24.1 C
Amsterdam
Home Blog Pagina 112

Wat zei de koning in de Troonrede over multicultureel Nederland?

0

Vanmiddag opende koning Willem-Alexander het nieuwe werkjaar van het parlement met het uitspreken van de Troonrede. Welke plannen heeft het kabinet voor multicultureel Nederland?

De regering wil inspelen op de zorgen die duidelijk naar voren kwamen in de verkiezingsuitslag van november, vooral rond de zekerheid van mensen in hun dagelijks leven, zegt de koning in de Troonrede. Er zijn zorgen over onder meer migratie, wonen, gezinsinkomen en veiligheid. Daarnaast leeft er bezorgdheid over de verbinding tussen mensen en het vertrouwen in de overheid.

Gebrek aan zekerheid

Veel problemen komen voort uit te complexe regels. Basisbehoeften zoals een woning, inkomen en een veilige omgeving raken steeds vaker buiten bereik. ‘Dat gebrek aan zekerheid knaagt aan de onafhankelijkheid van mensen. Het leidt bovendien tot onderlinge kribbigheid en verlies aan saamhorigheid’, zegt de koning.

Toeslagenaffaire

Op de korte termijn krijgen alle groepen volgend jaar meer koopkracht. Het stelsel van koopkrachtondersteuning, waaronder toeslagen, wordt herzien. Het herstel van de toeslagenaffaire krijgt de hoogste prioriteit.

‘Kernwoorden zijn sneller, strenger en soberder’

Tijdelijke asielwet

De koning noemt ‘grip op migratie’ een van de belangrijkste onderwerpen in het regeerprogramma. Door asielmigratie, gezinshereniging, arbeidsmigratie en studiemigratie is de Nederlandse bevolking, veel sneller dan verwacht, gegroeid naar 18 miljoen inwoners. Dat legt een grote druk op onze voorzieningen en onze manier van samenleven.

‘Het kabinet zal op de kortst mogelijke termijn doen wat in zijn vermogen ligt om het aantal asielaanvragen terug te dringen en schrijnende situaties zoals in Ter Apel en Budel aan te pakken. Kernwoorden zijn sneller, strenger en soberder. Denk aan een versnelde procedure en een sobere opvang voor kansarme asielzoekers, en aan lik-op-stukbeleid voor mensen uit veilige landen die overlast veroorzaken.’

Door de tijdelijke asielcrisiswet, waar het kabinet aan werkt, kan de strenge en sobere aanpak een grotere kans van slagen krijgen. ‘Niet meewerken aan terugkeer wordt strafbaar en de voorwaarden om een Nederlands paspoort te krijgen worden strenger.’

Libanese schrijver Elias Khoury overleden

0

Afgelopen zondag is de Libanese schrijver Elias Khouri overleden. Hij was niet alleen geliefd om zijn pen, maar ook om de onderwerpen die hij aansneed. Hij schreef veel over de Palestijnse zaak en over vrijheid van meningsuiting in de Arabische wereld. 

Khouri was dan ook meer dan een schrijver. Hij was een activist, en zijn overlijden riep veel emoties op. Schrijvers, academici, artiesten en kunstenaars reageerden op het nieuws, schrijft Middle East Eye

Volgens het Samir Kassir Eyes Center for Media and Cultural Freedom (SKeyes), een instituut dat Khouri ondersteunde, heeft de schrijver veel betekend voor meerdere generaties. Een van zijn bekendste boeken is Gate of the Sun, dat zich afspeelt in een Palestijns vluchtelingenkamp in Beiroet. Hij won hiervoor de Prijs van Palestina.

Dit thema is kenmerkend voor zijn werk. Khouri maakte zich hard voor de Palestijnse zaak en was van mening dat de Palestijnse bevolking een permanente nakba ondervond. Nakba betekent catastrofe. Het verwijst naar de eerste Arabisch-Israëlische oorlog in 1948, toen de Israëlische staat gesticht werd in Palestina. Maar hij schreef ook veel over de Libanese samenleving in het algemeen en over repressieve regimes in andere Arabische landen. Zijn boeken werden vertaald in meerdere talen, waaronder het Nederlands.

