19 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 10

Deze vrouw is tot alles in staat

Daar zat ze. Gegijzeld door ijdelheid; gevangen in een zelfgebouwd labyrint. Yesilgöz besloot de uitnodiging voor Zomergasten niet af te wachten, ze interviewde gewoon zichzelf.

Ze stelt de vraag: ‘Is Douwe Bob een Jodenhater?’ om ’m daarna zelf het antwoord te geven. Hier heeft de bubbel zijn eindpunt bereikt: er zit niemand meer in. Het voelde als een moetje, ik-moet-dit-doen-omdat-ik-vind-dat-ik-dit-moet-doen.

Politici ontlenen hun ideeën aan ideologieën, denkers, literatuur of voorgangers. Yesilgöz ontleent haar ideeën aan… ja… aan wat eigenlijk? Ze zei iets over dat er vrijheid op het spel stond, maar kon niet uitleggen waar die vrijheid op gestoeld was.

Er is de vrijheid om het filmpje niet te maken, wat ze niet had gedaan. Hier was iemand aan het woord die in die zin gedomineerd werd door een nogal dwingende wil. Ze móést dit doen. Hier zit ik, ik kan niet anders.

Yesilgöz maakte een wat eenzame indruk. Ik kon uit het filmpje ook niet opmaken waar ze als politiek leider voor stond; ze was hier haar straatje aan het schoonvegen. Een eenmans-p.r.-bureau: kijk, papa, dit kan ik ook!

De strijd met Wilders kan ze niet winnen; die man heeft een staat van dienst. Hij kan niet in vrijheid leven vanwege zijn positie. Hoe armzalig zijn wereldbeeld ook is, hij straalt urgentie uit. En hij heeft humor. Yesilgöz heeft geen humor.

Daarvoor is ze te veel in de aanval, te veel gericht op eigenbelang, te weinig kennis ook van wat mensen beweegt. Ze heeft een fantasiewereld gecreëerd. Humor zou die fantasiewereld aantasten. Onzekere mensen zijn bang voor humor.

Ik heb de carrière van Yesilgöz vanaf het begin met verbazing gevolgd

Ik heb de carrière van Yesilgöz vanaf het begin met verbazing gevolgd omdat ik het succes van haar carrière niet begreep. En ik verwonderde me enorm over dat ik het niet begreep.

In denken is ze middelmatig, in spreken enigszins begaafd, en visie heeft ze niet, maar dat valt weinig op in deze visieloze tijd. Ze herhaalde oneliners. Herkauwde steeds hetzelfde migratieverhaal, waarna ze het migratieverhaal verwierp.

En steeds maar weer dat haantje-de-voorste-gedrag. Een onvermoeibare macho, maar wat macho’s leuk maakt is dat er altijd wel een kwetsbare, sentimentele kant te ontwaren is. De macho beschermt uiteindelijk dat hulpeloze, gekwetste kind in zichzelf.

Yesilgöz heeft afscheid genomen van het kwetsbare kind. Het zit haar nieuwe zijn maar in de weg. Kwetsbaarheid belemmert machtsuitoefening.

Ik moest terugdenken aan haar optreden bij Koffietijd, in de aanloop naar de verkiezingen. Ze ging een potje koken en werd vragen gesteld door Loretta Schrijver. Een gezellig onderonsje waar alles mis mag gaan. De mens staat centraal.

Op de vraag of ze ook weleens Turks kookte, antwoordde ze resoluut, fel en met de snelheid van de bliksem dat ze niets met die keuken had.* Zelfs een positieve verwijzing naar haar culturele achtergrond mocht niet zijn. De rijke culinaire traditie van een cultuur geofferd op het altaar van de verzengende ambitie.

Ik wist toen: deze vrouw is tot alles in staat. Ontkennen. Liegen. Wegduiken. Toeslaan. Draaien. Manipuleren. Ze draait er de hand niet voor om. Gekonkel is haar DNA.

Yesilgöz weet altijd wel een minderheid te vinden om naar uit te halen. Woke. Activisten. Moslims. Anti-zionisten. Kunstenaars. Muzikanten. Journalisten. Yesilgöz is een veelpleger.

En nu dat filmpje. Ik kan niet het hele filmpje afkijken. Dat lukt me niet. Ik heb plaatsvervangende schaamte. Narcisme zonder kleur op de wangen, ijdelheid zonder franje, bluf zonder poker. De koningin draagt geen kleding.

En toch is het niet ongevaarlijk. Ze heeft een muzikant beschadigd. Hem tot vluchten aangezet. Autoritaire leiders kunnen het, Yesilgöz kan het ook. Kunstenaars aanvallen om je gebrek aan leiderschap te verhullen.

*In tegenstelling tot wat de column stelt, heeft Dilan Yesilgöz zich wel positief uitgelaten over de Turkse keuken. Ze deed dit in het programma BinnensteBuiten. Haar favoriete snack blijft de frikandel.

Wilders krijgt zijn zin: Kamer stemt in met strengste asielbeleid

0

De PVV heeft een grote overwinning behaald in de Tweede Kamer, mede door een kapitale blunder van linkse Kamerleden. Door hun afwezigheid tijdens Keti Koti kon de partij profiteren van de stemming over ingrijpende wijzigingen in het asiel- en woonbeleid. Het ‘strengste asielbeleid ooit’ komt daarmee een stap dichterbij.

