot 18 jaar). Net als het Averroès in Lille geldt Al-Kindi als een zeer goed presterende school. De school heeft al een aantal jaar op rij een slagingspercentage van 98 procent voor de eindexamens. Daarmee behoort Al-Kindi tot de best presterende scholen in de metropoolregio Lyon. Volgens directeur Abdelouahb Bakli kiezen de ouders Al-Kindi dan ook in de eerste plaats vanwege de resultaten. ‘We hebben veel animo. We groeiden tot nog toe elk jaar met ongeveer een klas. De ouders zijn er bij ons zeker van dat hun kinderen goed onderwijs krijgen.’
Privéonderwijs
Frankrijk telt ongeveer 12.500 privéscholen in het basis- en voortgezet onderwijs, waar 2,2 miljoen leerlingen worden onderwezen. Het overgrote deel van deze instellingen opereert onder een overheidscontract. Privéonderwijs wordt in Frankrijk gedomineerd door katholieke instellingen. Maar liefst 96 procent van de privéscholen met een overheidscontract zijn katholiek. Van de ruim honderd joodse privéscholen opereert negentig procent met een overheidscontract. Met het wegvallen van Al-Kindi kent Frankrijk geen enkele islamitische privéschool met een overheidscontract meer.
Volgens onderwijsexpert Bernard Toulemonde kan het verlies van het overheidscontract de doodsteek zijn voor Al-Kindi. Toulemonde is hoogleraar publiekrecht en voormalig directeur algemene zaken op het ministerie van Onderwijs. ‘Een privéschool die onder contract van de staat wil opereren, moet minstens vijf jaar bestaan. De levensvatbaarheid van nieuwe scholen is vanwege de enorme kosten niet groot. De vijf jaar eis maakt zodoende de komst van islamitische nieuwkomers veel ingewikkelder. Het voordeel van een overheidscontract is vooral van financiële aard. De staat betaalt de lerarensalarissen en gemeenten hebben de plicht om gebouwen te onderhouden en buitenschoolse activiteiten te financieren. De scholen met een overheidscontract zijn verplicht kinderen zonder onderscheid van afkomst, mening of geloof te verwelkomen.’
Oproep aan Macron
De beslissing heeft tot grote bezorgdheid geleid binnen de lokale moslimgemeenschap. Kamel Kabtane, bestuurder van de Grote Moskee van Lyon, heeft zijn onvrede geuit in een brief aan de Franse president. ‘Meneer de President, u bent het laatste redmiddel wanneer de wet met voeten wordt getreden en wanneer een deel van de burgers van dit land ten onrechte niet gelijk wordt behandeld’, begint hij zijn brief, waarin hij de president vraagt het overheidscontract te herzien.
‘Meneer de President, u bent het laatste redmiddel wanneer de wet met voeten wordt getreden’
Op politiek niveau krijgt Al-Kindi steun van de linkse oppositiepartij La France Insoumise (LFI). Kamerleden van LFI hebben vraagtekens gezet bij de gang van zaken en de minister van Onderwijs, Élisabeth Borne, ter verantwoording geroepen middels een interpellatiedebat. LFI verzoekt een onmiddellijk herstel van het overheidscontract.
Kabtane schrijft in zijn brief dat Al-Kindi ‘een toonbeeld is van uitmuntendheid’. De sluiting zou volgens hem impact hebben op de gehele moslimgemeenschap en moslims marginaliseren. De brief blijft onbeantwoord waarna hij ten overstaan van de lokale media in Lyon de noodklok luidt: ‘Onze woorden worden niet meer gehoord. We worden uitgesloten van de samenleving en gereduceerd tot verschoppelingen. Dat is het niveau dat we hebben bereikt. Ik voel me niet langer nuttig. Er vindt segregatie plaats, ik ben niet bang om dat te zeggen.’
Zwakke publieke scholen
Volgens socioloog Sophie Girin, auteur van een proefschrift over particulier moslimonderwijs, is er veel vraag naar islamitische scholen, omdat die goed te boek staan. ‘Dat heeft niet alleen met de religieuze identiteit van de ouders te maken. We zien dat deze scholen zich vaak vestigen in de buurt van achterstandswijken waar alleen een aanbod is van ondermaatse publieke scholen. De ouders zoeken de islamitische scholen op omdat ze er daar tenminste vanuit kunnen gaan dat er goed onderwijs wordt gegeven.’
