De nieuwe ambassadeur van China in Marokko, Li Changlin, wil meteen laten zien dat hij de bevolking goedgezind is: hij deelt voedselpakketten uit aan arme gezinnen tijdens de ramadan.
De Chinese ambassade is een samenwerking aangegaan met de Marokkaanse liefdadigheidsinstelling Al Rayane. Ambassadeur Li zal naar eigen zeggen toezien op de distributie, zodat de pakketten toekomen aan de armste gezinnen waar ze voor bedoeld zijn.
De ambassadeur wil ‘een gebaar van solidariteit en troost maken naar deze families tijdens deze heilige maand ramadan’, zeker in tijden van corona.
Marokko is hard getroffen door het virus, waar veel mensen door de lockdowns zonder werk zijn komen te zitten. Het koninkrijk probeert nu zoveel mogelijk mensen in te enten met vaccins van onder andere het Chinese bedrijf Sinopharm, om zo snel weer uit de crisis te komen.
Li is een doorgewinterde diplomaat die al sinds de jaren tachtig voor Chinese regering werkt. Hij was onder meer ambtenaar bij het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken en ambassadeur in het Afrikaanse land Burundi.
Ondertussen houden China en Marokko zich stil over de onderdrukking van de islamitische Oeigoeren in de Chinese provincie Xinjiang, die niet aan de ramadan durven mee te doen omdat ze vrezen dat ze dan in een concentratiekamp worden opgesloten.
Meer dan een miljoen mensen worden naar schatting vastgehouden in deze detentiecentra. Ook vinden er gedwongen sterilisaties plaats, worden moslims gedwongen om varkensvlees te eten en worden moskeeën gesloopt.
De Amerikaanse regering-Trump en de parlementen van Nederland, Groot-Brittannië en Canada hebben inmiddels erkend dat China genocide pleegt op de Oeigoeren.
In maart sprak een internationale set van deskundigen in een mensenrechtenrapport van ‘een intentie om de Oeigoeren als groep geheel of gedeeltelijk te vernietigen’.
Marokko en andere landen spreken zich vaak uit over onderdrukking ten aanzien van islamitische Palestijnen, Rohingya of moslims in Europa, maar niet over de islamitische Oeigoeren. De Arabische Liga en het daarbij aangesloten Marokko hebben zelfs enkele keren hun expliciete goedkeuring verleend aan de Oeigoeren-politiek van China, onder het mom van wat China zelf ook altijd beweert: namelijk dat China het terrorisme, separatisme en extremisme aanpakt onder de Oeigoeren.
Het besluit van moslimlanden om zich achter China te scharen is keiharde Realpolitik, zei Bernard Haykel, hoogleraar Midden-Oostenstudies aan de universiteit van Princeton, eerder tegen de Kanttekening:
‘Het is overduidelijk dat de overheden een dubbele standaard hanteren door wel op te komen voor de Rohingya-moslims in Myanmar, maar niet voor de Oeigoeren. Ook binnen eigen gelederen is deze hypocrisie geen geheim, maar de kosten wegen simpelweg niet op tegen de baten. Natuurlijk is er sympathie voor de Oeigoerse moslims, maar niemand is bereid zijn waardevolle relatie met China ervoor op het spel te zetten.’