Een meerderheid van 94 en 95 Kamerleden stemde in met de wetsvoorstellen, die onder meer een zogenoemd tweestatusstelsel invoeren. De voorstellen waren nog afkomstig van voormalig PVV-minister Marjolein Faber. Tegen stemden 56 en 55 Kamerleden, meldt de NOS.

Het is nog niet zeker of de wetten daadwerkelijk in werking treden, omdat ze ook door de Eerste Kamer moeten. En dat kan pas na het zomerreces. De PVV sluit het politieke seizoen zodoende wel af met een opsteker, die tijdens de verkiezingscampagne ongetwijfeld uitgebuit zal worden.

Maar er zijn ook kritische geluiden. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten denkt dat de wetten ‘juridisch onhoudbaar’ zijn voor de Eerste Kamer. Het CDA is in ieder geval tegen de Asielnoodmaatregelenwet in de huidige vorm, vanwege de toevoeging van strafbaarstelling van illegaliteit. De partij heeft geen principieel bezwaar tegen de invoering van het tweestatusstelsel, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen vluchtelingen die bescherming nodig hebben vanwege hun etniciteit, religie of seksuele geaardheid, en oorlogsvluchtelingen die minder rechten hebben.

Over de strafbaarstelling van hulp aan illegalen waren twijfels bij NSC en SGP, maar zij stemden toch in na wat sussende toezeggingen van VVD-minister David van Weel. Hij beloofde dat het advies van de Raad van State hierover alsnog besproken zal worden in de Kamer. Maar of daarmee de strafbaarstelling van hulp ongedaan kan worden gemaakt, is niet te zeggen. Een meerderheid in de Tweede Kamer wil dat, zo bleek vannacht.

Theoloog Stefan Paas reageert geschokt en uit zijn zorgen op LinkedIn. ‘Kan de Tweede Kamer later besluiten een amendement uit een reeds aangenomen wetsvoorstel te halen? En als dat niet gebeurt? Betekent dit dat SGP en NSC dus gewoon vóór het strafbaar stellen van soep uitdelen aan ongedocumenteerden hebben gestemd? Heel benieuwd of staatsrechtdeskundigen hier kaas van kunnen maken,’ schrijft hij.

Daar bleef het niet bij. In dezelfde nacht pakte een meerderheid in de Tweede Kamer ook de voorrang van statushouders bij toewijzing van sociale huurwoningen af. Een diepgekoesterde wens van de PVV, die via een amendement geregeld heeft dat gemeenten geen urgentieverklaringen meer mogen afgeven aan statushouders. Daarmee heeft de partij, vlak voor het zomerreces, haar ‘eigen volk eerst’-principe weten te realiseren. Achteraan aansluiten is het nieuwe normaal voor vluchtelingen, met wachttijden die kunnen oplopen tot 15 jaar of langer.

Jennifer Simons wordt eerste vrouwelijke president Suriname

0

Als alles volgens plan verloopt, krijgt Suriname binnenkort voor het eerst sinds de onafhankelijkheid in 1975 een vrouwelijke president: de 71-jarige Jennifer Geerlings-Simons.

Aanstaande zondag zou de verkiezing plaatsvinden door de wetgevende macht, maar er valt weinig te kiezen. Gisteren besloten de andere partijen namelijk geen eigen kandidaten voor te dragen. Daarmee is de weg vrijgemaakt voor de voorzitter van de Nationale Democratische Partij (NDP), een van de regerende partijen binnen de recent gevormde alliantie.

Simons is geen onbekende in de Surinaamse politiek, al gaat haar carrière gepaard met de nodige controverse. In 2012 loodste ze de omstreden uitbreiding van de amnestiewet door het parlement. Daardoor kon voormalig president Desi Bouterse op dat moment niet worden veroordeeld voor de Decembermoorden. Dit wordt haar door veel mensen nog steeds kwalijk genomen.

Toch heeft de politica geen spijt van haar handelen, schrijft NRC. Ze zegt zich de komende jaren vooral te willen richten op de bestrijding van corruptie.

VN-rapport: bedrijven medeplichtig aan mensenrechtenschendingen in Palestijnse gebieden

0

Microsoft, Amazon, Caterpillar, Booking.com en Maersk – het is slechts een greep uit de lange lijst bedrijven die VN-rapporteur Francesca Albanese noemt in haar nieuwe rapport over ‘de economie achter de Israëlische bezetting, apartheid en inmiddels genocide’. Volgens haar kunnen deze bedrijven strafrechtelijk worden vervolgd.

Albanese, VN-rapporteur voor de bezette Palestijnse gebieden, presenteerde haar rapport gisteren aan de VN-Mensenrechtenraad. Hiervoor had ze de ‘bedrijfsmachinerie’ onderzocht die de apartheid en de langzame, onontkoombare vernietiging van het Palestijnse leven mogelijk maakt. Dit gebeurt bijvoorbeeld doordat een bedrijf financieel direct of indirect bijdraagt, of doordat het bijdraagt aan de infrastructuur voor Israëlische nederzettingen in de bezette Palestijnse gebieden, legt ze uit.