Zelf is Khouri een Grieks-Orthodoxe christen. Hij schreef behalve boeken ook theaterstukken en filmscripts. Daarnaast schreef hij voor Al Muhaq, de bijlage van de Libanese krant Al Nahar, en doceerde hij aan de verschillende universiteiten in het Midden-Oosten, Europa en Amerika.

Nederlandse vertalingen

Twee van zijn boeken zijn vertaald naar het Nederlands en verschenen bij uitgever Ambo Anthos: Poort van de zon en Jalo. Het eerstgenoemde speelt zich af in een noodhospitaal in het Palestijnse vluchtelingenkamp Sjatiela in Beiroet. Jalo is een verhaal over een jongen die opgroeit ten tijde van de Libanese burgeroorlog en wordt beschuldigd van verkrachting.

WNL-presentator Sijtsma heeft ‘knoop in de maag’ door terugkeer Huisjes

0

De omstreden omroepbestuurder Bert Huisjes, die volgens velen een angstcultuur bij WNL heeft veroorzaakt, keert terug bij de omroep. WNL-presentator Welmoed Sijtsma spreekt over ‘knopen in de maag,’ meldt AD.

Het is voor het eerst dat de bekende presentator zich uitlaat over de kwestie. Ze vraagt vanochtend bij het tv-programma Goedemorgen Nederland of er iets over gezegd moet worden. Co-presentator Frank van Leeuwen worstelt zichtbaar met de situatie en zegt gespannen dat ‘daar de komende dagen met collega’s over doorgepraat’ zal worden. Sijtsma meldt vervolgens dat er ‘knopen in de maag zijn’ en schakelt snel over naar Prinsjesdag.

Journalistenvereniging NVJ is verbaasd en spreekt zich uit. ‘De terugkeer van Bert Huisjes als bestuurder bij WNL is een klap in het gezicht van de medewerkers die melding maakten van grensoverschrijdend gedrag’, meldt Villamedia.

Volgens de raad van toezicht van WNL zou na ‘onafhankelijk onderzoek van KPMG’ geen sprake zijn van ‘juridisch verwijtbaar’ grensoverschrijdend gedrag. Hij zou wel ‘een horkerige manier van leidinggeven’ hebben, die bij medewerkers gevoelens van ‘verdriet, onveiligheid en onzekerheid’ veroorzaakt, aldus Villamedia.

Asielzoekers in Ter Apel dreigen weer buiten te moeten slapen

0

Er dreigen opnieuw asielzoekers buiten te moeten slapen bij het azc van Ter Apel. Gisteravond is dit voorkomen dankzij de buurgemeente Stadskanaal, die te hulp schoot

Afgelopen nacht sliepen 44 mannelijke asielzoekers in een sporthal in Stadskanaal. Burgemeester Klaas Sloots had zijn hulp aangeboden aan burgemeester Jaap Velema van Westerwolde, de gemeente waar het overvolle azc van Ter Apel ligt. Om 11 uur ’s avonds kreeg Sloots een telefoontje dat zijn hulp goed gebruikt kon worden, zo vertelt hij aan RTV Noord. ‘We zijn aan de slag gegaan en om kwart over één ’s nachts hadden we alles klaarstaan. En heel kort daarna kwamen de mensen vanuit Ter Apel aan.’

De burgemeester kon, zo vertelt hij, niet zomaar naar bed gaan wetende dat er 15 kilometer verderop mensen buiten zouden slapen. Dit zou inderdaad gebeurd zijn als hij niet te hulp was geschoten. Het COA had eerder die avond al aangegeven dat het alleengaande mannen de toegang moest weigeren omdat het azc vol was. In het weekend hadden asielzoekers de nacht doorgebracht in de mobiele units op het terrein, die bedoeld zijn om de bewoners overdag een dak boven het hoofd te bieden, maar niet geschikt zijn om in te slapen. De brandveiligheid kan niet worden gegarandeerd in de units, legt het COA uit.

Dat er toch wordt geslapen in de units, komt doordat het COA burgemeester Velema de keuze zou hebben voorgelegd: of asielzoekers zouden buiten op het gras moeten slapen, of in de cabins, schrijft het Parool. De gemeente Westerwolde besloot daarop het COA een ‘hoge’ dwangsom op te leggen, in een poging het slapen in de mobiele units te voorkomen.