Ook Toulemonde ziet een soortgelijke keuze. ‘Ouders kiezen niet altijd uit religieuze redenen om in hun kinderen in te schrijven op een religieuze privéschool. Je ziet bij veel Joodse leerlingen dat ze zich op een openbare school niet altijd even veilig voelen vanwege het antisemitisme waarvan zij mogelijk het slachtoffer zijn. En bij islamitische scholen zie je dat de veel ouders zich zorgen maken over maken over de kwaliteit van de scholen in de wijk en het opleidingsniveau van de bevolking in hun buurt. Daar komt de keuze voor islamitische scholen uit voort.’
‘Ouders kiezen niet altijd uit religieuze redenen om in hun kinderen in te schrijven op een religieuze privéschool’
Al-Kindi loopt met het wegvallen van het overheidscontract 1,6 miljoen euro per jaar aan staatssteun mis. Om de sluiting te voorkomen, heeft de school een crowdfundingscampagne gelanceerd. Uit de begeleidende tekst blijkt hoezeer de school de beslissing als een politieke keuze ervaart. ‘Dit is niet alleen een juridische beslissing, het is een politiek signaal. De succesverhalen van moslims in Frankrijk worden niet geduld. Academische excellentie, zoals aangetoond door onze school, telt blijkbaar niet mee als je moslim bent.’
Net als bij Averroès in Lille het geval was, vreest directeur Bakli dat de kinderen uit de armste gezinnen als eerst worden geraakt. ‘Met het wegvallen van het overheidscontract vervallen ook de beurzen waar veel leerlingen recht op hebben. Bij ons hadden 53 procent van de basisschoolscholieren en 38 procent van de middelbare scholieren recht op een beurs. We zijn bang dat deze leerlingen al na de zomer naar een andere school vertrekken.’
Dubbele moraal
Politicoloog Pierre Mathiot, voormalig directeur van het gerenommeerde Science Po Lille, omschreef het intrekken van de licentie van privéschool Averroès vorig jaar als een ‘staatsschandaal’. Hij wijdde een reeks artikelen aan de in zijn ogen ongelijke behandeling van Averroès. Daarbij haalde hij veelvuldig de katholieke privéschool Stanislas aan. Dit prestigieuze Parijse instituut staat binnen de moslimgemeenschap symbool voor de dubbele moraal die in Frankrijk zou worden gehanteerd. Stanislas raakte meermaals in opspraak na berichten over seksueel misbruik. Ook zou er sprake zijn van homofoob en seksistisch lesmaterieel en discriminatie richten leerlingen en sollicitanten. Naar aanleiding van een inspectierapport schortte de gemeente Parijs in januari 2024 de gemeentelijke subsidie van 1,4 miljoen euro op. Maar Stanislas behield zijn overheidscontract. Afgelopen december werden de gelden alsnog uitbetaald.
In een interview met het linkse weekblad Marianne trekt Mathiot nu de vergelijking met Al-Kindi. ‘Het inspectierapport is een copy paste van het rapport van Averroès. Als ze met dezelfde intensiteit de katholieke instellingen hadden onderzocht, dan zou een kwart van die scholen ook zijn staatssteun verliezen. Alleen die scholen blijven buiten schot omdat de bisschop de departementsbestuurder kent, die op zijn beurt weer de rector kent.’
‘De katholieke scholen worden één keer in de vijftien jaar gecontroleerd terwijl de islamitische scholen elk jaar inspecteurs over de vloer krijgen’
De banden tussen prestigieuze katholieke instellingen en prominente politici zijn in Frankrijk vaker het gesprek van de dag. De kersverse premier Bayrou is momenteel in opspraak na de onthullingen over decennialang geweld en seksueel misbruik op de katholieke middelbare school Notre-Dame Bétharram in Zuid-Frankrijk. Zijn kinderen zaten er op school en zijn vrouw gaf er les. Bovendien was Bayrou in de jaren ’90 minister van Onderwijs. Hem wordt nu verweten geweten te hebben van de schandalen maar te hebben gezwegen.
Directeur Bakli is ervan overtuigd dat er wordt gemeten met twee maten. ‘De huidige situatie is ongekend. De afgelopen jaren worden we door de verrechtsing van de politiek veel intensiever in de gaten gehouden. De katholieke scholen worden één keer in de vijftien jaar gecontroleerd terwijl de islamitische scholen, met of zonder overheidscontract, elk jaar inspecteurs over de vloer krijgen. Afgelopen jaar hebben we zelfs vijf inspecties gehad.’
Toulemonde liet vorig jaar een soortgelijk geluid horen toen hij door dagblad La Croix werd gevraagd naar zijn ervaringen op het ministerie. ‘Toen ik bij het ministerie van Onderwijs werkte, werden verzoeken van islamitische scholen met grote argwaan en tegenzin bekeken. Verzoeken van joodse en katholieke instellingen werden simpelweg makkelijker afgehandeld.’