In het rapport noemt ze ook Nederlandse bedrijven, zoals Booking.com. Dit bedrijf verhuurt accommodaties in illegale nederzettingen. Het bedrijf reageerde op vragen van ANP over de beschuldigingen: ‘Onze missie is om het voor iedereen gemakkelijker te maken om de wereld te ervaren, en daarom vinden we dat het niet aan ons is om te bepalen waar iemand wel of niet naartoe mag reizen.’

Ook het eerder in opspraak geraakte Christenen voor Israël komt in het rapport voor. Deze organisatie steunt Israël uit ideologische overwegingen, zoals bleek uit publicaties van Investico, BOOS en Nederlands Dagblad. Zelf legt het deze beschuldigingen naast zich neer.

Volgens Albanese kunnen deze bedrijven strafrechtelijk worden vervolgd vanwege hun bijdrage aan mensenrechtenschendingen. Dit gebeurde ook met de Nederlandse ondernemer Frans van Anraat, die in de jaren tachtig grondstoffen voor chemische wapens verkocht aan Irak, zo meldt onderzoeksplatform Investico.

Volgens Albanese ligt de eerste verantwoordelijkheid om actie te ondernemen bij landen, vervolgens bij bedrijven en daarna bij hun consumenten.

Albanese kreeg applaus na haar toespraak, maar wordt ook bekritiseerd. Veel bedrijven kunnen zich niet vinden in de beschuldigingen. De Amerikaanse president Trump wil dat de VN Albanese afzet, omdat ze antisemitisch zou zijn en terrorisme zou steunen, schrijft JPost.

Albanese is al sinds het begin van het geweld in Gaza uitermate kritisch over Israël. Ze sprak al vroeg over genocide en vindt dat de aanval van Hamas op 7 oktober moet worden geplaatst in een context van decennialange onderdrukking van de Palestijnen.

‘Het bloedbad in Shaoguan leidde direct tot het bloedbad in Urumqi’

0

Zestien jaar geleden, op 5 juli 2009, sloeg China met grof geweld een Oeigoers protest in Urumqi neer. Daarbij vielen tientallen doden en werden duizenden mensen opgepakt. De onderdrukking van Oeigoeren gaat sindsdien gewoon door, schrijft Abdurehim Gheni.

Elke keer dat we ons het bloedbad van Shaoguan herinneren, groeit onze woede jegens China – niet alleen vanwege het aantal slachtoffers, maar ook vanwege hun pijnlijke dood. Tientallen Oeigoerse dwangarbeiders, die waren overgebracht van het district Konasheher in de prefectuur Kashgar naar de stad Shaoguan in de provincie Guangdong, hadden nooit gedacht dat ze op 26 mei 2009 op gruwelijke wijze doodgeslagen zouden worden.

Op die dag drongen duizenden Han-Chinese arbeiders hun slaapzalen binnen, trokken hen uit bed en sloegen hen met houten en ijzeren staven totdat sommigen stierven. Ze beschuldigden hen ervan Han-Chinese vrouwelijke arbeiders te hebben lastiggevallen. Videobeelden van wegrennende Oeigoerse arbeiders die werden achtervolgd en wreed geslagen, gingen viraal op internet.

Hoewel ik in Nederland woonde, volgde ik het nieuws over Oost-Turkestan op de voet. De videobeelden van de achtervolging en mishandeling van Oeigoerse arbeiders werden heftig besproken op internet. Volgens statistieken stierven op die dag 17 Oeigoerse arbeiders.

Steeds meer bewijs wijst erop dat het om een politieke samenzwering ging, opzettelijk gepland door de Chinese regering

Als reactie op dit brute bloedbad organiseerden duizenden studenten, de meesten van hen erg jong, een vreedzaam protest voor het regeringsgebouw van de zogenaamde Autonome Regio Xinjiang in Urumqi. Ze eisten uitleg over het bloedbad in Shaoguan, een einde aan de gedwongen overplaatsing van Oeigoerse arbeiders naar door Han gedomineerde provincies, en oplossingen voor de werkloosheid in Oost-Turkestan. De politie en het leger openden echter het vuur op de demonstranten, wat leidde tot nog meer slachtoffers. Ook videobeelden van politieagenten die op demonstranten schoten en hen mishandelden, werden breed verspreid online.

Tijdens het protest gebruikten de politie en het leger nieuw ontwikkelde zwavelgeweren, die onuitwisbare markeringen op de kleding van demonstranten achterlaten. In de nacht werden gearresteerden geïdentificeerd aan de hand van deze sporen op hun kleding. In wijken waar voornamelijk Oeigoeren woonden, werd de elektriciteit afgesloten, waarna soldaten huizen binnendrongen en willekeurig Oeigoeren arresteerden of doodden.

De videobeelden van Han-Chinezen die Oeigoerse dwangarbeiders in de stad Shaoguan sloegen en vermoordden, waren buitengewoon gewelddadig en verontrustend en circuleerden wekenlang op het internet, tot woede van veel Oeigoeren. Opmerkelijk is dat deze beelden nooit verwijderd werden door de anders zeer efficiënte Chinese internetpolitie, hoewel ze duidelijk lieten zien wie de onlusten begonnen.