Het gesteggel tussen het COA en de gemeente duurt al jaren en is het resultaat van een oneerlijke spreiding van asielzoekers over Nederlandse gemeenten. De spreidingswet zou hier verandering in moeten brengen, maar de huidige minister van Asiel en Migratie, Marjolein Faber, wil de spreidingswet afschaffen voordat de vruchten ervan zijn geplukt.

Twee weken geleden kwam de minister met een onverwachte maatregel, waarbij asielzoekers die boven het toegestane aantal van 2000 uitkwamen, gedwongen verspreid werden over andere gemeenten. Het was echter een pleister op de wond en geen structurele oplossing. Ook de overnachting in Stadskanaal is dat niet, erkent de burgemeester van deze gemeente. Maar vandaag wordt opnieuw gekeken naar een oplossing voor de volgende nacht.

Kritische VVD-leden bezorgd over ‘populistische’ koers kabinet

0

‘We zijn onderdeel geworden van een populistische politiek’, zeggen 35 kritische leden van de VVD in een brief (in handen van NRC) aan de Kamerfractie. Ze waarschuwen dat de partij op een gevaarlijke weg van discriminatie en extremisme is beland, meldt nieuwssite Joop.

De spanning tussen de bezorgde VVD’ers en de partijtop, die de PVV-koers volgt, loopt al langer op. Voor de zomervakantie schreven zij een petitie waarin zij zich keerden tegen de samenwerking met deze discriminerende partij. De petitie werd ruim 1.500 keer ondertekend. Ook richtten zij De Nieuwe VVD op, die wil dat de partij terugkeert naar haar liberale waarden, waar ‘vreemdelingenhaat’ en ‘xenofobie’ geen plaats zouden hebben.

Op sociale media springt vooral oud-Kamervoorzitter Frans Weisglas in het oog als VVD’er die kritisch staat tegenover de nieuwe, ultrarechtse koers van partijleider Dilan Yesilgöz. Weisglas prijst de opstelling van de nieuwe, tijdelijke voorvrouw van NSC, Nicolien van Vroonhoven, die alleen wil instemmen met de omstreden asielplannen van het kabinet als er een positief advies van de Raad van State ligt.

‘We mogen toch aannemen dat dat ook voor de VVD geldt?’, vraagt hij op X aan Yesilgöz, die daar vooralsnog nog niets over heeft gezegd. Andere prominente VVD’ers houden zich stil. Weisglas wordt naar aanleiding van zijn bericht door veel reageerders naïviteit verweten. ‘Ik ben bang dat de VVD waar je ooit deel van uitmaakte niet meer bestaat’, schrijft bijvoorbeeld Kees Oerlemans. ‘Ik acht Dilan Yesilgöz tot alles in staat. Het ‘nareis op nareis’ leugentje was het begin van een reis naar de duistere diepten van het populisme.’

Tijdens de Prinsjesdagviering verdwijnen politieke verschillen

0

Al vijfentwintig jaar komen vertegenwoordigers van tien religieuze stromingen op Prinsjesdag bij elkaar om de regering een morele boodschap mee te geven. ‘We willen politici helpen de juiste vragen te stellen.’

Het thema van de Prinsjesdagviering in de Grote Kerk in Den Haag is dit jaar ‘25 jaar verschil vieren’, ter ere van het jubileum van de unieke samenkomst. Voordat de miljoenennota en de Rijksbegroting het publieke en politieke debat opeisen en de regering officieel van start gaat, willen de organisatoren de politici een boodschap meegeven: kijk naar de mensen achter de cijfers.

Die boodschap komt van de christenen, joden, moslims, boeddhisten, hindoes, humanisten, bahá’ís, sikhs, soefi’s en de brahma kumaris die Nederland rijk is. ‘Elk jaar lukt het weer om hier met tien verschillende stromingen, min of meer hand in hand, bij elkaar te komen. Het is ontzettend leerzaam om te horen hoe anderen denken en welke rituelen ze hebben’, zegt Hanne Bikker, voorzitter van de Inhoudelijke Commissie.