Hoger beroep
De online crowdfunding heeft tot nu 200.000 euro bijeengebracht. Kabtane heeft de Raad van Moskeeën in Frankrijk gevraagd om op de eerste vrijdag van de ramadan een inzameling te organiseren in alle moskeeën. De school denkt ongeveer een miljoen euro nodig te hebben om het hoofd boven water te houden. Al-Kindi heeft ondertussen de laatste strohalm aangegrepen door de beslissing bij de appelrechter aan te vechten.
Terwijl het geweld in West-Syrië de afgelopen dagen oplaaide, is in het oosten een doorbraak bereikt. De Koerdische SDF en de Syrische regering sloten een akkoord om de Koerdische kwestie op te lossen, meldt nieuwszender Al Jazeera. SDF-leider Mazlum Abdi en interim-president Ahmed al-Sharaa ondertekenden het verdrag.
Het door Koerden gedomineerde verbond van strijdkrachten SDF heerst al jaren in Noordoost-Syrië en wordt gedomineerd door de Koerdische strijdgroep YPG. De YPG greep de macht nadat het Syrische regime zich daar in 2012 terugtrok om de opstand in de rest van het land de kop in te drukken.
SDF-leider Abdi zegt dat een akkoord met de nieuwe leiders in Damascus een ‘echte kans is om een nieuw Syrië op te bouwen.’ ‘We zijn toegewijd aan het bouwen van een betere toekomst die de rechten van alle Syriërs garandeert en hun aspiraties voor vrede en waardigheid vervult,’ zegt hij in een bericht op X.
Het Syrische presidentschap kondigde maandag een overeenkomst aan met de SDF om de instellingen van het autonome Koerdische bestuur in het noordoosten te integreren in de nationale regering, aldus nieuwsdienst AFP.
De situatie in Turkije speelde een belangrijke rol bij de deal. PKK-leider Abdullah Öcalan deed een historische oproep tot ontwapening, maar SDF-leider Abdi zag dat eerst als een Turkse zaak. Grijze Wolven-leider Devlet Bahçeli sprak dit tegen en stelde dat ook de YPG de strijd moest staken. Een dag later was de deal rond.
Volgens de deal wordt ‘de eenheid van Syrië’ benadrukt en zullen ‘alle civiele en militaire instituties in Noordoost-Syrië worden samengevoegd binnen de Syrische staatsstructuren’. Dit geldt ook voor alle grensposten, de luchthaven en de olie- en gasvelden in het oosten van het land.
Mocht de uitvoering van het verdrag slagen, dan zou geheel Syrië onder de controle van de centrale regering in Damascus komen. Voor de Koerden betekent de deal voor het eerst erkenning: zij zullen als Koerden onderdeel vormen van Syrië, en hun recht op burgerschap zal grondwettelijk worden vastgelegd. Onder de 61-jarige dictatuur van het Assad-regime werden Koerden nooit als staatsburgers erkend.
Toch blijven er vragen over de noordoostelijke regio en de mogelijke toekenning van een semi-autonome status. Damascus is daar nog huiverig voor, omdat het bieden van een ‘speciale status aan Koerden’ ook tot vergelijkbare aanspraken van andere minderheden, zoals de druzen en alawieten, zou kunnen leiden, meldt Al Jazeera.
In 1864 kwamen arbeiders uit verschillende landen bij elkaar in Londen om te praten over de oprichting van een organisatie die hun rechten op het gebied van loon, staken en voorzieningen zou behartigen. De belangstelling was enorm, de passie aanwezig. Aan het eind gingen ze met de pet rond om de oprichting te bestendigen. Ze haalden niet meer op dan 3 pond. Dat was het totaalbedrag dat ze konden missen in hun armoede. Maar hun overtuiging was zo groot dat ze doorzetten en de oprichters werden ‘moedige vernieuwers’ genoemd. De Eerste Internationale was geboren.
Ik moest eraan denken nu links weer van betekenis wil gaan zijn en één brede partij wil worden. Links is dood! Leve links! Maar hebben we al van de ideeën gehoord die die partij gaan dragen? Ik zie vooral dat de PvdA-oudgedienden als Melkert, Verbeet en Spekman willen behouden wat geweest is en wat zij bestempelen als ‘sociaaldemocratie’. Innovatie? Verfrissing? En de grote baas Timmermans zelf deed me helemaal schrikken met zijn: ‘We zijn een linkse beweging die aansluiting moet hebben met het centrum, anders kunnen we niet meebesturen.’