Steeds meer bewijs wijst erop dat het om een politieke samenzwering ging, opzettelijk gepland door de Chinese regering. Verschillende getuigen meldden dat de CCP-regiosecretaris Wang Lequan en andere functionarissen zich vermaakten op het toeristische Zuidgebergte van Urumqi, terwijl de politie zwavelgeweren gebruikte om demonstranten te markeren en hen onder dekking van de duisternis arresteerde en doodde.

In de nacht van 5 juli werden verschillende Oeigoerse jongeren uit Dong Kowruck (Erdaoqiao), Beige Meidani (Paardenrenbaan), en Dawan Road (Heuvelweg) vermoord. De lichamen werden afgevoerd met legervoertuigen, en bloedsporen werden de hele nacht onder dekking van duisternis opgeruimd.

Wang Lequan noemde dit bloedbad op televisie ‘een krachtige tegenaanval tegen radicalen’. Geïnspireerd door Wang Lequans impliciete belofte van straffeloosheid, trokken duizenden Han-Chinezen naar Oeigoerse woonwijken en vielen alle Oeigoeren aan die ze tegenkwamen, met houten en ijzeren staven, zonder enige tussenkomst van de politie. Een getuige meldde dat twintig tot dertig agenten in burger op een moorddadige strooptocht gingen, zelfs ouderen en kinderen werden niet gespaard. Niet verrassend verergerde dit de gevoelens van afkeer van Oeigoeren jegens de Han.

Han-Chinezen trokken naar Oeigoerse woonwijken en vielen alle Oeigoeren aan die ze tegenkwamen

Toen het bloedbad van 5 juli plaatsvond, keerde de Chinese president Hu Jintao halsoverkop terug naar Beijing vanuit Italië, waar hij deelnam aan de G8-top, en beval een harde onderdrukking. Hij gaf tevens opdracht om de Oeigoeren de schuld van de rellen te geven.

Memetjan Abdulla, een verslaggever van China Radio International (CRI), werd in april 2010 tot levenslang veroordeeld voor het ‘aanzetten tot etnische rellen’ omdat hij op de Oeigoerstalige website Salkin een verklaring van het Wereld Oeigoeren Congres had gepost waarin opgeroepen werd tot protest tegen het incident in Shaoguan.

Gulmire Imin, webbeheerder van dezelfde Oeigoerstalige website en overheidsmedewerker in Urumqi, werd in april 2010 eveneens tot levenslang veroordeeld omdat ze oproepen tot een demonstratie voor gerechtigheid op de website had geplaatst.

Geyret Niyaz, een voormalig klasgenoot van de voorzitter van de Autonome Regio Xinjiang, Nur Bekri, en journalist bij de Xinjiang Economic Daily, kreeg 15 jaar celstraf voor het geven van suggesties aan de overheid over hoe het probleem op te lossen en voor het geven van interviews aan buitenlandse journalisten.

Ilham Tohti, een internationaal gerenommeerd hoogleraar economie en oprichter van de Oeigoerse website Uyghur Online, werd op 23 september 2014 tot levenslang veroordeeld voor ‘aanzetten tot separatisme’ nadat hij had opgeroepen tot respect voor de mensenrechten van Oeigoeren. Tohti had het Chinese beleid bekritiseerd en over het bloedbad van 5 juli gezegd: ‘Dit is geen incident, maar het resultaat van het harde beleid van de Chinese regering jegens het Oeigoerse volk.’

Sophie Richardson, China-directeur van Human Rights Watch, verklaarde dat China na het bloedbad in Shaoguan het militariseren van de Oeigoerse regio versnelde. Ze sprak haar bewondering uit voor de moed en dapperheid van het Oeigoerse volk in het gezicht van onderdrukking.

In de geschiedenis van Chinese onderdrukking van de Oeigoeren zijn fysieke onderdrukking en zelfs bloedbaden geen op zichzelf staande incidenten. Ze maken deel uit van een beleid dat erop gericht is de Oeigoeren te terroriseren, onder allerlei voorwendsels, met als uiteindelijk doel hen, als het niet fysiek is, dan toch cultureel en identitair te elimineren. Het bloedbad in Shaoguan was de voorbode van vele anderen, en bevestigt dat China met recht een terroristische staat genoemd kan worden.

De Amerikanen zijn allang geen beschermers meer

0

‘Daddy’ zeggen tegen Trump, of hem ‘een man van kracht en vrede’ noemen. Ik zou het niet over mijn lippen krijgen. Rutte lukt dat met een tandpastalach, stralend. Misschien moet ik jaloers op hem zijn. Want het is onze secretaris-generaal van de NAVO mede daardoor wel gelukt om de president van Amerika, de hoogste baas van de NAVO, goedgeluimd aanwezig te laten blijven op de trans-Atlantische top in Den Haag.

Wat ons dat oplevert, is tijd. Dure tijd. Elke dag dat de Amerikaanse atoomparaplu langer boven Europa opengeklapt blijft, is er één gewonnen. Een goed teken is dat de Russen flink boos waren over het feit dat we vijf procent van ons bbp aan defensie gaan uitgeven. Ongetwijfeld zijn zij ook teleurgesteld dat de NAVO nog steeds niet door tweespalt ten onder is gegaan.

