De Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties besloot gisteren geen debat te voeren over de onderdrukking van de Oeigoeren in China. De aanwezige islamitische landen in de 47-koppige raad stemden tegen zo’n debat, of onthielden zich van stemming. Saillant, gezien de Oeigoeren ook islamitisch zijn.
Naast China stemden ook de overwegend islamitische landen Verenigde Arabische Emiraten, Pakistan, Sudan, Qatar, Indonesië, Oekbekistan en Kazachstan tegen het debat. Maleisie en Libie onthielden zich van stemmingen. Salih Hudayar, de Oeigoerse leider in ballingschap, spreekt van ‘verraad’ door deze landen.
Voor wie de Oeigoerenkwestie volgt, zal de tegenstem van deze moslimlanden geen grote verrassing zijn. Deze landen worden economisch steeds afhankelijker van China en schuwen daarom al jarenlang kritiek op Beijing, zelfs als het gaat om de Oeigoeren.
En in 2019 ondertekenden 22 landen een verklaring waarin ze China opriepen een einde te maken aan de mensenrechtenschendingen tegen de moslims in de westelijke Chinese regio Xinjiang. Daar zaten geen moslimlanden bij. En afgelopen maart nog was de Chinese buitenlandminister te gast bij de Organisatie van Islamitische Landen (OIC). OIC kaartte toen verschillende crises in de wereld aan waarbij moslims zijn betrokken maar zweeg over de Oeigoeren.
China heeft naar schatting minstens een miljoen islamitische Oeigoeren in heropvoedingskampen opgesloten. Ook worden Oeigoerse moskeeën gesloopt en Oeigoerse vrouwen gedwongen gesteriliseerd. Steeds meer experts en parlementen spreken daarom van genocide.
Bij de onderdrukking van de islamitische Oeigoeren pleegt China mogelijk misdaden tegen de menselijkheid, stelde een VN-rapport vorige maand nog.
De Chinese regering reageert steevast hetzelfde op de beschuldigingen: het Westen zou de boel bij elkaar liegen, terwijl de Chinese regering hoegenaamd extremisme in de regio wil aanpakken.