In dit alles lees ik geen aankondiging van een geboorte van een nieuw links. Integendeel, ik zie een partij die uit is op macht, maar geen idealen heeft, een partij die flirt met rechts, waaraan het CDA bijna ten onder is gedaan, een ‘tegenpartij’, die geen aantrekkelijk verhaal biedt. Lekker tegen arbeidsmigranten en ‘woke’ aanschoppen en een rem op immigratie nastreven – Timmermans kondigde eind vorig jaar een nieuwe migratievisie aan op zijn Fortuyns: vol is vol.
En welk ‘centrum’ bedoelt Timmermans? De VVD is met Yesilgöz aan het roer een PVV-light geworden. Juist die reflex om lepeltje-lepeltje te liggen met rechts, dat opportunisme, breekt elke partij op. Waarom zouden kiezers stemmen op een partij die achter de ideeën van andere aanloopt? Gelijkheid en inclusie zijn dan nog verder weg dan de horizon en ik zie die rode zon alleen maar verder in de zee zinken.
Timmermans zelf deed me helemaal schrikken met zijn: ‘We zijn een linkse beweging die aansluiting moet hebben met het centrum, anders kunnen we niet meebesturen.’
En welke sociaaldemocratie traditie bedoelen ze? Die van Wim Kok, die er trots op was een neoliberale economie in huis te halen ten koste van idealen? Of nog verder terug, de antimilitaristische SDAP die bestaanszekerheid in gedachten had? En als we buiten de grenzen kijken: de Eerste Internationale? Of, en dan wordt het lelijk, de SDP in Duitsland die zich zo fel afzette tegen linkse andersdenkenden dat de leiding opdracht gaf om Rosa Luxemburg te vermoorden? Nee, dat niet natuurlijk, maar ik wil hier mee alleen maar laten zien dat terugverlangen naar hét idee van sociaaldemocratie een illusie is.
Zoals filosoof Alasdair MacIntyre laat zien in de net uitgekomen vertaling van zijn boek over moraal, Na de deugd: denken, ideologie, is nooit los te zien van het tijdsgewricht. En wil het gedachtengoed aantrekkelijk zijn, dan moet het met de tijd meegaan. Dat wil niet zeggen dat je alle ideologie bij het grofvuil moet zetten. Maar het betekent wel: bouwen op de mooie resultaten uit het verleden en innoveren met het oog op de toekomst.
Nu hoop ik op deze inspirerende speech voor de nieuwe partij:
Lieve allemaal,
Wij zijn een partij van en voor iedereen, wit of zwart, arm of rijk, jood of Palestijn, straight of queer, jong of oud. Allemaal zien we hoe lelijk de wereld is geworden. Als we een eerlijke samenleving willen, dan moeten we die eerst maken en zullen we eerst zelf solidaire mensen moeten worden. Dat is natuurlijk doodeng voor een partij, omdat het riekt naar brainwashing, stalinisme. Maar laten we wel zijn, iedereen snakt naar meer solidariteit – in verscheidenheid. Geen eenheid dus!
Wat we gaan doen is iedereen lekker laten denken wat die wil. Maar ondertussen krijgt ieder een basisinkomen, recht op degelijke huisvesting, recht op betaalbare energie door gratis warmtepompen en zonnepanelen, gratis degelijk (ook hoger) onderwijs, gratis degelijke zorg. Ieder in dit land moet zijn bestaan zeker weten. En we zorgen ook voor flora en fauna en voor de mensen elders op de planeet die het moeilijk hebben. We gaan meer belasting heffen op bedrijfswinsten en rijke mensen. We verlagen de uitgaven voor defensie. We zijn niet bang klein te beginnen. Want zorg en solidariteit zijn onze waarden, waar hebzucht en alles vertalen naar de norm van geld hebben gefaald. Die ideeën zullen we overal gaan verspreiden. In de kunsten, in het onderwijs. Solidair is de naam van deze nieuwe partij. Kom bij ons!’
Na dagen van geweld in de kuststeden van Syrië, roept de Syrische leider Ahmad al-Sharaa op tot eenheid. Hij zegt dat iedereen die burgers doodt, berecht zal worden.
Dit weekend vielen er meer dan duizend doden in de kuststeden Latakia en Tartous, waar van oudsher veel alawieten wonen. Afgelopen donderdag doodden voormalige Assad-aanhangers zestien mensen van de veiligheidstroepen van het huidige Syrische regime. Vervolgens vielen onbekende groeperingen de alawitische wijken binnen, waar hele gezinnen in hun huis werden vermoord, meldt de BBC.
