De Duitse politieke partij CDU steekt de Rubicon over. Een politieke samenwerking met de extreemrechtse partij Alternative für Deutschland op het gebied van migratie wordt niet meer uitgesloten, meldt NOS.
Dit markeert een breuk met de naoorlogse politieke cultuur in Duitsland, waarin het ondenkbaar was dat de meer gevestigde partijen met de AfD zouden samenwerken.
Het CDU stelt een pakket maatregelen voor dat in de praktijk neerkomt op een ‘asielstop’, met maatregelen zoals grenscontroles, een inreisverbod voor illegale asielzoekers en meer bevoegdheden voor de veiligheidsdiensten. Om dit voorstel door de Bondsdag te krijgen, heeft het CDU de steun nodig van de AfD, wat inhoudt dat de zogenaamde ‘brandmuur’ tussen het CDU en de AfD doorbroken wordt.
‘Ik ben er klaar mee, dat we niet het goede doen, alleen maar omdat de verkeerde mensen het ook goed vinden’, zegt de conservatieve CDU-leider Friedrich Merz. Het is een politieke strategie die de steun krijgt van zowel de AfD als andere partijen, zoals de FDP en BSW, die samen met het CDU de meerderheid in de Bondsdag kunnen vormen.
De omslag van het CDU komt nadat Duitsland afgelopen vrijdag verbijsterd was door het nieuws dat een man een kleutergroep aanviel met een keukenmes in de Beierse stad Aschaffenburg, waar de politie een 28-jarige Afghaanse man arresteerde, schrijft nieuwsdienst AFP.
De aanvaller doodde een tweejarige Marokkaanse jongen en een Duitse man die de peuters probeerde te beschermen, en verwondde nog drie mensen, waaronder een ander tweejarig kind.
In december reed een Saoedische man met een auto over een drukke kerstmarkt in Maagdenburg, en vorig jaar waren er ook steekpartijen die werden toegeschreven aan Syrische en Afghaanse mannen.
Meer dan een miljoen vluchtelingen en asielzoekers, velen uit Syrië en Afghanistan, kwamen naar Duitsland onder voormalig CDU-kanselier Angela Merkel, die Merz sterk heeft bekritiseerd. Meer dan een miljoen mensen zijn ook afkomstig uit het door oorlog verscheurde Oekraïne, aldus AFP.
‘Het is belangrijk om maatregelen te nemen, want op den duur verliezen we onze vrijheid. De oligarchie van de techbazen lijkt op de enorme macht die oliebaronnen in de negentiende eeuw in Amerika hadden. Zij konden in vele sectoren kartelafspraken maken en de show runnen. Uiteindelijk heeft de Amerikaanse overheid ingegrepen en met regulerende wetgeving al die megabedrijven in stukjes geknipt. Tot het neoliberale tijdperk van Ronald Reagan was de ongelijkheid min of meer onder controle, daarna ging het door privatiseringen de verkeerde kant op.
‘De wereld staat in brand, helaas. En ik weet niet of een boycot echt gaat helpen. Het klinkt allemaal heel stoer: we gaan met z’n allen Tesla boycotten. Maar wie van ons heeft een Tesla? De hoeveelheden cash waar deze lui op zitten – 400 miljard euro in het geval van Musk – is gigantisch. Zij liggen echt niet wakker van een boycot in Nederland.
‘Boycots van techmiljardairs lijken me een goede zaak, maar ik denk niet dat het een grote verandering teweeg zal brengen. Waar we echt naartoe moeten, is wetgeving die niet alleen techmiljardairs, maar ook alle superrijken aanpakt die hun geld verdienen op een manier die niets produceert, maar wel andere mensen armer maakt. De 1 procent. Denk aan huisjesmelkers, banken en investeringsmaatschappijen, hypotheekverstrekkers, monopolisten, energiegiganten, verzekeraars, grote aandeelhouders, noem maar op. Geld verdienen zonder daadwerkelijk een relevante dienst of product te leveren en het parasiteren op mensen die wél werken voor hun inkomen, zou op termijn afgeschaft moeten worden.
‘Ik vind de vraag of we aan een boycot van techmiljardairs moeten meedoen, een rare vraag. Ten eerste, is er wel een call voor boycot? Door wie? En aan wie? Worden bedrijven verzocht om geen Amazon Web Services meer te gebruiken? Of worden alleen gewone burgers gevraagd om te boycotten om iets te bewijzen, waardoor groepen weer tegen elkaar worden opgezet? 
‘De afgelopen anderhalf jaar hebben we gezien wat de kracht van een boycot is. Denk aan de dalende aandelen van McDonalds en Starbucks. Het is zeker effectief om een boycot uit te voeren jegens onethische bedrijven. Aan de andere kant, is volledig van X afgaan een lastige kwestie omdat je zo een platform achterlaat waar extreemrechts allerlei vuur kan spuwen, zonder dat we ervan weten. Het lijkt me voor journalisten en onderzoekers daarom waardevol om het wel in de gaten te blijven houden. 
