19.5 C
Amsterdam

J.D. Vance heeft al een film over zijn leven gemaakt

Reyis Kurt
Reyis Kurt
Huisarts en schrijver van korte verhalen.

Lees meer

Jaren geleden zat ik in Philadelphia te lunchen met een mevrouw die een stage aan de University of Pennsylvania voor mij had geregeld. Om het gesprek op gang te brengen vertelde ik over een scène uit een film.

In steenkolenengels vertelde ik dat in het gesegregeerde Amerika van weleer twee zwarte Amerikanen een eettent binnengingen en een stukje taart bestelden. De bediende gaf in zwaar zuidelijk accent aan dat ze ‘white only pie’ hadden en dat ze geen ‘negroe pie’ hadden. De quotes sprak ik luid uit. Terstond corrigeerde ze mij. Ze zei dat het woord negroe in Amerika alleen door zwarte Amerikanen uitgesproken mocht worden. Niemand anders mocht het zo zeggen.

Donald Trump heeft zijn running mate benoemd. De 39-jarige  J.D. Vance. Senator voor Ohio. Voor ons is hij een onbekende. Maar wanneer een 39-jarige vicepresident van de Verenigde Staten lijkt te worden, is er reële kans dat hij daarna president wordt.

We zullen zien wat J.D. Vance er politiek van gaat maken. Vooralsnog drukt hij op alle toetsen aan de rechterzijde van de piano.

Alsof hij al jaren geleden heeft ingecalculeerd dat de wereld hem wil leren kennen heeft hij een autobiografisch boek geschreven en dat laten verfilmen. De film Hillbilly Elegy staat op Netflix.

Ik geef u een recensie van het beginstuk

Over de emancipatie van zwarte Amerikanen zijn veel films gemaakt. Maar de verfilming van de moeilijke omstandigheden van de witte Amerikanen uit de Appalachen, denigrerend hillbillies genoemd, was mij niet zo bekend.

Gisteravond ben ik begonnen met het kijken naar de film. Ik geef u een recensie van het beginstuk. De rest moet ik nog zien. Een familie in relatieve armoede houdt de sfeer vrolijk door elkaar vast te houden. Zorgzame grootouders zijn steun en toeverlaat. De drugsverslaafde moeder met excessieve buien waar het kind J.D. mee te dealen heeft. Zijn als kind onvoorwaardelijke loyaliteit aan zijn moeder. Heel mooi camerawerk ook.

J.D. wil de armoede ontgroeien. Nadat hij marinier in Irak is geweest, gaat hij studeren. Om verder te komen heeft hij een goedbetaald baantje nodig. Die baantjes worden op een sjiek diner verdeeld. Hij kent de tafeletiquette niet zo. Hij belt stiekem zijn Indische vriendin die uit een hogere klasse komt. Zij legt hem de etiquette uit. Zijn tafelgenoten vragen wie hij is. Hij vertelt dat hij in Kentucky is opgegroeid. Bij de rednecks, antwoordt een oudere heer. Zo noemen wij dat niet, zegt J.D. Er ontstaat een ijzige sfeer. De oudere heer verontschuldigt zich.

Nu u hier toch bent...

Goede journalistiek kost geld. Leden en donaties maken onze gebalanceerde berichtgeving over biculturaliteit, zingeving en vrijheid mogelijk. Steun ons daarom als u ons werk belangrijk vindt.

Vertel mij meer!
- Advertentie -