Verborgen vijandschap

Maar die tweespalt is er natuurlijk wel. De volgende dag al spraken de Europese leiders in de Raad van de EU uit dat er meer haast gemaakt moet worden met het onafhankelijk maken van Europa ten opzichte van de VS. Zonder een onvertogen woord over Amerika prijzen zij de toenadering tot Europa van ‘gelijkgezinde landen zoals het Verenigd Koninkrijk en Canada’. Maar iedereen weet ondertussen dat daddy Donald morgen weer als vijand tegenover ons kan staan in zijn handelsoorlog, bijvoorbeeld door te eisen dat de tarieven voor export naar de VS verdubbeld worden.

Iedereen weet ondertussen dat daddy Donald morgen weer als vijand tegenover ons kan staan

Donald voelt zich een held omdat hij de Europese landen zover heeft gekregen dat zij veel meer geld uitgeven aan defensie. Shifting the burden, het overhevelen van defensielasten van de VS naar het ‘luie’ Europa. Maar daddy gaat ervan uit dat al dat geld aan wapenaankopen in de VS besteed zal worden. En dát is zijn volgende frustratie.

Europa legt er juist de nadruk op dat het zijn eigen wapenindustrie zo snel mogelijk moet opbouwen. Daarvoor gaat het geld lenen via het SAFE-programma. Ook wil men wapens gaan kopen voor Oekraïne. Allemaal heel verstandig, maar Trump denkt daar anders over. Hij vindt dat wij, vergeleken met onze export naar Amerika, sowieso al veel te weinig importeren uit zijn land. Zozeer zelfs dat hij ook de uitvoer van staal en aluminium naar de VS met 50 procent wil belasten, waardoor de vliegtuigen en wapens die we uit zijn land kopen nóg duurder zullen worden.

Nicht Patricia uit Amerika 

Ik was een paar dagen op tijdreis in Amsterdam. In café Americain had ik afgesproken met mijn nicht Patricia uit Chicago. Ze was overgekomen om eindelijk weer haar Hollandse familie en vrienden te bezoeken. Ik had haar vooraf per mail gevraagd wat zij van Trump vond. Ze antwoordde dat ze dat een ‘ingewikkelde’ vraag vond, ze zou liever in persoon komen om het uit te leggen.

Ik vreesde al dat zij zich per mail niet wilde uitspreken, en ja hoor: in dit art-deco-paradijs barstte ze los. Ze is bang dat Trumps brute optreden tot een dictatuur zal leiden.

‘Hoe is het mogelijk dat zoiets zich ontwikkelt in een staat die al zo lang democratisch is?’ vroeg ik.
‘Heel veel Amerikanen hebben geen goed onderwijs gehad en weten van niks. Ze kennen ook geen andere landen en geloven dat ze in het beste land ter wereld wonen. Dat de VS in alles superieur zijn.’

De kloof tussen arm en rijk is totaal uit de hand gelopen

‘En weet je dat er in veel steden nog steeds ‘red lines’ zijn?’ voegde ze eraan toe. Binnen die grenzen wonen gediscrimineerde mensen die bijvoorbeeld geen verzekeringen kunnen afsluiten. ‘De kloof tussen arm en rijk is totaal uit de hand gelopen. Dat maakt een samenleving vatbaar voor politieke ziektes.’

Ik vulde aan: ‘De zogenaamde ‘One Big Beautiful Bill’ van Trump berooft de armen verder en verrijkt de rijken.’ Ze schudde haar rode krullen, en ik speelde op de prachtige zwarte vleugel een opwekkende polonaise van Chopin voor haar.

Geschiedenis van een continent

Ik liep terug naar mijn vrienden, bij wie ik logeerde, en probeerde me te herinneren wanneer ‘Europa’ voor het eerst een rol in mijn leven begon te spelen. Beelden van vergaderingen in Brussel kwamen op: 1984, toen ik voor het Europees Parlement werkte en enthousiast deel uitmaakte van de fractie van de Groenen.

Ik was me er nauwelijks van bewust dat ons werelddeel een protectoraat was van het Amerikaanse militaire imperium.

Dan, een paar jaar later: mensenmassa’s die na de val van de Muur naar West-Duitsland stromen. De kick was dat de volkeren van Oost-Europa zich verenigden met West. Voor mij was dat de finale van de Tweede Wereldoorlog. Nu was eindelijk héél Europa bevrijd.

Maar mijn illusie van een vrij en onbedreigd Europa vervloog toen een Russische dictator in 2014 de Krim bezette. Europa werd opnieuw aangevallen. Na Hitler kwam Poetin, en we mochten blij zijn dat de Amerikanen ons zouden verdedigen. Al deden ze dat met lange tanden.

Ik wandelde langs de vlaggen bij het Amerikaanse consulaat op het Museumplein en liet het tot me doordringen. De Amerikanen zijn allang geen beschermers meer, maar eerder een vijand. Stilletjes, samen met de Russen, tegenover een verweesd en nog half verdoofd Europa.

Het nieuws dat Starmer twaalf F-35’s heeft besteld die atoombommen kunnen afwerpen, maakte me vreemd genoeg blij.

Frankrijk: ‘incel’ (18) opgepakt die aanslag op vrouwen wilde plegen

0

In Frankrijk is een achttienjarige man opgepakt voor het plannen van een terroristische aanslag vanuit de incel-ideologie, oftewel de ‘onvrijwillige onthoudingsbeweging’. Volgens de politie wilde hij een mesaanval op vrouwen plegen, meldt the Guardian.

