De nieuwe Spielberg-verfilming van Broadwaymusical West Side Story is ‘minder racistisch dan het origineel, maar dat is niet voldoende’. Dat zegt de Amerikaanse schrijver Luisita Lopez Torregrosa bij de zender NBC. ‘Onwetendheid, banaliteit en geweld definiëren de Puerto Ricaanse karakters ook deze keer.’
West Side Story verhaalt over twee rivaliserende jeugdbendes uit New York, waaronder ook een met een Puerto Ricaanse achtergrond. Tony en Maria, allebei gelieerd aan een andere bende, worden verliefd op elkaar en beginnen aan een verboden romance.
Vroeger op school plaagden haar medeleerlingen Torregrosa, die zelf ook een Puerto Ricaanse afkomst heeft; ze vroegen haar om ‘dansmoves zoals Anita en Maria’ uit West Side Story, dat in de jaren zestig ook al was verfilmd.
‘Ik was verschrikt, maar lachte het weg’, zegt ze daarover. ‘Ik was niet Maria of Anita. En de gangsterleden (…) waren niet zoals de jongens waarmee ik was opgegroeid in Puerto Rico.’
Torregrosa zag een eendimensionaal en stereotype beeld van Puerto Ricanen, dat ‘een blijvertje’ werd, zegt ze. ‘Een schandalig, maar intens en hardnekkig beeld.’
En dan nu de nieuwe uitgave van Steven Spielberg (foto). Torregrosa: ‘Er is zeker inspanning geleverd om een multidimensionale verbeelding van Puerto Ricanen neer te zetten. Door meer dialoog.’
Maar volgens Torregrosa is dat niet goed gelukt. Alleen de hoofdpersonen Maria en Valentina zijn sympathieke figuren in de film. ‘Zij laten zien wat het is Puerto Ricaanse te zijn in een wereld vol met armoede en discriminatie.’
De Puerto Ricaanse vrouwen zijn in de Hollywood-verbeelding van Spielberg altijd maagdelijk of oversekst, schrijft Torregrosa, en de mannen gewelddadig. ‘En elke Puerto Ricaan op tv is een fenomenale danser.’