‘Het werd een gebed voor de overheid genoemd, toen deze samenkomst 25 jaar geleden voor het eerst werd georganiseerd’, vertelt hij. Hij is zelf zeven jaar betrokken bij de organisatie, maar zat in de jaren ervoor geregeld in de zaal om te luisteren naar de toespraken. ‘Het is een oorspronkelijk protestantse traditie die heel ver teruggaat. De gedachte vanuit de kerk was dat de overheid een door God gegeven instelling was. Nu zal niet iedereen er meer zo over denken.’

Het is dan ook meer een spirituele boodschap geworden, voor het parlement en het kabinet, maar ook voor de stad Den Haag en het hele land, vertelt hij. ‘Zo van: jullie hebben straks over de begroting, maar laten we het hier nog even hebben over de mensen voor wie we het doen. We willen vooral zeggen dat we ondanks alle verschillen toch kunnen samenwerken. We denken dat deze boodschap voor alle regeringsleiders van belang kan zijn en dat het ze kan inspireren.’

Voorbeeld voor het land

Dit jaar is het thema een uitzonderlijke, het jubileum staat centraal. ‘We hebben de vertegenwoordigers van de tien stromingen gevraagd juist tegen ons te spreken. Wat betekent deze bijeenkomst voor hen? Wat heeft in deze periode indruk gemaakt? Heeft spiritualiteit houvast gegeven, persoonlijk of maatschappelijk? Hoe kijken we naar de rol van levensbeschouwing in deze tijd?’

‘We willen vooral zeggen dat we ondanks alle verschillen toch kunnen samenwerken’

Sprekers en muzikanten dit jaar zijn: denker des vaderlands Marjan Slob, spoken word-artiest Ernanda Brandt, rabbijn en erevoorzitter Awraham Soetendorp, oud-minister Ernst Hirsch Ballin, Tweede Kamerlid Rosanne Hertzberger, journalist Coen Verbraak, Haags koor Academy of Vocal Arts, rietfluitist (en geestelijk verzorger) Mucahit Batman en organist Ben van Oosten.

‘Het 25-jarig jubileum nodigt ook uit tot reflectie. Wat heeft in deze periode indruk gemaakt? Heeft spiritualiteit houvast gegeven, persoonlijk of’ maatschappelijk? Hoe kijken we naar de rol van levensbeschouwing in deze tijd?

De krachtige boodschap van de organisatie van de Prinsjesdagviering is dat we onze verschillen overbruggen en blijven samenkomen, steeds weer in gesprek zijn, dat we voor elkaar openstaan, ook wanneer we het niet eens zijn. Dat kan ook in de samenleving als geheel en daarmee een voorbeeld zijn voor het landsbestuur’, aldus de website.

Minister-president komt altijd

Bikker is zich ervan bewust dat de noodzaak tot verbinden dit jaar extra urgent is. ‘Er is nogal een wisseling van de wacht geweest. Er zijn nu partijen bij die nogal een mening hebben over een bepaalde godsdienst.’ Beker doelt hiermee op de PVV, en de anti-islamagenda die de partij jarenlang hekelde.

Of er mensen van de PVV aanwezig zullen zijn in de kerk weet hij nog niet, want er kunnen zich nog steeds mensen aanmelden. ‘Meestal zijn er een handvol kabinetsleden en een groter aantal Kamerleden, ambassadeurs en provinciale vertegenwoordigers. En algemeen publiek, inclusief kinderen.’

Ergens vindt Bikker het jammer dat niet het hele politieke spectrum is vertegenwoordigd. ‘Het zou mooi zijn als alle regeringsleiders er zijn, maar dat is nooit het geval. De confessionele partijen zijn over het algemeen beter vertegenwoordigd. Ik heb geloof ik een keer iemand van de PVV zien lopen. Geert Wilders zelf heb ik nog nooit gezien. De minister-president is er wel altijd bij.’

‘Dan gaat het ergens over’

 Hoewel het niet de bedoeling is dat de bijeenkomst een politiek debat wordt, raken de thema’s wel aan de politiek. Sommige politici vinden dit lastig, vertelt de organisator. ‘Zo was er ooit een politicus die vond dat we te politiek werden. We kwamen te dichtbij. Maar dan denk ik: dan gaat het ergens over. We willen politici helpen de juiste vragen te stellen. We hopen ze te verrijken in hun manier van kijken naar de ander, door middel van woord en kunst.’

