GroenLinks-PvdA houdt vast aan de tweestatenoplossing als antwoord op het Israëlisch-Palestijns conflict, zo blijkt uit het concept-verkiezingsprogramma. Voor Palestina-activisten is dit een flinke tegenvaller: ‘Het lijkt wel 1998’, post Edwin van ‘t Pad van The Rights Forum op X.
‘In het Israëlisch-Palestijnse conflict streven we naar een rechtvaardige tweestatenoplossing’, staat er in het conceptprogramma te lezen. GroenLinks-PvdA veroordeelt alle vormen van geweld, het Israëlische geweld, maar ook het Palestijnse geweld. Tegelijk gaat het volgens GroenLinks-PvdA om een ‘asymmetrisch conflict’: Israël blijft maar nederzettingen bouwen op Palestijns grondgebied en werpt economische belemmeringen op die Palestijnen hard raken en een duurzame vrede in de weg staan. GroenLinks-PvdA wil dat Nederland de Palestijnse staat erkent, dringt er bij de Palestijnse Autoriteit op na vrije verkiezingen te organiseren, vindt dat Israël aan de democratische rechtsstaat moet vasthouden, en heeft kritiek tegen het valselijk labelen van producten uit de bezette gebieden, die het opschrift ‘made in Israel’ krijgen.
Hoewel GroenLinks-PvdA dus kritiek heeft op Israël is deze kritiek veel te voorzichtig, vindt Edwin van ’t Pad van The Rights Forum. ‘Buitengewoon teleurstellend voor wat een progressief verbond zou moeten zijn. Dit is aantoonbaar gefaald beleid voorzetten’, schrijft hij op X.
‘GroenLinks-PvdA heeft een mooi links programma opgeleverd, waar ik als lid ontzettend blij mee ben’, legt Van ’t Pad uit aan de Kanttekening. ‘Maar die ambitie en realiteitszin mis ik in de Palestina-Israël paragraaf.’
Het ‘krampachtig vasthouden aan de tweestatenoplossing’ noemt Van ’t Pad ‘fantasie-beleid’: ‘De realiteit van annexatie, kolonisatie en de expliciete wens van Israël die oplossing onmogelijk te maken heeft ons ingehaald. Het is verder aan de partijen zelf om te beslissen wat de oplossing moet worden binnen de huidige éénstaat-realiteit. Gelijke rechten en respect voor internationaal recht staan daarbij voor ons als internationale gemeenschap voorop.’
Van ’t Pad vindt het daarnaast kwalijk dat GroenLinks-PvdA niet benoemt dat Israël aan ‘apartheid’ doet: ‘Er is een consensus ontstaan onder mensenrechtenorganisaties zoals Human Rights Watch, Amnesty International, Al Haq en B’tselem dat Israël zich schuldig maakt aan apartheid. Het is een misdaad tegen de menselijkheid. Een meerderheid van de geïnformeerde Nederlanders weet al dat het zo is. Voormalig GroenLinks-Europarlementariër Judith Sargentini benoemde het 8 jaar geleden al. En Frans Timmermans was in 2011, toen hij Tweede Kamerlid was, al kritisch over rechtsongelijkheid in Israël-Palestina. De apartheidsbeschuldiging kan daarom niet genegeerd worden, maar moet erkend worden en voorgelegd aan een bevoegde rechter.’
Ten slotte vindt Van ‘t Pad dat Nederland zich moet inzetten voor het internationaal recht in Israël en Palestina. ‘We zeggen al veertig jaar ons te verzetten tegen de nederzettingen, maar ze groeien harder dan ooit. Het moet concreet gemaakt worden; door de relatie met Israël afhankelijk te maken van respect voor internationaal recht. Dit kan betekenen het opschorten van het EU-associatieakkoord, het stoppen met het intensiveren van de economische banden, en het stoppen met de militaire samenwerking met Israël. De zaak die nu is begonnen bij het Internationaal Gerechtshof in Den Haag over de legaliteit van de bezetting-met-open-einde van Palestina, moet ook door Nederland ondersteund worden. 51 landen, waaronder Frankrijk, Ierland en Luxemburg, hebben schriftelijke bijdragen geleverd, maar Nederland niet. Dit kan alsnog in het verdere verloop van de procedure.’