Voor het eerst komt in Frankrijk een zogenoemde ‘incel’-zaak (involuntary celibacy movement) voor de rechter. De incel-beweging draait vooral om een onlinecultuur waarin jonge mannen klagen over hun ‘onvrijwillig’ celibataire leven. Ze geven vrouwen en het feminisme de schuld van hun seksuele frustratie. In sommige gevallen leidt dat tot wraakacties, waarbij een vrouw die zij als ‘aantrekkelijk’ zien doelwit wordt van een terroristische aanslag.

In Canada werd in 2023 voor het eerst een man veroordeeld voor een aanslag uit 2020 die te maken had met ‘onvrijwillige onthouding’. Die aanval was mogelijk geïnspireerd op een eerdere incel-aanslag in dezelfde stad in 2018, waarbij een bus werd gebruikt.

De 18-jarige man in Frankrijk werd vrijdag opgepakt bij een middelbare school in Saint-Étienne. In zijn tas zaten twee messen. Hij gaf toe dat hij zichzelf als ‘incel’ ziet. Zijn advocaat noemt hem ‘een tiener die lijdt’, en geen gewelddadige extremist. Het is aan de rechter om daarover te oordelen.

Waar het CDA wél achter staat in de strenge asielwetten

0

Voor het CDA gaat het strafbaar stellen van hulp aan mensen zonder verblijfsvergunning te ver. ‘We gaan medemenselijkheid in Nederland niet criminaliseren’, zegt partijleider Henri Bontenbal. Toch ligt de partij niet dwars bij het volledige pakket aan asielnoodmaatregelen.

Afgelopen dinsdag voegde de PVV een wijziging toe aan de Asielnoodmaatregelenwet: illegaliteit, én het helpen van mensen zonder verblijfsvergunning, zou strafbaar moeten worden. Het is niet verwonderlijk dat het CDA hierin niet mee kon gaan — veel kerken in Nederland openen hun deuren voor mensen in nood, waaronder ook mensen zonder geldige verblijfspapieren.

De tegenstem op dit amendement moet echter niet worden gezien als een afwijzing van de wet in haar geheel. Het CDA was van plan om de wet te steunen, zei Bontenbal gisteren in de Volkskrant.

De partij kan zich wel vinden in voorstellen zoals het afschaffen van de permanente verblijfsvergunning en het inkorten van de tijdelijke verblijfsvergunning van vijf naar drie jaar.

Ook verzet het CDA zich niet principieel tegen het zogenoemde tweestatusstelsel, waarin onderscheid wordt gemaakt tussen politieke vluchtelingen en mensen die vluchten voor oorlog en geweld. De eersten behouden volledige rechten, terwijl de laatsten een minder gunstige verblijfsstatus kunnen krijgen en teruggestuurd kunnen worden zodra het land van herkomst als veilig wordt beschouwd.

Dat CDA toch tegen het wetsvoorstel van de herinvoering van het tweestatusstelsel stemt is meer procedureel. De partij wil dat de wet gelijktijdig met het Europese migratiepact van kracht wordt, omdat het anders te veel werkdruk oplevert voor instanties die met de wijziging te maken krijgen. Dit leidde vorige week tot een aanvaring met demissionair BBB-minister Mona Keijzer (Volkshuisvesting/Asiel). Bontenbal beschuldigde Keijzer ervan al campagne te voeren.

Vandaag wordt in de Tweede Kamer over de asielmaatregelen met PVV-amendementen gestemd. Het is de belangrijkste stemming in het parlement voor het zomerreces, omdat de uitslag bepalend zal zijn voor de verkiezingscampagnes.

Waarom zijn de beelden van Maccabi-supporters gewist? Amsterdamse raad wil duidelijkheid

De Amsterdamse raad debatteert vandaag over gewiste GVB-beelden met mogelijk bewijs tegen Maccabi-hooligans. Lokale politici Sheher Khan (Denk) en Dorien Ballout (BIJ1) vermoeden geen opzet bij het wissen van de beelden.

Ook vanuit maatschappelijke hoek klinkt kritiek. Voorafgaand aan het debat heeft mensenrechtenorganisatie Control Alt Delete een brief naar de raad gestuurd. Die is mede ondertekend door een hele trits aan belangengroepen, waaronder EMCEMO en het Collectief tegen Islamofobie. De autoriteiten moeten volgens hen beter hun best doen om ook de aanleiding van de rellen, met name het optreden van de Israëlische supporters, goed in kaart te brengen en mogelijk te vervolgen.

Volgens de brief is de aanleiding van de ongeregeldheden, zoals het naar beneden trekken van vlaggen, het scanderen van racistische leuzen, vandalisme en geweldpleging,  onvoldoende onderzocht door zowel het COT, het Instituut voor Veiligheids- en Crisismanagement, als de Inspectie Justitie en Veiligheid (IJV). Ook zouden de driehoek en de politie te weinig hebben ingegrepen op het gedrag van de Maccabi-hooligans in de aanloop naar de rellen.