‘Natuurlijk voelen we de spanning van de oorlog’

Voorgaande thema’s waren geloofwaardigheid, menswaardigheid, dialoog, verbinding, samenwerking, spiritualiteit, menselijkheid, handelen en vertrouwen. Ook dit jaar is er voldoende ruimte voor reflectie. Zo gaat Tweede Kamerlid Rosanne Hertzberger in gesprek met oud-politicus Ernst Hirsch Ballin, over de vraag wat religie betekent in het leven van een politicus, vertelt de voorzitter.

Een van de toespraken die Bikker het meest heeft geraakt in de afgelopen jaren was die van rabbijn Awraham Soetendorp, die ook dit jaar een toespraak houdt. ‘Hij sprak over de duurzaamheidsdoelen van de Verenigde Naties en riep het kabinet op hier meer aan te doen. Dit was tien, vijftien jaar geleden. Het was een hele emotionele oproep, hij sprak echt vanuit het hart. En hij wist heel goed tegen wie hij het had.’

Zal het onderwerp Palestina dit jaar ook ter sprake komen? Bikker denkt niet in directe zin. Maar het speelt wel degelijk mee op de achtergrond, legt hij uit. ‘De oorlog brak net na Prinsjesdag vorig jaar uit. Natuurlijk voelen we de spanning, en als je niet oppast kruipt die erin bij de viering. Maar daarom is het juist zo van belang om elkaars standpunten te begrijpen. We willen dit jaar vijfentwintig jaar aan verschil vieren. Elkaars verschillen erkennen en ervan genieten. Dat is de grote boodschap die we willen meegeven dit jaar.’

Hongarije stuurt Oekraïners uit ‘veilige regio’s’ terug

0

Hongarije is het eerste Europese land dat stopt met de opvang van Oekraïense vluchtelingen uit specifieke gebieden. Het gaat om regio’s die volgens de Hongaarse regering als veilig worden beschouwd, zoals Transkarpatië in het westen van Oekraïne. De vluchtelingen moeten terugkeren of naar een andere locatie verhuizen.

Dit meldt NOS. In een reportage van Nieuwsuur bezoekt de zender twee Hongaarse gemeenten waar Oekraïners op straat worden gezet: Kocs en St. André. Uit de reportage blijkt niet waar de vluchtelingen naartoe moeten. Hulpverleners van het Hongaarse Vluchtelingenwerk begeleiden hen naar een ‘andere plek’.

Op 21 augustus werd in Kocs de eerste groep vluchtelingen uit hun huis geplaatst. Deze maand volgen er nog meer, ook in andere gemeenten. De Hongaarse regering maakt onderscheid tussen veilige en onveilige regio’s in Oekraïne en hoopt een voorbeeld te zijn voor andere Europese landen die worstelen met de opvang van vluchtelingen.

‘Vroeg of laat willen mensen niet meer dat hun belastinggeld wordt uitgegeven aan mensen die niet willen integreren, niet willen werken en niet van nut voor de samenleving willen zijn’, zegt de burgemeester van Kocs, Simon László, tegen NOS.

Controversiële stap

Bob Deen, Oost-Europadeskundige bij Clingendael, noemt het een controversiële stap van Hongarije, omdat het land hiermee ingaat tegen de Europese richtlijn. ‘Ze zijn hiermee het eerste Europese land dat begint te tornen aan de bescherming van Oekraïense ontheemden in Europa’, zegt hij tegen NOS.

De Commissie buigt zich reeds over de maatregel, maar Hongarije wacht dit oordeel niet af, merkt hij op. ‘De plannen zijn nu in werking getreden, er zijn mensen uit hun huis geplaatst. Ik verwacht wel dat de EU met een kritische reactie komt.’

Deen maakt zich zorgen over de consequenties als dit niet gebeurt. ‘Als Hongarije hiermee wegkomt, zullen er meer Europese landen zijn die gaan kijken of het voor hen ook interessant is. We zien het draagvlak voor de opvang van Oekraïense vluchtelingen in heel Europa afnemen. Tot nu toe heeft Nederland altijd gezegd de richtlijn te handhaven, maar ik denk dat vooral minister Faber heel geïnteresseerd zal kijken naar de reactie van de EU op Hongarije.’