Bij deze aanvallen werden 830 burgers vermoord. Bovendien werden nog eens 230 mensen van de veiligheidstroepen vermoord en 250 mensen van een pro-Assadgroepering. Daarmee staat het dodental nu op 1.311 mensen, volgens het Syrische Observatorium voor de Mensenrechten (SOHR).
Hoewel er al maandenlang sprake was van slachtpartijen onder verschillende groeperingen in Syrië, was dit de eerste grootschalige uitbraak van geweld sinds de machtsovername in december. Een beproeving voor de nieuwe leider Al-Sharaa, die ervan wordt beschuldigd vooral zijn eigen bondgenoten te beschermen.
De uitdagingen voor de nieuwe regering zijn echter groot. Al-Sharaa heeft de Syrische veiligheidsdienst, het leger en de politie opgeheven, waardoor veel mensen werkloos werden. Tegelijkertijd heeft zijn rebellenbeweging HTS niet genoeg mensen om deze functies over te nemen. Oud-werknemers klagen dat niet iedereen die bij de regering van de gevluchte dictator Bashar al-Assad werkte, een aanhanger van Assad was, en willen graag weer aan het werk.
Inmiddels hebben de veiligheidstroepen de controle terug over de wijken waar het geweld plaatsvond. Daarmee is het gevaar nog niet geweken. BBC meldt dat Ghiath Dallah, een voormalige brigadegeneraal in het leger van Assad, een nieuwe opstand tegen de huidige regering aankondigt. Hij wil de Militaire Raad voor de Bevrijding van Syrië oprichten, aldus de nieuwssite.
De gewapende groepen die gisteren zestien mensen van de Syrische veiligheidstroepen doodden, zijn gelieerd aan Assad. Een van hun leiders s Suheil al-Hassan. Een oorlogscrimineel, zo meldt Middle East Eye. Hij zou de meest verschrikkelijke misdaden tegen het Syrische volk hebben begaan, aldus een veiligheidsambtenaar in de regio tegen de nieuwssite.
De twee groepen stonden tegenover elkaar in de stad Jableh, in Latakia. Volgens oorlogscorrespondent Harald Doornbos, die zijn waarnemingen deelt op X, ging het om een hinderlaag waarbij mogelijk nog meer veiligheidsmedewerkers omkwamen. Inmiddels heeft HTS gereageerd met mortieren, en wordt de stad bestookt vanuit helikopters. Er zouden meerdere konvooien onderweg zijn naar de stad, onder andere vanuit Idlib, de basis van HTS.
De asielplannen van asielminister Marjolein Faber (PVV) worden door haar eigen ambtenaren afgeraden. Dat blijkt uit interne stukken die vrijdag openbaar zijn gemaakt, meldt een raadsadviseur van het ministerie van Justitie en Veiligheid op LinkedIn.
‘Wij kunnen u [als wetgevingsjuristen] mede gezien het gevoerde proces geen positief advies geven over de effectiviteit, juridische houdbaarheid, uitvoerbaarheid en financiële gevolgen van verschillende maatregelen in het wetsvoorstel’, schrijven de ambtenaren aan minister Faber.
De kritiek op het kabinet stapelt zich steeds verder op. Van uitvoeringsorganisaties, zoals de IND en het COA, was al bekend dat zij zich zorgen maakten over overvolle azc’s vanwege het gevoerde beleid, meldt de Gelderlander.
Toch lijkt asiel voor de PVV een halszaak. Sinds de verkiezingsoverwinning zetten ze in op het aanpakken van immigratie en asiel door bijvoorbeeld via noodwetgeving de grenzen te sluiten. Toen dat niet lukte, gooiden ze het over de parlementaire boeg. Vrijdag zijn de wetsvoorstellen naar de Kamer gestuurd, tegen het advies van de ambtenaren in.
In elk stuk klinken alarmbellen van ambtenaren, die klagen over tijdsdruk en de mogelijkheid dat de wet daardoor niet volledig is.
De Amerikaanse immigratiedienst heeft het visum van Mahmoud Khalil, een student en organisator van pro-Palestijnse protesten bij Columbia University, ingenomen en wil hem uitzetten. Dit terwijl hij een green card heeft, een permanente verblijfsvergunning voor de VS, zo meldt Associated Press (AP).
Marco Rubio, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, vindt het geweldig nieuws en dreigt met nog meer intrekkingen en deportaties. ‘We zullen visa en/of green cards van Hamas-aanhangers intrekken zodat ze gedeporteerd kunnen worden’, zegt hij op X.