‘Volgens een woordvoerder van het OM ontving het op 14 november aangiften van twee vrouwen over ‘molest’, fysiek geweld en bedreiging, door de hooligans. Maar het OM kon niet tot vordering van de beelden overgaan, omdat het GVB deze beelden al had gewist op 12 november. Dat wil dus zeggen: binnen vijf dagen nadat de rellen plaatsvonden. Op mijn vragen legt het GVB mij het protocol uit van dataopslag: ‘GVB bewaart camerabeelden van vaar- en voertuigen als er geen incident is geweest, minimaal 24 uur en maximaal 7 dagen. Beelden van gebouwen, terreinen, metrostations en haltes worden maximaal 28 dagen bewaard.’ Daarmee zijn de beelden dus wél degelijk te vroeg gewist, ook al omdat er wél een ‘incident’ is geweest, en handelt het GVB dus in strijd met het eigen protocol’, schreef Bennema.

‘Dood aan de Arabieren’

Ook Denk-raadslid Sheher Khan stelde vragen, waarmee de verwarring alleen maar toenam. ‘De beelden die de twee aangiftes, over afzonderlijke bedreigingen van vrouwen op het perron en station, hadden kunnen ondersteunen, zijn nooit opgevraagd door het Openbaar Ministerie’, stelt Khan. Hij wil dat de burgemeester duidelijkheid geeft over de mogelijke vernietiging van bewijs rond strafbare feiten, zoals het scanderen van racistische en genocidale leuzen. ‘Dood aan de Arabieren’, riepen honderden Israëlische fans vorig jaar.

Control Alt Delete meldt dat het COT en IJV geen aandacht besteden aan het verwijderen van de beelden. ‘Doordat de beelden werden verwijderd of niet bewaard, konden de Maccabi-hooligans niet worden vervolgd voor racisme en geweld’, aldus Control Alt Delete.

Net als Denk-raadslid Sheher Khan willen ook Bij1-politicus Dorien Ballout, het OM en het GVB voorafgaand aan het debat van vandaag nog reageren.

‘Israëli’s zijn voor Nederland ‘mensen zoals wij”

Dorien Ballout stelt dat deze hele situatie niet aan de orde zou zijn als de UEFA, in lijn met de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof in juli 2024, had besloten Israëlische clubs uit te sluiten. ‘Dat appel wordt al jaren gedaan, maar sinds de uitspraak van het ICJ is het zelfs een juridische verplichting. Dus in de eerste plaats moet de UEFA worden aangesproken en is het verbazingwekkend dat dit ook niet is meegenomen in de aanloop naar de wedstrijd.’

Volgens Ballout komt het eenzijdige optreden van de autoriteiten voort uit een diepgeworteld racistisch wij-zij-denken. ‘Israëli’s zijn voor Nederland ‘mensen zoals wij’ en de eigen Palestijnse/Marokkaanse/Turkse Nederlanders zijn dat niet. Het gevaar en de risico’s voor die tweede groep is iets wat überhaupt nooit opkomt in de hoofden van zij die bepalen. Heel simpelweg: ze denken er niet over na en staan er ook niet bij stil. Laat staan dat er oog is voor wat een bezoek van die genocideplegers emotioneel met hen doet.’

Witte onschuld

Israëli’s genieten al bij voorbaat van een soort ‘witte onschuld’. ‘Waar bij demonstraties voor Palestina simultaanvertalers worden ingezet om toespraken en leuzen te controleren, en waar borden en vlaggen nauwkeurig worden gefotografeerd, vond men dat bij Israëlische hooligans blijkbaar niet nodig. Men zegt de leuzen niet te hebben verstaan.’

Sheher Khan bevestigt dat beeld. ‘Vanaf het begin is eenzijdig gekeken naar het hele gebeuren. Met andere woorden: het geweld dat kan ontstaan richting Maccabi-aanhang. Er is onvoldoende gekeken naar het geweld dat van henzelf kon komen. En dat is een beetje de rode draad in het hele proces en de dagen direct voor 7 november.’

Khan wijst naar het anti-Palestijns gemotiveerd geweld dat al voor 7 november plaatsvond, waarin vlaggen uit gevels zijn gerukt en burgers op treinstations werden lastiggevallen. ‘Dus je zou verwachten, als je dit ziet in de aanloop naar 7 november, dat je op die dag dan je beleid aanpast. Dat werd wel gedaan, maar dan voornamelijk gericht op de bescherming van Maccabi-aanhangers. En niet per se op bescherming van mensen tegen Maccabi-aanhangers.’

‘De ruimte die Israël krijgt, zou nooit worden gegeven aan een ander staat’

Khan denkt niet dat er opzet in het spel is rond de gewiste OV-beelden, of dat er sprake is van ‘een lange arm vanuit Israël’. Wel spreekt hij van ‘institutionele vooringenomenheid’, die volgens hem voortkomt uit de dubbele standaarden van de regering. Zo wijst hij erop dat voor de rapporten van het COT en de IJV zelfs de Israëlische ambassade om input is gevraagd.

‘Zouden we de Russische ambassade om informatie vragen over rellen rond een Russische club, of wat dan ook? Natuurlijk niet. Rusland geldt als een schurkenstaat. Israël is dat óók, maar wel ‘onze’ schurkenstaat. De ruimte die Israël krijgt, zou nooit worden gegeven aan een ander staat dat de ene oorlogsmisdaad op de andere stapelt.

