13.1 C
Amsterdam

Franse ‘bijna-presidentskandidaat’: ban ‘on-Franse’ namen als Mohammed

Lees meer

Nog steeds heeft Eric Zemmour zich niet officieel kandidaat gesteld voor de Franse presidentsverkiezingen van volgend jaar, maar de pionnen op het schaakbord zijn volop in beweging. Vandaag presenteert de radicaal-rechtse polemist zijn nieuwste boek, waarin hij onder meer pleit voor een verbod op ‘buitenlandse’ voornamen.

Er staan uitgesproken rechtse ideeën in La France n’a pas dit son dernier mot (‘Frankrijk heeft zijn laatste woord nog niet gezegd’): stop migratie, dwing bestaande migranten te assimileren, pak bemoeizuchtige rechters aan, verlaat de Europese Unie, verplicht moslimouders om hun kinderen Jacques of Emile te noemen in plaats van Mohammed of Farida.

Het boek, dat in eigen beheer is uitgegeven, staat nu al bovenaan in de Franse bestsellerlijst en Franse en internationale besteden veel aandacht hieraan, omdat het goed mogelijk is dat Zemmour zich zal gaan kandideren voor de Franse presidentsverkiezingen. Zemmour heeft zich nog niet officieel gekandideerd, maar wel zijn plek als vaste gast op het CNews-kabelnetwerk op moeten geven, zijn column bij de rechtse krant le Figaro opgezegd en een website gelanceerd.

Een daadwerkelijke kandidatuur zou vooral een probleem zijn voor Marine le Pen en haar Rassemblement National, die tot nu toe een monopolie hadden op de uiterst rechtse stem. In de peilingen staat Zemmour op 8 tot 10 procent van de stemmen, een verdubbeling in vergelijking met vorige maand. Marine Le Pen krijgt 19 procent van de stemmen, wat betekent dat Zemmour Le Pen nog een hoop last kan bezorgen.

Politico noemt Zemmour de ‘zilvertongige apostel van poëtisch defaitisme en elegant racisme’. We leven volgens Zemmour in ‘de slechtste van alle mogelijke werelden’, vanwege immigratie, de zogenaamde buitensporige macht van vrouwen, homo’s, Brussel, het internationale financiële systeem en het verraad van een corrupte, ijdele en domme politieke elite. Zemmour waarschuwt voor de ‘zelfmoord’ van Frankrijk en Europa, vanwege de islam en de migranten die voor een ‘grote omvolking’ zullen zorgen.

Zemmour doet aan als een Franse Thierry Baudet. Hij ziet zichzelf als een scherpzinnige, tegendraadse intellectueel en gedraagt zich als een profeet die de Europese beschaving waarschuwt voor een dreigende ondergang. Ze kennen elkaar ook. Enkele jaren terug schreef Zemmour voor de conservatieve krant le Figaro, waar hij toen nog columnist voor was, een lovende recensie van Baudets proefschrift De aanval op de natiestaat. Of Zemmour daadwerkelijk net als Baudet de overstap van polemist naar politiek maakt, zal in de komende dagen duidelijk worden.

- Advertentie -