Het oppakken en terugsturen van studenten is een ‘serieuze escalatie’ van het beleid van Trump, meldt AP.
Pro-Palestijnse demonstraties worden door pro-Israëlische groepen afgeschilderd als Hamas-demo’s, terreurverheerlijking en antisemitisme, ook in Nederland.
Een woordvoerder van de mensenrechtengroep New York Civil Liberties Union zegt dat ‘Trumps hardhandige aanpak van pro-Palestijnse meningen een agressief misbruik van immigratieregels’ is.
Trump en zijn team fantaseren openlijk over het etnisch zuiveren van Gaza. Onlangs deelde Trump een AI-filmpje waarin hij samen met Netanyahu een drankje doet in ‘Trump Gaza’. Het deportatieplan voor Gaza is door de Arabische wereld breed afgekeurd.
Met rappen, dichten en zijn deelname aan de Rotterdamse marathon vraagt Glodi Mbwete aandacht voor het gehavende en getraumatiseerde land van zijn (voor)ouders: de Democratische Republiek Congo.
‘Ik had het gevoel alsof ik thuiskwam’, verklaart Glodi Mbwete. ‘De geur, het eten, ja het heerlijke eten – cassave met geitenvlees.’ De 31-jarige rapper, dichter en organisator van poëtische evenementen begint enthousiast met zijn verhaal. Hij bezocht de Democratische Republiek Congo, het Afrikaanse land waar nog een groot deel van zijn familie woont en leeft. ‘Het bezoek heeft mij diep geraakt’, zegt hij. Voor het eerst in zijn leven was Glodi in het land dat zijn ouders ontvluchtten, vanwege de hachelijke politieke situatie en slechte economische vooruitzichten.
De boomlange Glodi Mbwete heeft een zachte uitstraling en een zeker charisma. Als hij voor een grote groep mensen zijn gedichten voordraagt, grijpt hij ze vrijwel direct. ‘Weet je’, vervolgt hij zijn verhaal, ‘in Congo zag ik de armoede, terwijl het zo’n rijk land is. Hoe kan dat? In de hoofdstad Kinshasa vertonen straten gaten, gebouwen en huizen hebben achterstallig onderhoud. De verf bladdert van de kozijnen en de gevels moeten nodig worden opgefrist.’ Vorig jaar zomer zette Glodi voet aan de grond in Congo. Opgeladen keerde hij terug naar Nederland.
Vrede en recht
‘Nadat onze ouders eerst een tijd in Brussel hadden gewoond’, vervolgt Glodi, ‘besloten ze naar Den Haag te verhuizen. Vooral om hun kinderen, mijn oudere tweelingbroers, mijn zus en mij een betere toekomst te bieden. Ze vonden hun weg naar de Haagse Molenwijk. Een plek waar mensen uit alle windstreken van de wereld naast elkaar wonen. Eten zorgt er onderling voor verbroedering. Zomers zijn er vaak buurtbarbecues. Ik had er een geweldige jeugd. En je gelooft het niet. Uitgerekend ik ben geboren in Den Haag, de stad van vrede en recht. Hier worden oorlogsmisdadigers veroordeeld. Terwijl mijn ouders uit een land komen waar allesbehalve vrede en recht heersen. Vermeende oorlogsmisdadigers lopen er tot op de dag van vandaag gewoon nog vrij rond.’
‘Uitgerekend ik ben geboren in Den Haag, de stad van vrede en recht’
Naarmate Glodi opgroeit, komt hij stukje bij beetje achter de gruwelijke geschiedenis van Congo, toen het nog een kolonie was van België. Congo is een prachtig Afrikaans land vol natuur, rijk aan goud, kobalt en diamanten. Alleen zijn de Congolezen er zelf allesbehalve rijk van geworden. De meesten leven in bittere armoede. Tijdens de Conferentie van Berlijn in 1884, werd het continent Afrika verdeeld door de koloniale overheersers. Koning Leopold II van België zette zijn zinnen op Congo. Het land is letterlijk en figuurlijk een goudmijn. ‘Van meet af aan werd Congo met extreem veel geweld ingenomen. Mensen stelden niets voor en werden behandeld als willoze objecten’, gruwelt Glodi als hij eraan denkt.