In Nederland is er vooralsnog geen onderscheid tussen de verschillende regio’s in Oekraïne. Wel zei BBB-Kamerlid Mona Keijzer in een Kamerdebat over asiel en migratie in februari dat ‘het westen van Oekraïne een ‘stabiele’ plek is om mensen naartoe terug te sturen’. Ze kreeg hierop felle kritiek vanuit de oppositie.

Minister Faber van Asiel en Migratie benadrukte onlangs dat Oekraïense vluchtelingen niet permanent in Nederland kunnen verblijven en na de oorlog moeten terugkeren naar Oekraïne, zodra de veiligheid dat toelaat.

Hongaarse wet: geen recht meer op slaapplaats

Eind deze maand moeten Roma uit de grensregio Transkarpatië Hongarije verlaten. Elke Hongaarse gemeente heeft gegevens verzameld over de herkomst van Oekraïense vluchtelingen.

Op 21 augustus werd de eerste groep uit Kocs op straat gezet. ‘Ook in Transkarpatië is het oorlog. Misschien geen bommen, maar onze jongens worden naar het front gestuurd, ook al zijn ze nog maar 17 of 18 jaar oud.’

Hongarije is het eerste Europese land dat Oekraïense vluchtelingen terugstuurt.

Aniko Bakonyi, directeur van het Helsinki Committee voor vluchtelingen, meldt aan NOS dat tussen de 2000 en 3000 mensen vandaag dakloos zullen worden door dit besluit. De woonaanbieder heeft zijn contract met het comité dat Oekraïense vluchtelingen onderdak biedt, opgezegd. De meesten van hen hebben tijdelijke bescherming. ‘Ze zeggen eigenlijk: jullie moeten je huis verlaten.’

De overgebleven families vragen zich niet af of, maar wanneer ze op straat zullen worden gezet, tenzij ze zelf 500 euro per kamer betalen. Het gaat om enkele duizenden mensen.

Burgemeester Simon László van Kocs denkt dat Hongarije een voorbeeld kan zijn voor andere Europese landen. ‘Vroeg of laat willen mensen niet meer dat hun belastinggeld wordt uitgegeven aan mensen die niet willen integreren, niet willen werken en niet van nut voor de samenleving zijn.’

Bob Deen, Oost-Europa-deskundige bij Clingendael, noemt het een controversiële stap van Hongarije, omdat ze ingaan tegen de Europese richtlijn. ‘Ze zijn het eerste Europese land dat begint te tornen aan de bescherming van Oekraïense ontheemden in Europa.’ De Commissie onderzoekt de Hongaarse plannen, maar Hongarije wacht dit oordeel niet af. ‘De plannen zijn nu in werking getreden en mensen zijn uit hun huis geplaatst. Ik verwacht dat de EU met een kritische reactie komt’, zegt Deen.

Hongarije test hiermee de Europese richtlijn. Als ze hiermee wegkomen, kunnen andere Europese landen mogelijk volgen en dit voorbeeld overnemen. Het draagvlak voor de opvang van Oekraïense vluchtelingen neemt in heel Europa af. Tot nu toe heeft Nederland altijd gezegd de richtlijn te handhaven, maar minister Faber zal waarschijnlijk geïnteresseerd zijn in de reactie van de EU op Hongarije.

UNHCR-woordvoerder Erno Simon zegt: ‘Heel Oekraïne is in oorlog. We kennen geen andere EU-landen die onderscheid maken of overwegen dit te doen tussen de Oekraïense regio’s. We hopen niet dat andere landen volgen. Er is oorlogsfatigue, maar we hopen dat mensen hun hulp blijven bieden.’

Sigrid Kaag: internationale gemeenschap laat onschuldige burgers Gaza in de steek

0

Oud-minister Sigrid Kaag is somber gestemd over de situatie in Gaza. In een interview met de BBC noemt ze het een ‘grote catastrofe’ en ‘de meest onveilige plek ter wereld om te werken’. ‘De internationale gemeenschap laat de onschuldige burgers in het gebied collectief in de steek’, zegt ze.