Bij het OM voelen ze volgens Khan ook die maatschappelijke en politieke druk. ‘Tel daarbij ook het feit dat ze te maken hebben met een capaciteitstekort, dan moeten er keuzes worden gemaakt, en daarom voornamelijk de daders aan één zijde.’

Ballout vindt de gewiste beelden verdacht, maar ook zij acht een lange arm vanuit Israël onwaarschijnlijk. Die is volgens haar niet eens nodig. ‘Wij staan zelf al klaar om de daden van ‘onze vrienden’ te bagatelliseren en te rechtvaardigen, toch?’ Ze denkt daarom niet dat de autoriteiten tot opsporing en vervolging van Maccabi-hooligans zullen overgaan.

Boycot van Israëlische clubs

Voorkomen is beter dan genezen, is voor haar het devies. ‘Geef gehoor aan de uitspraak van het ICJ en sluit Israëlische clubs uit van de UEFA en andere internationale sportverbanden’, aldus Ballout. Khan sluit zich daarbij aan: ‘Er moet een volledige boycot komen van Israëlische clubs, net zoals dat eerder met Rusland is gedaan.’

Ook het Openbaar Ministerie en het GVB kwamen met een reactie.

Openbaar Ministerie: ‘Het is niet zo dat er doelbewust materiaal is verwijderd. De beelden van het GVB worden opgeslagen voor een bepaalde tijd. In dit geval zijn ze eerder overschreven vanwege een transitie naar een nieuw systeem. Er zijn rond die tijd veel incidenten geweest. Het klopt niet dat het OM eenzijdig te werk is gegaan. Er is ook onderzoek gedaan naar Israëliërs en de Israëlische autoriteiten om medewerking gevraagd. Israëliërs zijn wel opgespoord, maar er zijn geen vervolgingen geweest. Op het gevoel dat er over de algehele linie bevooroordeeld te werk is gegaan kunnen wij niet ingaan, wij kijken naar feiten.’

‘Beelden worden niet opzettelijk gewist, maar automatisch’

GVB: ‘Wij merken dat er veel berichtgeving rondgaat die een verkeerd beeld schetst van een en ander. Goed ook om het bericht van het OM op hun site te lezen, waarin ze de situatie vanuit hun standpunt verduidelijken. Wettelijk geldt er geen minimum bewaartermijn. Wel is het GVB volgens een wettelijke richtlijn verplicht zelf een maximum bewaartermijn te bepalen die samenhangt met het doel van de bewaking en in tijd redelijk en billijk is. Als er een incident is geweest en GVB is daarvan (tijdig) op de hoogte, worden de beelden veiliggesteld en bewaard. De camerabeelden in de metro waren niet meer beschikbaar, omdat ze na 7 dagen zijn opgevraagd, na de maximale bewaartermijn. Het is onjuist om te stellen dat ze ‘te vroeg’ zijn verwijderd, omdat er geen minimum bewaartermijn geldt. Nogmaals: er is geen tussenkomst van GVB-medewerkers, beelden worden niet opzettelijk gewist, maar automatisch, na het verstrijken van de maximale bewaartermijn of als de harde schijf vol is.’

Dave Ensberg-Kleijkers nieuwe voorzitter NiNsee

0

Dave Ensberg-Kleijkers is sinds gisteren voorzitter van NiNsee. Hij volgt Linda Nooitmeer op, die het gevoel had steeds tegen de wind in te moeten fietsen. Dat gevoel is Ensberg-Kleijkers wel gewend, zegt hij tegen NOS.

Het Nationaal Instituut Nederlands Slavernijverleden en Erfenis (NiNsee) is een kennis- en herdenkingscentrum dat bewustwording bevordert over het Nederlandse slavernijverleden, en de blijvende impact daarvan.

Het is een thema dat Ensberg-Kleijkers aan het hart ligt. Zijn beide ouders zijn nazaat van tot slaaf gemaakten. Zijn voorouders werkten op de plantage De Drie Gebroeders in Suriname. Bovendien zet hij zich al heel zijn werkende leven in voor diversiteit en inclusie.

Ensberg-Kleijkers trad in maart vorig jaar aan als bestuursvoorzitter van Zonova, een scholengemeenschap in Amsterdam Zuidoost, waar relatief veel kinderen leven in gezinnen te maken hebben met armoede en andere problemen. Hij heeft tot doel het onderwijs te dekoloniseren en beter aan te laten sluiten bij de multiculturele samenleving, vertelde hij eerder in een interview met de Kanttekening.

Eerder werkte hij als strategisch adviseur van de gemeente Amsterdam en als bestuurder van verschillende scholengemeenschappen in het zuiden van Nederland. Begin dit jaar was hij directeur-bestuurder van Jantje Beton, een stichting die zich inzet om kinderen dagelijks te laten buitenspelen.

In zijn nieuwe rol bij NiNsee wil Ensberg-Kleijkers ervoor zorgen dat het slavernijverleden niet alleen op 1 juli, Keti Koti, maar het hele jaar door onder de aandacht komt te staan. Hij wil bovendien een coalitie vormen tussen het Nationaal Herdenkingscomité Slavernijverleden en het Nationaal Slavernijmuseum, dat in 2030 de deuren moet openen, zo meldt NOS.