Excuses
Als rond 1900 de auto-industrie opbloeit, groeit navenant de vraag naar rubber voor autobanden. Op talrijke rubberplantages in Congo worden vele landarbeiders onder mensonterende omstandigheden aan het werk gezet. ‘Dagelijks moesten ze absurde hoeveelheden rubber winnen’, ontdekte Glodi. ‘Lukte dat niet, dan dreigden er de vreselijkste lijfstraffen. Niet hun eigen hand werd eraf gehakt, maar die van hun vrouw of van hun kinderen. Zonder genade. Ook werden mannen, vrouwen en kinderen naar België gedeporteerd en daar in kooien tentoongesteld aan het publiek. Alsof het exotische dieren waren in een dierentuin.’
Beeld: Martijn Beekman
Tel daarbij op dat België Congo tot op het bot heeft leeggeplunderd en Glodi kan zich er onbedaarlijk boos over maken. Regelmatig post hij op sociale media, waarin hij aandacht vraagt voor het onrecht dat Congo is aangedaan. ‘Het is hoog tijd dat misdadigers worden veroordeeld en dat België z’n excuses aanbiedt. Net als indertijd Nederland dat heeft gedaan aan Indonesië. Hoe pijnlijk en moeilijk dat ook was.’ Glodi’s gezicht betrekt. ‘Excuses maken gaan de koning en de Belgische regering nooit doen. Doen ze dat wel, dan is België in no time failliet.’
‘Niet hun eigen hand werd eraf gehakt, maar die van hun vrouw of van hun kinderen’
Hoewel Congo sinds 1960 onafhankelijk is, blijft het land instabiel. Welbeschouwd lijkt er niets veranderd, vindt Glodi. ‘Mede door een aanhoudend falend regeringsbeleid, de ene na de andere president vertoont slappe knieën en het land zucht en kreunt nog altijd onder het koloniale juk van weleer. Net als vele andere landen die onder koloniaal bewind hebben gestaan.’ Een groot deel van de Congolezen leeft in armoede, een ander deel zocht z’n heil over de grenzen. ‘Als mensen weleens aan mij vragen waarom mijn ouders hier naartoe zijn gekomen, zeg ik altijd: jullie zijn eerst naar ons gekomen en hebben Afrika leeggeroofd. Er wordt nog steeds kobalt uit de mijnen gehaald voor laptops en mobiele telefoons, waar miljarden aan worden verdiend. Net als aan goud en diamanten. Tragisch genoeg krijgen de Congoleze mijnwerkers er abominabele arbeidsomstandigheden en een schamel loon voor terug.’
Geloof
Glodi’s ouders zijn altijd druk bezig om spullen te verzamelen die naar Congo moeten. Als er dan een keer iemand die kant opgaat, moet er veel mee zoals kleding, schoeisel, geld en leermiddelen. Ook is er veel telefonisch contact, waarin wordt gevraagd hoe het met de familieleden gaat. ‘Het liefste wilde ik mijn neven en nichten naar Nederland halen, maar dat is niet per se iets wat zij willen. Ze zien een betere toekomst voor zich en voor Congo. Daarvoor bidden we in onze kerk.’ Voor Glodi betekent het geloof in God alles. Drie keer per week bezoekt hij een dienst in Rotterdam, waar hij samen met zijn Kaapverdiaanse vrouw woont.
Het geloof geeft Glodi kracht en wijsheid. ‘In de kerk leer je wat naastenliefde is en belangrijker: ik heb er geleerd om van mijzelf te houden. Houd je van jezelf, dan kun je ook van anderen houden. De afgelopen jaren heb ik behoorlijk geworsteld met mezelf en het leven. Ik was weer dat verlegen jongetje van vroeger en ik had het gevoel dat het nooit goed genoeg was wat ik deed. Ook al had ik mijn diploma gehaald en een goede baan in de IT gevonden bij de Rijksoverheid. Dat gold ook voor mijn schrijfwerk, waarmee ik op mijn vijftiende ben begonnen. Woordkunst leent zich bij uitstek om beladen thema’s zoals verdriet, twijfels en onrecht bespreekbaar te maken.’
‘In de kerk leer je wat naastenliefde is’
In 2018 gaat Glodi serieus aan de gang met dichten, rappen en het schrijven van liedjes. Geregeld bezocht hij het Haagse Theater De Vaillant waar hij voor 1 euro deelnam aan het programma ‘Doe je dinsdag’. Hij volgde er allerhande workshops zoals zingen, schrijven, rappen en dansen. Steeds vaker hoorde hij van mensen om hem heen, dat hij talent heeft en meer op zichzelf zou mogen vertrouwen. ‘Het allermooist was, dat ik gelijkgestemden tegenkwam. Jonge rappers, dichters, singer-songwriters die ook worstelen met hun onzekerheden en erover schreven. Steeds vaker pakte Glodi het podium tijdens een open mic op diverse plekken in Den Haag. Zijn talent kwam al snel naar boven borrelen. ‘Een van mijn mooiste momenten was, dat na afloop van een optreden een vrouw naar mij toekwam. Ze zei dat mijn teksten, onder andere over mijn overleden vader, haar raakten.’