Eind augustus werd een deconfliction afgekondigd, een periode waarin minder intensief gevochten wordt om de veiligheid van hulpmissies te waarborgen. Sigrid Kaag, VN-coördinator voor humanitaire actie en wederopbouw in Gaza, geeft echter aan dat deze maatregel niet effectief is. ‘Het werkt niet, of onvoldoende, om de operaties haalbaar te maken’, zegt ze.

De VN is in Gaza om onder andere voedselhulp te bieden, maar deze hulp bereikt niet altijd de mensen die het nodig hebben. Vorige week werd een VN-konvooi nog geblokkeerd door het Israëlische leger. ‘De wetteloosheid en criminele activiteiten in Gaza zorgen ervoor dat de goederen niet op de juiste manier worden ontvangen, zelfs als de vrachtwagens Gaza binnenkomen’,  beschreef Kaag de situatie eind augustus.

In het meest recente rapport van de UNRWA wordt deze situatie toegeschreven aan verslechterende openbare orde, oorlog en onveiligheid, beschadigde infrastructuur, brandstoftekorten en toegangsbeperkingen.

Voedselhulp

Voedselhulp is momenteel cruciaal in het Palestijnse bezette gebied. De meerderheid van de bevolking heeft geen garantie op voldoende voeding, en regelmatig worden ondervoede kinderen en baby’s in de ziekenhuizen opgenomen, aldus de Nederlandse VN-gezant.

Om betere voedselhulp te kunnen garanderen, zit Kaag regelmatig aan tafel met Israëlische beleidsmakers, waaronder Benjamin Netanyahu, vertelt ze. Ze noemt deze gesprekken constructief: ‘Verzoeken vanuit de VN worden ingewilligd.’ Echter, voordat de resultaten van deze toezeggingen zichtbaar en tastbaar zijn, is er vaak al te veel tijd verstreken, zegt ze in het interview met de BBC.

Het conflict heeft diepe trauma’s veroorzaakt, zowel bij de Palestijnen als bij de Israëlische gegijzelden, concludeert ze. ‘Als we te langzaam, te weinig of te laat handelen en als ze het gevoel hebben dat we hen in de steek hebben gelaten, kunnen we alleen nog harder werken.’

Expositie over 60 jaar Turkse gastarbeiders

0

Op het Mercatorplein in Amsterdam is een expositie te zien over de Turkse arbeidsmigratie naar Nederland.  Dit jaar is het precies zestig jaar geleden dat de eerste Turkse gastarbeiders naar Nederland kwamen.

De buitententoonstelling laat de zware omstandigheden zien waaronder de eerste migranten vaak moesten werken. Oude foto’s uit de jaren zeventig en tachtig tonen de protesten tegen dit werkklimaat. Op een protestbordje staat bijvoorbeeld: ‘Laat het land van de tulpen geen slavenland worden.’

Daarnaast zijn oude krantenberichten en affiches van bijeenkomsten opgenomen in de expositie. Er zijn veel acties van de Turkse arbeidersvereniging HTIB te zien, die in 1974 werd opgericht met het doel de positie en integratie van Turkse Nederlanders te bevorderen.

Mustafa Ayranci was een van de oprichters van HTIB. Hij vertelt aan de Amsterdamse stadszender AT5: ‘Ik had een vriend die Henk heette. We werkten samen in Amsterdam-Oost en kregen elke week ons salaris in een envelop. Henk vroeg me wat ik per week verdiende. Ik zei: ‘168 gulden’. Hij zei: ‘Ik verdien 280 gulden’. De volgende dag ging Henk naar de personeelschef om te zeggen dat dit niet eerlijk was. Een week later kreeg ik ook 280 gulden. Dit is een voorbeeld van de ongelijkheid die er toen was.’

Op de expositie zijn ook portretten te zien van invloedrijke Turkse Nederlanders, zoals Sinan Can.

In Nederland wonen ongeveer een half miljoen mensen met wortels in Turkije, waarvan 45.000 in Amsterdam.

