Pro-Palestijnse studenten kamperen op de Roetereilandcampus in Amsterdam. Ze willen dat de Amsterdamse universiteiten hun banden met Israëlische bedrijven en academische instellingen verbreken.

‘We gaan pas weg als onze wensen worden ingewilligd door de universiteitsbesturen’, vertelt studentenwoordvoerder Spike aan de telefoon. Hij voert het woord namens twee organisaties: Students for Justice in Palestine en Amsterdam University for Freedom for Palestine.

Zijn achternaam wil Spike niet zeggen. Evenmin hoe oud hij is, aan welke universiteit hij verbonden is of wat hij studeert. Dit om eventuele repercussies te voorkomen, legt hij uit. Spike vertelt dat de studenten drie eisen hebben voor de Universiteit van Amsterdam, de Vrije Universiteit  en het Amsterdam University College. De eerste is transparantie. Universiteiten moeten openlijk vertellen met welke Israëlische instellingen zij banden hebben. Ten tweede willen de studenten dat de drie Amsterdamse universiteiten het geweld van Israël veroordelen en de banden verbreken met Israëlische bedrijven en academische instellingen die het ‘zionistische militair-industriële complex’ steunen. Ten slotte mogen er geen fondsen meer naar deze zionistische instituties gaan. ‘We zijn voor een academische boycot van zionistische instellingen, maar niet van individuele wetenschappers uit Israël’, benadrukt Spike.

Hoe lang zullen de studenten blijven? ‘Totdat de universiteiten onze eisen inwilligen en hun banden met Israëlische bedrijven en academische instellingen verbreken’, antwoordt Spike. Hij vertelt dat het kampeerterrein open is voor iedereen. Studenten die er willen blijven overnachten mogen dit doen, maar kunnen het terrein ook verlaten wanneer ze dat willen.

Antropoloog Martijn Dekker, werkzaam bij de vakgroep politicologie aan de UvA, is solidair met de studentenactie, vertelt hij. ‘Een groep docenten draagt deze actie een warm hart toe, waaronder ik.’ Dekker vertelt dat een deel van het docentenkorps aan de UvA betrokken is bij Palestina, maar niet iedereen. ‘Bij onze vakgroep blijft het onuitgesproken. Daarom zijn er minder onderlinge spanningen denk ik, maar tegelijkertijd vinden ik en enkele andere docenten de stilte heel lastig.’

Dekker hekelt de ‘dubbele maat’ van het College van Bestuur van de UvA. ‘Twee jaar geleden waren we – terecht – heel solidair met Oekraïne. De voorzitter van het College van Bestuur hing zelfs een poster met de Oekraïense vlag aan het raam. Maar over Gaza en Palestina zwijgt het universiteitsbestuur. Terwijl Israël het oorlogsrecht schendt, de mensenrechten schendt.’

‘Een groep docenten draagt deze actie een warm hart toe’

De antropoloog verwacht niet dat de drie universiteiten akkoord zullen gaan met de eisen van de studenten. ‘Ze willen de academische banden met Israëlische instellingen niet zomaar doorbreken en lopende onderzoeksprojecten niet stopzetten.’

Naast studenten en docenten trekt het tentenkamp ook anderen, waaronder Max van den Berg, die in januari 2022 met een brandende fakkel voor het huis van voormalig minister Sigrid Kaag stond. ‘Hij is pro-Palestina, wat natuurlijk heel mooi is, maar gezien zijn reputatie waren ze niet heel blij met zijn aanwezigheid. Hij is daarom weggestuurd.’