Aandacht
Naast het zelf schrijven voelde Glodi ook dat hij anderen wilde inspireren en motiveren om te schrijven. Door te schrijven krijgen jongeren een stem, vindt hij. ‘Daarvoor moest ik wel over mijn schaduw heen springen. Oké, ik ben onzeker en heb mijn twijfels of ik wel goed genoeg ben. Maar wanneer is het goed genoeg? Volgens mij als je er alles aan hebt gedaan om zo goed mogelijk te worden. Dat heb ik gedaan, kan ik je verzekeren.’ De dichter en rapper lacht en knikt ter bevestiging. In 2022 richtte hij samen met onderneemster Wendy Lopes het platform Ik Spreek op voor woordkunstenaars uit Den Haag en omstreken. Ze begonnen in Theater De Vaillant met open mics. Daarna pakten ze door en breidden ze uit naar Theater Dakota en het centrum voor moderne kunst West in Den Haag.
‘De door Rwanda gesteunde terreurgroep M23 plundert het land’
Ook geeft Glodi geregeld schrijfworkshops op scholen. ‘Op het Johan de Wit College in Den Haag zelfs met hulp van onze voormalige minister-president Mark Rutte.’ En alsof hij nog niet genoeg te doen heeft, traint hij voor de Rotterdamse marathon in 2025. ‘Dan ga ik wederom aandacht vragen voor de barre situatie in Oost-Congo. In januari werd er opnieuw een dieptepunt bereikt. De door Rwanda gesteunde terreurgroep M23 plundert het land, steelt grondstoffen, vermoordt kinderen en verkracht vrouwen. Toch blijft de EU zaken doen met Rwanda en profiteert het Westen van deze bloedige handel. Eerlijk gezegd wil ik dat die oorlogsmisdadigers in Den Haag worden veroordeeld door het Internationaal Gerechtshof.’
Glodi stopt zijn betoog, alsof hij zich bedenkt wat hij nog meer zou kunnen doen. ‘Misschien moet ik ze zelf aanklagen’, zegt hij. ‘Samen met vele rappers, dichters en woordkunstenaars.’ Onlangs heeft hij bovendien met zijn broer Gaetan de stichting ‘Wij zijn Congolezen’ opgericht. Met de stichting willen ze de Congolese cultuur promoten en een stem zijn voor de Congolese gemeenschap in Nederland. ‘Er zijn verschillende events geweest, waaronder drie demonstraties om aandacht te vragen voor Oost-Congo. Er zijn zelfs Kamervragen gesteld’, meldt Glodi. ‘Ook is een motie ingediend bij de Tweede Kamer om de samenwerking die de EU heeft met Rwanda, ter discussie te stellen.’
Onze site gebruikt cookies en vergelijkbare technologieën onder andere om u een optimale gebruikerservaring te bieden. Ook kunnen we hierdoor het gedrag van bezoekers vastleggen en analyseren en daardoor onze website verbeteren.
Deze website gebruikt cookies om uw gebruikservaring op deze website te verbeteren. Van deze cookies worden cookies aangemerkt als "Noodzakelijk" in uw browser bewaard, deze cookies zijn essentieel voor het functioneren van de website. Bijvoorbeeld het opslaan van uw keuze of u wel of geen cookies wilt hebben. Wij maken ook gebruik van cookies van derde partijen die ons helpen met het analyseren en begrijpen van de gebruik van deze website door u. Deze cookies worden alleen gebruikt als u daar toestemming toe geeft. U heeft ook de mogelijkheid om uzelf uit te sluiten voor deze cookies. Dit zal echter effect hebben op uw gebruikerservaring.
Noodzakelijke cookies zijn absoluut nodig voor het functioneren van de website. De cookies in deze categorie zorgen alleen voor de veiligheid en het functioneren van deze website . Deze cookies bewaren geen persoonlijke gegevens
Deze cookies zijn niet strict noodzakelijk, maar ze helpen de Kanttekening een beter beeld te krijgen van de gebruikers die langskomen en ons aan te passen aan de behoeftes van onze lezers. Hiervoor gebruiken wij tracking cookies. Bij het embedden van elementen vanuit andere websites zullen er door deze sites ook cookies worden gebruikt.