Pieter Omtzigt valt helaas in een lange, treurige traditie

0

Wetenschappers roepen het al jaren, maar we kunnen het nu ook elke dag in het nieuws zien: we leven niet meer in een partijdemocratie, maar in een personendemocratie. Plat gezegd had je vroeger partijen die iets voorstelden, een serieuze organisatiestructuur hadden, inhoudelijke plannen ontwikkelden, een eigen ideologie hadden en politici zochten die de organisatie en visie konden representeren. Zij waren passanten: politici zitten er tijdelijk, de ideologie blijft.

Nu gaat dat helemaal anders: personen hebben de functie van partijen overgenomen. Het draait om de leider, die continu in de spotlights staat, de bindende factor is en de visie van de partij verwoordt. Standpunten worden niet meer doordacht door wetenschappelijke bureaus of inhoudelijke commissies, maar zijn eerder wat de leider uit de heup schiet. Of het allemaal erg doordracht is maakt geen verschil: de rest van de partij moet erachteraan lopen.

Het probleem laat zich raden: deze leiders falen. We zien dat vooral op rechts. Pim Fortuyn is een legende geworden, maar wel door de geschiedenis geweld aan te doen. Hij schreef boeken en had allerlei visies. De meningen erover verschillen, maar over één ding zou eensgezindheid moeten bestaan: een partij opbouwen, goede mensen aantrekken en een bindende factor zijn waren zijn sterkste kanten niet.

Leuk op televisie

Rita Verdonk deed het leuk op televisie en voorstanders van streng migratiebeleid waren fan van haar, maar ze kon geen partijorganisatie van de grond trekken, stond niet open voor kritiek en had weinig diepgang. De fans van Verdonk hebben dit nooit willen zien. Thierry Baudet idem dito: hij deed het een tijdje leuk op camera zolang hij de teksten van anderen uitsprak, maar toen hij zijn eigen standpunten begon te verspreiden bleek hij een extremist die van anderen blinde volgzaamheid eist.

Echte leiders hebben ook het vermogen een beweging te bouwen

Doe niet alsof dit slechts een fenomeen is op de rechterflank. Sylvana Simons is eveneens een voorbeeld: ze heeft racisme prima op de agenda gezet, maar ze zette geen functionerende organisatie op. Bij1 is een partij die wordt geteisterd door interne conflicten en inmiddels min of meer uit elkaar is gevallen. Dat is natuurlijk niet alleen maar de schuld van Simons, maar ze draagt er wel deels verantwoordelijkheid voor. Nee, niet alles wat ze doet verandert in goud.

Zo komen we bij Pieter Omtzigt. Eenzijdigheid troef: hij is een Kamerlid dat onrecht scherp aan de orde stelt en belangrijk was bij het aan het licht brengen van de toeslagenaffaire. Maar niet alles wat hij aanraakt gaat glimmen. Nieuw Sociaal Contract is een fanclub: er is weinig reden aan te nemen dat de organisatie zonder Omtzigt op eigen benen kan staan.

Geen uitgangspunten

Als u dat niet gelooft, moet u even kijken naar de ideologische onderbouwing van het NSC-programma. Die bestaat niet. Een beginselprogramma op basis waarvan de standpunten van NSC kunnen worden geëvalueerd? Nergens te bekennen. Opeens begrijpen we waarom NSC eerst kon zeggen dat men niet met de PVV wilde regeren en het later toch maar wel deed: er is simpelweg geen uitgangspunt, zoals dat bij nieuwe partijen rond een leider altijd gaat.

In de personendemocratie worden leiders op een voetstuk geplaatst, maar dat is vooral gebaseerd op een beperkt aantal prestaties, standpunten of mediaoptredens. Prima hoor, maar echte leiders hebben ook het vermogen een beweging te bouwen, zichzelf daaraan ondergeschikt te maken en de inhoud op de eerste plaats te zetten. Zie alle voorbeelden van de afgelopen twintig jaar en je ziet dat Omtzigt in een lange traditie valt. Dat is cynisch, want Omtzigt is nog steeds ook een prima politicus.

Zomaar een idee: houd op met het blind adoreren van politieke leiders, maar bezie ze als onderdeel van een ideologische beweging die een langere levensduur heeft dan de carrière van één individu. Dat zal ook de druk op leiders om continu op hun tenen te lopen – zie Omtzigt – aanzienlijk verminderen. Iedereen vaart er wel bij.